Begin met bidden
Op zoek naar antwoorden? Deze tieners in Ottawa (Canada) zeggen dat je moet beginnen met bidden.
Als Jenni van vijftien vertelt hoe ze antwoord op een gebed heeft gekregen, begint ze met een verontschuldiging. Ze vindt het erg om toe te geven dat ze bijna een jaar lang niet regelmatig had gebeden. Het ging niet goed op school, met haar vriendinnen en zelfs in de kerk.
Op een avond wilde Jenni naar een film kijken. Ze boog zich voorover om te kijken welke films er op de onderste boekenplank stonden, toen ze een foto zag van haar oom, die kort daarvoor was overleden. Plotseling werd de last van alles waar ze zich druk over maakte haar teveel en wilde ze in huilen uitbarsten. ‘En op dat moment wist ik dat ik moest bidden’, zegt Jenni. Ze knielde daar meteen neer en bad.
Jenni beschrijft hoe ze haar antwoord kreeg. ‘Zo gauw ik klaar was, had ik antwoord op mijn vragen. Ik voelde dat alles weer in orde was. Alles zou goed komen. Mijn oom was ook in orde. Ik besefte dat ik graag naar school ging en dat ik fijne vriendinnen had. Zo gauw ik klaar was met bidden, wist ik dat ik naar de kerk moest gaan, want dat is echt iets voor mij. Het antwoord was heel duidelijk en ik voelde me zo fijn en warm. Ik weet dat mijn hemelse Vader van me houdt en dat Hij me altijd zal helpen.’
Voor Jenni was dit een gebed dat ze had willen uitspreken, maar om de een of andere reden lukte haar dat niet eerder. Maar als ze er nu aan terugdenkt, krijgt ze weer net zo’n gevoel van troost, en dezelfde geruststelling dat haar antwoord van de Heer kwam.
Jenni Holt komt uit Ottawa, de prachtige hoofdstad van Canada, gebouwd op de beboste oevers van de rivier de Ottawa. Samen met enkele vrienden uit de ring Ottawa (Ontario) sprak ze met een journaliste van de kerkelijke tijdschriften over de vraag welke invloed het gebed op hun leven heeft.
Waar komen antwoorden vandaan?
Een van de interessantste dingen die de tieners uit Ottawa bespraken, was de vraag hoe hun gebeden worden beantwoord. Susan Brook zei: ‘Als je antwoord wilt, moet je luisteren.’
Susan zei dat ze haar antwoorden soms krijgt door in de Schriften te lezen. Ze had een goed voorbeeld: ‘Op een dag was ik heel erg moe en ik deed chagrijnig tegen iedereen. Ik wilde met niemand praten. Ik herinner me dat ik een schrifttekst las, ik weet niet meer waar, waarin stond: ‘Wees nederig.’ Dat raakte me. Dat was mijn antwoord.’ (Zie LV 112:10.)
Ariana Keith luistert aandachtig in de kerk. ‘Ik ben van mening dat veel van onze gebeden beantwoord worden door sprekers in de kerk’, zegt ze. ‘Er was een tijd dat ik een patriarchale zegen wilde. En de week voordat ik mijn afspraak had, had onze ringpatriarch een spreekbeurt in onze wijk. Ik had er zo hard over gebeden, en het was geweldig om hem erover te horen spreken.’
Mackenzie Loftus zegt dat haar gebeden vaak door haar familieleden beantwoord worden. Ze bad ooit over een beslissing van het hele gezin en ‘ik voelde meteen de Geest en wist dat de beslissing die we namen de juiste was.’
Soms komt het antwoord letterlijk op je af gelopen. Toen Thomas Francis met zijn ouderlijk gezin naar Ottawa verhuisde, moest hij op een nieuwe school opnieuw vriendschappen sluiten. Hij bad dat hij goede vrienden mocht vinden. ‘Op een dag kwam er een klasgenoot op me af en zei: “Wil je kennismaken met mijn vrienden?” Sindsdien zijn we vrienden. Ik was er erg mee geholpen.’
Dawson Lybbert had iets erg belangrijks te zeggen over antwoorden op gebeden: ‘Soms krijg je niet het antwoord dat je verwacht, maar het antwoord dat je nodig hebt.’ Hij zei dat je dat soms niet meteen inziet, maar wel als je erop terugkijkt.
Iemand om mee te praten
Verscheidene tieners zeiden dat het fijn was als je familie samen bidt. Kyffin de Souza vindt het vooral fijn dat haar familie ’s avonds altijd samen bidt. ‘We hebben een soort rooster. Ik voel er de Geest bij. En ik weet dat als ik van huis ben, de anderen bidden om mijn veiligheid.’
Bénédicte Bélizaire vindt het prettig om elke ochtend samen met haar ouders te bidden. ‘Ik ga naar hun kamer en dan bidden we’, zegt ze. ‘Ik heb een getuigenis dat de Heilige Geest bij me is. En als ik ooit zijn hulp nodig heb, vraag ik mijn hemelse Vader daar om.’
Haar vriendin Ruth Decady zegt: ‘Het is erg belangrijk dat we bij het uitspreken van onze gebeden weten dat onze hemelse Vader luistert. Dat er iemand voor je is.’
Katie Cameron vindt het heerlijk hoe ze zich voelt door te bidden. ‘Als ik met de Heer praat, voelt het alsof er echt iemand is die met me wil praten. Ik weet dat ik Hem alles kan vertellen.’
Gebeden ten behoeve van anderen
De jongemannen — vooral de priesters, zoals Ronan Filamont, Fred King en Dawson en Davin Lybbert — hebben het over het belang en heilige aard van de taak om de avondmaalsgebeden uit te spreken voor de leden van hun wijk of gemeente.
Dawson zegt: ‘Bidden voor het avondmaal zet je meer aan het denken over de betekenis ervan. Ik draag dit priesterschapsgezag en ik vind dat ik het niet mag misbruiken.’
Fred herinnert zich dat hij het avondmaalsgebed oplas toen hij nog maar pas tot priester was geordend. ‘Het was eerst moeilijk, ik bleef fouten maken. Eén keer moest ik helemaal overnieuw beginnen. Maar de Geest fluisterde me in dat het niet uitmaakte hoe vaak ik het moest proberen; ik zou het uiteindelijk goed doen. Dat was een fijn gevoel.’
Gebed vraagt voorbereiding
Verscheidene tieners vertelden wat ze doen om zich voor te bereiden op gebed. Matt Larson heeft in zijn slaapkamer een schrifttekst aan de muur gehangen, Leer en Verbonden 78:19: ‘En wie alle dingen met dankbaarheid ontvangt, zal worden verheerlijkt; en de dingen van deze aarde zullen hem worden toegevoegd, zelfs honderdvoudig, ja, meer.’ De tekst herinnert hem aan de dingen die de Heer hem heeft gegeven. Hij weet dat dankbaarheid deel uit moet maken van zijn gebeden.
Nick Moolenbeck zegt: ‘Gebed werkt niet als ik alleen maar vraag zonder er goed over na te denken en er mijn hart en ziel in te leggen.’
De wonderbaarlijke macht van het gebed
Sierra Lybbert heeft een mooi verhaal over gebed. Toen ze twee jaar was, ging er een paard op haar hand staan. Haar duim werd er afgerukt en enkele vingers spleten. Haar ouders haastten zich met haar van het ene ziekenhuis naar het andere om een chirurg te vinden die de schijnbaar onmogelijke hersteloperatie wilde uitvoeren. Ze zegt: ‘Eén arts zei tegen mijn ouders dat een chirurg dit onmogelijk met succes zou kunnen doen. Maar mijn moeder zei tegen hem dat er heel veel mensen voor de chirurg zouden bidden. Mijn moeder had de tempel gebeld en mijn naam op de gebedsrol laten zetten.’
Sierra is nu dertien en kan haar hand gewoon gebruiken. Haar duim werkt prima en ze steekt hem op zodat andere meisjes uit de wijk hem kunnen zien. Ze hadden het verhaal nooit eerder gehoord. Ze hadden alleen een klein, nauwelijks zichtbaar litteken onderaan haar duim gezien. Het resultaat lijkt verbazend.
Sierra zegt: ‘Ik ben blij dat ik weet wat gebed voor mij kan betekenen. Ik vind het echt geweldig.’
Iedereen lijkt met Kale Loftus in te stemmen als hij zegt: ‘Je moet van bidden een gewoonte maken.’
Boven: Bridgitte Leger, Jenni Holt, Dawson Lybbert, Dayna Conway, Rebekah Wagoner, Alexander Richer-Brule en andere jongeren uit de ring Ottawa (Ontario, Canada) (links) weten dat je slechts hoeft te bidden om hulp te krijgen van je hemelse Vader.
Boven, van boven naar onderen: Fred King en Ronan Filamont zijn het erover eens dat het avondmaalsgebed heilig is en eerbiedig uitgesproken moet worden. Kyffin de Souza is blij met het gezinsgebed.
Jongeren in Ottawa bidden in moeilijke tijden om troost, hulp met schoolwerk en vrienden, en om zegeningen waar ze naar verlangen. Zij weten dat hun hemelse Vader hun gebeden beantwoordt. ‘Soms krijg je niet het antwoord dat je verwacht,’ zegt Dawson Lybbert, ‘maar het antwoord dat je nodig hebt.’
Boven: Matt Larson leest voor het bidden een schrifttekst die hij in zijn slaapkamer heeft opgehangen. En Nick Moolenbeck zegt dat je moeite moet doen voor het gebed.
Boven (vlnr): Ruth Decady, Katya Gallant en Bénédicte Bélizaire zijn het erover eens dat het een goed idee is om je hemelse Vader te vragen de Heilige Geest te sturen. Onder: Katie Cameron, Carolyn Albers en Sierra Lybbert krijgen een fijn gevoel als ze bidden.
Michael Jarvis Nelson, Luisteren
Foto’s Janet Thomas