Si Jim Nagkinahanglan sa Akong Tabang
Jean Partridge, Utah, USA
Sa wala madugay human sa akong kaminyoon sa Templo sa Salt Lake, si Jim ug ako nakakaplag sa among kaugalingon nga nagpuyo sa usa ka inabangan nga balay sa bay-bayon sa Oregon. Si Jim usa ka topographic engineer sa gobyerno, gisangunan sa pagsusi ug pagkorihir sa mapa sa bay-bayon sa Oregon. Matag buntag siya mobiya kauban sa laing enhinyero sa pagpadayon sa buhat sa miaging adlaw. Ang iyang trabaho lisud kaayo tungod kay ang bay-bayon puno sa daghang kahoy.
Usa ka gabii sa dihang magsugod na unta ko alang sa panihapon, usa ka kusog nga impresyon ang misulod sa akong hunahuna nga ang akong mga pagpangandam sa panihapon dili importante. Si Jim dili makauli sa balay alang sa panihapon nianang gabhiona. Laing panghunahuna ang misunod: si Jim anaa sa kakuyaw ug nagkinahanglan sa akong tabang!
Wala ako makadungog og tingog, apan ang mensahe tin-aw nga miabut sa akong hunahuna nga ingon og kini gipanulti na. Kinahanglan nako siyang tabangan, apan asa man siya? Siya nagtrabaho matag adlaw subay sa bay-bayon, apan ako walay ideya asa siya nagtrabaho nianang adlawa. Mibati ako sa kadasig sa pagsakay sa sakyanan ug nagdrayb sa dakong highway, apan sa asa nga direksyon ako mopaingon? Nga may gamay ra nga pagduha-duha, mibati ako nga kinahanglan kong moliko padulong sa habagatan. Dayon ako milabay og daghang mga timailhan sa dalan, usa niini mahimong dapit asa nagtrabaho si Jim.
Nadasig ako sa pagbiya sa highway ug miagi sa single-lane nga mga dalan. Nag-ulan kadto, ug human sa usa o duha ka milya ang dalan nahimong usa ka lapukon nga agianan. Ako mihukom nga mas maayong mobalik ug mouli. Nagkangitngit na, ug sa akong hunahuna, “Pagkakuwanggol nako nga mianhi pa.”
Apan diha-diha dayon sa akong pagliko balik sa highway nga akong gigikanan miabut ang duha ka gipangkapoy, masulub-on nga mga enhinyero, nabulit sa lapok nga walay bisan kinsa ang ganahang mopasakay kanila. Si Jim ug ang iyang kauban sa trabaho miingon kanako nga ang ilang trak miungot sa usa ka lapukong lungag. Sila naningkamot sa pagkuha niini apan sa katapusan mibiya niini ug milakaw sa baga nga kakahoyan balik sa dakong highway.
“Giunsa nimo sa pagkahibalo nga anaa kami dinhi?” sila natingala, nahupay nga sila akong nakit-an. Ang akong kahupay tugbang usab sa ilaha samtang gipasabut nako kon giunsa ako sa paggiya sa Espiritu.
Samtang si Jim ug ako miluhod sa pag-ampo nianang gabhiona, kami mihatag og pasalamat alang sa impluwensiya sa Espiritu Santo, nga miabut kanako isip tubag sa pag-ampo sa akong bana nga nangayo og tabang.