Tot we elkaar weerzien
Kerstmis in de wijngaard
Wat brengt een groep heiligen der laatste dagen ertoe om op Kerstmis huis en haard te verlaten en een dag hard te gaan werken? Hun verlangen om Jezus te dienen, van wie wij de geboorte vieren.
Tegen het einde december, voordat de dageraad aanbreekt, zijn de kale wijnstokken gehuld in een kille mist. De wijngaard hult zich in stilte, met uitzondering van een perceel dat wordt gevuld met stemmen en een helder, knetterend kampvuur. Het is kerstmorgen, en elders in de vallei liggen de mensen nog te slapen of genieten ze rond de kerstboom van blije kinderen. Maar niet deze kleine groep in de wijngaard. Ze zijn daar om een geschenk te geven.
Om de betekenis van dat geschenk te begrijpen, moet u weten dat deze wijngaard in Madera (Californië, VS) deel uitmaakt van het welzijnsproductiesysteem van de kerk. Hij produceert elk jaar ongeveer 180 duizend kilo rozijnen. De helft van de oogst belandt in de vakken van de voorraadhuizen voor bisschoppen. De andere helft wordt gebruikt voor geboden humanitaire hulp wereldwijd. De wijken en gemeenten in acht ringen krijgen bepaalde taken en rijen wijnstokken aan hun zorg toegewezen.
Een hele belangrijke taak is het terugsnoeien van de wijnstokken. De wirwar van ranken en bladeren van het voorbije seizoen moet worden teruggesnoeid, zodat alleen de stokken overblijven, die weer uitgroeien om de volgende oogst te produceren. Als de wijngaard in deze periode niet wordt teruggesnoeid, raakt hij overwoekert. Te veel ranken zouden de wortels uitputten. Dan groeien er te weinig druiven en heeft men een slechte oogst.
Waarom dit werk juist op Kerstmis doen? Omdat veel van de wijkleden van beroep landarbeiders zijn, die de kost verdienen met het snoeien van wijn- en boomgaarden. Ze werken bijzonder hard in deze tijd van het jaar, zodat dit in deze tijd hun enige vrije dag is. Het is Kerstmis — en ze brengen die door in de wijngaard van de kerk. Het is zelfs zo dat ze hier acht van de laatste vijftien kerstmissen zijn komen werken. Voor deze leden van de Spaanstalige wijk Madera 3 is dat hun geschenk aan El Niño — het Kerstkind.
Een arbeider, Miguel Chavez, legt uit dat het een manier is om iets terug te doen voor de vele zegeningen die ze van de Heer krijgen: ‘We doen iets voor behoeftige gezinnen. Onze kleine bijdrage wordt een grote zegen voor andere mensen.’ Een ander lid uit de wijk zegt gewoon: ‘Dit is het beste werk dat we kunnen doen want dit is Gods wijngaard.’
En als deze leden uit de wijk Madeira 3 op deze kerstdag klaar zijn met het terugsnoeien, afdekken en vastzetten van de hun toegewezen wijnstokken, hebben ze de rijen gedaan die aan twee aangrenzende wijken waren toegewezen. Het is een geschenk een Koning waardig.
Foto Howard Collett