2010
Als zoete melk
December 2010


Hoe ik het weet

Als zoete melk

Als je het ware evangelie accepteert en toepast, zal het je leven verzoeten zoals suiker melk zoet maakt.

Ik groeide op als een ernstig, degelijk kind dat de beginselen volgde die mijn ouders mij, ondanks hun beperkte godsdienstige kennis, leerden. Maar toen mijn vader in 2005 stierf — ik was toen vijftien — werd ik een heel ander persoon. Misschien was het mijn manier om mijn verdriet te uiten dat ik geen afscheid van hem had genomen. Ik zal altijd spijt hebben dat ik hem vóór hij naar het ziekenhuis ging geen zoen heb gegeven.

Na zijn dood begon ik om te gaan met mensen die er geen goede normen op na hielden. Ik deed dingen die, dacht ik, door de beugel konden, aangezien iedereen ze deed. Nu weet ik dat ze de Heer niet aangenaam waren. Ik maakte pret zoals men dat in de wereld gewoon is te doen, maar ik werd er niet gelukkig van. Ik voelde mij leeg en miste iets, maar ik wist niet wat. Mijn resultaten op school leden er onder. Het ergste was nog dat ik er geen idee van had hoe ik gelukkig kon worden. In die tijd zag ik niet hoeveel ik miste door mij af te zonderen van mijn familie en moeder, van wie ik zielsveel houd.

’s Avonds was ik gewoon tot God te bidden. Niemand had mij leren bidden, maar ik had het gevoel dat Hij naar mij luisterde. Ik vroeg Hem mij te helpen om gelukkig te worden en mij te laten weten of alles in orde was met mijn vader. Ik was zo bang dat hij op een plek was waar hij leed. Ik smeekte dit vele avonden achter elkaar.

Uiteindelijk kreeg ik antwoord. Ik dacht dat ik mijn antwoord in de vorm van een droom zou krijgen, maar in plaats daarvan kwam het in de vorm van twee zendelingen. Zij belden in december 2006 bij ons aan. Ik begreep niet dat zij het antwoord waren op mijn gebeden, en ik wilde zelfs niet naar ook maar één les luisteren. Mijn moeder luisterde wel en besloot naar de kerk te gaan. Dat is ze sindsdien blijven doen. Zij liet zich dopen, en een paar weken later volgden mijn neven en mijn zus. Ik zag een grote verandering in mijn moeder na haar doop, zo zelfs dat ze er jonger en gelukkiger uitzag. Haar geluk en vrede vulden ons hele huis; iemand die bij ons thuiskwam, voelde meteen dat er iets was veranderd.

Ik besefte wat er was gebeurd en besloot naar de kerk te gaan. Het was een vreemde ervaring; geen mens was ooit zo aardig voor mij geweest. De zusters waren vriendelijk en behandelden mij zo aardig dat ik mij op mijn gemak voelde in de kerk. Stukje bij beetje raakte ik ervan overtuigd dat de kerk waar was. Ik besloot de lessen van de zendelingen te volgen.

Ik heb mij op 3 februari 2007 door twee geweldige zendelingen laten dopen in de wijk Uribe in de ring Veracruz (Mexico). Ik zal ze mij altijd herinneren, want ik beschouw ze als onze engelen. De dag van mijn doop zal ik nooit vergeten. Ik was rein van alle zonden. Mijn fouten waren uitgewist door de verzoening van Jezus Christus. Mijn depressiviteit was verleden tijd, en de leegte die ik had gevoeld, was verdwenen. Die was vervangen door enorme vreugde in mijn ziel.

Het ware evangelie heeft mijn familie en mij heel veel geluk gebracht. Ik heb eeuwige vrienden gevonden. Ik blijf de wereld afhouden, maar nu heb ik het ware evangelie en de Geest die mij dagelijks vreugde en vrede schenkt. Nu weet ik het antwoord op de vraag die ik de Heer zo lang had gesteld. Als mijn vader de verordeningen heeft geaccepteerd die wij voor hem in de tempel hebben gedaan, weet ik dat hij gelukkig is en vrede heeft. Ik geloof dat hij het evangelie heeft aanvaard en dat hij op ons wacht.

Soms kijk ik terug op mijn leven en dan besef ik hoe zeer ik ben gezegend. Ik zie dat ik nu groter geluk heb dan dat de wereld met al haar pleziertjes en vermaak te bieden heeft. Waar geluk wordt in het evangelie van Jezus Christus gevonden. Alles wat het evangelie leert is voor ons bestwil.

Ik heb eens een e-mail ontvangen waarin een moeder aan haar zoontje uitlegt dat God is als de suiker die je aan melk toevoegt. Je kunt het niet zien, maar hij maakt alles zoeter. Evenzo kun je het ware evangelie van de Heer niet zien, maar als je het accepteert en toepast, zal het je leven verzoeten zoals suiker melk zoet maakt.

Carl Heinrich Bloch, Christus bij Emmaüs (detail), met dank aan het Nationaal Historisch Museum Frederiksborg in Hillerød (Denemarken); foto van melk ROBERT CASEY