De oogst is een kwestie van tijd
De familie Filipponi is erachter gekomen dat er voor de wet van de oogst — zowel stoffelijk als geestelijk — volharding, geduld en gebed nodig zijn.
Het was nooit makkelijk voor Oscar Filipponi en zijn gezin om van de landbouw te leven. Het leek alsof wind, droogte, kapotte apparatuur, lage marktprijzen en andere moeilijkheden het hardwerkende gezin opzettelijk dwarszaten.
‘Iedere dag moeten we hier in de chacra — op ons land — naar inspiratie en openbaring zoeken om rond te komen van wat we verbouwen’, zegt Oscar, die boer is en veertig hectare grond bezit in de lager gelegen Chubutriviervallei, in het zuiden van de Argentijnse provincie Chubut. ‘Het is elke dag moeilijk.’
Een van de grootste moeilijkheden voor de familie Filipponi is dat ze niet altijd weten wanneer hun onvermoeibare inspanningen iets opleveren. Ze hebben echter ontdekt dat hard werken en doorzettingsvermogen uiteindelijk resultaat opleveren.
‘Je ontvangt als boer geen dagelijkse of wekelijkse beloning’, legt Oscar uit. ‘We werken — elke week en elke maand — dagelijks, behalve op zondag, en we verdienen er niet altijd op, dus moeten we daar financieel op berekend zijn. Soms duurt het een maand of zelfs een jaar voordat we resultaten van ons werk zien. We moeten eraan blijven denken dat we door het werk dat we nu doen later een goede oogst krijgen.
Oscar verbouwt luzerne en houdt vee met zijn vrouw, Liliana, en twee van hun kinderen, Daniel en María Céleste.
‘Soms hebben we geld, maar soms niet omdat het dan opgaat aan het onderhouden van de boerderij’, zegt hij. ‘Soms gaan onze machines stuk. Soms raken we onze dieren niet kwijt als ze verkocht moeten worden. Maar als we bidden en goed nadenken, geduldig blijven en goede moed houden, komt de oplossing binnen een dag of twee vanzelf aanwaaien. Iemand komt bijvoorbeeld langs en zegt: “Che,1 heb je nog dieren te koop?” Dan komt het goed en kunnen we verder. Boer zijn is moeilijk, maar we hebben veel steun in onze dagelijkse bezigheden ontvangen.’
Referentiepunten
Daniel zegt dat hij, omdat hij boer is, elke dag de kans krijgt om zijn zegeningen en moeilijkheden vanuit een evangelisch perspectief te bekijken. ‘Het is een zegen om met de Heer te spreken en op de invloed van de Geest te letten zonder te worden afgeleid door lawaai, muziek of reclames’, zegt hij over op het land werken.
‘Het is hier makkelijk om lid van de kerk te zijn, omringd door dierbaren en natuur’, voegt Liliana toe. ‘Daardoor blijf ik ik in gedachte houden dat we afhankelijk van de Heer zijn en dat we alles dankzij Hem hebben. Bijna alles wat we doen, weerspiegelt een of ander evangeliebeginsel. Oscar komt altijd thuis met overdenkingen over het boer zijn of met de dieren omgaan.’
Als Oscar bijvoorbeeld de akker omploegt, kiest hij een referentiepunt zoals een boom of een rots in de verte, zodat hij in een rechte lijn ploegt. ‘Het maakt hem niet uit of iets hem de weg verspert’, zegt Liliana. ‘Hij wil niet van de route afwijken omdat hij een rechte lijn wil.’
Oscar voegt toe: ‘Als ik achterom kijk om te zien of ik me nog wel in de goede richting begeef, dwaal ik af. Dus concentreer ik me op mijn referentiepunt en ga ik verder.’
Het gaat in de kerk net zo als in de chacra, zegt hij. ‘Om in ons leven op de juiste koers te blijven, moeten we naar de Heer opzien, de Schriften lezen en de geboden onderhouden. Als we ons laten afleiden, verliezen we ons referentiepunt uit het oog en worden onze paden krom.’
Een geestelijke oogst
De familie Filipponi gaat naar de kerk in een gemeente vlakbij Gaiman. In dit stadje van zesduizend mensen, een kolonie van Welshe immigranten uit de jaren 1870, hebben de leden tal van mogelijkheden om hun licht te laten schijnen. ‘We moeten elke dag ons beste beentje voor zetten omdat er altijd naar ons gekeken wordt’, zegt Liliana.
Ervoor zorgen dat mensen interesse in het evangelie krijgen, is een geleidelijk proces. Net zoals de stoffelijke wet van de oogst, is er voor de geestelijke wet van de oogst ook geduld nodig. Maar omdat het gezin consequent de evangeliebeginselen naleeft, zijn mensen bekend geraakt met de kerknormen en hebben ze er respect voor gekregen.
Nog niet zo lang geleden was Oscar werkzaam als ambtenaar en zei hij nee als ze hem koffie, thee of alcohol aanboden. Hij zegt: ‘Na een paar jaar gingen mijn collega’s rekening met mij houden en vroegen in plaats daarvan: “Wat voor frisdrank wil je?” Soms kregen ze zelfs interesse in de kerk. Dat is de oogst.’
De geestelijke oogst is het grootst als het gezin zelf evangeliebeginselen leert en naleeft.
De zegeningen van de oogst zijn binnen doordat Oscar werkzaam is als patriarch van de ring Trelew (Argentinië-Noord), doordat Liliana werkzaam is als ZHV-presidente en doordat de familieleden door de jaren heen overige taken hebben verricht en roepingen hebben vervuld.
De oogst is binnen doordat ze de sabbatdag heilig houden en de wet van tiende naleven. ‘De vensters van de hemel gaan echt open — soms duurt het even en soms moeten we eerst gehoorzaam blijven’, zegt Oscar.
De oogst is binnen doordat alle kinderen van de familie Filipponi het voortgezet onderwijs hebben afgerond en doordat alle vier zoons een voltijdzending hebben volbracht. Door hun opleiding en hun zending hebben ze nu kans op banen en leiderschapsfuncties die ze anders waarschijnlijk niet zouden hebben.
De oogst is binnen doordat leeftijdsgenoten van María Céleste meer willen weten over de voltijdzending van haar broers, haar godsdienstige overtuiging, en de reden waarom ze feestjes mijdt die op zaterdag tot laat in de avond doorgaan.
En de oogst is binnen doordat het gezin, door de influisteringen en kalmerende invloed van de Heilige Geest, op een avond onnodig drama heeft vermeden toen ze dachten dat er werd ingebroken. Daniel werd wakker omdat hij iets hoorde en maakte zich klaar om het huis te verdedigen, maar de zogenaamde indringer bleek een buurman te zijn die hulp met zijn auto nodig had.
‘Ik besefte dat de Geest me had gekalmeerd, zodat we het probleem konden oplossen zonder al te heftig te reageren’, zegt Daniel. ‘Later gingen we in gebed en dankten onze hemelse Vader dat er niks tragisch was voorgevallen.’
In de familie Filipponi wordt gezegd dat God, als we onszelf echt aan Hem geven, waardoor we een werktuig in zijn handen worden, in onze behoeften voorziet. Het is een proces waar we doorzettingsvermogen, geduld en gebed voor nodig hebben. Het vergt ook veel geloof en hard werken. Maar op de tijd van de Heer halen we de oogst binnen.
Foto van het gezin Michael R. Morris