Ons prikbord

Carolina L. (11), Venezuela. Ze is opgegroeid in De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen en wilde haar hele leven al naar de Caracastempel (Venezuela). In maart 2012 ging ze voor het eerst naar de tempel. Ze werd er blij van.

Ik heb een bijzondere familie. De kerk is zes uur reizen, maar we gaan zo vaak mogelijk. Mijn vader zegent elke zondag het avondmaal voor ons en mijn moeder geeft les in het jeugdwerk. We gaan één keer per jaar naar de Recifetempel (Brazilië). Als ik groot ben, ga ik op zending. Dagelijks lees ik in de Schriften en zeg ik mijn gebeden. Ik probeer een brave jongen te zijn omdat mijn hemelse Vader dat fijn vindt. Ik houd veel van het evangelie.

Kevin L. (8), Brazilië

Toen ik naar de tempel ging, speelde ik met mijn vader en mijn broer, Ryan, terwijl mijn moeder en haar vriendin in de dienst zaten. Ik was heel eerbiedig toen ik in de wachtkamer van de tempel zat. Ik vond het fijn om in het huis van mijn hemelse Vader te zijn en door zijn Geest zijn liefde en goedheid te voelen. Ik houd van het huis van de Heer.

Jorge M. (6), Costa Rica

Mijn zusje, Omega, en ik kijken graag naar de tempel. Om als wijk naar de Monterreytempel (Mexico) te gaan, moeten we rond middernacht vertrekken en zes uur reizen. Ik weet dat gezinnen eeuwig kunnen worden in de tempel. Binnenkort verhuizen we naar Tuxtla Gutiérrez. Daar is een tempel, dus kunnen we er vaker heengaan. Ik ben blij dat er tempels zijn.

Helem N. (4), Mexico

Solene S. (6), Brazilië

Dit is een tekening van de Asuncióntempel (Paraguay) Ik ben blij, want binnenkort worden we voor eeuwig als gezin aan elkaar verzegeld. Ik dank mijn hemelse Vader dat ik tot een gezin behoor.

Angelo N. (5), Paraguay

Toen ik naar de Quetzaltenangotempel (Guatemala) ging, voelde ik een enorme rust. Ik voelde me heerlijk tijdens de inwijding. Ik werd diep in mijn hart geraakt door de toespraken.

Juan G. (11), Guatemala