Zapraszanie Zbawiciela
„Oto stoję u drzwi i kołaczę; jeśli ktoś usłyszy głos mój i otworzy drzwi, wstąpię do niego” (Objawienie Jana 3:20).
Kiedy byłem małym chłopcem, w okresie Bożego Narodzenia mama zawieszała obraz ze Zbawicielem stukającym do drzwi. Nie byliśmy jeszcze wtedy członkami Kościoła, więc zawsze pytałem: „Czemu Jezus puka do drzwi? Kto jest po drugiej stronie?”.
Kilka lat później zauważyłem, że na drzwiach po stronie Zbawiciela brakuje klamki. To ten ktoś w środku musiał otworzyć drzwi. Teraz wiem, kto tam jest. To my! Zbawiciel puka do drzwi, a my musimy jedynie je otworzyć i zaprosić Go do naszego życia.
Kiedy byłem nastolatkiem, podjąłem decyzję, aby zaprosić Zbawiciela do mojego życia — przyjąłem chrzest i zostałem członkiem Kościoła. Moi przyjaciele dawali mi dobry przykład. Dobrym przykładem była też dla mnie babcia. Była pracownikiem Świątyni Los Angeles w Kalifornii. Wychodziła z domu o 4 rano, żeby służyć Panu w świątyni.
Zaledwie dwa lata po chrzcie podjąłem decyzję, że chcę służyć Panu na pełnoetatowej misji. Jako misjonarz pomagałem wielu ludziom poznawać Zbawiciela, aby mogli zaprosić Go do swego życia.
Potem służyłem jako prezydent misji na Samoa. Zawsze pytałem nowych misjonarzy o moment, w którym podjęli decyzję o służbie. Wielu mówiło, że tego wyboru dokonali jeszcze w Organizacji Podstawowej!
Organizacja Podstawowa pomoże wam przygotować się do służby misjonarskiej. Uczcie się, ile tylko zdołacie. Postawicie sobie za cel wyjazd na misję. Wtedy i wy będziecie mogli pomagać ludziom zapraszać Zbawiciela do ich życia. Służba na misji odmieni wasze życie — zrobiła to z moim.
Ilustracje — Jennifer Tolman