2013
Młodzież i przymierza świątynne
Październik 2013 r.


Młodzież i przymierza świątynne

Dziesiątki tysięcy młodych ludzi zawiera teraz święte przymierza świątynne w wyniku obniżenia wieku wymaganego do wykonywania pełnoetatowej służby misjonarskiej.

Jako pracownicy świątynni mamy to błogosławieństwo, że spotykamy młodych dorosłych, którzy udają się do świątyni, aby otrzymać własne obdarowanie. Dowiadujemy się, że pomagają im zajęcia z kursu przygotowawczego, a wpływ prawych rodziców i przywódców odgrywa dużą rolę w przygotowaniu do zawarcia przymierzy świątynnych. My, jako rodzice i przywódcy, musimy pomóc młodzieży nie tylko w przygotowaniu się do służby na pełnoetatowej misji, która trwa kilkanaście miesięcy, ale także do zawarcia i dotrzymania przymierzy, które obowiązują przez całą wieczność. Pierwsze kroki przygotowania zaczynają się w dzieciństwie.

Przygotowanie dzieci

Rodzice mogą pokazać swym dzieciom, jak ważna jest świątynia, udając się tam i dzieląc się świadectwem na temat pracy świątynnej. Nawet w rejonach, gdzie niemożliwe jest częste uczęszczanie do świątyni, rodzice mogą wpoić swoim dzieciom pragnienie uczęszczania do świątyni.

Prezydent Howard W. Hunter (1907–1995) nauczał rodziców: „Dzielmy się z naszymi dziećmi duchowymi odczuciami, jakie spływają na nas w świątyni. Z większą gorliwością i bez skrępowania nauczajmy je stosownych rzeczy na temat celów, którym służy dom Pana”1. Nasze dzieci muszą wiedzieć, że świątynia jest miejscem, gdzie otrzymujemy odpowiedzi na modlitwy i gdzie czujemy miłość Boga.

Rodzice mogą także nauczać swoje dzieci, aby były godne posiadania rekomendacji ograniczonego użycia, o którą będą mogły się ubiegać po 12. urodzinach i aby wyczekiwały tego momentu. Gdy nadejdzie czas i ta młodzież uda się do świątyni, zaobserwujemy, z jaką radością i godnością pokazuje swe rekomendacje w świątyni.

Przygotowanie młodzieży

Rodzice mogą pomóc swoim dzieciom w badaniach historii rodziny, aby gdy dzieci będą miały 12 lat, mogły przedłożyć nazwiska rodzinne w świątyni. Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów młodzieży, która tak czyni, obiecał: „Wzrośnie wasza miłość i wdzięczność do przodków. Wasze świadectwo i nawrócenie do Zbawiciela staną się głębokie i trwałe. Obiecuję wam, że będziecie chronieni przed nasilającym się wpływem przeciwnika”2.

Widzieliśmy wiele przykładów spełnienia tej obietnicy. Niedawno pewna młoda kobieta powiedziała nam, że gdy odnalazła imię i nazwisko swojej babci, udała się do świątyni, aby wykonać za nią pracę świątynną. Powiedziała, że gdy przyjmowała za nią chrzest, odniosła silne wrażenie, że jej babcia powita ją w przyszłym życiu. Tego typu doświadczenia wzmacniają świadectwo i zaszczepiają pragnienie uczestnictwa w kolejnych obrzędach świątynnych.

Wielu młodych ludzi zmaga się z pokusami nieskromnego ubioru. Gdy rodzice i przywódcy zakładają eleganckie, skromne ubrania, młodzież uzmysławia sobie, że też może tak robić. Młodzież musi zrozumieć, że sposób ubierania się i to, jak traktuje swoje ciała, wyraża ich postawę ucznia Chrystusa. Młodzi ludzie muszą wiedzieć, że odzienie nie jest jedynie częścią garderoby.

Rodzice mogą pomóc młodzieży w przygotowaniach do wejścia do świątyni poprzez pomoc w pogłębianiu zrozumienia przez nią przymierzy, które tam zawrze w przyszłości. Przymierza świątynne wiążą się z obietnicami, aby „ściśle przestrzegać prawa cnoty i czystości moralnej, by miłować, być życzliwym, tolerancyjnym i czystym; by poświęcić zarówno talenty, jak i środki finansowe do szerzenia prawdy i podnoszenia na duchu [rodziny ludzkiej]; aby utrzymywać stale to oddanie właściwej sprawie; i dążyć na wszelkie sposoby do udziału w wielkich przygotowaniach tutaj na ziemi do przyjęcia jej Króla — Pana Jezusa Chrystusa”3. Rodzice mogą świadczyć, że młodzież otrzyma osobiste i pełne mocy błogosławieństwa w życiu, jeśli będzie dotrzymywać tych przymierzy, a te przymierza nabiorą większego znaczenia dla młodzieży, gdy ich rodzice pomogą im zrozumieć, że zarówno błogosławieństwa, jak i przymierza są możliwe dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa.

W przygotowaniu na otrzymanie błogosławieństw świątynnych możemy pomagać naszym dzieciom i młodzieży na wiele sposobów. Im lepiej będą przygotowani, tym większy odczują wpływ Ducha, a ich udziałem będą wspaniałe duchowe doświadczenia, których doznają podczas obdarowania. Budujące doświadczenie świątynne pomoże im być bardziej oddanymi uczniami Chrystusa i lepszymi misjonarzami — bardziej zmotywowanymi, by pomagać nauczanym ludziom, aby otrzymać swoje własne święte obrzędy świątynne.

Przypisy

  1. Howard W. Hunter, „Follow the Son of God”, Ensign, listopad 1994, str. 88.

  2. David A. Bednar, „Serca dzieci się zwrócą”, Liahona, listopad 2011, str. 26–27.

  3. James E. Talmage, w: Preparing to Enter the Holy Temple (2002), str. 34–35.

Ilustracja — Steve Kropp