Nasze wspaniałe dziedzictwo misjonarskie
Wszyscy misjonarze, ci z przeszłości i obecni, służą z nadzieją, że zmienią życie ludzi na lepsze.
Współcześni misjonarze odziedziczyli wielki obowiązek przekazania światu wiedzy o Panu (zob. Ks. Izajasza 11:9). Od Abrahama przez Pawła, Ammona po Wilforda Woodruffa — misjonarze opisani w pismach świętych i w historii Kościoła są dla współczesnych nam misjonarzy wzorami do naśladowania.
Bez względu na to, czy jesteśmy członkami–misjonarzami, czy przygotowujemy się do pełnoetatowej misji, czy służymy na misji lub z niej powracamy — zawsze możemy czerpać natchnienie i odwagę z tych przykładów.
Nasze misjonarskie dziedzictwo w Biblii i Perle Wielkiej Wartości
Misjonarze ze Starego Testamentu, jak Jonasz, byli powoływani, aby ostrzegać ludzi (zob. Ks. Ezechiela 3:17–19). Na przykładzie Jonasza widzimy, jak ważna jest pokuta i posłuszeństwo. Z historii Abrahama dowiadujemy się o naszym pochodzeniu i o mocy Kapłaństwa Melchizedeka.
Misjonarze z Nowego Testamentu, jak Piotr i Paweł, pracowali nad zachowaniem nauk Jezusa Chrystusa. Niemniej jednak z czasem świat ogarnęło odstępstwo. Bóg przywrócił ewangelię poprzez Proroka Józefa Smitha. Teraz, podobnie jak ci misjonarze, pracujemy, aby zachować nauki Jezusa Chrystusa i dzielić się nimi.
Jonasz na wybrzeżu Niniwy — Daniel A. Lewis. Jonasz odpokutował, a następnie poszedł głosić i świadczyć o tym, że Jehowa panuje wszędzie i nie przelewa Swej miłości tylko na jeden naród czy lud (zob. Ks. Jonasza 1–4).
© 2002 Daniel A. Lewis.
Piotr i Jan przyprowadzeni przed panujących w Jerozolimie — Simon Vedder. Piotr i Jan zostali przyprowadzeni przed radę i jeden z wyższych kapłanów powiedział im: „Nakazaliśmy wam surowo, abyście w tym imieniu nie uczyli, a oto napełniliście nauką waszą Jerozolimę. […] Piotr zaś […] odpowiadając, [rzekł]: Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi” (Dzieje Apostolskie 5:28–29).
Dzięki uprzejmości Muzeum Historii Kościoła
Apostoł Paweł — Karel Skreta. Podczas swych podróży po terenach Azji Mniejszej i po większości ówcześnie znanych krajów Paweł w swoich listach składał pełne mocy świadectwo o Zbawicielu.
BPK, Berlin / Gemaeldegalerie Alte Meister, Staatliche Kunstsammlungen, Dres / Elke Estel / Hans-Peter Klut / Art Resource, NY
Melchizedek błogosławi Abrama [Abrahama] — Walter Rane. Melchizedek pobłogosławił Abrama (zob. I Ks. Mojżeszowa 14:18–20), a także nadał mu kapłaństwo (zob. NiP 84:14). Innym razem Pan ukazał się Abramowi, mówiąc: „Mam za cel […] uczynić [cię] sługą, co poniesie moje imię do obcej ziemi. […] I błogosławieństwem będziesz dla swego nasienia, bo w rękach swych poniosą tę służbę i Kapłaństwo do wszystkich narodów” (Abraham 2:6, 9).
Dzięki uprzejmości Muzeum Historii Kościoła
Nasze misjonarskie dziedzictwo w Księdze Mormona
Alma, Amulek, synowie Mosjasza i Lamanita Samuel to zaledwie kilka wzorów do naśladowania z Księgi Mormona. Są oni przykładem pokuty, wiary, posłuszeństwa i odwagi. My podobnie możemy polegać na Boskim natchnieniu i objawieniu w naszej służbie misjonarskiej.
Ammon przed królem Lamonim — Gary L. Kapp. Ammon, jeden z synów Mosjasza, uratował stada króla Lamoniego. Gdy król zapytał Ammona, czy został posłany od Boga, Ammon powiedział, że jest powołany przez Ducha Świętego, by nauczać ewangelii „lud [Lamoniego], aby poznali, co jest sprawiedliwe i co jest prawdą” (Alma 18:34).
© Gary L. Kapp, nie można kopiować
Oznajmił mi tę nowinę, radując mą duszę — Walter Rane. Anioł objawił się Lamanicie Samuelowi i oznajmił dobrą „nowinę, radując duszę [Samuela]” wieścią o przyjściu Zbawiciela (Helaman 13:6–7). W ramach wykonania swego powołania, aby głosić ewangelię Nefitom, Samuel wspiął się na mury miasta Zarahemla i podzielił się z ludźmi tą dobrą nowiną.
Dzięki uprzejmości Muzeum Historii Kościoła
Nasze misjonarskie dziedzictwo w Naukach i Przymierzach
W czasach, kiedy ewangelia jest przywrócona, misjonarze mają do odegrania ważną rolę. Misjonarze tacy, jak Dan Jones, Orson Hyde i Parley P. Pratt, rozdawali Księgę Mormona i dzielili się ewangelią Jezusa Chrystusa. Niektórzy, podobnie jak Samuel, brat Proroka Józefa, służyli blisko domu. Niektórzy podróżowali daleko, aby dzielić się ewangelią w Tajlandii, na Wyspach Sandwich (na Hawajach), w Danii i Anglii.
Ci pierwsi misjonarze często służyli na niejednej długiej misji. Opuszczali rodziców, wybranki, żony, dzieci i wnuki, podobnie jak my to czynimy. Są dla nas przykładem wiary, odwagi, posłuszeństwa, wytrwałości i oddania.
Mormońscy kaznodzieje — Arnold Friberg, na podstawie oryginału Christena Dalsgaarda. Scena przedstawia Świętego w Dniach Ostatnich, jednego z pierwszych misjonarzy, który naucza o ewangelii Jezusa Chrystusa duńską rodzinę w ich wiejskim domu. Ukazuje to typowe misjonarskie działania podejmowane w XIX w. Misjonarze także nauczali na rogach ulic lub w miejskich salach spotkań.
© IRI, dzięki uprzejmości Arnolda Friberga
Wilford Woodruff przygotowuje się do udzielenia chrztów w gospodarstwie rodziny Benbow — Richard A. Murray. W 1840 roku Pan poprowadził Wilforda Woodruffa do gospodarstwa Johna Benbowa w Herefordshire w Anglii. „Byli tam ludzie, którzy modlili się o poznanie pradawnego porządku spraw — napisał Wilford. — W konsekwencji po miesiącu ochrzciłem sześćset osób. […] Pracując przez osiem miesięcy w tym kraju, przyprowadziłem do Kościoła tysiąc osiemset osób. Dlaczego? Ponieważ byli tam ludzie przygotowani na przyjęcie ewangelii” („Discourse”, Deseret Weekly, 7 listopada 1896 r., str. 643).
Pomnażanie naszego misjonarskiego dziedzictwa
Od momentu, kiedy Prezydent Thomas S. Monson w październiku 2012 roku podczas konferencji generalnej ogłosił, że młodzi mężczyźni i młode kobiety mogą wyjechać na misję w młodszym wieku, dziesiątki tysięcy Świętych w Dniach Ostatnich zostało misjonarzami.
Podczas wiosennej konferencji generalnej w 2013 roku Starszy Neil L. Andersen z Kworum Dwunastu Apostołów dodał swoje świadectwo o pracy misjonarskiej i zachęcił każdego z nas, aby stał się częścią tego teraźniejszego cudu, pomagając odnaleźć osoby gotowe na usłyszenie ewangelii: „Tak jak Pan zainspirował większą liczbę misjonarzy do służby, tak rozbudza umysły i otwiera serca większej liczby dobrych i uczciwych ludzi, aby przyjęli Jego misjonarzy. Niektórych z nich już znacie, innych — poznacie w przyszłości. Są członkami waszych rodzin lub mieszkają w waszej okolicy. Mijają was na ulicach, siedzą obok was w szkole lub rozmawiają z wami przez Internet” („To jest cud”, Liahona, maj 2013, str. 78).
Nowo przybyli misjonarze chrzcili tubylców na Wyspach Sandwich (na Hawajach) już w 1851 roku. Zdjęcie to zrobiono wiele lat później.
Kopiowanie zabronione
Dzielenie się ewangelią na ulicy — Ken Spencer. Dwóch misjonarzy dzieli się ewangelią przed księgarnią w New Brunswick w New Jersey.
Dzięki uprzejmości Muzeum Historii Kościoła
Wieczni misjonarze — Juei Ing Chen. Członkowie Kościoła na Tajwanie, podobnie jak członkowie–misjonarze na całym świecie, dążą do dzielenia się radością, jaką znajdują w ewangelii i w pismach świętych. Pisma święte leżą na stole, a na niebieskim pojemniku widnieje wizerunek Świątyni Tajpej na Tajwanie.
© IRI, dzięki uprzejmości Juei Ing Chen
Lamanici rozkwitną jak róża — Joselito Jesus Acevedo Garcia. Obraz przedstawia pracę misjonarską pośród ludzi posługujących się językiem hiszpańskim. Dwóch misjonarzy przygotowuje się do nauczania ewangelii, podczas gdy ludzie wykonują codzienne czynności. Świątynia Lima w Peru, stojąca wśród małych domków i lokalnych zwierząt, symbolizuje wzrost Kościoła.
Dzięki uprzejmości Muzeum Historii Kościoła
Misjonarze Święci w Dniach Ostatnich w Sierra Leone — Emile Wilson. Pierwsza misja w Sierra Leone została utworzona we Freetown 1 lipca 2007 roku. Freetown to 3000. palik Kościoła, który został zorganizowany 2 grudnia 2012 roku.
Dzięki uprzejmości Muzeum Historii Kościoła