Makahimo Kamo Niini Karon!
Kon kita andam nga mobangon ug mopadayon sa dalan, … makakat-on kita gikan sa pagkapukan ug mahimong mas maayo ug mas malipayon.
Sa batan-on pa ko, kon matumba ko dali ra kong makabangon. Apan, kay nagkatigulang na, akong namatud-an nga nausab na ang balaod sa physics—dili na ko daling makabangon kon matumba.
Dili pa lang dugay nag-skiing ko uban sa akong 12 anyos nga apong lalaki. Lingaw kaayo ming duha dihang nabangga ko sa gahi nga ice ug nalagput sa bakilid kaayo.
Bisan unsa na lang ang akong gihimo aron makabangon, apan dili ko makahimo—natumba ko, ug dili ko makabangon.
Maayo ra akong pamati sa lawas, apan ang akong garbo medyo nasakitan. Mao nga gisiguro nako nga natarung ang akong helmet ug antipara, kay gusto kong dili mailhan sa ubang mga nag-ski. Naghunahuna lang ko sa akong kaugalingon nga naglingkod nga walay mahimo samtang moagi sila, malipayong mosinggit, “Hello, Brother Uchtdorf!
Naghunahuna ko unsay angayang buhaton aron maluwas ko. Nianang higayuna ang akong apo miduol nako. Gisultihan nako siya sa nahitabo, apan morag dili siya interesado kaayo sa akong pagpasabut kon nganong dili ko makabangon. Gitan-aw ko niya, mikab-ot, gigunitan akong kamot, ug miingon, “Opa, makahimo ka niini karon!”
Diha-diha, mibangon ko.
Nagpanglingo pa gihapon ko tungod niini. Ang daw imposible nga usa ka gutlo lang ang milabay nahimo dayon tungod kay ang 12 anyos nga batang lalaki mitabang nako ug miingon, “Makahimo ka niini karon!” Alang nako, nakahatag kini og pagsalig, kadasig, ug kalig-on.
Mga kaigsoonan, tingali dunay panahon sa atong kinabuhi nga ang pagbangon ug pagpadayon daw dili nato mahimo. Nianang adlawa didto sa puno sa snow nga bakilid, duna koy nakat-unan. Bisan kon naghunahuna kita nga dili kita makabangon, may paglaum pa gihapon. Ug usahay magkinahanglan lang kita og tawo nga motan-aw nato, mogunit sa atong kamot, ug moingon, “Makahimo ka niini karon!”
Ang Sayop nga Pagtuo bahin sa Kalig-on
Tingali naghunahuna kita nga ang mga babaye labaw pa sa lalaki nga dunay pagbati nga dili angay ug kasagmuyo—nga kini mas nakaapekto nila kay sa nato. Dili ko sigurado nga tinuod kini. Ang mga lalaki nakasinati nga mobati og kahasol sa tanlag, depresyon, ug kapakyas. Magpakaaron-ingnon man kita nga wala mahasol niini, apan nahasol gayud. Mobati kita nga nabug-atan sa hilabihan sa atong kapakyasan ug mga sala nga sa atong hunahuna dili na gayud kita magmalampuson. Gani tingali magtuo kita nga tungod kay nakasala kita kaniadto, kana ang atong kapalaran. Sama sa gisulat sa usa ka writer, “Magpadayon kita sa unahan, sama sa sakayan sugat sa sulog sa katubigan, walay hunong nga gitukmod paingon sa gigikanan.”1
Nakakita ko og mga lalaki nga puno sa potensyal ug grasya nga mihunong sa pag-apil sa mahagiton nga buhat sa pagtukod sa gingharian sa Dios tungod kay sila napakyas og kausa o kaduha ka higayon. Kini ang mga lalaki nga dako kaayo og potensyal nga mahimo untang bantugang mga naghupot sa priesthood ug mga sulugoon sa Dios. Apan tungod sa ilang pagkatumba ug nawad-an og kadasig, mihunong sila sa ilang mga pasalig sa priesthood ug nagtinguha sa laing butang apan dili kaayo mahinungdanong buluhaton.
Ug sa ingon, nagpadayon sila, gamay nga bahin ra ang nabuhat sa kaya unta nilang mahimo, wala makakab-ot sa ilang potensyal nga maoy ilang katungod sa pagkatawo. Sama sa magbabalak nga nagbangutan, kini sila kauban niadtong walay swerte nga mga kalag nga “namatay nga [kadaghanan sa] ilang musika anaa ra [gihapon] nila.”2
Walay tawo nga gustong mapakyas. Ug kita dili gusto nga ang uban—ilabi na ang atong mga minahal—makakita nato nga napakyas. Kitang tanan gusto nga irespeto ug tahuron. Gusto kita nga mahimong mananaug. Apan kitang mga mortal dili mahimong mananaug kon walay paningkamot ug disiplina o dili masayop.
Mga kaigsoonan, ang atong kapalaran dili magbase kon kapila kita natumba apan kon kapila kita mibangon, mipapha sa abug sa atong kaugalingon, ug mipadayon.
Diosnon nga Kasubo
Kita nasayud nga kining mortal nga kinabuhi usa ka pagsulay. Apan tungod kay ang atong Langitnong Amahan nahigugma nato uban sa hingpit nga gugma, gipakita Niya nato kon asa pangitaon ang mga tubag. Siya mihatag nato og mapa aron makalawig kita sa walay kasiguroan nga teritoryo ug wala damha nga mga pagsulay nga atong masinati. Ang mga pulong sa mga propeta mao ang usa ka bahin niani nga mapa.
Kon masaag kita—kon matumba o mopalayo sa dalan sa atong Amahan—ang pulong sa mga propeta motug-an nato unsaon pagbangon ug pagbalik sa saktong dalan.
Sa tanang baruganan nga gitudlo sa mga propeta sa daghang mga siglo, usa nga gibalik-balik sa pagpasabut mao ang malaumon ug makadasig nga mensahe nga ang tawo makahinulsol, makausab sa padulngan, ug makabalik sa tinuod nga dalan sa pagkadisipulo.
Wala kana magpasabut nga mahimo kitang komportable sa atong mga kahuyang, mga sayop, o mga sala. Apan dunay dakong kalainan tali sa kasubo tungod sa sala nga mosangpot sa paghinulsol ug kasubo nga mosangpot sa kawalay paglaum.
Si Apostol Pablo mitudlo nga “ang diosnong kasubo mosangpot sa paghinulsol nga magaagak ngadto sa kaluwasan … apan ang kasubo nga kalibutanon mosangpot sa kamatayon.”3 Ang diosnong kasubo modasig og kausaban ug paglaum pinaagi sa Pag-ula ni Jesukristo. Ang kasubo nga kalibutanon mobira kanato, mowagtang sa paglaum, ug moagni kanato sa pagtugyan ngadto sa tintasyon.
Ang diosnong kasubo mosangpot sa pagkakabig4 ug kausaban sa kasingkasing.5 Tungod niini masilag kita sa sala ug mahigugma sa kamaayo6 Kini modasig kanato sa pagbarug ug paglakaw diha sa kahayag sa gugma ni Kristo. Ang tinuod nga paghinulsol nagpasabut nga pag-usab, dili pagpanakit o pagpaantus. Oo, ang kinasingkasing nga pagmahay ug tinuod nga pagbasol sa pagkamasinupakon sagad sakit ug importante kaayo nga lakang sa sagradong proseso sa paghinulsol. Apan kon ang kahasol sa tanlag mosangpot sa kasilag sa kaugalingon o mopugong sa atong pagbangon og balik, kini makababag imbis makadasig sa atong paghinulsol.
Mga kaigsoonan, dunay mas maayong paagi. Mobangon kita ug magmahimong kalalakin-an sa Dios. Kita dunay mananaug, usa ka Manluluwas, nga milatas sa walog sa kamatayon alang kanato. Iyang gihalad ang Iyang kaugalingon ingon nga lukat sa atong mga sala. Walay bisan kinsa nga may gugma nga labaw pa niini—si Jesukristo, ang Kordero nga walay lama, andam nga mihalad sa Iyang kaugalingon sa altar sa sakripisyo ug mibayad sa bugti sa atong mga sala ngadto “sa katapusang sintabo.”7 Giako Niya ang atong pag-antus. Gipas-an Niya ang atong palas-anon, ang atong mga sala. Minahal kong mga higala, kon mohukom kita nga moduol Kaniya, kon modala ngari kanato sa Iyang ngalan ug maisugong molakaw sa dalan sa pagkadisipulo, nan pinaagi sa Pag-ula gisaaran kita dili lang kalipay ug “kalinaw niini nga kalibutan” apan usab “kinabuhi nga dayon diha sa kalibutan nga umaabut.”8
Kon kita masayop, makasala ug mapukan, atong hunahunaon kon unsay ipasabut sa tinuod nga paghinulsol. Nagpasabut kini nga pagpabalik sa atong kasingkasing ug kabubut-on ngadto sa Dios ug pagsalikway sa sala. Ang kinasingkasing nga paghinulsol nagdala og langitnong kasiguroan nga “kita makahimo niini karon.”
Kinsa Kamo?
Usa sa pamaagi sa kaaway nga kita mapugngan sa paglambo mao ang paglibog nato bahin kon kinsa gayud kita ug unsa gayud ang atong tinguha.
Gusto kita nga mogahin og panahon sa atong mga anak, apan gusto usab kita nga moapil sa atong paboritong tawhanon nga mga hilig. Gusto kita nga mominus ang timbang, apan ganahan kaayo kita nga mokaon. Gusto kita nga mahisama ni Kristo, apan gusto usab natong kasab-an ang tawo nga mipugos og sapaw sa dalan samtang nagdrayb kita.
Ang katuyoan ni Satanas mao ang pagtintal nato nga ibaylo ang bililhong perlas sa tinuod nga kalipay ug mahangturong mga mithi alang sa dili tinuod ug plastik nga alahas nga usa lang ka ilusyon ug taphaw nga kalipay.
Ang laing pamaagi nga gigamit sa kaaway aron mawad-an kita og kadasig sa pagbarug mao ang pagpakita nga ang mga sugo butang nga gipamugos ngari kanato. Tingali kinaiya sa tawo nga mosupak sa bisan unsang butang nga dili maoy atong gihunahuna.
Kon atong tan-awon ang makahimsog nga pagkaon ug pag-ehersisyo isip usa lang ka butang nga gilauman sa atong doktor kanato, mapakyas kita. Kon tan-awon nato kini nga mga pagpili isip kon kinsa kita ug unsa ang gusto nato nga mamahimo, mas dako ang atong kahigayunan nga magpadayon ug molampus.
Kon atong tan-awon ang home teaching isip tumong lang sa stake president, mahatagan nato og mas ubos nga bili ang paghimo niini. Kon atong tan-awon kini isip atong tumong—butang nga gusto natong buhaton aron mahisama ni Kristo ug mangalagad sa uban—dili lang kita motuman sa atong pasalig apan mohimo niini sa paagi nga mapanalanginan gayud ang mga pamilya nga atong bisitahan ug ang atong kaugalingon usab.
Kasagaran, kita maoy natabangan sa mga higala o pamilya. Apan kon motan-aw kita sa palibut nga may pag-obserbar ug may mapinanggaong kasingkasing, atong makita ang mga oportunidad nga gihatag sa Ginoo aron pagtabang sa uban sa pagbangon ug pagpadayon sa ilang tinuod nga potensyal. Ang kasulatan nag-ingon, “Bisan unsa ang inyong pagabuhaton, buhata kini sa kinasingkasing, nga ingon sa nangalagad kamo sa Ginoo, ug dili sa tawo.”9
Dako kining tinubdan sa espirituhanong gahum nga magpuyo sa kaligdong ug kamatarung ug mo-focus kon asa kita gusto sa kahangturan. Bisan kon makita nato kining balaan nga padulngan pinaagi lamang sa mata sa hugot nga pagtuo, makatabang kini nato nga magpabilin diha sa dalan.
Kon ang atong pagtagad naka-focus lang sa atong inadlaw nga kalampusan o kapakyasan, mawala kita sa dalan, masaag, ug mapukan. Ang pag-focus sa mas taas nga mga tumong makatabang nato nga mahimong mas maayo nga mga anak ug mga igsoon, mas mabination nga mga amahan, ug mas mahigugmaon nga mga bana.
Bisan kadtong mipahimutang sa ilang kasingkasing sa balaanong mga tumong tingali mapukan usahay, apan dili sila magpapildi. Misalig sila sa mga saad sa Dios. Mobangon sila og balik nga may paglaum diha sa matarung nga Dios ug makadasig nga panan-awon sa talagsaong umaabut. Nasayud sila nga sila makahimo niini karon.
Makahimo Kamo Niini Karon!
Matag tawo, batan-on ug tigulang, dunay iyang kaugalingong kasinatian sa pagkapukan. Kitang mga mortal mapukan. Apan kon kita andam nga mobangon ug mopadayon sa dalan paingon sa espirituhanong mga tumong nga gihatag sa Dios kanato, makakat-on kita gikan sa pagkapukan ug mahimong mas maayo ug mas malipayon.
Mga kaigsoonan, dunay mga higayon nga kamo maghunahuna nga dili na kamo makabangon o makapadayon. Palihug salig sa Manluluwas ug sa Iyang gugma. Uban sa hugot nga pagtuo kang Ginoong Jesukristo ug sa gahum ug paglaum sa gipahiuli nga ebanghelyo, kamo dili na makahimo sa paglakaw ug pagpadayon.
Mga kaigsoonan, nahigugma mi ninyo. Nag-ampo mi alang ninyo. Unta inyong nadungog si Presidente Monson nga nag-ampo alang kaninyo. Kamo batan-on man nga amahan, tigulang nga naghupot sa priesthood, o bag-ong gi-orden nga deacon, naghunahuna mi ninyo. Ang Ginoo naghunahuna ninyo!
Nasayud kami nga ang inyong dalan usahay lisud. Apan mohatag ko niini nga saad sa ngalan sa Ginoo: bangon ug sunda ang gilaktan sa Manunubos ug Manluluwas, ug moabut ang adlaw nga kamo molingi ug mapuno sa mahangturong pasalamat nga kamo mipili nga mosalig sa Pag-ula ug sa gahum niini sa pagbayaw ug paghatag ninyo og kalig-on.
Minahal kong kahigalaan, bisan kapila pa mo nakasala o napakyas, bangon! Ang inyong padulngan usa ka mahimayaong dapit! Barug nga lig-on ug molakaw diha sa kahayag sa gipahiuli nga ebanghelyo ni Jesukristo! Mas lig-on kamo kay sa inyong gituohan. Mas makahimo kamo kay sa inyong gihunahuna. Makahimo Kamo Niini Karon! Niini ako mopamatuod sa sagradong pangalan sa atong Agalon ug Manunubos, si Jesukristo, amen.