Gagmay ug Yano nga mga Butang
Atong tabangan ang uban pinaagi sa pagtuo ug gugma.
Minahal kong mga kaigsoonan, pila lang ka semana ang nakalabay didto ko sa missionary training center sa Mexico City aron mopakigbahin og mensahe sa mga misyonaryo. Gituyo nako ug sa akong asawa nga moabut og sayo kaayo. Sa among pagsuhid sa matahum nga mga garden ug maayong pagkaatiman nga mga kadalanan sa MTC, among namatikdan ang kalipay nga misanag sa mga panagway sa gatusan ka batan-ong mga elder ug sister, ang kada usa nag-focus nga makat-on og kahanas sa bag-ong pinulongan ug mas makasabut sa ilang katuyoan isip mga misyonaryo.
Mihunong ko aron hingpit nakong matagamtam kining talagsaong panan-awon, nakahinumdom ko sa mga pulong ni Alma sa dihang iyang gisugo ang iyang anak nga si Helaman sa pagtipig og kasaysayan sa iyang mga tawo isip kabahin sa mga rekord nga gisalig kaniya ug sa paghimo nga sagrado niining tanan aron kini sa umaabut maadto sa kada nasud, kaliwatan, pinulongan, ug katawhan.
Misulti si Alma kaniya:
“Karon ikaw mahimo nga magdahum nga kini binuang ngari kanako; apan tan-awa ako moingon nganha kanimo, nga pinaagi sa gagmay ug yano nga mga butang ang dagko nga butang ipahinabo; ug gagmay nga mga kahimoan sa daghan nga mga higayon molibug sa maalamon.
“Ug ang Ginoong Dios mibuhat sa pamaagi aron sa pagmugna sa iyang mahinungdanon ug walay katapusan nga mga katuyoan; ug pinaagi sa gagmay nga mga paagi ang Ginoo molibug sa maalamon ug mopahigayon sa kaluwasan sa daghan nga mga kalag” (Alma 37:6–7).
Ang kainosente ug kabatan-on sa atong mga misyonaryo nagpakita sa pamaagi sa Ginoo, nga kadtong mapainubsanon mahimong “moimbitar sa uban sa pagduol kang Kristo pinaagi sa pagtabang nila nga makadawat sa gipahiuli nga ebanghelyo pinaagi sa hugot nga pagtuo kang Jesukristo ug sa Iyang Pag-ula, paghinulsol, bunyag, pagdawat sa gasa sa Espiritu Santo, ug paglahutay hangtud sa katapusan” (Isangyaw ang Akong Ebanghelyo: Usa ka Giya sa Misyonaryo nga Pangalagad [2004], 1).
Isip mga miyembro sa Simbahan, makahimo kita, pinaagi sa atong gagmay ug yanong mga butang, aron “[motuo] … sa daghan sa sayop sa ilang mga paagi” ug sa pagtabang sa pagdala “nila ngadto sa kasayuran sa ilang Dios ngadto sa kaluwasan sa ilang mga kalag” (Alma 37:8).
Usa niana ka okasyon miuban ko sa presidente sa stake ug bishop sa pagbisita sa dili kaayo aktibo nga miyembro. Gitudloan namo siya, sa yano kaayong paagi, mahitungod sa mga panalangin sa Igpapahulay. Among gipadayag ngadto kaniya ang among sinsero nga gugma. Mitubag siya, “Ang gikinahanglan ra nako mao nga dunay moanhi ug mohatag nako og abrazo,” o gakus.” Diha-diha mibarug ko ug migakos kaniya. Pagkasunod adlaw mao ang Dominggo. Kining maong brother mitambong sa miting sa sakrament kuyog sa iyang tibuok pamilya.
Atol sa usa ka visiting-teaching, si Martha, miyembro sa among ward, misulti sa akong asawa ug sa iyang kompanyon nga dili na sila pabalikon. Nakahukom na siya nga mohunong na sa pagsimba. Usa sa mga visiting teacher mihangyo ni Martha kon mahimo ba silang manganta og himno niining katapusang higayon, ug miuyon siya. Samtang sila nanganta, dunay espesyal nga nahitabo. Hinay-hinay, ang Espiritu nagsugod sa pagpuno sa kwarto. Kada usa nila mibati niini. Ang kasingkasing ni Martha nagsugod sa pagkalukmay. Naghilak, iyang gipadayag ngadto sa iyang mga visiting teacher ang mga pagbati sa iyang kasingkasing. Nianang higayona, nakaamgo siya nga siya nasayud nga ang ebanghelyo tinuod. Nagpasalamat siya karon sa iyang mga visiting teacher ug mipadayag og tinguha nga sila mobalik. Gikan nianang adlawa, gidawat niya sila uban sa kalipay.
Nagsugod si Martha sa pagsimba uban sa iyang batan-ong anak nga babaye. Sulod sa daghang mga tuig kanunay silang mosimba, nga si Martha wala kawad-i sa paglaum nga ang iyang bana sa katapusan mopili ra sa pag-apil nila. Sa katapusan miabut ang adlaw sa dihang ang Ginoo mitandog sa iyang kasingkasing, ug nagsugod siya pagsimba uban nila, ingon man usab ang ilang laing anak nga babaye wala madugay human niana. Kini nga pamilya nagsugod sa pagbati sa tinuod nga kalipay nga moabut gikan sa mga panalangin sa templo sa ilang panimalay. Sukad niadto matinud-anon si Martha nga nagserbisyo isip among presidente sa Relief Society, ug ang iyang bana nagserbisyo usab sa daghang mga calling sa stake. Nagsugod kining tanan sa pagkanta og himno, usa ka gamay ug yanong butang nga nakatandog sa kasingkasing ni Martha.
Si Naaman usa ka kapitan sa kasundalohan sa hari sa Syria, usa ka madungganon nga tawo, usa ka isug nga tawo; apan usa usab siya ka sanglahon (tan-awa sa 2 Mga Hari 5:1). Human nga wala magmalampuson sa pagpatambal sa iyang sangla gikan sa hari sa Israel, si Naaman miadto sa balay ni Eliseo, ang propeta. Si Eliseo nagpadala og usa ka sulugoon ngadto kaniya, nga nagaingon:
“Lakaw ug maghugas ka didto sa Jordan sa makapito, ug hiulian ka sa imong unod, ug ikaw mahinlo.
“Apan si Naaman naligutgut, ug mipahawa, ug miingon: Ania karon, ako naghunahuna nga siya sa pagkatinuod mogula nganhi kanako, ug motindog ug magatawag sa ngalan sa Ginoo nga iyang Dios, ug magawarawara sa iyang kamot diha sa maong dapit, ug mamaayo ang sanla. …
“Ug ang iyang mga alagad mingduol, ug namulong kaniya: Amahan ko, kong ang manalagna nagsugo kanimo sa pagbuhat sa dakong butang dili mo ba kini pagabuhaton? Nan hain ang labing maayo, kong siya moingon kanimo: Panghimasa, ug magmahinlo ka?
“Busa siya miadto, ug misugmaw sa iyang kaugalingon sa makapito didto sa Jordan, sumala sa gipamulong sa tawo sa Dios: ug ang iyang unod nahiuli pag-usab sama sa unod sa diyutay nga bata, ug siya nahinlo” (2 Mga Hari 5:10–11, 13–14).
Ang atong propeta, si Presidente Thomas S. Monson, midapit natong tanan sa paglakaw ug pagluwas sa atong mga kaigsoonan. Siya miingon: “Ang kalibutan nagkinahanglan sa inyong tabang. Adunay mga tiil nga patindugon, mga kamot nga gunitan, mga hunahuna nga awhagon, mga kasingkasing nga dasigon, ug mga kalag nga luwason.” Ang mga panalangin sa kahangturan naghulat kaninyo” (“To the Rescue,” Liahona, Hulyo 2001, 57).
Mopamatuod ko nga daghan niadtong nagkinahanglan sa atong tabang naghulat kanato. Andam sila nga motabang ug moluwas sa ilang madasigong mga kaigsoonan pinaagi sa gagmay ug yanong mga butang. Personal kong migahin og daghang oras sa pagbisita sa dili kaayo aktibo nga mga miyembro sa Simbahan kansang mga kasingkasing natandog na sa Ginoo, kinsa karon andam nga modawat sa atong mga pagpamatuod ug sa atong sinsero nga pagpadayag sa gugma. Kon kita motabang ug modapit nila, mobalik sila sa Simbahan nga walay pagpanagana.
Atong tabangan ang uban pinaagi sa pagtuo ug gugma. Atong hinumduman ang saad sa Ginoo:
“Ug kon kini mahimo nga ikaw manlimbasog sa tanan nimo nga mga adlaw sa pagsangyaw og paghinulsol ngadto niini nga mga katawhan, ug magdala, bisan usa ka kalag ngari kanako, unsa ka dako ang imong hingpit nga kalipay uban kaniya diha sa gingharian sa akong Amahan!
“Ug karon, kon ang imong hingpit nga kalipay dako tungod sa usa ka kalag nga imong gidala ngari kanako diha sa gingharian sa akong Amahan, unsa kaha kadako ang imong hingpit nga kalipay kon ikaw makadala og daghan nga mga kalag ngari kanako!” (D&P 18:15–16).
Mosaksi ko sa gugma sa Ginoo ngadto sa Iyang tanang mga anak. Nasayud ko nga Siya buhi ug nga Siya ang atong Manunubos. Sa pangalan ni Jesukristo, amen.