Ang Yawe sa Espirituhanong Panalipod
Ang kalinaw mapahiluna diha sa kasingkasing sa matag usa nga mobasa sa kasulatan ug moabli sa mga saad sa panalipod ug katubsanan.
Dili pa lang dugay, duna koy gi-sealed sa templo nga bag-ong magtiayon. Kini nga magtiayon mihimo sa ilang kaugalingon nga takus aron modangat niining talagsaong adlaw nga ang usa ka anak nga lalaki ug babaye mobiya sa panimalay sa ilang kabatan-on ug mamahimong bana ug asawa. Niining sagrado nga okasyon, putli sila ug limpyo. Dayon, magsugod sila pag-atiman sa kaugalingon nilang mga anak, subay sa sumbanan nga gi-establisar sa atong Amahan sa Langit. Ang ilang kalipay, ug ang kalipay sa umaabut nga mga henerasyon, nag-agad sa pagsunod niana nga mga sumbanan nga gi-establisar sa Manluluwas ug anaa sa Iyang kasulatan.
Ang mga ginikanan karon naghunahuna kon duna bay luwas nga dapit sa pagpadako og mga anak. Anaa ang luwas nga dapit. Anaa kini sa panimalay nga nakasentro sa ebanghelyo. Nag-focus kita sa pamilya diha sa Simbahan, ug motambag kami sa mga ginikanan sa tanang dapit sa pagpadako sa ilang mga anak sa katarung.
Si Apostol Pablo nanagna ug mipasidaan nga “sa kaulahiang mga adlaw managpang-abut ang mga panahon nga malisud.
“Kay ang mga tawo unya magamahigugmaon man sa ilang kaugalingon, mga hinapi, tigpagawal, hambugiro, tampalasan, masukihon sa mga ginikanan, walay igabalus, dili diosnon,
“Walay pagbati sa paghigugma, dili malukmay, tigbutang-butang, mapatuyangon, mabangis, dili mahigugmaon sa maayo,
“Mabudhion, madalidalion, tigpaburot, nga nagahigugma sa kalipayan inay sa Dios unta hinoon;
“Nga nagabaton sa dagway sa tinuohan apan nagapanghimakak sa gahum niini: likayi kining maong mga tawhana.”1
Nanagna usab si Pablo, “Mosamot pa sa pagkadautan ang mga tawong dautan ug ang mga tigpahisalaag, ang mga limbongan ug ang mga gilimbongan.”2
Kini nga mga bersikulo nagsilbing pasidaan, nagpakita asa nga mga sundanan ang likayan. Magmatngon gayud kita ug magkugi kanunay. Atong maribyu ang matag usa niini nga mga panagna ug sutaon nga kining tanan ug ang mga angayng kabalak-an ania sa kalibutan karon:
Mga panahon nga malisud—anaa. Nagpuyo kita sa delikadong panahon.
Masinahon, tigpagawal, hambugiro—tanan anaa ug taliwala kanato.
Tampalasan, masukihon sa mga ginikanan, walay igabalus, dili diosnon, walay pagbati sa paghigugma—tanan kini nagdagsang sa kalibutan.
Dili malukmay, tigbutang-butang, ug uban pa—ang tanan maprubar base sa nagpatigbabawng ebidensya nga anaa libut kanato.
Si Moroni namulong usab sa kadautan sa atong panahon dihang mipahimangno siya:
“Sa panahon nga kamo makakita niini nga mga butang nga moabut taliwala kaninyo … kamo mahigmata ngadto sa pagkaamgo sa inyong makalilisang nga kahimtang. …
“Busa, ako, si Moroni, ako gisugo sa pagsulat niini nga mga butang nga ang dautan mahunong, ug nga ang panahon mahimo nga moabut nga si Satanas wala untay gahum diha sa mga kasingkasing sa anak sa mga katawhan, apan sila unta madani sa paghimo og maayo sa kanunay, nga sila mahimo nga moduol ngadto sa tubod sa tanan nga pagkamatarung ug maluwas.”3
Ang mga deskripsyon ni Pablo ug ni Moroni sa atong panahon tukma kaayo nga dili nato ikalimud. Alang sa daghan problema kini, gani makawala sa kadasig. Apan hinoon, kon hunahunaon nako ang umaabut, mapuno ko sa pagbati sa kapositibo.
Sa pagpadayag ni Pablo, agig dugang sa lista sa mga hagit ug mga problema, gisultihan usab kita unsay atong mahimo sa pagpanalipod sa atong kaugalingon:
“Magpadayon ka diha sa mga butang nga imong nahikat-unan ug imong ginatuohan pag-ayo, sanglit ikaw nahibalo man kong kinsa ang imong nahikat-unan niini;
“Ug nga sukad sa imong pagkabata ikaw nakasabut na sa balaan nga kasulatan nga makagagahum sa pagtudlo kanimo ngadto sa kaluwasan pinaagi sa pagtuo kang Kristo Jesus.”4
Ang kasulatan naghupot sa mga yawe sa espirituhanong panalipod. Naglangkob kini sa mga doktrina ug mga balaod ug mga ordinansa nga makahatag sa matag anak sa Dios og usa ka pagpamatuod kang Jesukristo isip Manluluwas ug Manunubos.
Sa katuigan nga pagpangandam, anaa ang dakong paningkamot aron mahubad ang kasulatan sa tanang pinulongan, nga dunay mga footnote ug mga cross-reference. Naningkamot kami nga magamit kini sa tanan nga gustong magkat-on. Tudloan kita niini asa kita moadto ug unsay buhaton. Nagtanyag kini og paglaum ug kahibalo.
Mga katuigang milabay, si Elder S. Dilworth Young sa Seventy mitudlo kanako og leksyon bahin sa pagbasa sa kasulatan. Nagkaproblema ang usa ka stake tali sa mga miyembro, ug gikinahanglan nga mahatagan og tambag.
Akong gipangutana si Presidente Young, “Unsay akong isulti.”
Yano ra ang iyang tubag, “Sultihi sila sa pagbasa sa kasulatan.”
Nangutana ko, “Asa niini nga kasulatan?”
Miingon siya, “Bisan asa niini. Pananglitan ingna sila nga ablihi ang Basahon ni Mormon, ug sugdi ang pagbasa. Sa dili madugay ang pagbati sa kalinaw ug inspirasyon moabut, ug ang sulbad moabut.”
Himoang kabahin sa inyong naandang buhaton ang pagbasa sa kasulatan, ug mosunod ra ang mga panalangin. Anaa sa kasulatan ang tingog sa pagpasidaan, apan dako usab nga pag-alima ang ikahatag niini.
Kon ang pinulongan sa kasulatan sa sinugdanan daw lahi alang ninyo, padayuna ang pagbasa. Sa kadugayan inyong makita ang katahum ug gahum nga anaa niana nga mga pahina.
Miingon si Pablo, “Ang tibuok nga kasulatan gituga sa Dios ug may kapuslanan alang sa pagpanudlo, alang sa pagpamadlong, alang sa pagpanul-id ug alang sa pagmatuto sa pagkamatarung.”5
Mahimo ninyong testingan kini sa inyong kaugalingon.
Nagpuyo kita sa malisud nga kapanahunan; bisan pa, atong makaplagan ang paglaum ug kalinaw sa atong kaugalingon ug sa atong mga pamilya. Ang mga anaa sa kasub-anan, ang nawad-an sa paglaum nga maluwas ang ilang mga anak gikan sa pagbira sa kalibutan, kinahanglang dili gayud mosurender. “Ayaw kahadlok, sumalig ka lamang.”6 Ang pagkamatarung mas gamhanan kay sa kadautan.
Ang mga bata kinsa sayo nga gitudloan sa pagsabut sa kasulatan mahibalo kon asa nga dalan ang ilang subayon ug malagmit nga magpabilin sila niana nga dalan. Ang mga nahisalaag may katakus sa pagbalik ug, uban sa tabang, makabalik ra sila.
Dihay panahon nga ang mga anak ni Mosiah nakigbatok sa Simbahan apan sa kaulahian naghinulsol ug may dako kaayong kausaban. Sa Alma atong mabasa, “Kini nga anak nga mga lalaki ni Mosiah … nag-anam og kalig-on diha sa kasayuran sa kamatuoran; kay sila mga tawo nga mabuot og salabutan ug sila misiksik sa mga kasulatan sa kakugi, nga sila unta masayud sa pulong sa Dios.”7
Si Presidente Joseph F. Smith singko anyos pa dihang ang iyang papa, si Hyrum, gipatay didto sa Carthage Jail. Wala madugay, si Joseph mitabok sa kapatagan uban sa nabiyuda niyang inahan.
Sa edad nga 15 gitawag siya og misyon ngadto sa Hawaii. Gibati niya nga nawala ug nag-inusara ug miingon: “Lisud kaayo ang akong kahimtang. … Ingon og wala koy pagsalig sa kaugalingon tungod sa akong kakabus, kakulang sa kaalam ug kahibalo, usa lang ka bata, nga dili gani ko makatan-aw sa nawong sa usa ka [tawo].”
Samtang namalandong sa iyang sitwasyon usa ka gabii, ang batan-ong si Joseph nagdamgo nga nagbiyahe siya, nga nagdali gayud sa hilabihan. Duna siyay gidala nga gamayng putos. Sa katapusan, miabut siya sa usa ka maanindot nga mansyon, nga maoy iyang destinasyon. Dihang duol na siya, nakakita siya og timaan nga nag-ingon nga, “Kaligoanan.” Misulod dayon siya ug naligo. Giablihan niya ang iyang gamayng putos ug nakakita og limpyo, puti nga sapot—“butang nga,” miingon siya, “wala nako makita sa dugayng panahon.” Iya kining gisul-ob ug daling miadto sa pultahan sa mansyon.
“Nanuktok ko,” miingon siya, “ug naabli ang pultahan, ug ang tawo nga nagbarug didto mao si Propeta Joseph Smith. Iya kong gitan-aw nga may gamayng kasuko, ug ang unang mga pulong nga iyang gisulti [mao ang]: ‘Joseph, na-late ka.’ Bisan pa misalig ko ug miingon:
“‘Oo, apan limpyo ko—limpyo ko!’”8
Ug mahimong mahitabo usab kini kanato.
Kon kamo dunay pagtuo ug aktibo sa Simbahan, ipadayon kana ug tumana ang inyong mga pakigsaad. Padayon lang hangtud sa panahon nga ang mga panalangin sa Ginoo moabut kaninyo ug ang Espiritu Santo ipadayag isip naglihok nga gahum sa inyong kinabuhi.
Kon kamo nagsubay sa dalan nga sukwahi sa unsay gipamulong diha sa kasulatan, akong ipaniguro ninyo nga dunay paagi aron makabalik.
Gihatag ni Jesukristo ang klaro kaayo nga pamaagi alang sa atong paghinulsol ug kita mamaayo. Ang tambal alang sa kadaghanang sayop makita sa paningkamot nga mapasaylo pinaagi sa personal nga pag-ampo. Hinoon, dunay piho nga espirituhanong kasakit, ilabi niadtong nakalapas sa moral nga balaod, nga klarong nagkinahanglan og tabang ug tambal gikan sa kwalipikado nga espirituhanong doktor.
Mga tuig na ang milabay miadto sa akong opisina ang batan-ong babaye uban sa tigulang niyang amahan. Iyang gidala ang iyang amahan og pipila ka gatus ka milya aron makakita og tambal sa kahasol sa tanlag nga gibati niini. Sa batan-on pa nakahimo siya og grabe nga sayop, ug sa pagkatigulang nanumbalik kaniya kini nga panumduman. Dili niya matangtang ang kahasol sa tanlag. Dili siya makabalik ug sulbaron ang iyang problema sa batan-on pa nga siya ra, apan makasugod siya karon, uban sa tabang, mapapas ang kahasol sa tanlag nga iyang gidala sulod sa mga katuigan.
Nagpasalamat ko nga pinaagi sa pagtudlo kaniya sa mga baruganan gikan sa Basahon ni Mormon, maingon og ang hilabihan kabug-at natangtang gikan sa iyang mga abaga. Dihang siya ug ang iyang anak mibiyahe og layo aron sa pagpauli, gibilin sa tigulang ang kahasol sa tanlag sa miagi nga mga kalapasan.
Kon kamo “mahigmata ngadto sa pagkaamgo sa inyong makalilisang nga kahimtang”9 ug gustong makabalik sa hingpit nga espirituhanong kalig-on, pakigkita sa inyong bishop. Naghupot siya sa mga yawe ug makatabang sa inyong dalan sa paghinulsol.
Alang sa matag usa ang paghinulsol, mao usab ang kapasayloan. Ang Ginoo nagkinahanglan lang nga maghinulsol ang tawo sa ilang sala, ug “[Iyang] pasayloon ang ilang kasal-anan, ug … dili na gayud [Niya] hinumduman ang ilang sala.”10
Kon makompleto ang proseso sa paghinulsol, makasabut kamo sa ipasabut sa saad ni Isaias bahin sa Pag-ula: “Umari kamo karon, ug usahan ta paghusay, nag-ingon ang Ginoo: bisan pa ang inyong mga sala mapula, sila pagapution ingon sa nieve, bisan pa sila lubos mapula, sila mahimong sama sa maputing balhibo sa karnero.”11
Sama sa chalk sa blackboard nga mahimo rang papason, uban sa tinuorayng paghinulsol ang mga epekto sa atong kalapasan mapapas pinaagi sa Pag-ula ni Jesukristo. Kana nga saad magamit sa matag sitwasyon.
Gitudloan kita sa ebanghelyo nga magmalipayon, magbaton og pagtuo kay sa kahadlok, magkaplag og paglaum ug buntugon ang kasagmuyo, mobiya sa kangitngit ug moadto sa kahayag sa walay katapusang ebanghelyo.
Si Pablo ug ang uban mipasidaan bahin sa mga pagsulay sa atong panahon ug sa mga adlawng moabut. Apan ang kalinaw mapahiluna diha sa kasingkasing sa matag usa nga mobasa sa kasulatan ug moabli sa mga saad sa panalipod ug katubsanan nga gitudlo niini. Among gidapit ang tanan sa pagbalik ngadto sa Manluluwas nga si Jesukristo, sa Iyang mga pagtulun-an nga naa sa Daang Tugon, sa Bag-ong Tugon, sa Basahon ni Mormon, sa Doktrina ug mga Pakigsaad, ug sa Perlas nga Labing Bililhon.
Mohatag ko sa siguradong pagsaksi sa kasulatan isip yawe sa atong espirituhanong panalipod. Mosaksi usab ako sa makaayo nga gahum sa Pag-ula ni Jesukristo, “nga pinaagi kaniya ang tanan unta maluwas”12 kinsa angayang maluwas. Ang Simbahan sa Ginoo naestablisar pag-usab dinhi sa yuta. Sa katinuod sa ebanghelyo ako mosaksi. Kaniya ako usa ka saksi. Sa pangalan ni Jesukristo, amen.