Tan-aw sa Unahan ug Salig
Sa panan-aw sa Ginoo, dili kaayo importante unsay atong nahimo o naabtan apan kon asa kita andam moadto.
Sa bata pa ko nga nagtrabaho sa umahan uban ni mama, natudloan ko niya og usa sa pinakaimportanting leksyon sa kinabuhi. Taas na ang adlaw nianang buntaga, ug sa akong hunahuna dugay na kaayo ming nagbugwal. Mihunong ko aron tan-awon ang among agi ug miingon ni mama, “Tan-awa ang atong nahuman!” Wala motubag si mama. Nagtuo nga wala siya kadungog nako, akong giusab ug gipakusgan og gamay ang akong tingog. Wala gihapon siya motubag. Gipaskugan pa nako og gamay, misulti ko og usab. Karon, mitan-aw siya nako ug miingon, “Edward, ayaw tan-awa ang likod. Tan-awa ang unahan nga atong buhaton.”
Mga kaigsoonan, ang pakigsaad nga atong gihimo sa Ginoo dihang gibunyagan kita, nga “mobarug ingon nga mga saksi sa Dios sa tanan nga mga panahon ug diha sa tanan nga mga butang, ug diha sa tanan nga mga dapit nga [kita] mahimo nga maanaa” (Mosiah 18:9), usa ka tibuok kinabuhi nga pasalig. Si Presidente Dieter F. Uchtdorf mitambag, “Kadtong nagpabunyag ug nakadawat sa gasa sa Espiritu Santo nagsugod na diha sa dalan sa pagkadisipulo ug gisangunan nga mosunod sa makanunayon ug matinud-anon nga paagi sa mga tunob sa Manluluwas” (“Mga Santos Para sa Tanang Panahon,” Liahona, Sept. 2013, 5). Ang Ginoo pinaagi sa Iyang mga sulugoon mitawag kanato sa pagserbisyo sa lain-laing calling, nga atong gidawat uban sa bug-os nga pasalig. Kon i-release na ug tawagon sa laing assignment, atong dawaton nga malipayon sa kahibalo nga, sama sa nahibaloan sa atong katigulangan, nga “sa pagserbisyo sa Ginoo, dili importante asa ka nagserbisyo apan giunsa” (J. Reuben Clark Jr., sa Conference Report, Abr. 1951, 154).
Mao nga kon ang presidente sa stake o bishop i-release, malipayon niya kining dawaton, ug kon siya tawagon sa pagserbisyo bisan unsay ihatag sa Ginoo nga “angay” pinaagi sa Iyang sulugoon, (Mosiah 3:19), dili siya maimpluwensyahan sa miagi niyang kasinatian, o molingi ug maghunahuna nga taas na siya og naserbisyo. Dili siya “maluya diha sa maayo nga buhat,” kay nasayud siya nga siya “nagpahimutang sa usa ka mahinungdanon nga buhat” nga may panglantaw nga kini mopanalangin og mga kinabuhi sa kahangturan. Sa ingon “sa gagmay nga mga butang magagikan ang mga dagko” (D&P 64:33).
Kita kinahanglang “matinguhaon nga moapil diha sa usa ka maayo nga katuyoan, ug mobuhat og daghan nga mga butang sa [atong] kaugalingon nga gawasnon nga kabubut-on, ug magpahinabo sa daghan nga pagkamatarung” (D&P 58:27).
Si Elder Jeffrey R. Holland sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mitambag: “Ang nangagi himoon nga leksyon dili maoy sundon. Molingi kita sa pag-angkon sa kainit gikan sa nagbagang mga kasinatian dili sa abo. Ug kon masayud kita nga kinahanglan kitang magkat-on ug dalhon ang pinakamaayo natong nasinati, niana makatan-aw kita sa unahan ug mahinumdom nga ang hugot nga pagtuo kanunayng nagtumong sa umaabut” (“The Best Is Yet to Be,” Liahona, Ene. 2010, 18).
Samtang ang leksyon gikan ni mama sa pagtan-aw sa unahan gitumong sa ganuton nga mga sagbut sa umahan, gamay ra kini nga hagit ikumpara sa kaagi sa nag-unang mga Santos. Si Elder Joseph B. Wirthlin maayo kaayong mihulagway niini nga kasinatian: “Niadtong 1846, kapin sa 10,000 [ka tawo] ang mibiya sa malamboong siyudad [sa Nauvoo] nga gitukod sa daplin sa Mississippi River. Uban sa pagtuo sa propetikanhong mga lider, ang nag-unang mga miyembro sa Simbahan mibiya sa ilang ‘Matahum nga Siyudad’ ug misungasong sa kamingawan sa American frontier. Wala gayud sila masayud asa sila padulong, gani kon pila ka milya ang baktason, unsa ka dugay ang panaw, o unsay nagpaabut kanila sa unahan. Apan nasayud sila nga gigiyahan sila sa Ginoo ug sa Iyang mga sulugoon” (“Faith of Our Fathers,” Ensign, Mayo 1996, 33).
Nahibalo sila nganong importante nga motan-aw sa unahan ug mosalig. Usa ka dekada ug tunga, didto kining pipila ka miyembro dihang nadawat ang usa ka pagpadayag:
“Kay sa pagkatinuod Ako moingon nganha kaninyo, bulahan siya nga naghupot sa akong mga sugo, bisan dinhi sa kinabuhi o diha sa kamatayon; ug siya nga matinud-anon bisan sa kalisdanan, ang ganti sa mao dako diha sa gingharian sa langit.
“Kamo dili makakita uban sa inyong kinaiyanhon nga mga mata, alang karon nga panahon, sa paagi sa inyong Dios mahitungod niadto nga mga butang nga moabut sa umaabut, ug ang himaya nga mosunod human sa daghan nga kalisdanan” (D&P 58:2–3).
Makatan-aw sab kita sa unahan ug mosalig. Makasagop kita sa imbitasyon sa atong Ginoo, kinsa sa bukas nga mga kamot midapit kanato:
“Umari kanako kamong tanan nga nabudlay ug nabug-atan, ug papahulayon ko kamo.
“Isangon ninyo ang akong yugo diha kaninyo, ug pagtuon kamo gikan kanako; kay ako maaghup ug mapaubsanon sa kasingkasing: ug makakaplag kamog pahulay alang sa inyong mga kalag.
“Kay masayon ang akong yugo, ug magaan ang akong luwan” (Mateo 11:28–30).
Ang pinalangga natong propeta, si Presidente Thomas S. Monson; ang iyang mga magtatambag; ug ang Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles midapit kanatong tanan sa pag-apil sa buhat sa kaluwasan. Ang bag-ong mga kinabig, kabatan-onan, mga young adult, kadtong miretiro na sa ilang mga trabaho, ug ang full-time nga mga misyonaryo magbutang sa yugo nga timbang sa pagpadali sa buhat sa kaluwasan.
Si Presidente Boyd K. Packer, Presidente sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles, kausa miapil sa contest sa pagbira og baka, diin nakakat-on siya og leksyon. Miingon siya bahin niini: “Ang balsa gikargahan og mga bloke nga semento: diyes mil ka libras [4,535 kg]—lima ka tonelada. … Ipabira kini sa baka aron ang balsa moirog og tulo ka pye [91 cm]. … Nakabantay ko og maayong pagkaparis nga dagko, lain-lain og kolor, blue-gray nga baka … [ang] dakong baka sa unang panahon.”
Sa paghisgot sa resulta sa contest, miingon siya: “Ang mga parisan tagsa-tagsa nga napildi. … Ang dagkong blue nga parisan sa baka wala gani makadaog! Ang gagmay, dili inilog nga parisan, wala kaayo magkapareha sa gidak-on, nakairog sa balsa tulo ka higayon.”
Gipasabut dayon siya sa makatingala nga resulta: “Ang duha ka blue nga baka mas dagko ug kusgan ug parehong gidak-on kay sa ubang team. Apan ang gagmayng baka mas maayo og teamwork ug koordinasyon. Dungan ang ilang pagbira. Ang duha nagdungan sa pag-abante sa sama gayud nga higayon ug ang gikusgon miirog sa balsa” (“Equally Yoked Together,” gikutlo gikan sa pakigpulong atol sa regional representatives’ seminar, Abr. 3, 1975) sa Teaching Seminary: Preservice Readings [2004], 30).
Kon motan-aw kita sa unahan ug mosalig, gikinahanglan nato ang samang teamwork sa pagpadali sa buhat sa kaluwasan samtang magdapit kita sa uban sa pagduol kang Kristo. Sa tinagsa natong kapasidad, kinahanglan natong sundon ang tambag ni Presidente Dieter F. Uchtdorf nga “magdug-ol nga mobarug ug mangusog diha sa atong gibarugan” (“Mangusog Diha sa Imong Gibarugan,” Liahona, Nob. 2008, 56). Atong magamit ang tibuok natong potensyal, sama sa naobserbahan ni Elder L. Tom Perry sa Korum sa Napulog Duha: “Sa akong pagbiyahe sa tibuok Simbahan natingala ko sa tanang positibong mga butang nga nanghitabo. Gani wala ko mobati nga kita, isip katawhan, nagpakabuhi sa tinuod natong potensyal. Akong nakita nga dili kita kanunayng magtambayayong, nga mas interesado kita sa mga personal nga dungog ug kalampusan, ug gamay ra og interes sa hiniusang tumong sa pagtukod sa gingharian sa Dios” (“United in Building the Kingdom of God,” Ensign, Mayo 1987, 35).
Unta magkahiusa kita sa usa ka tumong “sa pagpahinabo sa pagka-imortal ug kinabuhing dayon sa tawo” (Moises 1:39).
Ang atong Manluluwas, si Jesukristo, nakakita sa sinugdanan ngadto sa katapusan, nahibalo gayud sa dalan nga Iyang agian ngadto sa Getsemani ug Golgota dihang miingon Siya, “Walay tawo nga angayan alang sa gingharian sa Dios kon kini siya sa nagakupot na sa daro, molingi pa sa likod” (Lucas 9:62). Sa panan-aw sa Ginoo, dili kaayo importante unsay atong nahimo o naabtan apan kon asa kita andam moadto.
Ang atong mga giya nga baruganan gitudlo kanato ni Propeta Joseph Smith: “Ang sukaranan nga mga baruganan sa atong relihiyon mao ang pagpamatuod sa mga Apostoles ug sa mga Propeta, mahitungod ni Jesukristo, nga Siya namatay, gilubong, ug mibangon sa ikatulong adlaw, ug mikayab ngadto sa langit; ug sa ubang mga butang nga may kalabutan sa atong relihiyon sumpay lamang niini” (Mga Pagtulun-an sa mga Presidente sa Simbahan: Joseph Smith [2007], 58).
Akong ipamatuod nga kon atong sundon ang ehemplo sa atong Manluluwas, si Jesukristo, ug iisa ang atong mga kamot alang sa pag-sustain sa atong minahal nga propeta, si Presidente Thomas S. Monson, atong makaplagan ang kalinaw, kahupayan, ug kalipay, ug kita “mokaon sa kaayo sa yuta … niining katapusang mga adlaw” (D&P 64:34). Sa pangalan ni Jesukristo, amen.