Nephi gaf antwoord op mijn vraag

Judy M. Smith, Kansas (VS)

Ik was geboren in een mormoons gezin, maar mijn familie ging in mijn jeugd zelden naar de kerk. Desondanks slaagde ik er altijd in om op eigen houtje naar de kerk te gaan. Begin jaren zeventig was ik seminarieleerkracht in Pittsburg (Kansas, VS). Toen we het Boek van Mormon bestudeerden, gaf ik de klas — en mijzelf — de uitdaging om het boek helemaal uit te lezen. Op een dag kreeg ik bij het lezen een krachtige geestelijke bevestiging dat het waar is.

Enkele jaren later kwamen mijn ouders bij me op bezoek. Tijdens het bezoek haalde mijn vader enkele onderwerpen aan waar we het niet over eens waren, en ik wilde er niet over in discussie gaan met hem. Maar hij wilde er niet over ophouden, en ik stond op het punt om mijn geduld te verliezen. Ik excuseerde me en ging naar mijn slaapkamer, waar ik neerknielde en mijn hemelse Vader vroeg om me te helpen met het gesprek met mijn vader. Ik kreeg antwoord in de vorm van een gedachte aan Nephi en zijn gebroken boog.

Ik sloeg het verhaal in 1 Nephi 16 op. Ik dacht aan Nephi die nederig genoeg was om naar zijn vader te gaan nadat deze tegen de Heer had gemord, om te vragen waar hij heen moest gaan om naar voedsel te zoeken (zie vers 23). Toen ik daar aan dacht, had ik de ingeving om mijn vader om leiding en een priesterschapszegen te vragen.

Toen ik de woonkamer weer in ging en vader om een zegen vroeg, raakte hij ontroerd en begon hij te wenen. ‘Ik denk er over na’, zei hij.

De daaropvolgende dagen vastte en bad hij. En voordat mijn ouders weer vertrokken, gaf hij me een prachtige zegen.

Na dat voorval gaf vader zijn leven een wending. Op weg naar huis vanuit Kansas brachten mijn ouders een bezoek aan Adam-ondi-Ahman, in de Amerikaanse staat Missouri, waar mijn vader sterk de Geest voelde.

Het duurde niet lang voordat mijn ouders actieve, toegewijde kerkleden werden. De daaropvolgende paar jaar gingen ze samen twee keer op zending: in Duitsland, en op Temple Square in Salt Lake City. Vader was ringpatriarch toen hij in 1987 overleed.

De Heer wist dat mijn vader een goed mens was. Door het Boek van Mormon kreeg ik mijn antwoord, en doordat ik gehoor gaf aan die ingeving, wist vader dat hij onze familie behoorde te leiden. Dat veranderde alles voor ons.

Ik getuig dat het Boek van Mormon echt een testament aangaande Jezus Christus is, en dat het voor onze tijd geschreven is. Ik weet dat ik me tot het boek kan wenden als ik ontmoedigd ben, wat mijn omstandigheden ook zijn. De antwoorden staan erin.

Ja, ‘de woorden van Christus zullen [ons] alle dingen zeggen die [wij behoren] te doen’ (2 Nephi 32:3).