เสียงวิสุทธิชนยุคสุดท้าย
ทักทายพระเยซู
ภาพประกอบโดย แดนน์ เบอร์
หลังจากรอคอยมาหลายสัปดาห์ ในที่สุดก็ถึงคริสต์มาสอีฟ เกือบทุกคนในครอบครัวอยู่กับเรา—คุณตาคุณยายเฟลทเชอร์ ลูกสาวสามคนของเรา กับสามีและลูกๆ ของพวกเธอ ค่ำแล้วและถนนสว่างไสว บ้านเรือนเปล่งประกายด้วยสิ่งประดับสวยงาม ขณะที่ต้นคริสต์มาสทอแสงระยิบระยับตามหน้าต่าง
เราพร้อมจะไปชมการแสดงกลางแจ้งเรื่องการประสูติซึ่งศาสนจักรจัดมาหลายปีในเมืองแคลกะรี รัฐแอลเบอร์ตา แคนาดา คริสต์มาสอีฟทุกปีเราเฝ้ารอไปร่วมชมการแสดงกลางแจ้งที่สมบูรณ์แบบด้วยลา แกะ นักปราชญ์ คนเลี้ยงแกะ ทหารโรมัน เหล่าเทพ และระบบเสียงที่มีประสิทธิภาพ สิ่งเหล่านั้นนำวิญญาณของสันติสุข ความรัก และความหมายแท้จริงของคริสต์มาสมาสู่งานฉลองอันน่าตื่นตาตื่นใจของเรา
เรามาถึงเฮริเทจพาร์คที่ใช้จัดการแสดงกลางแจ้ง ไม่นานเราก็เพลิดเพลินกับบทเพลงไพเราะของคณะนักร้องประสานเสียงมอรมอนแทเบอร์นาเคิลและเรื่องราวการประสูติของพระผู้ช่วยให้รอด ตอนนั้น ลอเรนหลานคนโตของเราอายุสามขวบ เธอหลงใหลภาพ เสียง และเรื่องราวที่แสดงตรงหน้าเรา ลมหายใจของเรากลายเป็นไอใต้ท้องฟ้าปลอดโปร่งมีแสงดาว เราเฝ้าดูขณะคนแสดงเป็นโยเซฟกับมารีย์ทำตามคำสั่งของซีซาร์ออกัสตัสให้ไปจดทะเบียนสำมะโนครัวที่เบธเลเฮม ผู้หญิงที่แสดงเป็นมารีย์ “กำลังตั้งครรภ์” (ดู ลูกา 2:5) และแห่งเดียวที่พวกเขาจะพักได้คือคอกสัตว์อันต่ำต้อย ที่นั่น “นางจึงประสูติบุตรชายหัวปี เอาผ้าอ้อมพันและวางไว้ในรางหญ้า” (ดู ลูกา 2:7) สปอตไลท์ส่องบนเนินให้เรามองเห็นคนเลี้ยงแกะกำลังเฝ้า “ฝูงแกะของเขาในเวลากลางคืน” (ดู ลูกา 2:8) ทันใดนั้น นักแสดงที่แต่งตัวเป็นเทพปรากฏตัวในอากาศ ไฟสว่างจ้าส่องที่เขา ลอเรนร้องออกมาด้วยความรักทันทีว่า “พระเยซู หนูเองค่ะ ลอเรน!”
ทุกคนรอบตัวเราได้ยินคำทักทายของเธอและหัวเราะเบาๆ ด้วยความประหลาดใจ นั่นเป็นความเข้าใจผิดแบบไร้เดียงสาขาของเธอ แต่สำหรับเราแล้วคำทักทายดังกล่าวยกระดับการแสดงกลางแจ้งปีนั้นจนลืมไม่ลง ลอเรนรู้ว่าพระเยซูทรงรู้จักเธอ และนั่นเตือนให้เรารู้ว่าพระองค์ทรงรู้จักเราแต่ละคน เราสงสัยว่าลอเรนจำพระผู้ช่วยให้รอดของเธอเมื่อสามปีก่อนได้หรือไม่ คำทักทายโดยฉับพลันของลอเรนให้ความหวังแก่เราว่าเราจะจำพระองค์ได้ด้วยเมื่อเราพบพระองค์ ความรักที่เธอมีต่อพระผู้ช่วยให้รอด และความรักที่พระองค์ทรงมีต่อเธอทำให้ใจเราอบอุ่นในคืนคริสต์มาสอีฟที่หนาวเหน็บปีนั้น