สตาร์ส่องแสง
ผู้เขียนอาศัยอยู่ในรัฐโคโลราโด สหรัฐอเมริกา
“ดีที่ได้อยู่ด้วยกันในปฐมวัย” (Children’s Songbook, 254)
สตาร์จัดชุดที่เธอสวม เธอยังรู้สึกแปลกๆ เมื่อต้องสวมชุดกระโปรงไปโบสถ์ ในโบสถ์เดิมของเธอเด็กผู้หญิงสวมกางกางขายาวหรือขาสั้นวันอาทิตย์ แต่ในโบสถ์ใหม่ของเธอไม่ใช่ เธอกับคุณแม่เพิ่งรับบัพติศมาเข้าในศาสนจักรของพระเยซูคริสต์แห่งวิสุทธิชนยุคสุดท้าย
สตาร์ถอนหายใจขณะส่องกระจก เธอตื่นเต้นที่จะได้ไปโบสถ์ครั้งแรกในฐานะสมาชิกอย่างเป็นทางการ แต่เธอกังวลด้วย ก่อนหน้านี้เธออยู่กับคุณแม่ตลอดเวลาที่โบสถ์ แต่คราวนี้เธอจะไปปฐมวัย
สตาร์ตะลึงกับภาพที่เห็นในกระจก จะเป็นอย่างไรถ้าเธอเข้ากับคนอื่นไม่ได้ จะเป็นอย่างไรถ้าเด็กคนอื่นไม่ชอบเธอ
“สตาร์ เสร็จรึยัง” คุณแม่เรียก
สตาร์เดินลงบันไดมาชั้นล่าง “หนูดูดีไหมคะ” เธอถาม
คุณแม่ยิ้ม “สวยจ้ะ”
สตาร์ทำหน้าเหยเก “คุณแม่ต้องพูดแบบนั้น เพราะคุณแม่เป็นแม่ของหนู”
“ลูกพูดถูก แม่ ต้อง พูดอย่างนั้น เพราะมันจริง”
สตาร์ยิ้มนิดๆ คุณแม่มีวิธีทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นเสมอ แต่เธอก็ยังรู้สึกท้องไส้ปั่นป่วน จะเป็นอย่างไรถ้าไม่มีใครอยากคุยกับเธอ เธอมีเพื่อนที่โรงเรียน แต่พวกเขาไม่ได้เป็นสมาชิกในโบสถ์ใหม่ของเธอ เธออยากมีเพื่อนสักคนไปโบสถ์กับเธอ
“หนูแค่นึกถึงสิ่งที่ต้องทำ” เธอบอกคุณแม่
เธอวิ่งกลับขึ้นข้างบนและคุกเข่าข้างเตียง “พระบิดาบนสวรรค์ โปรดช่วยให้ข้าพระองค์มีเพื่อนด้วยเถิด ข้าพระองค์เชื่อว่าสิ่งที่ผู้สอนศาสนาสอนเป็นความจริง แต่ข้าพระองค์กลัว”
สตาร์ยังคงคุกเข่าและฟัง ครู่หนึ่งหลังจากนั้นเธอรู้สึกดีและสงบ เธอไม่กังวลอีกเลย
ที่โบสถ์สตาร์กับคุณแม่นั่งข้างครอบครัวหนึ่งที่มีลูกสาวตัวเล็กๆ สามคน พ่อแม่ของพวกเขาแนะนำตัวและเริ่มพูดคุยกับคุณแม่ก่อนการประชุมเริ่ม สตาร์ช่วยเด็กผู้หญิงระบายสีภาพพระเยซู
อธิการแอนดรูวส์เดินมาหาพวกเธอ “ซิสเตอร์คันนิงแฮม! สตาร์! ดีจังที่ได้พบพวกคุณวันนี้” เขายิ้มและจับมือทักทายพวกเธอย่างอบอุ่น สตาร์ลืมไปว่าทุกคนที่โบสถ์น่ารักมาก ยังไงเสียเธอก็น่าจะมีเพื่อน
หลังการประชุมศีลระลึกสตาร์ไปปฐมวัย เธอชำเลืองมองเด็กคนอื่นๆ อย่างประหม่าขณะนั่งลง พวกเขาคุยกันและดูเหมือนไม่เห็นเธอ หัวใจของสตาร์หล่นวูบ เธอต้องอยู่คนเดียวเสียแล้ว
ทันใดนั้นเด็กผู้หญิงอายุเท่าสตาร์เดินเข้ามาในห้อง “เธอดูกังวลเหมือนกัน” สตาร์คิด “ฉันจะไปคุยกับเธอ”
สตาร์สูดลมหายใจลึกๆ แล้วเดินไปหาเธอ “สวัสดีค่ะ ฉันชื่อสตาร์ ฉันเพิ่งมาใหม่ เธออยากนั่งข้างฉันไหม” สตาร์กลั้นหายใจ เด็กผู้หญิงคนนั้นอยากเป็นเพื่อนเธอหรือเปล่า
เด็กผู้หญิงยิ้มน้อยๆ “ฉันชื่อซาราห์ ฉันมาใหม่เหมือนกัน ครอบครัวของฉันเพิ่งย้ายมาจากออนแทริโอ”
“ฉันกับคุณแม่รับบัพติศมาเมื่อสองอาทิตย์ก่อน” สตาร์บอก “ฉันไม่รู้ว่าควรจะทำอะไรดี”
ซาราห์ยิ้มกว้างขึ้น “เราจะคิดหาทางออกด้วยกัน”
สตาร์กับซาราห์นั่งกับชั้นเรียนของพวกเธอ บางครั้งสตาร์ก็จ้องตาซาราห์และยิ้ม ซาราห์ยิ้มตอบ สตาร์รู้สึกสงบและมีความสุข เธอรู้ว่าพระบิดาบนสวรรค์ทรงตอบคำสวดอ้อนวอนของเธอและช่วยให้เธอพบเพื่อน
ในชั้นครูขอให้สตาร์กับซาราห์แนะนำตัว
สตาร์ลุกขึ้นยืน “หนูชื่อสตาร์ คันนิงแฮมค่ะ หนูกับคุณแม่รับบัพติศมาเมื่อสองอาทิตย์ก่อน” เธอหยุดครู่หนึ่ง และยิ้มกว้างขึ้นขณะมองดูเพื่อนใหม่ของเธอ “และนี่ซาราห์เพื่อนหนู”