รู้สึก เป็นคนใหม่
ผู้เขียนอาศัยอยู่ในรัฐเทกซัส สหรัฐอเมริกา
เอสโตเนีย
“แม่มีอะไรให้ประหลาดใจ!” เอมา (คุณแม่) พูดเมื่อมารับแรสมัสกลับจากโรงเรียน พวกเขาเดินไปตามถนนแคบๆ ด้วยกัน สองข้างทางเต็มไปด้วยตึกรามบ้านช่องสีสันสดใส
“มี Rosolje เป็นอาหารเย็นหรือครับ แรสมัสทายอย่างมีความหวัง พวกเขาเพิ่งกินไปเมื่อสัปดาห์ที่แล้วในวันเกิดครบเจ็ดขวบของเขา แต่เขากินสลัดหัวผักกาดและมันฝรั่งกับปลาเฮริงดองได้ตลอด!
เอมา ส่ายหน้าและยิ้ม “แม่พบหญิงสาวสองคนบนรถประจำทางเช้านี้ ผู้สอนศาสนา พวกเธอจะมาเยี่ยมคืนนี้เพื่อพูดคุยเกี่ยวกับศาสนจักรของพวกเธอ”
แรสมัสเงยหน้ามองอย่างอยากรู้ เขาไม่เคยพบผู้สอนศาสนามาก่อน
เขาอยู่ในห้องนอนกำลังเล่นรถดับเพลิงเมื่อผู้สอนศาสนามา “Tere! Tere! สวัสดีค่ะ!” พวกเธอทักทาย เอมา ขณะเดินเข้ามาในอพาร์ตเมนต์ พวกเธอถอดรองเท้าบู๊ตและสวมรองเท้าใส่อยู่บ้านที่ เอมา เก็บไว้ให้ผู้มาเยือน เอมา นำพวกเธอไปนั่งที่โซฟาสีส้ม แต่แรสมัสลังเลอยู่ข้างประตู
ผู้หญิงที่ตัวสูงกว่าสังเกตเห็นเขาและยิ้ม ป้ายชื่อสีดำของเธอเขียนว่า Õde Craig (ซิสเตอร์เครก) “คุณแม่ของหนูบอกเราว่าหนูเพิ่งมีวันเกิด” เธอบอก “เรานำของบางอย่างมาให้หนู” เธอยื่นการ์ดใบเล็กให้ แรสมัสจ้องมองการ์ดใบนั้นอย่างสนใจ
เป็นภาพชายคนหนึ่ง เขาสวมเสื้อคลุมสีขาว และยื่นมือออกมา
“หนูทราบไหมคะว่าใคร” ซิสเตอร์เครกถาม
แรสมัสไม่รู้จักชื่อชายคนนั้น เขาไม่เคยเห็นภาพนี้มาก่อน แต่ชายคนนั้นดูใจดีและมีอำนาจ “ผมคิดว่าเขาเป็นกษัตริย์!” แรสมัสตอบ
ผู้สอนศาสนาทั้งสองคนยิ้ม “ใช่ พระองค์เป็นกษัตริย์! พระองค์เป็นกษัตริย์เหนือกษัตริย์ทั้งหลาย! พระนามของพระองค์คือพระเยซูคริสต์” ซิสเตอร์เครกดึงหนังสือปกสีน้ำเงินออกมา “และนี่เป็นหนังสือที่สอนเกี่ยวกับพระองค์ Mormoni Raamat พระคัมภีร์มอรมอน”
เขากับ เอมา เริ่มอ่านพระคัมภีร์มอรมอนทุกวันก่อนเขาไปโรงเรียน ระหว่างอยู่ที่โรงเรียน แรสมัสกับเพื่อนๆ ในชั้นเรียนเดินดูธรรมชาติและจากนั้นนอนกลางวัน หลังเลิกเรียน เขากับ เอมา พบกับผู้สอนศาสนาบ่อยครั้ง พวกเขาพูดคุยกับผู้สอนศาสนาเกี่ยวกับสิ่งที่อ่านในพระคัมภีร์มอรมอน บางครั้ง เอมา เลี้ยง kringel ขนมปังเกลียวรสอบเชย ในวันสุดสัปดาห์เขากับ เอมา ปั่นจักรยานหรือปิกนิกริมหาด บางครั้งพวกเขาเดินเข้าป่าไกลๆ หรือเดินริมแม่น้ำที่พวกเขาชื่นชอบ
ครั้งหนึ่งเมื่อเดินเข้าป่า เอมา บอกเขาว่าเธอต้องการรับบัพติศมา แรสมัสยิ้มกว้าง ผู้สอนศาสนาเคยขอให้ เอมา สวดอ้อนวอนว่าจะรับบัพติศมาหรือไม่ ฟังเหมือนเธอได้คำตอบแล้ว!
“และแม่เพิ่งรู้ว่าจะรับบัพติศมาที่ไหน” เธอบอกเขาพร้อมกับยิ้ม “ลูกเดาออกไหม”
แรสมัสนึกถึงบทเรียนของผู้สอนศาสนาเกี่ยวกับบัพติศมา พวกเธอชูภาพพระเยซูกับยอห์นผู้ถวายบัพติศมาในแม่น้ำ …
“แม่น้ำ!” เขาร้องเสียงดัง “แม่น้ำที่เราชอบมา”
หนึ่งสัปดาห์ต่อมา แรสมัสยืนอยู่ริมตลิ่งกับผู้สอนศาสนาและบางคนจากศาสนจักร เอมา พร้อมรับบัพติศมา เธอลงไปในน้ำเหมือนพระเยซู เมื่อเธอขึ้นจากน้ำ เธอยิ้ม แรสมัสต้องการจดจำช่วงเวลานี้ตลอดไป—น้ำสีคราม ดอกไม้ป่าสีขาวในทุ่งหญ้าสีเขียว และรอยยิ้มของคุณแม่
“รู้สึกยังไงครับตอนรับบัพติศมา” เขาถามเมื่อทุกคนกำลังกินคุกกี้ที่ผู้สอนศาสนานำมา
“วิเศษมาก” เธอบอกเขา “แม่อยากอยู่ในน้ำตลอดไป แม่รู้สึกเป็นคนใหม่!” เธอกอดเขาแน่น
“วันเกิดปีหน้าผมอยากรับบัพติศมาเหมือนคุณแม่กับพระเยซู” เขาบอกเธอ “ผมอยากรู้สึกเป็นคนใหม่ด้วย!” ●