Misjonarz Faneva
Faneva wyjrzał przez okno na zatłoczoną ulicę przed swoim domem. Widział ludzi ciągnących wózki z warzywami, ryżem, ubraniami i innymi produktami na sprzedaż. Słyszał klaksony samochodów i ujadanie psów. A potem usłyszał inny dźwięk.
„Mamo, ktoś puka!”, krzyknął Faneva. Matka otworzyła drzwi. Na progu stali dwaj młodzi mężczyźni w garniturach i krawatach. Faneva nigdy nie widział nikogo w takim stroju w jego okolicy na Madagaskarze.
„Jesteśmy misjonarzami Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich”, powiedział jeden z nich. „Uczymy ludzi o Jezusie. Czy możemy podzielić się z wami dobrą nowiną?”.
Faneva był podekscytowany, kiedy mama zaprosiła ich do środka. Cała rodzina zgromadziła się razem, aby posłuchać o Jezusie Chrystusie i Jego Kościele przywróconym ponownie na ziemi.
Później misjonarze odwiedzili rodzinę Fanevy jeszcze wiele razy. Przynieśli ze sobą książkę zatytułowaną Opowieści z Księgi Mormona. Faneva uwielbiał czytać ją wraz ze swoją rodziną!
Pewnego dnia będę misjonarzem i będę mówił ludziom o Księdze Mormona, powiedział do siebie.
Podczas kolejnej wizyty misjonarze uczyli rodzinę Fanevy, jak trzeba się modlić. Faneva dowiedział się, że można mówić do Ojca Niebieskiego, kiedy i gdzie ma się ochotę.
Pewnego dnia będę misjonarzem i będę uczył ludzi o modlitwie, pomyślał.
Innym razem misjonarze zadali im ważne pytanie.
„Czy będziecie naśladować przykład Jezusa Chrystusa i przyjmiecie chrzest?”, zapytał jeden z nich.
Faneva poczuł szczęście w sercu. „Tak!”, odpowiedział.
„Tak!”, powiedzieli jego brat i mama.
Tata powiedział, że jeszcze nie jest na to gotowy. Ale nie miał nic przeciwko temu, aby jego rodzina została ochrzczona. I tak się stało! Faneva został ochrzczony przez jednego z misjonarzy, którzy nauczali go o Jezusie.
Pewnego dnia będę misjonarzem, aby z moją pomocą ludzie mogli zostać ochrzczeni, pomyślał.
Jednym z najlepszych przywilejów członkostwa w Kościele było uczęszczanie do Organizacji Podstawowej. Faneva uwielbiał zajęcia i spotkania z nowymi przyjaciółmi. Ale najbardziej lubił śpiewać pieśni Organizacji Podstawowej. Pewnej niedzieli w Organizacji Podstawowej śpiewali pieśni o dzieleniu się ewangelią.
„Chcę małym misjonarzem być już dziś”, śpiewał Faneva. „Mogę głosić ewangelię sam”.
Mogę już teraz być misjonarzem, zrozumiał Faneva. Nie muszę czekać, aż dorosnę!
Od tej chwili Faneva szukał możliwości dzielenia się ewangelią. Starał się być dobrym przykładem. Zapraszał ludzi do kościoła. Pomagał swoim sąsiadom. Po kilku latach był wystarczająco duży, by pomagać misjonarzom i nauczać ludzi w mieście. Po kilku latach sam służył na misji — spotykał nowych ludzi i dzielił się ewangelią, tak jak misjonarze, którzy go odwiedzili.