Έλα, ακολούθα με: Διδαχή και Διαθήκες 18-19
Η αξία κάθε ψυχής
Γιατί έχουμε τόσο μεγάλη αξία για τον Επουράνιο Πατέρα μας;
Προσφάτως ένιωσα την προτροπή να επανασυνδεθώ με μια οικογένεια που ο συνάδελφός μου και εγώ είχαμε διδάξει και βαπτίσει όταν ήμουν νέος ιεραπόστολος πριν από σχεδόν 40 χρόνια στις Βρυξέλλες, στο Βέλγιο. Είχε περάσει αρκετός καιρός από τότε που είχα μιλήσει σε κάποιον από αυτούς.
Μέσω του θαύματος της σύγχρονης τεχνολογίας, αναζήτησα τη μητέρα της οικογένειας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Κατόρθωσα να έχω μία θαυμάσια συνομιλία μέσω βίντεο με εκείνη. Αναπολήσαμε τις ιερές εμπειρίες που είχαμε ζήσει χρόνια πριν καθώς η οικογένειά της μάθαινε για το αποκατεστημένο Ευαγγέλιο.
Η υγεία της δεν ήταν πολύ καλή και οι συνθήκες την είχαν χωρίσει από την οικογένειά της. Καθώς μιλούσαμε, αισθάνθηκα τη βαθιά αγάπη που έχει ο Επουράνιος Πατέρας και ο Σωτήρας γι’ αυτή την καλή αδελφή. Αισθάνθηκα τη μεγάλη αιώνια αξία της, παρόλο που είχε κάπως απομακρυνθεί από την Εκκλησία. Εξέφρασα την αγάπη μου για εκείνη και κατέθεσα μαρτυρία ότι ο Θεός την αγαπούσε και νοιαζόταν για εκείνη. Δάκρυα γέμισαν τα μάτια μας καθώς εκφράσαμε την αγάπη μας μεταξύ μας. Δεσμευτήκαμε να επικοινωνούμε πιο συχνά. Ήμουν τόσο ευγνώμων που ένας παντογνώστης και στοργικός Θεός με είχε εμπνεύσει να προσεγγίσω την αγαπητή μου φίλη εκείνη την ημέρα.
Το «γιατί» της αγάπης του Θεού
Όταν ο Νεφί ρωτήθηκε από έναν άγγελο σχετικά με την συγκατάβαση του Θεού, ταπεινά απάντησε: «Γνωρίζω ότι αγαπά τα τέκνα του. Όμως, δε γνωρίζω τη σημασία όλων των πραγμάτων» (Νεφί Α΄ 11:17). Συχνά έχω αναρωτηθεί πώς ο Νεφί κατάλαβε αυτή την απλή, όμορφη αλήθεια: Ο Θεός αγαπά τα τέκνα Του. Είναι ξεκάθαρο ότι γνώριζε τη διδαχή του Χριστού όπως διδάχθηκε από τους «καλούς γονείς» του (Νεφί Α΄ 1:1). Όμως επίσης γνώριζε το «γιατί» του Σωτήρος. Και ποιο είναι αυτό το «γιατί»;
Γιατί ο Θεός ήταν πρόθυμος να αφήσει τον Υιό Του να χρησιμοποιηθεί ως θυσία; Γιατί μας απέστειλε εδώ για να αποδειχθούμε άξιοι και να δοκιμασθούμε; Επειδή καθώς διδάσκεται σε μία εξίσου όμορφη αλήθεια, «Η αξία των ψυχών είναι μεγάλη στα μάτια του Θεού» (Διδαχή και Διαθήκες 18:10).
Γιατί εμείς έχουμε τόση μεγάλη αξία για Εκείνον; Φυσικά, επειδή είμαστε τέκνα Του μας αγαπά. Όμως στα επόμενα αρκετά εδάφια Εκείνος περιγράφει το μεγάλο δώρο που δόθηκε στον καθένα από εμάς λόγω της αγάπης Του για εμάς – ο Μονογενής Του Υιός, Ιησούς Χριστός. Απέστειλε τον Υιό Του να υποφέρει «θάνατο κατά τη σάρκα. Επομένως υπέφερε τον πόνο όλων των ανθρώπων, ώστε όλοι οι άνθρωποι να μπορέσουν να μετανοήσουν και να έλθουν προς αυτόν. Και αναστήθηκε από τους νεκρούς, για να φέρει όλους τους ανθρώπους προς αυτόν, υπό τον όρο ότι θα μετανοήσουν» (Διδαχή και Διαθήκες 18:11-12). Μας λέει: «Ιδές, τούτο είναι το έργο μου και η δόξα μου–να πραγματοποιήσω την αθανασία και αιώνια ζωή του ανθρώπου» (Μωυσή 1:39).
Μετάνοια και χαρά
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Επουράνιος Πατέρας αισθάνεται μεγάλη χαρά όταν μετανοούμε. Η προθυμία μας να μετανοήσουμε είναι απόδειξη της βαθιάς μας ευγνωμοσύνης για το μεγαλοπρεπές και ασύγκριτο δώρο του Σωτήρος και Λυτρωτή του κόσμου. Είναι μόνο από τον Ιησού Χριστό και μέσω του Ιησού Χριστού που μπορούμε να γίνουμε άξιοι να σταθούμε με πεποίθηση στην παρουσία τού Θεού (βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 121:45).
Ο Πρόεδρος Ράσσελ Νέλσον εξήγησε: «Πάρα πολλοί άνθρωποι θεωρούν τη μετάνοια ως τιμωρία – κάτι που πρέπει να αποφεύγεται εκτός από τις πιο σοβαρές συνθήκες. Όμως αυτό το αίσθημα ότι τιμωρούμαστε προκαλείται από τον Σατανά. Προσπαθεί να μας αποτρέψει από το να κοιτάξουμε τον Ιησού Χριστό, ο οποίος στέκεται με ανοικτές αγκάλες, ελπίζοντας και ων πρόθυμος να μας θεραπεύσει, συγχωρήσει, καθαρίσει, ενδυναμώσει, εξαγνίσει και καθαγιάσει…
»Τίποτε δεν είναι πιο απελευθερωτικό, πιο εκλεπτυσμένο ή πιο ζωτικής σημασίας στην ατομική μας πρόοδο απ’ ό,τι είναι η τακτική, καθημερινή εστίαση στη μετάνοια. Η μετάνοια δεν είναι ένα γεγονός· είναι μία διαδικασία. Είναι το κλειδί της ευτυχίας και της ψυχικής ηρεμίας. Όταν συνδυάζεται με την πίστη, η μετάνοια ανοίγει την πρόσβασή μας στη δύναμη της Εξιλεώσεως του Ιησού Χριστού»1.
Προσκεκλημένοι να βοηθήσουμε
Πολλές φορές στις αποκαλύψεις των τελευταίων ημερών, ο Κύριος προσκαλεί τα τέκνα-υπηρέτες Του να βοηθήσουν Εκείνον και τον Υιό Του με το έργο σωτηρίας και της υπερύψωσης (βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 18:14). Σκεφθείτε το αυτό! Στην ατελή μας κατάσταση, ο Θεός του σύμπαντος απευθύνει μία πρόσκληση σε εμάς να βοηθήσουμε τα τέκνα Του, που είναι μεγάλης αξίας, να επιστρέψουν σε Εκείνον. Ξέρει ότι το έργο είναι δύσκολο. Θα υπάρξουν πολλοί που δεν θα αποδεχθούν την πρόσκλησή μας να «Τον ακούσουν». Ωστόσο, επιβεβαιώνει ότι είναι ο Θεός του «καθενός». «Και αν γίνει ώστε να χρειαστεί να κοπιάζετε όλες τις ημέρες σας για να διαλαλείτε μετάνοια προς αυτόν τον λαό, και φέρετε, έστω μόνο μία ψυχή προς εμένα, πόσο μεγάλη θα είναι η χαρά σας μαζί του στη βασιλεία τού Πατέρα μου!» (Διδαχή και Διαθήκες 18:15, η πλάγια γραφή προστέθηκε).
Μπορεί να αναρωτηθείτε: «Τι μπορώ να κάνω για να βοηθήσω κάποιον να έλθει προς τον Χριστό, να μετανοήσει και να ευλογηθεί από την Εξιλεωτική Του θυσία;»
Ο Πρεσβύτερος Ντίτερ Ούχτντορφ της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων έδωσε αυτή τη συμβουλή για τη συμμετοχή στο έργο της σωτηρίας και της υπερύψωσης: «Καταλάβετε ότι δεν είναι δουλειά σας να μεταστρέψετε άτομα. Αυτός είναι ο ρόλος του Αγίου Πνεύματος. Ο ρόλος σας είναι να μοιραστείτε με άλλους ό,τι είναι στην καρδιά σας και να ζείτε με συνέπεια με τα πιστεύω σας.
»Έτσι, μην αποθαρρύνεστε, αν κάποιος δεν αποδεχθεί το μήνυμα του Ευαγγελίου αμέσως. Δεν είναι μία προσωπική αποτυχία.
»Αυτό είναι μεταξύ του ατόμου και του Επουράνιου Πατέρα.
»Ο ρόλος σας είναι να αγαπάτε τον Θεό και τους πλησίον σας, τα τέκνα Του.
»Πιστέψτε, αγαπάτε, κάντε.
»Ακολουθήστε αυτό το μονοπάτι και ο Θεός θα κάνει θαύματα μέσω υμών για να ευλογήσει τα πολύτιμα τέκνα Του»2.
Και στις δύο πλευρές του καταπετάσματος
Η πρόσκληση να έλθουμε προς τον Χριστό μέσω της μετάνοιας δεν περιορίζεται μόνο για αυτούς που ζουν επάνω σε αυτή τη γη. «Όσοι νεκροί μετανοούν, θα λυτρωθούν μέσω υπακοής στις διατάξεις του οίκου του Θεού» (Διδαχή και Διαθήκες 138:58). Το έργο ναού και οικογενειακής ιστορίας είναι σημαντικές πτυχές της συνάθροισης του διασκορπισμένου Ισραήλ και στις δύο πλευρές του καταπετάσματος. Μπορούμε να αισθανθούμε μεγάλη χαρά καθώς κάνουμε το έργο για αυτούς που έχουν πάει στον κόσμο των πνευμάτων γνωρίζοντας ότι σε αυτό το βασίλειο, όπως είπε ο Πρόεδρος Ουίλφορντ Γούντροφ (1807–98): «Θα υπάρξουν πολύ λίγοι, εάν υπάρξουν, που δεν θα δεχθούν το Ευαγγέλιο»3. Αναμφιβόλως, θα προσδοκούν την ημέρα όταν οι σωτήριες διατάξεις θα τελεστούν γι’ αυτούς στον οίκο του Κυρίου.
Ο Πρεσβύτερος Ντέιλ Ρένλαντ της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων δίδαξε: «Όταν συγκεντρώνουμε τις οικογενειακές ιστορίες μας και πηγαίνουμε στον ναό εκ μέρους των προγόνων μας, ο Θεός εκπληρώνει πολλές από αυτές τις υπεσχημένες ευλογίες ταυτόχρονα και στις δύο πλευρές του καταπετάσματος. Ομοίως, είμαστε ευλογημένοι όταν βοηθούμε τους άλλους στους τομείς και τους πασσάλους μας να κάνουν το ίδιο. Τα μέλη που δεν ζουν κοντά σε έναν ναό λαμβάνουν επίσης αυτές τις ευλογίες συμμετέχοντας στο έργο οικογενειακής ιστορίας, συλλέγοντας τα ονόματα των προγόνων τους για να τελεσθούν οι διατάξεις του ναού»4.
Είναι υπέροχο να γνωρίζουμε ότι ο Επουράνιος Πατέρας μας αγαπά καθένα από τα τέκνα Του. Έχουμε μεγάλη αξία για Εκείνον. Καθένας μας έχει την ιερή ευθύνη να τελεί διακονία στα τέκνα Του σε αμφότερες τις πλευρές του καταπετάσματος και να τα βοηθά να καταλαβαίνουν τη μεγάλη τους αξία.
Βοηθήστε τα να δουν την αξία τους.
Σας καλώ να προσεγγίσετε αυτούς που έχουν υπάρξει μέρος της ζωής σας και μπορεί να είναι λησμονημένοι για κάποιο χρονικό διάστημα. Προσεγγίστε όσους έχουν αφήσει το μονοπάτι της διαθήκης. Τελέστε διακονία σε όσους έχουν ανάγκη την αγάπη σαν του Χριστού. Συνδεθείτε με αυτούς στην άλλη πλευρά του καταπετάσματος μέσω του έργου ναού και οικογενειακής ιστορίας, συμπεριλαμβανομένης της ευρετηρίασης. Βοηθήστε άλλους να αισθανθούν την αγάπη του Θεού μέσα από εσάς.
Μου είπε επίσης ότι η μεγαλύτερή της κόρη συμμετείχε ακόμη στην Εκκλησία. Αμέσως προσέγγισα την κόρη της μέσω τηλεδιάσκεψης. Με σύστησε σε καθένα από τα τέσσερα όμορφα παιδιά της, κατόπιν μου είπε ότι οι πλήρους απασχόλησης ιεραπόστολοι επρόκειτο να πάνε στο σπίτι τους εκείνο το βράδυ για δείπνο. Τι ευλογία ήταν να βλέπω ότι ήταν ακόμη ένα πιστό μέλος της Εκκλησίας!
Σύμφωνα με την υπόσχεση, η αγαπητή μου φίλη από το Βέλγιο κι εγώ μιλούσαμε κάθε Κυριακή για περισσότερους από τέσσερεις μήνες. Της είπα να κατεβάσει την εφαρμογή Βιβλιοθήκη Ευαγγελίου. Ο τοπικός πρόεδρος κλάδου έμαθε για εκείνη και οι πλήρους απασχολήσεως ιεραπόστολοι την επισκέφθηκαν και έδωσαν μία ευλογία της ιεροσύνης. Την επόμενη εβδομάδα, για πρώτη φορά σε πάνω από 30 χρόνια, παρευρέθηκε στη συγκέντρωση μεταλήψεως. Την τελευταία φορά που μιλήσαμε ήταν γεμάτη χαρά που είχε ενωθεί ξανά με το σώμα της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού.
Καθώς μιλούσα μαζί της, κατάλαβα, σε κάποιο μικρό βαθμό, το μήνυμα αυτής της γραφής: «Και τώρα, αν η χαρά σας θα είναι μεγάλη με μια ψυχή που φέρατε προς εμένα στη βασιλεία τού Πατέρα μου, πόσο μεγάλη θα είναι η χαρά σας αν μπορέσετε να φέρετε πολλές ψυχές προς εμένα!» (Διδαχή και Διαθήκες 18:16).
Η αξία κάθε ψυχής είναι μεγάλη!
Lift Up The Hands That Hang Down, από τον Κέρκ Ρίτσαρντς
«Δεν είναι δουλειά σας να μεταστρέψετε άτομα. Αυτός είναι ο ρόλος του Αγίου Πνεύματος. Ο ρόλος σας είναι να μοιραστείτε με άλλους ό,τι είναι στην καρδιά σας και να ζείτε με συνέπεια με τα πιστεύω σας».
Πρεσβύτερος Ντίτερ Ούχτντορφ
Lux Condivis [Φως που μοιράζεται], υπό J. Kirk Richards
Καθένας μας έχει την ιερή ευθύνη να τελεί διακονία στα τέκνα του Επουράνιου Πατέρα σε αμφότερες τις πλευρές του καταπετάσματος.
Διεύλευση, υπό J. Kirk Richards