การเปิดเผยนั้นมาจากพระผู้เป็นเจ้าหรือไม่?

21–27 มิถุนายน

พฤศจิกายน 1831: วิลเลียม อี. แม็คเลลลินนั่งฟังอย่างตั้งใจขณะอยู่ในการประชุมใหญ่ของศาสนจักรกับโจเซฟ สมิธ และเอ็ลเดอร์อีกสองสามคน ก่อนหน้านี้ไม่กี่วัน โจเซฟให้การเปิดเผยซึ่งตอบคำถามห้าข้อที่วิลเลียมแบ่งปันกับพระผู้เป็นเจ้าเท่านั้นแก่เขา (ดู หลักคำสอนและพันธสัญญา 66) ขณะนี้สมาชิกในการประชุมตัดสินใจที่จะจัดพิมพ์การเปิดเผยของศาสดาพยากรณ์เป็นการรวบรวมที่เรียกว่าหนังสือพระบัญญัติ (ซึ่งต่อมาเรียกว่าหลักคำสอนและพันธสัญญา)

ความท้าทาย: เอ็ลเดอร์บางคนไม่เชื่อว่าการเปิดเผยมาจากพระผู้เป็นเจ้า พวกเขาคิดว่าภาษาไม่ได้รับการขัดเกลาให้ดีพอ เพื่อตอบคำกล่าวอ้างนั้น พระเจ้าจึงทรงประกาศคำท้าทายให้ “กำหนดคนที่ฉลาดที่สุดในบรรดาพวกเจ้า” เพื่อเขียนสักข้อหนึ่ง “ให้เหมือน” การเปิดเผยออกมา หากใครสักคนทำเช่นนั้นได้ เอ็ลเดอร์ก็อาจกล่าวได้ว่าการเปิดเผยนั้นไม่เป็นความจริง หากไม่มีใครเขียนได้ เอ็ลเดอร์ก็จำเป็นต้อง “กล่าวคำพยาน” ว่าการเปิดเผยนั้นมาจากพระผู้เป็นเจ้า (ดู หลักคำสอนและพันธสัญญา 67:5–8)

ผลลัพธ์: วิลเลียมซึ่งเป็นอดีตครูในโรงเรียนได้รับคำท้าของพระเจ้าและพยายามเขียนการเปิดเผยนั้น เขาล้มเหลว¹ ความล้มเหลวของวิลเลียมทำให้ประจักษ์พยานของเขาเกี่ยวกับการเป็นศาสดาพยากรณ์ของโจเซฟ สมิธแข็งแกร่งขึ้น วิลเลียมพร้อมกับเอ็ลเดอร์คนอื่นๆ ในการประชุมใหญ่ วิลเลียมลงนามในแถลงการณ์เพื่อประกาศว่าเขารู้ “ผ่านพระวิญญาณบริสุทธิ์” ว่าการเปิดเผย “ได้รับการประทานโดยการดลใจจากพระผู้เป็นเจ้า” และการเปิดเผยเหล่านั้น “เป็นประโยชน์สำหรับมนุษย์ทุกคนและเป็นความจริงอย่างแท้จริง”²