พรที่ฉันไม่ตระหนัก
เป็นเรื่องยากของดิฉันที่จะตระหนักว่าพระบิดาบนสวรรค์ประทานพรแก่ดิฉันอย่างไร
ภาพถ่ายจาก Getty Images
เมื่อดิฉันมาถึงเขตที่สามในคณะเผยแผ่ฟิลิปปินส์ บาโกโลด ฤดูฝนเริ่มต้นแล้ว ดิฉันได้รับมอบหมายให้ไปอยู่ในเมืองเล็กๆ ที่สวยงามซึ่งล้อมรอบไปด้วยฟาร์มทางตะวันตกเฉียงเหนือของเนโกรส ซึ่งเป็นเกาะทางตอนใต้
ในเดือนธันวาคม ปี 2014 พายุไต้ฝุ่นรูบี้พัดถล่มที่รัฐนี้ การทำลายล้างไม่รุนแรงในเขตของเรา แต่ถนนลูกรังกลายเป็นโคลนและลื่นมาก แม้สภาพอากาศจะไม่เอื้ออำนวย แต่เรายังคงทำงานต่อไป
พื้นที่หนึ่งซึ่งมีศักยภาพที่สุดของเราคือชุมชนเล็กๆ ในเขตชานเมือง ทุกคนที่เราสอนและผู้เปลี่ยนใจเลื่อมใสล่าสุดที่นั่นเป็นเกษตรกร เนื่องจากตอนกลางวันพวกเขาทำงานในไร่อ้อย เราจึงสอนในช่วงบ่ายและเย็น
เราต้องเดินผ่านทุ่งโคลนเพื่อไปที่ชุมชน ทั้งยังต้องระวังสุนัข กบ งู และยุงด้วย เรานำไฟฉายและร่มมาด้วยเสมอ สมาชิกศาสนจักรพาเรากลับบ้านหลังพลบค่ำ
บางครั้ง ดิฉันรู้สึกอยากยอมแพ้ ดิฉันไม่แน่ใจว่าจะเดินผ่านไร่อ้อยที่เต็มไปด้วยโคลนได้ทุกวันหรือไม่ ดิฉันจึงสวดอ้อนวอนทูลขอความช่วยเหลือ คำตอบที่มาคือ “ซื้อรองเท้ากันฝน!”
ดิฉันและคู่ซื้อรองเท้ากันฝนมาคนละคู่ ดิฉันตื่นเต้นที่ได้ใส่รองเท้าบูท แต่ในไม่ช้าความตื่นเต้นของดิฉันก็หายไป เพราะมันทั้งหนักและอึดอัดมาก รองเท้าบูททำให้เท้าเหงื่อออกและทำให้เดินได้ช้า
เย็นวันหนึ่งหลังจากบทเรียนของเรา เรากลับบ้านและเปลี่ยนไปเป็นรองเท้าที่เราสวมใส่อยู่เป็นประจำ แล้วเราก็ออกไปตามนัดหมายอื่นๆ ในเมือง ขณะที่ดิฉันเดิน ดิฉันรู้สึก เบาสบาย ดิฉันมีความสุขที่ได้กลับมาใส่รองเท้าพลาสติกอีกครั้ง ดิฉันสงสัยว่าทำไมจู่ๆ ดิฉันก็รู้สึกขอบคุณรองเท้าที่ใส่มาตลอดงานเผยแผ่
คำตอบนั้นมาเป็นความคิดที่ว่า “รองเท้ากันฝนสร้างความแตกต่าง” จนถึงตอนนั้น ดิฉันไม่ได้ตระหนักเลยว่ารองเท้าพลาสติกของดิฉันให้ความสบายมากแค่ไหน
ทันใดนั้นดิฉันก็ฉุกคิดถึงความยากลำบากและความท้าทายในงานเผยแผ่ของดิฉัน รองเท้าพลาสติกเป็นรองเท้าที่ดิฉันไม่เห็นคุณค่าและใช้อยู่ในชีวิตประจำวัน ขณะพยายามเข้าใจอารมณ์ที่ผสมปนเปกันอยู่ ดิฉันรู้สึกได้ถึงเสียงหนึ่งที่พูดว่า “เจ้าผ่านการทดลองและความยากลำบากในชีวิตเพื่อจะได้เรียนรู้วิธีรับรู้ถึงพรและสำนึกคุณต่อพรเหล่านั้น”
ดิฉันตระหนักว่าดิฉันต้องประสบกับความยากลำบากเสียก่อนจึงจะสำนึกคุณต่อพรของพระบิดาบนสวรรค์ ผ่านการทดลองของดิฉัน ดิฉันได้รับรู้ถึงพรและสำนึกคุณต่อพรเหล่านั้น