Hoe kan het avondmaal meer voor ons gaan betekenen?

In deze hoofdstukken van het Nieuwe Testament lezen we hoe de Heer het avondmaal instelde:

‘En Hij nam brood en nadat Hij gedankt had, brak Hij het en gaf het aan hen met de woorden: Dit is Mijn lichaam, dat voor u gegeven wordt. Doe dat tot Mijn gedachtenis.

‘Evenzo nam Hij ook de drinkbeker na het gebruiken van de maaltijd en zei: Deze drinkbeker is het nieuwe testament in Mijn bloed, dat voor u vergoten wordt’ (Lukas 22:19–20).

Drie vragen

Overdenk deze vragen die president Russell M. Nelson heeft gesteld: ‘Stel jezelf deze vraag: Waar denk ik aan als ik aan het avondmaal deelneem? Richt ik me echt op de verzoening van Jezus Christus? Begrijp ik de omvang van zijn offer en de grootsheid van mijn toekomst als ik de naam van Jezus Christus op me neem en besluit zijn geboden te onderhouden?’ (‘Reflection and Resolution’ [devotional aan de Brigham Young University, 7 januari 1990], 6, speeches.byu.edu.)

Drie dingen om te begrijpen

Overdenk de volgende leringen van president David O. McKay (1873–1970) over drie aspecten van het avondmaal die we in gedachten moeten houden:

‘De eerste is zelfkennis. Het is zelfonderzoek. “Doe dat tot Mijn gedachtenis” [Lukas 22:19], maar wij behoren waardig te zijn om deel te nemen en eenieder van ons behoort zichzelf te onderzoeken wat zijn waardigheid betreft.

‘Ten tweede wordt er een verbond gesloten; een verbond dat meer is dan een belofte. […] Een verbond, een belofte, behoort zo heilig te zijn als het leven. Met dat beginsel hebben we elke zondag wanneer we het avondmaal gebruiken te maken.

‘Ten derde is er een andere zegen, en dat is een gevoel van nauwe verbondenheid met de Heer. Het is een gelegenheid om ons één te voelen met onszelf en met de Heer.’ (Leringen van kerkpresidenten: David O. McKay [2003], 38.)