‘Op woensdag is hij Oscar’, Liahona, juni 2023.
Getrouw ouder worden
Op woensdag is hij Oscar
Ondanks de gevolgen van ouderdom en kanker heeft Ken een zinvolle manier gevonden om zijn naasten te dienen.
Broeder Williams haalt voor 28 buren de vuilnisbakken op. ‘We moeten het voorbeeld van de Heiland volgen en goeddoen aan anderen’, zegt hij.
Foto’s, Richard M. Romney
Elke woensdag draagt de 81-jarige Ken Williams hetzelfde shirt en dezelfde pet. Op beide staat een afbeelding van een bekend personage, Oscar, die in een vuilnisbak woont. Die Oscar staat bekend als een beminnelijke mopperkont. Ken is gewoon beminnelijk.
Ken wacht bij de voordeur en luistert. Hij wacht op het geluid van de vuilniswagen. Geluiden zijn erg belangrijk voor Ken, omdat hij vrijwel blind is. Daar komt bij dat hij veertien jaar chemotherapie heeft ondergaan. Toch is hij nog steeds bereid om zijn buren te helpen – 28 buren nog wel.
Iedereen in de straat kent en mag Ken. Hij is de man die de vuilnisbakken ophaalt.
Als de wagen langskomt
‘We zien de vuilniswagen langskomen’, zegt buurvrouw Laura Willes, ‘en daarna zien we Ken, die met zijn witte stok van het ene naar het andere huis loopt om de vuilnisbakken terug te zetten.’
‘Daardoor ziet onze buurt er goed uit’, zegt Kens vrouw, De Ann. ‘Maar de wegen zijn zo ook vrij. Ik vraag me af of een brandweerwagen de straat in zou kunnen zonder alle afvalbakken omver te rijden.’
Laura zegt dat Kens vuilnisbakpatrouille ook geruststellend is voor mensen die niet thuis zijn: ‘Zo is niet duidelijk te zien waar niemand thuis is.’
Hoe lukt het Ken om de vuilnisbakken te verplaatsen terwijl hij met een stok loopt? ‘Ik gebruik de stok vooral voor stabiliteit’, zegt hij, ‘en als ik op een vuilnisbak leun, is dat ook stabiel.’ Met behulp van een speciale contactlens kan hij uit één oog genoeg zien om de weg te vinden. Als er sneeuw ligt, loopt hij nergens waar hij zou kunnen uitglijden en vallen.
‘Op dagen waarop hij de vuilnisbakken niet kan ophalen’, zegt De Ann, ‘laat ik het de buren weten.’
Een groeiende rol
In het begin haalde Ken niet alle vuilnisbakken in de hele straat op. Het is een taak die is gegroeid. ‘Als de vuilniswagen langskwam, ging hij naar de huizen vlak bij ons en haalde hij de vuilnisbakken van de straat’, legt De Ann uit. ‘Het ontwikkelde zich langzaam. Hij deed een extra huis en daarna nog één, tot we op dit punt kwamen.’
En de bijnaam Oscar? ‘Daar kwam onze dochter, Collette, mee’, zegt De Ann. ‘En de naam bleef hangen.’
Ken heeft vriendschap gesloten met mensen die al lang in de straat wonen en met nieuwe buren, met grootouders, kinderen en kleinkinderen. ‘Het is grappig dat zoveel mensen hem als Oscar kennen’, zegt Laura.
‘Gewoon Ken’
Waarom verricht Ken steeds deze kleine daad van dienstbaarheid? Zijn antwoord is diepzinnig. ‘We moeten het voorbeeld van de Heiland volgen en goeddoen aan anderen. Dat probeer ik te doen. Daardoor weten ze dat zij ook iets goeds voor anderen kunnen doen.’
Ken heeft zijn hele leven anderen geholpen. Als adviseur in de autobranche hielp hij dealers om hun bedrijfsvoering te verbeteren. Als kerklid heeft hij roepingen aanvaard en het evangelie verkondigd, ‘niet door tot mijn naasten te prediken, maar door ze de vreugde te laten zien die voortvloeit uit het volgen van de Heiland.’
De Ann herinnert zich: ‘Toen Ken chemo kreeg, vertelden de verpleegkundigen en een van de artsen me dat hij veel andere patiënten door hun chemo heen hielp, vooral vanwege zijn persoonlijkheid. Hij had niet eens door dat hij iets bijzonders deed; hij was gewoon Ken.’
Ken heeft nog steeds vier soorten kanker, maar hij krijgt al vier jaar geen chemo meer. ‘De oncoloog zegt dat Ken een wandelend wonder is’, zegt De Ann.
Elke woensdag staat hij in zijn Oscar-outfit te wachten tot de vuilniswagen langs is geweest, zodat hij zijn buren kan helpen. ‘Ik besloot niet zomaar de vuilnisbakken op te gaan halen’, zegt Ken. ‘Ik besefte dat het een van de weinige dingen was die ik nog kon doen. En zolang ik mijn naasten kan dienen, blijf ik dienen.’
De auteur woont in Utah (VS).