พระผู้เป็นเจ้าทรงชี้นำฉันในการทำงานของพระองค์อย่างไร?

เมื่อเราอ่านเรื่องราวการเปลี่ยนใจเลื่อมใสของเซาโล เราได้รับแรงบันดาลใจจากบทสนทนาของเขากับพระผู้ช่วยให้รอดว่า “พระเจ้า พระองค์ทรงประสงค์ให้ข้าพระองค์ทำอะไร?” (กิจการของอัครทูต 9:6) ในฐานะสานุศิษย์ของพระเยซูคริสต์ เรามักถามคำถามที่คล้ายกันขณะที่เราพยายามมีส่วนร่วมในงานของพระเจ้า

แต่จะเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่เราถามคำถามนั้น? เราจะได้รับการชี้นำให้รู้ถึงพระประสงค์ของพระผู้เป็นเจ้าในการทำงานของเราอย่างไร?

เต็มใจทำ

เพื่อตอบคำถามของเซาโลว่าเขาต้องทำอะไร พระเจ้าทรงตอบคำถามนั้นทันทีด้วยพระบัญชาให้เขาเดินทางไปยังดามัสกัส บางครั้งเราหวังว่าพระเจ้าจะประทานการชี้นำที่เฉพาะเจาะจงแก่เราเช่นเดียวกัน แต่เราไม่ต้องรอพระบัญชาทีละขั้นตอนก่อนที่เราจะมีส่วนร่วมในงานของพระผู้เป็นเจ้า

เอ็ลเดอร์ดีเทอร์ เอฟ. อุคท์ดอร์ฟ แห่งโควรัมอัครสาวกสิบสองสอนว่า “บ่อยครั้งคำตอบการสวดอ้อนวอนของเราไม่ได้มาขณะที่เรากำลังคุกเข่า แต่มาถึงขณะที่เรายืนอยู่ ขณะที่เรากำลังรับใช้พระเจ้าและรับใช้ผู้ที่อยู่รอบตัวเรา” (“การรอคอยบนถนนสู่ดามัสกัส,” เลียโฮนา, พ.ค. 2011, 95)

พิจารณาว่าพระเจ้าทรงนำทั้งสองท่านนี้มาสู่โอกาสในการรับใช้อย่างไรเพราะพวกท่านเต็มใจทำ:

เซาโล ใน กิจการของอัครทูต 9:20
เปโตร ใน กิจการของอัครทูต 9:32–42