คนหนุ่มสาว

การเปลี่ยนแปลงที่เราต้องการ—และไม่ต้องการ—จะเผชิญ

โดย เอ็ลเดอร์ซีโร ชมายล์

แห่งสาวกเจ็ดสิบ

เป้าหมายระยะยาวของท่านคืออะไร? ถ้าท่านรู้ว่าตนเองมีเป้าหมายอะไร ท่านจะเตรียมตัวให้พร้อมและตื่นเต้นที่จะทำการเปลี่ยนแปลงในชีวิต

ท่านเคยต้องทำการเปลี่ยนแปลงโดยไม่มีแรงจูงใจที่จะทำหรือไม่? หรือการเปลี่ยนแปลงที่ท่านไม่คาดคิดว่าจะต้องทำ?

เมื่อประมาณ 15 ปีก่อน แพทย์บอกข้าพเจ้าว่าต้องเปลี่ยนวิถีชีวิต “ต้องเริ่มกระฉับกระเฉงให้มากขึ้น ไม่เช่นนั้นคุณจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่นานนัก” เขาบอกกับข้าพเจ้าเช่นนี้ ข้าพเจ้าน้อมรับคำตักเตือนของเขาอย่างจริงจัง ข้าพเจ้าตัดสินใจเริ่มวิ่งออกกำลังกาย

เพื่อให้การเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตนี้ประสบผลสำเร็จ ข้าพเจ้าต้องคำนึงถึงมุมมองระยะยาวเพราะหากมีมุมมองแค่สั้นๆ ข้าพเจ้าคงไปได้ไม่ไกลนัก

มุมมองระยะยาวของข้าพเจ้าคือเป้าหมายเดิมที่ต้องทำซ้ำๆ เพื่อวิ่งมาราธอนปีละหนึ่งครั้ง เป้าหมายนี้ช่วยให้ข้าพเจ้าตื่นมาวิ่งได้ทุกวันเพราะรู้ว่าวันหนึ่งในปีหน้าจะต้องวิ่งเป็นระยะทาง 26.2 ไมล์ (42.2 กิโลเมตร) ข้าพเจ้ามีระเบียบวินัยในการฝึกซ้อมและบรรลุเป้าหมายระยะสั้นในแต่ละสัปดาห์เพราะรู้ว่าเป้าหมายเหล่านี้จะช่วยเตรียมข้าพเจ้าให้พร้อมสำหรับวันแข่งขัน

บางครั้งมีสิ่งที่พยายามจะฉุดรั้งข้าพเจ้า เช่น อากาศที่ไม่เป็นใจ ข้างนอกอาจร้อนหรือหนาวเกินไป และบางทีก็มีฝนตก ข้าพเจ้าจึงต้องวิ่งบนลู่วิ่ง แม้ว่าจะชอบวิ่งบนถนนมากกว่าก็ตาม อาการบาดเจ็บพยายามจะฉุดรั้งข้าพเจ้าเช่นกัน บางทีอาจไม่ได้ยืดเหยียดให้ดีก่อนออกวิ่ง เส้นเอ็นร้อยหวายจึงยึดตัว หรืออาจไม่ใช่ความผิดของข้าพเจ้าที่ทำให้ได้รับบาดเจ็บ แต่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ข้าพเจ้าไม่สามารถเลิกล้มได้เพราะรู้ว่าจะต้องวิ่งมาราธอนในปีหน้า ดังนั้นข้าพเจ้าจึงปรับเปลี่ยนการฝึกซ้อม ข้าพเจ้าฟื้นตัวและกลับไปวิ่งอีกครั้ง

การวิ่งสอนข้าพเจ้าหลายอย่างเกี่ยวกับพระกิตติคุณ เราทุกคนมีเป้าหมายพระกิตติคุณในระยะยาวที่จะอดทนจนกว่าชีวิตจะหาไม่และบรรลุความสูงส่ง แต่เราตั้งเป้าหมายระยะสั้น เช่น การรับศีลระลึกที่โบสถ์ทุกสัปดาห์เพื่อช่วยให้เราไปถึงจุดนั้นได้ เราได้รับบาดเจ็บทางวิญญาณเมื่อทำผิดพลาด แต่เราไม่ยอมแพ้ เรากลับใจและพยายามใหม่อีกครั้ง วิธีเดียวที่เราจะบรรลุเป้าหมายระยะยาวได้คือการเปลี่ยนแปลงเล็กๆ น้อยๆ ตลอดเส้นทางเพื่อช่วยให้เรายังอยู่บนเส้นทาง

เลือกที่จะเปลี่ยนแปลง

เป็นเวลามากกว่าสิบปีที่ข้าพเจ้าทำงานเป็นรองประธานอาวุโสของวอล์มาร์ทในบราซิล ครอบครัวข้าพเจ้ามีฐานะการเงินที่มั่งคง ข้าพเจ้าชอบงานที่ทำ และชีวิตดำเนินไปได้ดี แต่งานก็ต้องทำหลายอย่าง ข้าพเจ้าต้องเดินทางบ่อยๆ ซึ่งส่งผลกระทบกับครอบครัวและงานรับใช้ในศาสนจักรของข้าพเจ้า หลังจากผ่านไป 11 หรือ 12 ปี งานเริ่มมากเกินไป

ข้าพเจ้ากับภรรยาปรึกษากันและเสนอให้ออกจากงานนี้ เราคุยเรื่องนี้กับลูกๆ และพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า “ถึงเวลาแล้วที่เราต้องเปลี่ยนแปลง”

เมื่อลาออกจากงาน ข้าพเจ้าเปลี่ยนจากรองประธานอาวุโสมาเป็นคนว่างงาน ต้องใช้เวลาเกือบปีในการหางานใหม่ ในที่สุดเมื่อเข้ารับตำแหน่งในบริษัทอสังหาริมทรัพย์เล็กๆ แห่งหนึ่งในสหรัฐ ข้าพเจ้ารู้สึกดีกับงานนี้ งานนี้จะช่วยให้ข้าพเจ้ามีเวลามากขึ้นกับสิ่งที่สำคัญจริงๆ

แต่คนอื่นๆ บอกว่าข้าพเจ้าคงเสียสติ ทำไมต้องออกจากงานมั่นคงเพื่อมาทำในบริษัทอสังหาริมทรัพย์ที่ไม่มีชื่อเสียง? และทำไมถึงย้ายฟากหนึ่งของโลกไปยังสหรัฐ?

พวกเขาคิดถูกที่ว่านี่เป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ที่เราเลือกทำ แต่พวกเขาคิดผิดที่ว่านี่เป็นการเลือกผิด

เราต้องใช้ครัทธาอย่างมากที่จะเปลี่ยนงานและย้ายไปประเทศอื่น แต่พระเจ้าจะทรงดูแลเรา ข้าพเจ้ามีเวลามากขึ้นที่จะทำหน้าที่ในฐานะสามี บิดา และสมาชิกวอร์ด

ข้าพเจ้าเชื่อว่าการเปลี่ยนแปลงเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการบรรลุศักยภาพของเรา เราจะไม่มีวันเป็นอย่างที่พระบิดาบนสวรรค์ทรงต้องการให้เราเป็นหากเราไม่ก้าวหน้าในชีวิต เราจะเป็นเหมือนพระองค์เมื่อเราตั้งใจเปลี่ยนแปลงในศรัทธา

จำยอมที่จะเปลี่ยนแปลง

การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในครอบครัวเกิดขึ้นอีกครั้งเมื่อน้องชายคนเล็กของข้าพเจ้าเสียชีวิตจากอุบัติเหตุรถยนต์ เราไม่ได้เลือกหรือต้องการให้เรื่องนี้เกิดขึ้นกับเขาหรือกับเรา เรายังคงเจ็บปวดกับเรื่องนี้แม้จะผ่านมาแล้ว 10 ปี การเปลี่ยนแปลงที่ต้องจำยอมไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

แต่การเปลี่ยนแปลงที่เราไม่ได้เลือกอาจจะเป็นโอกาสให้สร้างศรัทธาในพระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูคริสต์ เป็นเรื่องง่ายที่จะซื่อสัตย์เมื่อสิ่งต่างๆ เป็นไปตามที่หวังไว้ แต่เราจะยังคงมีศรัทธาและดำเนินต่อไปได้หรือไม่เมื่อการเปลี่ยนแปลงไม่เป็นไปตามที่เราต้องการ?

การหย่าร้าง ภาวะมีบุตรยาก การว่างงาน ความเจ็บป่วย และประสบการณ์อื่นๆ ที่เจ็บปวดเช่นนี้ไม่ใช่ประสบการณ์ที่เราหวังและวางแผนไว้ ประสบการณ์เหล่านี้ทำให้เรารู้สึกว่าชีวิตอยู่เหนือการควบคุม แต่นั่นไม่จริงทั้งหมด—ท่ามกลางสภาวการณ์ที่ไม่พึงประสงค์นั้นยังคงมีสิ่งที่ ท่านควบคุมได้ ท่านสามารถตั้งเป้าหมายเล็กๆ แม้จะเป็นเพียงเป้าหมายเพื่อให้ผ่านพ้นไปอีกหนึ่งวัน ท่านทำได้! ท่านสามารถรับมือกับทุกสิ่งได้ด้วยความอดทน! (ดู แอลมา 38:4)

โยเซฟในอียิปต์เป็นแบบอย่างที่ดีในเรื่องนี้ ชีวิตของเขาเต็มไปด้วยการเปลี่ยนแปลงที่ต้องจำยอม—เขาสูญเสียอิสรภาพถึงสองครั้ง! (ครั้งแรกเมื่อบรรดาพี่ชายขายเขาเป็นทาส และอีกครั้งเมื่อโปทิฟาร์ขังเขาไว้ในคุก) แต่โยเซฟไม่ได้สิ้นหวังเพราะสภาวการณ์อันไม่พึงปรารถนาหรือไม่ได้วางแผนไว้ เขาปรับตัวและเติบโตผ่านประสบการณ์ และในที่สุด เขาช่วยชีวิตครอบครัวของเขาและคนทั้งประเทศ พระเจ้าทรงหล่อหลอมเขาและเตรียมเขาให้พร้อมมาโดยตลอด (ดู ปฐมกาล 37–46)

การอดทนเป็นเรื่องยากเมื่อการเปลี่ยนแปลงที่ต้องจำยอมทำให้แผนไม่เป็นไปตามที่วางไว้ แต่ขอให้จำไว้ว่าเป้าหมายระยะยาวคือการบรรลุความสูงส่ง พระบิดาบนสวรรค์ทรงทราบสิ่งที่เราต้องทำเพื่อให้ไปถึงจุดนั้น “เจ้าไม่สามารถทนพระสิริของพระผู้เป็นเจ้าในขณะนี้, ไม่ทั้งการปฏิบัติของเหล่าเทพ; ดังนั้น, จงดำเนินต่อไปด้วยความอดทนจนกว่าเจ้าจะได้รับการทำให้ดีพร้อม” (หลักคำสอนและพันธสัญญา 67:13)

การเปลี่ยนแปลงช่วยให้เราเป็นเหมือนพระผู้ช่วยให้รอด

พระบิดาบนสวรรค์ทรงรักท่านและทรงต้องการให้ท่านประสบผลสำเร็จ พระองค์ทรงต้องการให้ท่านมีความสุข พระองค์ทรงวางแผนให้ท่านบรรลุทั้งสองสิ่งนั้น

เมื่อข้าพเจ้าทราบว่าความเป็นมรรตัยหมายถึงอะไร—การฝึกฝน—การเปลี่ยนแปลงในชีวิตข้าพเจ้ามีจุดมุ่งหมายมากขึ้น การเปลี่ยนแปลงช่วยให้ข้าพเจ้าบรรลุเป้าหมายระยะยาว ซึ่งคือการเป็นเหมือนพระผู้ช่วยให้รอดพระเยซูคริสต์ ข้าพเจ้ารู้ว่าพระบิดาบนสวรรค์ทรงมีเป้าหมายระยะยาวเช่นเดียวกันกับข้าพเจ้าและกับบุตรธิดาทุกคนของพระองค์ เช่นเดียวกับที่แพทย์รู้ว่าข้าพเจ้าต้องเปลี่ยนแปลงบางสิ่งเพื่อสุขภาพที่ดี พระผู้เป็นเจ้าทรงเล็งเห็นอย่างชัดเจนถึงการเปลี่ยนแปลงที่เราต้องทำเพื่อเป็นเหมือนพระองค์เช่นกัน พระองค์ทรงช่วยเหลือเราและทรงจัดหาแหล่งช่วย เช่น พระคัมภีร์ ที่ประชุมในท้องที่ และศาสดาพยากรณ์ที่มีชีวิตเพื่อช่วยเราแสวงหาการเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้น

ในวันที่ยากลำบากที่สุด—คือวันที่เมื่อลุกจากเตียงได้ยากและสวมรองเท้าวิ่ง เมื่อท่านรู้ว่าต้องกลับใจ หรือเมื่อท่านกำลังต่อสู้กับการเปลี่ยนแปลงอื่นๆ ที่ไม่คาดคิดไว้—เราเตือนตนเองให้นึกถึงความรักอันไม่มีขอบเขตของพระผู้เป็นเจ้าและความปรารถนาของพระองค์ที่ให้เรามีความสุขมากกว่าที่เป็นอยู่ในตอนนี้

สิ่งเตือนใจนี้ทำให้เราเข้มแข็งที่จะทำการเปลี่ยนแปลงที่พระวิญญาณทรงกระตุ้นให้เราทำ และสิ่งนี้ยังช่วยให้เราวางใจว่าการเปลี่ยนแปลงที่ไม่คาดคิดที่เราต้องจำยอมทำนั้นเป็นส่วนหนึ่งของแผนของพระองค์ที่มีไว้เพื่อความสุขอันยิ่งใหญ่ของเรา