จงตามเรามา

1 โครินธ์ 10–12

เราจะทำให้ที่ประชุมของเราเป็นหนึ่งเดียวกันมากขึ้นได้อย่างไร?

ภาพประกอบโดย วิกกี้ สก็อตต์

เปาโลได้ยินว่ามีความแตกแยกในหมู่สมาชิกศาสนจักรที่เมืองโครินธ์ (ดู 1 โครินธ์ 11:18) เพื่อตอบสนองเรื่องนี้ ท่านวิงวอนพวกเขาในจดหมายว่า “เพื่อไม่ให้มีการแตกแยกกัน [แตกแยก] ในร่างกาย [แห่งศาสนจักร] แต่ให้อวัยวะต่างๆ มีความห่วงใยแบบเดียวกันต่อกันและกัน” (1 โครินธ์ 12:25)

เราสามารถแสดง “ความห่วงใยแบบเดียวกันต่อกันและกัน” เช่นนี้ได้ด้วยการกระทำแห่งความรักและจิตกุศลที่ไม่เห็นแก่ตัว เปาโลพูดถึงวิธีต่างๆ หลายวิธีที่เราสามารถทำสิ่งนี้เพื่อสร้างสัมพันธภาพของเราให้เป็นหนึ่งเดียวกันมากขึ้น

ยินดีและเศร้าโศกกับผู้อื่น

“ถ้าอวัยวะหนึ่งทุกข์ อวัยวะทั้งหมดก็ร่วมทุกข์ด้วย ถ้าอวัยวะหนึ่งได้รับเกียรติ อวัยวะทั้งหมดก็ร่วมชื่นชมยินดีด้วย” (1 โครินธ์ 12:26)

รับใช้โดยไม่เห็นแก่ตัว

“อย่าให้ใครเห็นแก่คุณความดีของตนเอง แต่ให้ทุกคนเห็นแก่คุณความดีของอีกคนหนึ่ง” (การแปลของโจเซฟ สมิธ, 1 โครินธ์ 10:24)

ทำให้ประจักษ์พยานของเราเกี่ยวกับพระผู้ช่วยให้รอดเป็นหนึ่งเดียวกัน

“แม้เราเป็นบุคคลหลายคน แต่เนื่องจากมีขนมก้อนเดียว เราจึงเป็นร่างกายเดียว เพราะว่าเราทุกคนรับประทานขนม [แห่งพระคริสต์] ก้อนเดียวกัน” (1 โครินธ์ 10:17)

จงรักทุกคน

“อย่าเป็นต้นเหตุที่ทำให้พวกยิว หรือพวกกรีก หรือคริสตจักรของพระเจ้าหลงผิดไป” (1 โครินธ์ 10:32)

“พระผู้ช่วยให้รอดทรงกำลังเชื้อเชิญให้เราดำเนินชีวิตในวิธีที่สูงส่งขึ้นและศักดิ์สิทธิ์ขึ้น—วิธีแสดงความรัก ของพระองค์ ซึ่ง ทุกคน รู้สึกได้จริงๆ ว่าตนเป็นส่วนหนึ่งและเป็นที่ต้องการ”

ดู ซิสเตอร์เจ. อาเนตต์ เดนนิส, ที่ปรึกษาที่หนึ่งในฝ่ายประธานสมาคมสงเคราะห์สามัญ, “แอกของพระองค์ก็พอเหมาะและภาระของพระองค์ก็เบา,” เลียโฮนา, พ.ย. 2022, 81.