เสียงวิสุทธิชนยุคสุดท้าย

คุณอยากจะรู้มากขึ้นไหม?

โดย ไมเคิล เจ. แลนท์ซ, ยูทาห์ สหรัฐอเมริกา

เพื่อนร่วมเต็นท์ของผมคนหนึ่งเขาแตกต่างจากทหารคนอื่นๆ ผมจึงถามเขาว่าทำไม

โธมัส ซาลิซเบอรีย์ให้บัพติศมาผู้เขียนในทะเลสาบส่งเบ๋ เวียดนาม

ภาพถ่ายเอื้อเฟื้อโดยผู้เขียน

ผมถูกเกณฑ์เข้ากองทัพบกสหรัฐเป็นเวลาสามปีและไปถึงเวียดนามใต้ในวันเกิดปีที่ 20 หลังจากนั้นแปดเดือน ผมได้รับมอบหมายให้ไปอยู่หน่วยทหารแห่งหนึ่งทางตะวันตกเฉียงเหนือของไซ่ง่อน ขณะอยู่ที่นั่น ไม่นานผมสังเกตเห็นเพื่อนร่วมเต็นท์คนหนึ่งชื่อ โธมัส ซาลิซเบอรีย์ เขาดูแตกต่างจากเพื่อนทุกคน

ความแตกต่างนั้นเด่นชัดจนในที่สุดผมถามเขาว่า “ทอม ทำไมคุณดูแตกต่างจากทุกคนอย่างนี้?”

“เพราะผมคือวิสุทธิชนยุคสุดท้าย” เขาตอบ

“วิสุทธิชนยุคสุดท้ายคืออะไร?” ผมถาม

เขานัดให้ผมพบกับเขาและฮาโรลด์ ลูอิส อดีตผู้สอนศาสนาซึ่งทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยอนุศาสนาจารย์ในหน่วยดังกล่าว ครั้งแรกเราพบกันในเต็นท์ซึ่งทำหน้าที่เหมือนห้องนมัสการเล็กๆ ผมตกลงว่าถ้าผมเชื่อสิ่งที่พวกเขากำลังจะบอกผมจริงๆ ผมจะรับบัพติศมา ผมรับพระคัมภีร์มอรมอนมาหนึ่งเล่มด้วย ซึ่งผมเก็บไว้ที่กระเป๋าล่างของกางเกงใส่ของของผมและอ่านทุกครั้งที่รู้สึกไม่สบายใจ

มีการสนทนาต่อเนื่องหลายครั้ง และผมพบว่าแต่ละบทเรียนตอบคำถามที่ผมมีในการค้นคว้าหาความจริง แต่เมื่อทอมกับฮาโรลด์ถามผมว่าจะรับบัพติศมาหรือไม่ ผมตอบว่าไม่ ผมไม่รู้ว่าผมจะรักษาพระบัญญัติทั้งหมดที่พวกเขาสอนได้อย่างไร

หลังจากเข้าร่วมการประชุมใหญ่ท้องถิ่นในไซ่ง่อน ผมไปพักและผ่อนคลายที่ออสเตรเลียหนึ่งสัปดาห์ ขณะอยู่ที่นั่น ผมเริ่มตระหนักว่าคำสอนของพระกิตติคุณสำคัญต่อผมเพียงใด ทันทีที่กลับมาเวียดนาม ผมประกาศกับทอมทันทีว่าผมต้องการรับบัพติศมา

ไม่นานหลังจากนั้น ทอมให้บัพติศมาผมในทะเลสาบส่งเบ๋ ฮาโรลด์ยืนยันผมเป็นสมาชิกของศาสนจักร และทิโมธี ฮิลล์ ผู้นำกลุ่มศาสนจักรของเราแต่งตั้งผมเป็นมัคนายก

เมื่อผมกลับบ้านที่สหรัฐหกสัปดาห์ต่อมา ผมแนะนำพระกิตติคุณกับแฟนสาว ซึ่งภายหลังคือภรรยาของผม เธอน้อมรับข่าวสารพระกิตติคุณที่เปี่ยมด้วยความหวังเช่นกัน

ผมสำนึกคุณตลอดไปกับการที่ทอมถามผมว่าต้องการรู้มากขึ้นหรือไม่ แบบอย่างและคำเชื้อเชิญของเขาตอบความปรารถนาของผมที่ค้นหาความจริงและความสุขในพรของพระกิตติคุณ