«Απλώς βουτώ ή καταδύομαι;», Λιαχόνα, Ιαν 2024.
Έλα, ακολούθα με
Απλώς βουτώ ή καταδύομαι;
Στο όνειρο του Λεχί για το δένδρο της ζωής (βλ. Νεφί Α΄ 8), γιατί νομίζετε ότι μερικοί άνθρωποι άφησαν το δένδρο, ενώ άλλοι έμειναν δίπλα στο δέντρο για να γευθούν τον καρπό; Μερικοί από τους ανθρώπους που έφαγαν από τον καρπό έφυγαν, ντροπιασμένοι από το πλήθος που χλεύαζε στο μέγα και εκτεταμένο κτήριο. Μία βασική διαφορά μεταξύ αυτών των ομάδων έχει να κάνει με ό,τι έκαναν προτού πάνε εκεί: πώς κρατιούνταν από τη σιδερένια ράβδο – τον λόγο του Θεού.
Προσκόλληση ή συγκράτηση
Ο Λεχί είδε εκείνους που «προχώρησαν… προσκολλημένοι στη ράβδο από σίδηρο» και εκείνοι που «πίεζαν προς τα εμπρός, κρατώντας συνεχώς γερά στη ράβδο από σίδηρο» (Νεφί Α΄ 8:24, 30· η πλάγια γραφή προστέθηκε).
Ο Πρεσβύτερος Ντέιβιντ Α. Μπέντναρ της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων σημείωσε ότι τρεις ομάδες άρχισαν στο μονοπάτι, αλλά μόνον δύο ομάδες κρατούσαν τη σιδερένια ράβδο:
«[Η δεύτερη ομάδα] είχε επίσης την επιπρόσθετη ευλογία της σιδερένιας ράβδου και έμειναν προσκολλημένοι σε αυτήν!… Η προσκόλληση στη σιδερένια ράβδο μου υποδηλώνει μόνο περιστασιακές “εκρήξεις” μελέτης ή ακανόνιστο βούτηγμα αντί για συνεπή, συνεχή εμβύθιση στον λόγο του Θεού…
»Η τρίτη ομάδα επίσης κρατά διαρκώς γερά με πίστη και πεποίθηση. Ωστόσο δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι περιπλανήθηκαν… Ίσως αυτή η τρίτη ομάδα ανθρώπων με συνέπεια διάβαζε και μελετούσε και ερευνούσε τις γραφές… Αυτή είναι η ομάδα στην οποία εσείς και εγώ θα πρέπει να προσπαθούμε να συμμετάσχουμε»1.
Απλώς «βουτούμε» ή «καταδυόμαστε», όταν πρόκειται να βιώσουμε τον λόγο του Θεού; Μολονότι όσοι βουτούν και όσοι καταδύονται βρέχονται, οι τελευταίοι έχουν μία πιο καθηλωτική και συνεπή εμπειρία που μπορεί να φέρει συνεχή απόλαυση.