« ចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិ ៖ នីហ្វៃទី២ ៣២:៨–៩—‹ អ្នករាល់គ្នាត្រូវតែអធិស្ឋានជានិច្ច › » ព្រះគម្ពីរមរមន សៀវភៅសិក្សាសម្រាប់គ្រូបង្រៀន ( ឆ្នាំ ២០២៤ )
« ចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិ ៖ នីហ្វៃទី២ ៣២:៨–៩ » ព្រះគម្ពីរមរមន សៀវភៅសិក្សាសម្រាប់គ្រូបង្រៀន
ចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិ ៖ នីហ្វៃទី២ ៣២:៨–៩
« អ្នករាល់គ្នាត្រូវតែអធិស្ឋានជានិច្ច »
នៅក្នុងមេរៀនមុន « នីហ្វៃទី២ ៣២:៨–៩ » អ្នកបានរៀនថា ប្រសិនបើយើងអធិស្ឋានជានិច្ច នោះព្រះវរបិតាសួគ៌នឹងញែកកិច្ចការរបស់យើង សម្រាប់ជាសុខុមាលភាពដល់ព្រលឹងយើង ។ មេរៀននេះអាចជួយសិស្សឲ្យទន្ទេញសេចក្តីយោងនៃចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិ និងឃ្លាបទគម្ពីរគន្លឹះសម្រាប់ នីហ្វៃទី២ ៣២:៨–៩ ពន្យល់ពីគោលលទ្ធិ និងអនុវត្តគោលការណ៍នៃការទទួលបានចំណេះដឹងខាងវិញ្ញាណទៅនឹងស្ថានភាពជាក់ស្តែង ។
ពន្យល់ និងទន្ទេញ
សូមរំឭកសេចក្ដីយោងបទគម្ពីរចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិ « នីហ្វៃទី២ ៣២:៨–៩ » និងឃ្លាបទគម្ពីរគន្លឹះ « អ្នករាល់គ្នាត្រូវតែអធិស្ឋានជានិច្ច » ។ សូមបង្កើតរឿងខ្លីមួយ ដើម្បីភ្ជាប់លេខនីមួយៗនៅក្នុងបទគម្ពីរយោងទៅឃ្លាគន្លឹះ—ឧទាហរណ៍ « អែដឌី បានអធិស្ឋាន ៣២ ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ » ។ វាមិនអីទេ ប្រសិនបើអ្វីដែលអ្នកបង្កើតមិនសមហេតុផលនោះ ។ ចំណុចសំខាន់គឺការជួយអ្នកឲ្យភ្ជាប់សេចក្តីយោងទៅឃ្លាបទគម្ពីរគន្លឹះ ។
-
សូមបំពេញចំណុចដូចតទៅនេះ ៖
សូមស្រមៃថា អ្នកកំពុងនិយាយជាមួយមិត្តម្នាក់ដែលមានអារម្មណ៍មិនស័ក្ដិសមដើម្បីអធិស្ឋាន ។ សូមប្រើឃ្លាមកពី នីហ្វៃទី២ ៣២:៨–៩ ដើម្បីជួយពួកគេឲ្យយល់ពីមូលហេតុដែលយើងត្រូវការអធិស្ឋានជានិច្ច ។ សូមបញ្ចូលនៅក្នុងការពន្យល់របស់អ្នកនូវអ្វីដែលអ្នកគិតថា វាជាអត្ថន័យនៃការអធិស្ឋានជានិច្ច ។
រៀនអនុវត្ត
-
សូមជ្រើសរើសគោលការណ៍មួយនៃការទទួលបានចំណេះដឹងខាងវិញ្ញាណ ។ សូមសរសេរឲ្យបានច្រើនតាមដែលអ្នកអាចចងចាំអំពីគោលការណ៍នោះ ។ នៅពេលអ្នកបញ្ចប់ សូមប្រៀបធៀបអ្វីដែលអ្នកបានសរសេរជាមួយនឹងផ្នែកដែលត្រូវគ្នាពី កថាខណ្ឌទី ៥–១២ នៅក្នុងផ្នែក « ការទទួលបានចំណេះដឹងខាងវិញ្ញាណ » នៃ ឯកសារគោលនៃចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិ ( ឆ្នាំ ២០២២ ) ។ សូមមើលថាតើមានអ្វីដែលអ្នកចង់បន្ថែមទៅលើអ្វីដែលអ្នកបានសរសេរ ។
-
សូមគិតអំពីសំណួរ ឬកង្វល់ដែលអ្នក ឬនរណាម្នាក់ផ្សេងទៀតអាចមានអំពីការអធិស្ឋាន ។ ( ដើម្បីគិតអំពីសំណួរ ឬកង្វល់ដែលអាចកើតមាន អ្នកអាចសួរខ្លួនអ្នកថា « តើមានហេតុផលអ្វីខ្លះដែលមនុស្សអាចមិនអធិស្ឋាន ? » ឬ « តើមនុស្សម្នាក់អាចធ្វើឲ្យការអធិស្ឋានរបស់ពួកគេកាន់តែមានន័យដូចម្តេច ? » ) សូមជ្រើសរើសសំណួរ ឬកង្វល់មួយដែលអ្នកចង់ផ្តោតលើ ហើយកត់ត្រាវាទុក ។ សូមប្រើគោលការណ៍នៃការទទួលបានចំណេះដឹងខាងវិញ្ញាណ ដើម្បីជួយនរណាម្នាក់ដែលមានសំណួរ ឬកង្វល់នោះ ដោយកត់ត្រាពីរបៀបដែលគោលការណ៍នីមួយៗអាចជួយពួកគេ ។ អ្នកអាចប្រើរបៀបខាងក្រោមជាការណែនាំ ។
ស្វែងរកការយល់ដឹងបន្ថែមតាមរយៈប្រភពដែលបានតែងតាំងដ៏ទេវភាព
-
តើប្រភពដែលបានតែងតាំងដ៏ទេវភាពអ្វីដែលអ្នកនឹងប្រើដើម្បីឆ្លើយតប ?
សូមប្រើប្រភពដែលបានតែងតាំងដ៏ទេវភាព ដើម្បីជួយអ្នករៀបចំការឆ្លើយតប ។ អ្នកអាចផ្ញើសារទៅឪពុកម្តាយ ឬថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រ ដោយសូមជំនួយសម្រាប់ចម្លើយដែលអាចមាន ។ អ្នកក៏អាចស្វែងរកបទគម្ពីរ ឬឯកសារនៅលើ ChurchofJesusChrist.org ។, សម្រាប់កង្វល់មួយចំនួន នោះសេចក្តីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយប្រធាន ព្រិកហាំ យ៉ង់ ( ឆ្នាំ ១៨០១–១៨៧៧ ) អាចជួយបាន ៖
វាមិនសំខាន់ថា តើអ្នក ឬខ្ញុំមានអារម្មណ៍ចង់អធិស្ឋានឬអត់នោះទេ នៅគ្រាអធិស្ឋានកើតឡើង នោះសូមអធិស្ឋាន ។ ប្រសិនបើយើងមិនមានអារម្មណ៍ដូចនោះទេ យើងគួរតែអធិស្ឋានរហូតដល់យើងមានអារម្មណ៍បែបនោះ ( Teachings of Presidents of the Church: Brigham Young [ ឆ្នាំ ១៩៩៧ ] ទំព័រ ៤៥ )
ពិនិត្យមើលគោលគំនិត និងសំណួរទាំងឡាយដោយទស្សនវិស័យដ៏អស់កល្បជានិច្ច
-
តើអ្នកដឹងអ្វីខ្លះអំពីព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលទាក់ទងនឹងសំណួរ ឬកង្វល់នេះ ?
-
តើសេចក្តីពិតដ៏អស់កល្បអ្វីដែលចេញពី នីហ្វៃទី២ ៣២:៨–៩ អាចជួយនរណាម្នាក់សម្រាប់សំណួរ ឬកង្វល់នេះ ?
ធ្វើសកម្មភាពដោយសេចក្ដីជំនឿ
-
តើអ្នកនឹងផ្តល់យោបល់អ្វីខ្លះដល់បុគ្គលនេះឲ្យធ្វើសកម្មភាពដោយសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ? ហេតុអ្វី ?
-
តើអ្នកនឹងអញ្ជើញបុគ្គលនេះឲ្យចងចាំអ្វីខ្លះ ដែលអាចជួយពួកគេឲ្យធ្វើសកម្មភាពដោយសេចក្ដីជំនឿ ?