Ks. Enosa

Wiara w Jezusa Chrystusa może przynieść przebaczenie grzechów

Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, jak otrzymać przebaczenie swoich grzechów? Enos, syn Jakuba i wnuk Lehiego, modlił się do Boga „w żarliwej modlitwie” (Ks. Enosa 1:4) o przebaczenie swoich grzechów. Dzięki tej lekcji dowiesz się, jak wykazywać się wiarą w Jezusa Chrystusa oraz pokutować za grzechy, aby otrzymać przebaczenie.

Modlitwa. W ramach przygotowań do nauczania możesz pomodlić się do Ojca Niebieskiego, prosząc Go, aby pomógł twoim uczniom. Możesz modlić się, aby wiedzieli, co zrobić, żeby wzmocnić swoją wiarę w Jezusa Chrystusa i ułatwić sobie słuchanie podszeptów Ducha Świętego.

Przygotowanie uczniów: Poproś uczniów, aby przed lekcją przeczytali Ks. Enosa 1:1–8 i zastanowili się nad tym, jak czuł się Enos i czego się dowiedział o Panu oraz dostąpieniu przebaczenia grzechów. Możesz poprosić uczniów, aby zastanowili się, w jaki sposób, ich zdaniem, to przeżycie mogło odmienić życie Enosa.

Przykładowe ćwiczenie

Zastanów się, co przebaczenie oznacza dla ciebie

Aby pomóc uczniom w przygotowaniu się do studiowania informacji o Enosie oraz o przebaczeniu, możesz przeprowadzić podane poniżej ćwiczenie.

Wyobraź sobie, że masz przyjaciela, który pyta cię o pokutę i przebaczenie. Zastanów się, jak byś odpowiedział na następujące pytania:

• Skąd wiesz, że potrzebujesz przebaczenia?

• W jaki sposób możesz dostąpić przebaczenia grzechów?

• Skąd ktoś może wiedzieć, czy dostąpił przebaczenia po tym, jak starał się odpokutować?

Zastanów się nad tym, co powiedziałbyś przyjacielowi. Pomyśl o tym, co wiesz i czego doświadczyłeś, zabiegając o przebaczenie, a także o tym, o czym chciałbyś dowiedzieć się więcej.

Możesz poprosić kilkoro uczniów o podzielenie się tym, co mogliby odpowiedzieć.

Przy studiowaniu historii o Enosie podczas tej lekcji szukaj informacji o tym, co takiego zrobił, aby uzyskać przebaczenie grzechów, i w jaki sposób może to odnosić się do twojego własnego życia.

Przebaczenie zaczyna się od głębokiej komunikacji między tobą a Bogiem

Enos, syn Jakuba i wnuk Lehiego, modlił się do Boga „w żarliwej modlitwie” o przebaczenie grzechów.

Przeczytaj Ks. Enosa 1:1–8 i zaznacz słowa oraz sformułowania, które pomogą ci lepiej zrozumieć, w jaki sposób zabiegać o przebaczenie i jak go dostąpić.

Możesz poprosić uczniów, aby zapisali na tablicy sformułowania, które przykuły ich uwagę.

Przydatną umiejętnością w studiowaniu pism świętych może być poświęcanie czasu na rozważanie ważnych sformułowań. Pozwala to Duchowi Świętemu natchnąć cię większym zrozumieniem. Aby rozważać, możesz zastanawiać się nad tym, co dane sformułowanie oznacza, i wyszukiwać w Przewodniku po pismach świętych wszelkie słowa, których znaczenie chciałbyś poznać lepiej. Możesz rozważać, dlaczego Enos użył danego sformułowania, oraz czy kiedykolwiek doświadczyłeś czegoś podobnego, co on.

Wybierz kilka z poniższych sformułowań lub inne sformułowania, które rozpoznałeś, i poświęć trochę czasu na zastanowienie się, czego możesz się na ich podstawie dowiedzieć.

Możesz zapisać dowolne z poniższych sformułowań na tablicy. Gdy uczniowie będą wymieniać się sformułowaniami, możesz zadawać pytania uzupełniające takie, jak: „Co, waszym zdaniem oznaczają słowa Enosa: ‘Moja dusza łaknęła’?”, „W jaki sposób rozważanie nauk o życiu wiecznym i radości świętych może wywoływać łaknienie w ludzkiej duszy?”, „Dlaczego grzech sprawia, ze odczuwamy duchową pustkę?”, „Dlaczego zmaganie to dobre słowo, by opisać nasze wysiłki związane z pokutą?”.

• „Me zmaganie przed Bogiem” (werset 2.)

• „Głęboko zapadły w moje serce” (werset 3.)

• „Moja dusza łaknęła” (werset 4.)

• „Żarliwa modlitwa i błaganie” (werset 4.)

• „Twoje grzechy są ci przebaczone” (werset 5.)

• „Moja wina została usunięta” (werset 6.)

• „Jak to się dzieje, Panie?” (werset 7.)

• „Przez twoją wiarę w Chrystusa” (werset 8.)

Możesz podzielić uczniów na pary i poprosić ich, aby opowiedzieli o tym, czego się dowiedzieli. Następnie mogą wspólnie odpowiedzieć na podane poniżej pytania:

• Jakie słowa lub sformułowania zwróciły twoją uwagę? Dlaczego?

• Czego się nauczyłeś podczas rozważania tych sformułowań?

• Czego, w twoim odczuciu, Bóg uczy cię na podstawie przeżycia Enosa?

Jeśli uczniowie odpowiedzieli na te pytania w małych grupach, poproś kilkoro z nich, aby podzielili się z kolegami tym, czego się dowiedzieli lub co usłyszeli od swoich partnerów, albo co takiego w tych wypowiedziach im się spodobało. Kiedy uczniowie będą podawali prawdziwe zasady, możesz zapisywać je na tablicy.

Jeśli podawanie prawd sprawia uczniom trudności, możesz zadawać pytania, takie jak: „Jaki powód usunięcia swojej winy podał Enos?”, „Czego dowiedział się Enos od Pana odnośnie do tego, dlaczego dostąpił przebaczenia swoich grzechów?”.

Jedna z ważnych zasad, jakie poznajemy dzięki Enosowi, brzmi: Kiedy pokutujemy i wykazujemy się wiarą w Jezusa Chrystusa, możemy uzyskać przebaczenie naszych grzechów i zostać uzdrowieni. Zasadę tę warto zapisać w dzienniku do studiowania.

Przeczytaj poniższą wypowiedź Starszego Dietera F. Uchtdorfa z Kworum Dwunastu Apostołów:

Kiedy już prawdziwie odpokutowaliśmy, Chrystus zabierze ciężar winy za nasze grzechy. Możemy się dowiedzieć, że wybaczono nam i zostaliśmy oczyszczeni. Duch Święty nam to potwierdzi. On jest tym, który uświęca. Żadne inne świadectwo o przebaczeniu nie może być większe. (Dieter F. Uchtdorf, „Punkt bezpiecznego powrotu”, Liahona, maj 2007, str. 101)

Jeśli uczniowie zapisali podaną zasadę w swoich dziennikach do studiowania, możesz poprosić ich o zakreślenie jej części, którą chcieliby zrozumieć lepiej. Następnie poproś, aby powiedzieli, co zakreślili. Poproś pozostałych uczniów, aby podzielili się swoją wiedzą, która, ich zdaniem, może się przydać kolegom i koleżankom w tym temacie. Uczniowie mogą wykorzystać fragmenty pism świętych, przeżycia lub wypowiedzi przywódców Kościoła. Użyteczne mogą być także podane poniżej pytania:

• Jak sądzicie, co by się stało, gdyby ktoś zabiegał o przebaczenie bez pokuty i wykazywania się wiarą w Jezusa Chrystusa? Dlaczego?

• W jaki sposób Enos starał się odpokutować oraz wykazać się wiarą w Jezusa Chrystusa?

• Jak sądzicie, co to znaczy zostać uzdrowionym?

Korzystne może być sprawdzenie, na które z pytań z początku lekcji jesteś w stanie odpowiedzieć dzięki historii Enosa.

Możemy przeżyć to, co Enos, także w dzisiejszych czasach

Większość ludzi nie otrzymuje przebaczenia w sposób tak spektakularny czy natychmiastowy, jak Enos. My także możemy jednak uzyskać przebaczenie i zostać uzdrowieni, kiedy będziemy dążyć do wykazywania się wiarą w Jezusa Chrystusa i do pokuty na wzór Enosa.

Nakłoń uczniów do rozważenia tego, w jaki sposób mogą wykazać się wiarą w Jezusa Chrystusa i odpokutować. W tym celu możesz umieścić na widoku poniższe pomysły oraz inne, które przyjdą ci do głowy.

• Rozważ to, co wiesz o Jezusie Chrystusie oraz o Jego pragnieniu, by nam przebaczać i pomagać. Co, twoim zdaniem, powinieneś zrobić, aby praktykować swoją wiarę w Niego i pokutować?

• Przypomnij sobie, kiedy ostatnio czułeś, że wykazałeś się wiarą w Jezusa Chrystusa i odpokutowałeś. Czy wydarzyło się to niedawno? Dlaczego tak lub dlaczego nie?

• Możesz zaplanować czas modlitwy z większą wiarą w Jezusa Chrystusa. W jaki sposób możesz podejść do modlitwy inaczej niż zwykle? W jaki sposób możesz okazać, że pragniesz przebaczenia od Pana podobnie jak Enos?

Możesz poprosić uczniów, aby podzielili się swoimi odczuciami i świadectwem dotyczącym Zbawiciela Jezusa Chrystusa oraz tym, czego nauczyli się od Enosa. Ty również możesz podzielić się swoimi przemyśleniami i świadectwem.

Komentarz i tło historyczne

Co jeszcze powinienem wiedzieć o wierze w Jezusa Chrystusa?

Prezydent Dallin H. Oaks z Pierwszego Prezydium powiedział:

Wiara w Pana jest zaufaniem Panu. Nie możemy posiadać wiary w Pana, nie ufając całkowicie woli Pana i Jego czasowi. W rezultacie, bez względu na to, jak silna jest nasza wiara, nie może ona spowodować skutków sprzecznych z wolą Tego, w którego wierzymy. Pamiętajcie o tym, gdy wasze modlitwy zdają się nie być wysłuchane w pożądany sposób i w pożądanym czasie. Praktykowanie wiary w Pana Jezusa Chrystusa zawsze podlega porządkowi niebios, dobroci, woli, mądrości oraz czasowi Pana. Gdy mamy taką wiarę i ufamy Panu, jesteśmy naprawdę bezpieczni i spokojni w życiu. (Dallin H. Oaks, „The Atonement and Faith” [Zadośćuczynienie i wiara] (przemówienie wygłoszone podczas seminarium dla nowych prezydentów misji, czerwiec 2001)

Co mogę zrobić, aby polepszyć sposób, w jaki się modlę?

Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział:

Przedmiotem naszych modlitw nie powinno być przedstawienie listy życzeń lub serii próśb, ale zapewnienie sobie i innym błogosławieństw, które Bóg jest chętny nam podarować, zgodnie z Jego wolą i w Jego czasie. Każda szczera modlitwa jest wysłuchana i na każdą przychodzi odpowiedź od naszego Ojca Niebieskiego, ale odpowiedzi, które otrzymujemy, mogą nie być takie, jakich oczekujemy lub mogą nie przyjść do nas wtedy, kiedy chcemy lub w taki sposób, jaki przewidujemy […].

Modlitwa jest przywilejem i szczerym pragnieniem duszy. Możemy odejść od rutynowych modlitw, w których „odhaczamy” pewne sprawy i zaangażować się w znaczącą modlitwę, gdy stosownie prosimy z wiarą i działamy, gdy cierpliwie [staramy się przetrwać] próbę naszej wiary i gdy pokornie rozpoznajemy i akceptujemy postawę „nie moja, lecz Twoja wola niech się stanie”. (David A. Bednar, „Proście z wiarą”, Liahona, maj 2008, str. 97)

Dodatkowe ćwiczenia

Skąd mogę wiedzieć, czy dostąpiłem przebaczenia?

Jeśli uważasz, że dla uczniów korzystne będzie lepsze zrozumienie powyższego pytania, możesz poprosić ich o przeczytanie Ks. Mosjasza 4:1–3 i pokazanie filmu pt. „How Do We Know the Lord Has Forgiven Us” [Skąd wiemy, że Pan nam przebaczył] (3:18). Starszy Neil L. Andersen z Kworum Dwunastu Apostołów opowiedział o tym, jak ważna jest znacząca modlitwa, kiedy wykazujemy się wiarą w pragnienie Boga, by wybaczać nam dzięki szczerym intencjom i pokucie.

Jaki wpływ miało na Enosa jego przeżycie?

Korzystna dla uczniów może być wiedza o tym, co Enos zrobił po otrzymaniu od Pana przebaczenia. Przeczytaj Ks. Enosa 1:9–18 i odszukaj, za kogo modlił się Enos i dlaczego. Zastanów się, czego cię to uczy. Możesz także przeczytać II Ks. Nefiego 26:33 i zastanowić się, jaki związek ma ten werset z wersetami podanymi powyżej. Zastanów się, za kogo mógłbyś się pomodlić i komu starać się pomóc.

Czego możesz się nauczyć na podstawie przeżycia Enosa związanego z modlitwą?

Zamiast skupiać się na przebaczeniu, poproś uczniów, aby przeczytali Księgę Enosa, szukając głębszego zrozumienia na temat modlitwy. Poproś, aby opowiedzieli o tym, w jaki sposób modlitwa pomogła Enosowi, na przykład przez to, że dzięki temu przeżyciu zmieniło się jego serce. Poproś także uczniów, aby opowiedzieli, co mogą zrobić, aby ich modlitwy nabrały większego znaczenia.