แอลมา 15

เดชานุภาพการเยียวยาของพระเยซูคริสต์

การยื่นมือช่วยเหลือผู้มีความทุกข์เป็นจุดศูนย์รวมของการปฏิบัติศาสนกิจในความเป็นมรรตัยของพระเยซูคริสต์ แอลมาและอมิวเล็คมีจุดโฟกัสเดียวกันหลังจากได้รับการปลดปล่อยอย่างน่าอัศจรรย์จากเรือนจำโดยพระหัตถ์ของพระผู้เป็นเจ้า บทเรียนนี้จะช่วยให้ท่านเข้าถึงเดชานุภาพการเยียวยาที่มีให้ผ่านพระเยซูคริสต์

เชื้อเชิญให้เรียนรู้อย่างขยันหมั่นเพียร ช่วยให้นักเรียนเข้าใจว่าการเรียนรู้พระกิตติคุณไม่ได้มุ่งหมายให้เป็นประสบการณ์แบบคล้อยตาม แต่ต้องการให้ใช้เหตุผลถ้วนถี่ ศึกษา สวดอ้อนวอน และปฏิบัติ ท่านจะช่วยนักเรียนได้โดยสร้างประสบการณ์ที่จะกระตุ้นให้พวกเขามีส่วนร่วมในการสนทนา แบ่งปันประสบการณ์ และถามคำถาม

การเตรียมของนักเรียน: เชื้อเชิญให้นักเรียนอ่านแนวคิดสำหรับการศึกษาพระคัมภีร์กับครอบครัวใต้ แอลมา 15:1–12 ในโครงร่างการศึกษา “24–30 มิถุนายน แอลมา 13–16: ‘เข้าไปในสถานพักผ่อนของพระเจ้า’” ใน จงตามเรามา—สำหรับบุคคลและครอบครัว: พระคัมภีร์มอรมอน 2024

กิจกรรมการเรียนรู้ที่ทำได้

ความเจ็บป่วยทางกายและทางวิญญาณ

ต่อไปนี้ตั้งใจจะช่วยเตรียมนักเรียนให้รับรู้อาการหรือผลของบาป ท่านอาจเลือกสภาพความเจ็บป่วยที่นักเรียนคุ้นเคยมากกว่าที่ระบุไว้หากต้องการ

สำรวจสภาพความเจ็บป่วยต่อไปนี้ พิจารณาอาการและการรักษาที่ใช้เยียวยาแก้ไข

โรคหัวใจ

มะเร็ง

กระดูกหัก

• จะเกิดอะไรขึ้นถ้าคนรักษาตามอาการของสภาพเหล่านี้โดยไม่พยายามเข้าใจปัญหาที่ซ่อนอยู่?

เมื่อแนะนำย่อหน้าต่อไปนี้และคำถามที่อาจเกิดขึ้น อย่าพยายามหรืออนุญาตให้นักเรียนเปิดเผยบาปส่วนตัว

บาป—หรือความเจ็บป่วยทางวิญญาณ—เหมือนความเจ็บป่วยทางกายคือมีอาการด้วย พิจารณาสิ่งที่อาจจะเป็นอาการบางอย่างของบาป และใช้เวลาสักครู่นึกถึงสภาพทางวิญญาณของท่าน คำถามต่อไปนี้จะช่วยให้ท่านนึกออก

• จากบทความเรื่อง “บาป” ใน Gospel Topics (topics.ChurchofJesusChrist.org) ผลของบาปมีอะไรบ้าง?

• บาปจะส่งผลต่อความรู้สึกเกี่ยวกับตนเองและมีอิทธิพลต่อความสัมพันธ์ของเรากับผู้อื่นได้อย่างไร?

ขณะศึกษา ให้ฟังพระวิญญาณบริสุทธิ์สอนท่านว่าจะเข้าถึงเดชานุภาพการเยียวยาของพระเยซูคริสต์ได้ดีขึ้นอย่างไรเพื่อปรับปรุงสวัสดิภาพทางวิญญาณของตน

สภาพของซีเอสรอม

หลังจากได้รับการปลดปล่อยอย่างน่าอัศจรรย์จากเรือนจำในแอมันไนฮาห์โดยพระหัตถ์ของพระผู้เป็นเจ้า แอลมากับอมิวเล็คเดินทางไปไซดม (ดู แอลมา 15:1–2) ขณะอยู่ในไซดม พวกเขาปฏิบัติศาสนกิจต่อคนที่ถูกขับไล่ออกจากแอมันไนฮาห์เพราะเชื่อข่าวสารของพวกเขาเกี่ยวกับพระเยซูคริสต์ คนหนึ่งที่พวกเขาปฏิบัติศาสนกิจคือซีเอสรอม

ท่านอาจจะแจกเอกสารต่อไปนี้ให้นักเรียน พวกเขาจะทำงานด้วยกันเป็นกลุ่มเล็กโดยใช้ แอลมา 15:4–12 ระบุอาการของซีเอสรอม และสั่งยารักษาเขา

ความเจ็บป่วยทางวิญญาณ

อ่านข้อพระคัมภีร์ที่ระบุไว้ใต้ “อาการ” แล้วเขียนคำหรือวลีอธิบายสภาพของซีเอสรอมไว้ใต้อาการ

• ท่านจะอธิบายสภาพของซีเอสรอม รวมถึงสวัสดิภาพทางวิญญาณของเขาว่าอย่างไร?

• ท่านจำอะไรได้บ้างเกี่ยวกับซีเอสรอมซึ่งเป็นเหตุให้เขารู้สึกแบบนี้?

ท่านอาจจะเชิญนักเรียนคนหนึ่งเล่าบางอย่างเกี่ยวกับอดีตของซีเอสรอม ข้อต่อไปนี้อาจช่วยได้: แอลมา 10:31; 11:21–22; 12:1, 7–8 ท่านอาจจะแบ่งปัน คำกล่าวของประธานเอสรา แทฟท์ เบ็นสัน ในหมวด “ข้อคิดเห็นและข้อมูลภูมิหลัง”

ความเจ็บป่วยทางกายไม่เกี่ยวข้องกับบาปเสมอไป (ดู ยอห์น 9:2–3) สังเกตความรู้สึกผิดของซีเอสรอมใน แอลมา 14:6 แม้การประสบความรู้สึกผิดไม่สนุก แต่มีจุดประสงค์ เอ็ลเดอร์เดวิด เอ. เบดนาร์แห่งโควรัมอัครสาวกสิบสองอธิบายจุดประสงค์ของความรู้สึกเหล่านี้ ดูวีดิทัศน์เรื่อง “We Believe in Being Chaste” ตั้งแต่ช่วงเวลา 13:15 ถึง 13:49 ที่ ChurchofJesusChrist.org หรืออ่านข้อความด้านล่าง

เราทุกคนเคยประสบความเจ็บปวดที่เกี่ยวข้องกับการบาดเจ็บหรือบาดแผลทางร่างกาย เมื่อเราเจ็บปวด ปกติแล้วเราจะหาวิธีบรรเทาและรู้สึกขอบคุณที่มียาและการรักษาช่วยบรรเทาความทรมานของเรา บาปคือบาดแผลทางวิญญาณที่ทำให้เกิดความรู้สึกผิดหรือตามที่แอลมาอธิบายให้โคริแอนทอนบุตรชายฟังคือเกิด “ความสำนึกผิดจากมโนธรรม” (แอลมา 42:18) ความรู้สึกผิดเกิดกับวิญญาณเรา ความเจ็บปวดเกิดกับร่างกายเรา—เป็นสัญญาณเตือนให้ระวังอันตรายและเป็นการป้องกันไม่ให้เกิดความเสียหายเพิ่ม (ดู เดวิด เอ. เบดนาร์, “เราเชื่อในการเป็นคนบริสุทธิ์,” เลียโฮนา, พ.ค. 2013, 44)

• ตามคำกล่าวของเอ็ลเดอร์เบดนาร์ จุดประสงค์หนึ่งของความรู้สึกผิดคืออะไร?

• สิ่งนี้จะเปลี่ยนทัศนะหรือมุมมองต่อความรู้สึกผิดหลังจากทำผิดพลาดได้อย่างไร?

• ท่านคิดว่าอาการของซีเอสรอมเหมือน “สัญญาณเตือนให้ระวังอันตรายและเป็นการป้องกันไม่ให้เกิดความเสียหายเพิ่ม” ในด้านใด?

การเยียวยาผ่านเดชานุภาพของพระเยซูคริสต์

ตั้งใจอ่านเรื่องการเยียวยาซีเอสรอมใน แอลมา 15:4–12 ท่านอาจต้องการดูวีดิทัศน์เรื่อง “Zeezrom Is Healed and Baptized” (2:42) ที่ ChurchofJesusChrist.org ขณะที่ท่านอ่าน ให้ใส่ใจรายละเอียดที่ช่วยเยียวยาซีเอสรอม ท่านอาจจะเขียนบันทึกรายละเอียดเหล่านี้ไว้ใต้ “ใบสั่งยา” จากบันทึกของแพทย์

• เราสามารถเรียนรู้หลักธรรมหรือความจริงอะไรบ้างจากการเยียวยาซีเอสรอม?

หลักธรรมหนึ่งที่เราเรียนรู้จากข้อเหล่านี้คือ เมื่อเราใช้ศรัทธาในพระเยซูคริสต์ เราจะได้รับการเยียวยา

• ท่านเห็นหลักฐานอะไรในข้อเหล่านี้ยืนยันว่าซีเอสรอมใช้ศรัทธาในพระเยซูคริสต์ ทั้งก่อนและหลังจากที่เขาได้รับการเยียวยา?

• เราจะใช้ศรัทธาในพระเยซูคริสต์ในลักษณะเดียวกันได้อย่างไร?

เอ็ลเดอร์เดวิด เอ. เบดนาร์อธิบายว่าเราจะใช้ศรัทธาได้อย่างไร ดูวีดิทัศน์เรื่อง “We Believe in Being Chaste” ตั้งแต่ช่วงเวลา 13:49 ถึง 14:17 ที่ ChurchofJesusChrist.org หรืออ่านข้อความด้านล่าง

พระผู้ช่วยให้รอดมักได้รับเรียกว่าเป็นแพทย์ผู้ยิ่งใหญ่ และพระนามนี้มีความสำคัญทั้งเชิงสัญลักษณ์และตามตัวอักษร … ยาบรรเทาที่มาจากการชดใช้ของพระผู้ช่วยให้รอดสามารถเยียวยาบาดแผลทางวิญญาณและกำจัดความรู้สึกผิด แต่สามารถใช้ยานี้ได้ผ่านหลักธรรมแห่งศรัทธาในพระเจ้าพระเยซูคริสต์ การกลับใจและการเชื่อฟังอยู่เสมอเท่านั้น ผลของการกลับใจอย่างจริงใจคือสันติสุขแห่งมโนธรรม การปลอบโยน การเยียวยาและการเริ่มใหม่ทางวิญญาณ (ดู เดวิด เอ. เบดนาร์, “เราเชื่อในการเป็นคนบริสุทธิ์,” เลียโฮนา, พ.ค. 2013, 44)

นักเรียนจะต้องได้คำตอบชัดเจนสำหรับคำถามแรกเพื่อเตรียมทำกิจกรรมสุดท้ายของบทเรียน ขณะสนทนาคำถามนี้กับชั้นเรียน ท่านอาจต้องการเขียนแนวคิดของนักเรียนไว้บนกระดาน ช่วยให้พวกเขามีแนวคิดหลากหลาย

ท่านจะใช้คำถามอีกสองข้อเป็นคำถามติดตามผลสำหรับการสนทนาส่วนนี้

• มีวิธีใดบ้างที่เราสามารถเข้าถึงเดชานุภาพการเยียวยาของพระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูคริสต์?

• ท่านคิดว่าเหตุใด “แพทย์ผู้ยิ่งใหญ่” จึงเป็นพระนามที่เหมาะสมสำหรับพระผู้ช่วยให้รอด? ท่านคิดว่าเหตุใดพระองค์ทรงสามารถเยียวยาเราได้?

  หากนักเรียนจะได้ประโยชน์จากพระคัมภีร์บางข้อที่ยืนยันว่าพระคริสต์มีเดชานุภาพในการเยียวยา ท่านอาจจะแบ่งปันพระคัมภีร์บางข้อต่อไปนี้: สดุดี 30:2; 147:3; อิสยาห์ 53:5

• ท่าน (หรือคนรู้จัก) เคยประสบการเยียวยาของพระผู้ช่วยให้รอดเมื่อใด?

แม้เราทุกคนอาจไม่ทนทุกข์เหมือนซีเอสรอม แต่เราทุกคนมีปัญหาและประสบความทุกข์ที่พระผู้ช่วยให้รอดทรงช่วยให้เราผ่านพ้นได้ นึกถึงผลกระทบบางอย่างของบาปหรือความผิดพลาดที่วัยรุ่นอาจประสบและพวกเขาอาจต้องการเดชานุภาพการเยียวยาของพระผู้ช่วยให้รอดอย่างไร

ท่านอาจจะเขียนแนวคิดของนักเรียนไว้บนกระดาน และจะให้พวกเขาทำงานเป็นคู่หรือเป็นกลุ่มเล็กเพื่อระดมความคิดแล้วแบ่งปันความคิดกันในชั้นเรียน

เขียนบันทึกของแพทย์อีกคนเพื่อช่วยคนบางคน อ่าน 3 นีไฟ 9:13–14 และใช้สิ่งที่ท่านได้เรียนรู้วันนี้เขียนใบสั่งยา ท่านอาจจะอ้างอิง แอลมา 15 แบ่งปันว่าพระเยซูคริสต์จะทรงช่วยเหลือได้อย่างไรและการใช้ศรัทธาในพระองค์จะเป็นอย่างไร เติมข้อความต่อไปนี้ให้ครบถ้วน:

• หากมีคนรู้สึก [อาการของบาป] … พวกเขาพึงระลึกว่าต้อง [ใบสั่งยาหรือการรักษา] …

ย้ำเตือนนักเรียนว่าเราทุกคนต้องมีพระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูคริสต์และการเยียวยาที่พระองค์ประทานแก่เราได้ เป็นพยานว่าการใช้ศรัทธาและการเชื่อในพระเยซูคริสต์จะช่วยเราได้เสมอ ท่านอาจจะเชิญนักเรียนแบ่งปันสิ่งที่ได้เรียนรู้หรือสิ่งที่พวกเขาประทับใจที่สุดจากการศึกษาวันนี้

ข้อคิดเห็นและข้อมูลภูมิหลัง

ใครสามารถเยียวยาฉันได้?

เอ็ลเดอร์แมทธิว เอส. ฮอลแลนด์แห่งสาวกเจ็ดสิบเป็นพยานว่า:

ไม่ว่าต้นเหตุของความเจ็บปวดและความเสียใจที่สุดของเราจะเป็นอะไร สุดท้ายต้นกำเนิดของการบรรเทาทุกข์ก็ดุจเดียวกัน นั่นคือพระเยซูคริสต์ พระองค์เท่านั้นผู้ทรงดำรงเดชานุภาพเต็มเปี่ยมและทรงถือพิมเสนที่แก้ไขทุกความผิดพลาด แก้ผิดเป็นถูก ปรับปรุงความไม่ดีพร้อมทุกอย่าง เยียวยาทุกบาดแผล และนำส่งพรที่ล่าช้าทุกประการ (แมทธิว เอส. ฮอลแลนด์, “ของประทานอันเป็นที่สุดแห่งพระบุตร,” เลียโฮนา, พ.ย. 2020, 46)

ฉันจะพึ่งพระเยซูคริสต์ให้ทรงเยียวยาและช่วยเหลือฉันได้ดีขึ้นอย่างไร?

ประธานดัลลิน เอช. โอ๊คส์จากฝ่ายประธานสูงสุดสอนว่า:

เมื่อเรามีศรัทธาในพระเจ้าพระเยซูคริสต์ เราต้องมีความไว้วางใจในพระองค์ เราต้องไว้วางใจพระองค์มากพอจนเราพร้อมยอมรับพระประสงค์ของพระองค์ โดยรู้ว่าพระองค์ทรงทราบว่าอะไรดีที่สุดสำหรับเรา …

… ไม่ว่าศรัทธาแรงกล้าเพียงใดก็ไม่สามารถเกิดผลขัดต่อพระประสงค์ของพระองค์ผู้มีเดชานุภาพได้ … เราจะมีศรัทธาแท้จริงในพระเจ้าไม่ได้หากปราศจากการมีความไว้วางใจโดยสมบูรณ์ในพระประสงค์ของพระเจ้าและในจังหวะเวลาของพระเจ้า (ดัลลิน เอช. โอ๊คส์, “Faith in the Lord Jesus Christ” Ensign, May 1994, 99–100)

เหตุใดฉันยังจำบาปของฉันได้ทั้งที่ฉันได้รับการอภัยแล้ว?

ดูวีดิทัศน์เรื่อง “The Atonement of Jesus Christ” ตั้งแต่ช่วงเวลา 5:48 ถึง 6:56 (ที่ ChurchofJesusChrist.org) ซึ่งบราเดอร์แทด อาร์. คอลลิสเตอร์อดีตประธานโรงเรียนวันอาทิตย์สามัญและสาวกเจ็ดสิบเจ้าหน้าที่ชั้นผู้ใหญ่กิตติคุณอธิบายว่าทำไมเรายังจำบาปของเราได้หลังได้รับการอภัย

ผลของบาปมีอะไรบ้าง?

ประธานเอสรา แทฟท์ เบ็นสัน (1899–1994) อธิบายว่า:

[ท่าน] จะทำผิดและรู้สึกถูกไม่ได้—เป็นไปไม่ได้ ทุกครั้งที่คนๆ หนึ่งทำผิดกฎของพระผู้เป็นเจ้า เขาต้องรับโทษในความปวดร้าว ความเสียใจ ความสำนึกผิด การขาดความเคารพตนเอง และเขาพาตนเองออกจากการติดต่อกับพระวิญญาณของพระผู้เป็นเจ้า (คำสอนของประธานศาสนจักร: เอสรา แทฟท์ เบ็นสัน [2014], 221)

แอลมา 15:8–9 แค่ประกาศว่าเราเชื่อในพระเยซูคริสต์เท่านั้นพอหรือ?

ประธานดัลลิน เอช. โอ๊คส์จากฝ่ายประธานสูงสุดอธิบายความจำเป็นของการทำมากกว่าเพียงแค่เชื่อในพระเยซูคริสต์:

การเปลี่ยนใจเลื่อมใสที่ [พระเยซู] ทรงเรียกร้องจากคนที่จะเข้าอาณาจักรสวรรค์ (ดู มัทธิว 18:3) มีมากยิ่งกว่าแค่เปลี่ยนใจเลื่อมใสเพื่อเป็นพยานถึงความจริงของพระกิตติคุณ เป็นพยานคือ รู้ และ ประกาศ พระกิตติคุณท้าทายเราให้ “เปลี่ยนใจเลื่อมใส” ซึ่งเรียกร้องให้เรา ทำ และ เป็น หากพวกเราคนใดพึ่งพาความรู้และประจักษ์พยานในพระกิตติคุณของเราเพียงอย่างเดียว เราย่อมอยู่ในสภาพเดียวกับอัครสาวกที่ได้รับพรแต่ยังครึ่งๆ กลางๆ ผู้ซึ่งพระเยซูทรงท้าทายให้ “เปลี่ยนใจเลื่อมใส” (ดัลลิน เอช. โอ๊คส์, “The Challenge to Become,” Ensign, Nov. 2000, 33)

กิจกรรมเสริมการเรียนรู้

พระผู้ช่วยให้รอดและพระกิตติคุณของพระองค์ทรงพลังเยียวยา

ท่านอาจจะเชื้อเชิญให้นักเรียนศึกษาพระคัมภีร์บางข้อต่อไปนี้โดยดูว่าพวกเขาจะเรียนรู้และรู้สึกอะไรได้บ้างเกี่ยวกับเดชานุภาพการเยียวยาของพระผู้ช่วยให้รอด: สดุดี 30:2; 147:3; อิสยาห์ 53:5; มัทธิว 4:23; เจคอบ 2:8 ท่านประทับใจอะไรจากข้อเหล่านี้? การเข้าใจสิ่งเหล่านี้จะช่วยทำให้เดชานุภาพของพระผู้ช่วยให้รอดมีผลต่อชีวิตท่านได้อย่างไร?

บทเรียนที่เรียนรู้จากอมิวเล็ค

ท่านอาจจะเชื้อเชิญให้นักเรียนสำรวจชีวิตของอมิวเล็ค เชื้อเชิญให้นักเรียนอ่าน แอลมา 15:16–18 โดยพิจารณาความรู้สึก อารมณ์ และการทดลองที่อมิวเล็คประสบมา อมิวเล็คสละอะไรโดยเลือกดำเนินชีวิตตามพระกิตติคุณและรับใช้เป็นผู้สอนศาสนา? เขาได้รับอะไร? ต้องมีอะไรเพื่อช่วยให้เขาเข้มแข็ง? ท่านอาจต้องการให้นักเรียนอ่านคำพูดของประธานดีเทอร์ เอฟ. อุคท์ดอร์ฟเรื่อง “เรียนรู้จากแอลมาและอมิวเล็ค” ( เลียโฮนา, พ.ย. 2016, 71–74)