«Ο Ισμαήλ και η οικογένειά του», Ιστορίες από το Βιβλίο του Μόρμον (2023)
Ο Ισμαήλ και η οικογένειά του
Συμμετέχοντας στο ταξίδι προς τη γη της επαγγελίας
Η οικογένεια του Λεχί και της Σαρίας ζούσε μόνη στην έρημο. Μία ημέρα, ο Κύριος είπε στον Λεχί να στείλει τους γυιους του, Λάμαν, Λεμουήλ, Σαμ και Νεφί, στην Ιερουσαλήμ. Τους έστειλαν να ζητήσουν από τον Ισμαήλ και την οικογένειά του να έρθουν μαζί τους. Μαζί οι οικογένειές τους θα μπορούσαν να μεγαλώσουν παιδιά στη γη της επαγγελίας.
Ο Ισμαήλ και η οικογένειά του ήθελαν να ακολουθήσουν τον Κύριο. Πίστευαν ότι ο Κύριος ήθελε να είναι μαζί με την οικογένεια του Λεχί και της Σαρίας. Επέλεξαν να εγκαταλείψουν την Ιερουσαλήμ και να συναντήσουν τον Λεχί στην έρημο.
Κατά τη διαδρομή, κάποια άτομα δεν ήθελαν πλέον να υπακούουν. Ήθελαν να γυρίσουν πίσω. Ο Νεφί τούς ζήτησε να έχουν πίστη στον Κύριο.
Ο Νεφί είπε ότι ο Κύριος θα μπορούσε να κάνει τα πάντα, αν είχαν πίστη. Αλλά ο Λάμαν και ο Λεμουήλ ήταν θυμωμένοι. Έδεσαν τον Νεφί και ήθελαν να τον αφήσουν στην έρημο.
Ο Νεφί προσευχήθηκε για βοήθεια. Τα σχοινιά λύθηκαν και ο Νεφί σηκώθηκε. Όμως ο Λάμαν και ο Λεμουήλ ήθελαν ακόμα να του κάνουν κακό. Μία από τις θυγατέρες του Ισμαήλ υπερασπίστηκε τον Νεφί. Η μητέρα της και ένας από τους αδελφούς της επίσης τον υπερασπίστηκαν. Ο Λάμαν και ο Λεμουήλ τους άκουσαν και σταμάτησαν να προσπαθούν να βλάψουν τον Νεφί.
Ο Λάμαν και ο Λεμουήλ λυπήθηκαν για όσα είχαν κάνει. Ζήτησαν από τον Νεφί να τους συγχωρήσει. Ο Νεφί συγχώρησε τους αδελφούς του. Κατόπιν ο Λάμαν και ο Λεμουήλ προσευχήθηκαν και ζήτησαν από τον Κύριο να τους συγχωρήσει.
Όλοι συνέχισαν το ταξίδι τους και κατάφεραν να φτάσουν στη σκηνή του Λεχί και της Σαρίας. Τελικά, οι δύο οικογένειες ήταν μαζί. Ευχαρίστησαν τον Κύριο και Τον λάτρεψαν.