«Ο Τεάνκουμ και ο Μορόνι», Ιστορίες από το Βιβλίο του Μόρμον (2023)
Ο Τεάνκουμ και ο Μορόνι
Δείχνοντας μεγάλο θάρρος
Αφού πέθανε ο Αμαλικίχα, ο αδελφός του ο Αμμωρών έγινε βασιλιάς των Λαμανιτών. Ο Αμμωρών συνέχιζε να πολεμά τους Νεφίτες. Ο πόλεμος διήρκεσε χρόνια. Οι Νεφίτες άρχισαν να νικούν, έτσι όλα τα στρατεύματα των Λαμανιτών τράπηκαν σε φυγή σε μία πόλη. Ο Μορόνι, ο Τεάνκουμ και ένας άλλος Νεφίτης αρχιστράτηγος προήλασαν πίσω από τους Λαμανίτες με τα στρατεύματά τους.
Άλμα 52:3-4, 54:16-24, 62:12-35
Ο Τεάνκουμ θύμωσε που ο Αμαλικίχα και ο Αμμωρών είχαν προκαλέσει αυτόν τον μεγάλο, μακρύ πόλεμο. Εξαιτίας του πολέμου, πολλοί άνθρωποι είχαν πεθάνει και υπήρχε πολύ λίγη τροφή. Ο Τεάνκουμ ήθελε να τελειώσει τον πόλεμο. Πήγε στην πόλη τη νύκτα για να ψάξει τον Αμμωρών.
Ο Τεάνκουμ σκαρφάλωσε στα τείχη της πόλης. Πήγαινε από μέρος σε μέρος της πόλης μέχρι που βρήκε πού κοιμόταν ο Αμμωρών.
Ο Τεάνκουμ έριξε ένα ακόντιο στον Αμμωρών. Τον έπληξε κοντά στην καρδιά. Όμως ο Αμμωρών ξύπνησε τους υπηρέτες του πριν πεθάνει.
Οι υπηρέτες του Αμμωρών κυνήγησαν τον Τεάνκουμ και τον σκότωσαν. Οι άλλοι Νεφίτες ηγέτες ήταν πολύ λυπημένοι που πέθανε ο Τεάνκουμ. Είχε πολεμήσει γενναία για την ελευθερία του λαού του.
Μολονότι πέθανε, ο Τεάνκουμ είχε βοηθήσει τους Νεφίτες να νικήσουν στον πόλεμο. Είχε κάνει τους Λαμανίτες να χάσουν τον ηγέτη τους. Το επόμενο πρωί, ο Μορόνι πολέμησε τους Λαμανίτες και νίκησε. Οι Λαμανίτες έφυγαν από τη χώρα των Νεφιτών και ο πόλεμος τελείωσε.
Έγινε επιτέλους ειρήνη. Ο Μορόνι εργάσθηκε σκληρά για να κάνει τη γη των Νεφιτών ασφαλέστερη από τους Λαμανίτες. Στη συνέχεια ο Μορόνι πήγε σπίτι για να ζήσει ειρηνικά. Οι προφήτες δίδαξαν το Ευαγγέλιο και ηγήθηκαν της Εκκλησίας του Θεού. Οι άνθρωποι εμπιστεύονταν τον Κύριο και Εκείνος τους ευλογούσε.