Rozdział 11. Enos Enos był synem Jakuba. Przechowywał płyty i pisał na nich po śmierci swego ojca. Jakub 7:27 Pewnego dnia Enos polował w lesie. Rozmyślał o naukach swojego ojca i chciał uzyskać odpuszczenie swoich grzechów. Enos 1:3–4 Enos uklęknął i modlił się do Boga. Modlił się cały dzień i nie przestawał się modlić, kiedy zapadł zmrok. Enos 1:4 Bóg powiedział Enosowi, że ze względu na jego wiarę w Jezusa Chrystusa zostały mu odpuszczone jego grzechy. Enos 1:5, 8 Enos zapragnął wtedy, żeby Pan pobłogosławił Nefitów. Modlił się za nich i Pan powiedział, że pobłogosławi ich, jeśli będą przestrzegać Jego przykazań. Enos 1:9–10 Enos chciał także, żeby Pan pobłogosławił Lamanitów. Modlił się z wielką wiarą, a Pan obiecał zrobić to, o co prosił go Enos. Enos 1:11–12 Mimo że Lamanici walczyli z Nefitami i próbowali zniszczyć ich zapisy, Enos modlił się, aby stali się prawym ludem. Enos 1:13–14 Enos modlił się, aby zapisy, które prowadził, zostały bezpiecznie zachowane. Pan obiecał, że pewnego dnia wyjawi Lamanitom nauki znajdujące się w tych zapisach. Enos 1:16 Enos nauczał Nefitów. Chciał, żeby wierzyli w Boga i przestrzegali przykazań. Enos 1:10,19 Nefici próbowali uczyć ewangelii Lamanitów, ale ci ich nie słuchali. Lamanici nienawidzili Nefitów. Enos 1:20 Enos spędził swoje życie na głoszeniu ludziom nauk o Jezusie i ewangelii. Służył Bogu i kochał Go przez wszystkie swoje dni. Enos 1:26–27