Rozdział 47.
Jezus Chrystus błogosławi Swoich uczniów
Pewnego dnia, kiedy uczniowie zebrali się razem, aby pościć i się modlić, przyszedł do nich Jezus Chrystus.
Uczniowie zapytali Go, jak powinni nazwać Kościół. Jezus powiedział, że powinien on nosić Jego imię, ponieważ jest to Jego Kościół.
Jezus wyjaśnił uczniom, że Ojciec Niebieski wysłał Go na ziemię, aby oddał życie za wszystkich ludzi.
Powiedział, że każdy, kto odpokutuje, zostanie ochrzczony w Jego imię i będzie przestrzegać Jego przykazań, zostanie uznany za niewinnego przed Ojcem Niebieskim.
Zbawiciel powiedział uczniom, żeby robili to, co widzieli, że On czynił. Dał im przykład.
Powiedział im również, żeby zapisali to, co widzieli i słyszeli, żeby inni też mogli się o tym dowiedzieć.
Jezus zapytał uczniów, czego pragną, by dla nich uczynił. Dziewięciu z nich chciało być z Nim, gdy ich życie na ziemi się zakończy.
Jezus obiecał im, że kiedy ukończą siedemdziesiąt dwa lata, będą z Nim w niebie.
Pozostałych trzech uczniów nie odważyło się poprosić o to, czego chcieli, ale Jezus znał ich pragnienia. Chcieli zostać na ziemi i nauczać ewangelii do czasu, kiedy Jezus przyjdzie ponownie.
Zbawiciel obiecał im, że nie będą cierpieć bólu ani trosk i nie umrą. Będą nauczać ludzi ewangelii do czasu Jego powrotu.
Jezus dotknął każdego ucznia oprócz tych trzech, którzy chcieli zostać na ziemi. Następnie odszedł.
Trzech uczniów zostało zabranych do nieba, gdzie zobaczyli i usłyszeli wiele zdumiewających rzeczy. Mogli lepiej zrozumieć rzeczy boskie.
Ich ciała zostały przemienione tak, że nie mogli umrzeć.
Trzech uczniów powróciło na ziemię i zaczęło nauczać i chrzcić.
Niegodziwi Nefici wrzucili trzech uczniów do więzienia i głębokich dołów, ale moc Boga pomogła im uciec.
Byli też wrzucani do rozpalonych pieców i do jaskiń dzikich zwierząt, ale moc Boga ich chroniła.
Ci trzej uczniowie dalej nauczali Nefitów ewangelii Jezusa Chrystusa. I nadal to robią.