Rozdział 14.
Abinadi i król Noe
Zenif był sprawiedliwym królem grupy Nefitów. Kiedy się zestarzał, jego syn Noe został królem.
Noe w przeciwieństwie do swojego ojca nie był dobrym królem. Był niegodziwy i nie przestrzegał przykazań Boga.
Zmusił ludzi, aby oddawali mu część swoich zbóż, zwierząt, złota i srebra.
Król Noe zrobił to, ponieważ był leniwy. Kazał Nefitom oddać wszystko, co było mu potrzebne do życia.
Zastąpił dobrych kapłanów, powołanych przez swojego ojca, niegodziwymi kapłanami. Ci niegodziwi kapłani nauczali ludzi, że powinni grzeszyć.
Król Noe wybudował wiele pięknych budynków, włączając w to duży pałac z tronem. Budynki były udekorowane złotem, srebrem i drogim drewnem.
Król Noe kochał bogactwa, które zabrał swojemu ludowi. Razem ze swoimi kapłanami spędzał czas na piciu wina i postępując niegodziwie.
Bóg wysłał proroka Abinadiego do ludu Noego. Abinadi ostrzegł ich, że jeśli nie odpokutują, zostaną niewolnikami Lamanitów.
Kiedy król Noe usłyszał to, o czym mówi Abinadi, zezłościł się. Wysłał ludzi, aby przyprowadzili Abinadiego do pałacu, aby mógł go zabić.
Abinadi został zabrany do króla. Król Noe i jego kapłani zadawali mu wiele pytań. Chcieli go przechytrzyć, żeby powiedział coś nie tak.
Abinadi nie bał się odpowiadać na pytania. Wiedział, że Bóg mu pomoże. Kapłani byli zadziwieni odpowiedziami Abinadiego.
Król Noe był rozgniewany i rozkazał kapłanom zabić Abinadiego. Abinadi powiedział, że jeśli go dotkną, Bóg ich zabije.
Duch Święty ochraniał Abinadiego, żeby mógł dokończyć mówić to, co Pan chciał, aby powiedział. Twarz Abinadiego jaśniała. Kapłani bali się go dotknąć.
Abinadi powiedział ludziom o ich niegodziwości, przemawiając z mocą Boga. Odczytał im przykazania Boga.
Powiedział im, że Jezus Chrystus narodzi się na ziemi. Jezus sprawi, że ludzie będą mogli odpokutować, zmartwychwstać i żyć z Bogiem.
Abinadi powiedział ludowi, żeby odpokutował i wierzył w Jezusa Chrystusa, bo inaczej nie będzie zbawiony.
Ani król Noe, ani żaden z jego kapłanów, oprócz jednego, nie dali wiary słowom Abinadiego. Noe powiedział kapłanom, żeby zabili Abinadiego. Ci związali go i zamknęli w więzieniu.
Jedyny kapłan, który uwierzył Abinadiemu, nazywał się Alma. Poprosił króla Noego, aby uwolnił Abinadiego.
Król był tak zły na Almę, że kazał go wyrzucić. Wysłał za nim swoje sługi, aby go zabili. Alma uciekł i się schował, dzięki czemu słudzy go nie znaleźli.
Po spędzeniu trzech dni w więzieniu Abinadi został ponownie przyprowadzony przed króla Noego. Król powiedział Abinadiemu, aby odwołał to, co powiedział przeciwko niemu i jego ludowi.
Król Noe powiedział Abinadiemu, że jeśli nie zaprzeczy temu, co powiedział, zostanie zabity.
Abinadi wiedział, że mówi prawdę. Wolał raczej umrzeć, niż odwołać to, z czym wysłał go Bóg.
Król Noe nakazał kapłanom zabić Abinadiego. Związali go, biczowali i spalili żywcem. Przed śmiercią Abinadi powiedział, że król Noe również zginie w płomieniach.
Niektórzy z Nefitów przeciwstawili się królowi Noemu i próbowali go zabić. Armia Lamanitów przybyła, aby także walczyć z królem i jego zwolennikami.
Król i jego zwolennicy uciekli przed Lamanitami, ale Lamanici pojmali ich i zaczęli ich zabijać. Król powiedział mężczyznom, aby zostawili swoje rodziny i uciekali.
Wielu mężczyzn nie odeszło od swych rodzin. Zostali schwytani przez Lamanitów.
Większość mężczyzn, którzy uciekli z królem Noem, czuła żal. Chcieli wrócić i pomóc swoim żonom i dzieciom oraz swojemu ludowi.
Król Noe nie chciał, aby mężczyźni wrócili do swoich rodzin. Rozkazał im, aby z nim zostali.
Ludzie byli rozgniewani na króla Noego. Spalili go żywcem tak, jak prorokował Abinadi. Potem wrócili do swoich rodzin.