‘Stemmen van de herstelling: de vertaling van het Boek van Mormon’, Kom dan en volg Mij – voor thuis en in de kerk: Leer en Verbonden 2025 (2025)
‘De vertaling van het Boek van Mormon’, Kom dan en volg Mij – voor thuis en in de kerk: 2025
Stemmen van de herstelling
De vertaling van het Boek van Mormon
In april 1829, de maand waarin de afdelingen 6–9 van de Leer en Verbonden werden ontvangen, hield Joseph Smith zich vooral met de vertaling van het Boek van Mormon bezig. We kennen niet veel details van het wonderbaarlijke vertaalproces. We weten wel dat Joseph Smith een ziener was, bijgestaan door instrumenten die God had bereid: twee doorzichtige stenen die de Urim en Tummim worden genoemd, plus een zogeheten zienersteen.
Toen men hem later vroeg hoe de kroniek was vertaald, zei Joseph ‘dat het niet de bedoeling was om de wereld alle details te vertellen’. Hij zei vaak eenvoudigweg dat het vertaald was ‘door de gave en macht van God’.
De volgende verklaringen van mensen die ooggetuige waren van het vertaalproces ondersteunen het getuigenis van Joseph.
Voor zover wij weten, werd deze kist, die van Hyrum Smith was, tijdelijk gebruikt om de gouden platen te verbergen.
Emma Smith
‘Toen mijn echtgenoot het Boek van Mormon vertaalde, schreef ik elke zin die hij dicteerde woord voor woord op. En als hij een eigennaam tegenkwam die hij niet kon uitspreken, of lange woorden, spelde hij ze, en als ik tijdens het schrijven een woord verkeerd opschreef, onderbrak hij mij om mijn spelling te corrigeren, hoewel hij niet kon zien wat ik opschreef. Hij wist aanvankelijk niet eens hoe hij het woord Sarah moest uitspreken, maar hij spelde het, waarna ik het voor hem uitsprak.’
‘De platen lagen vaak op tafel zonder enige poging om ze te verbergen, gewikkeld in een linnen tafelkleedje dat ik hem had gegeven. Op een keer voelde ik de platen die zo op tafel lagen en ik volgde [met mijn vingers] de vorm en omtrek ervan. Ze leken net zo plooibaar te zijn als dik papier, en maakten een ritselend metaalachtig geluid wanneer de randen met de duim bewogen werden, zoals men soms met de duim door een boek bladert. […]
‘Ik geloof dat het Boek van Mormon van God komt – ik heb daar geen enkele twijfel over. Ik ben ervan overtuigd dat niemand het manuscript had kunnen dicteren, tenzij hij geïnspireerd was; want toen ik voor hem schreef, dicteerde [Joseph] mij urenlang; en na het eten, of na een onderbreking, begon hij altijd waar hij opgehouden was zonder het manuscript in te kijken of een deel te laten voorlezen. Dat was gebruikelijk voor hem. Het was onwaarschijnlijk dat een geleerd iemand dit kon doen; en voor iemand die zo onwetend en ongeleerd was als hij, was het eenvoudigweg onmogelijk.’
Oliver Cowdery
‘Ik schreef het hele Boek van Mormon (op een paar pagina’s na) met mijn eigen pen zoals het van de lippen van de profeet viel, terwijl hij het door de gave en macht van God vertaalde, door middel van de Urim en Tummim, of zoals die door het boek genoemd worden, heilige uitleggers. Ik heb de gouden platen waarvan het boek is vertaald met eigen ogen gezien en met eigen handen aangeraakt. Ik heb ook de uitleggers gezien.’