« សម្លេងនៃការស្តារឡើងវិញ ៖ អ្នកប្រែចិត្តជឿជំនាន់ដើម » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់គេហដ្ឋាន និងសាសនាចក្រ ៖ គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ឆ្នាំ ២០២៥ ( ឆ្នាំ ២០២៥ )

« អ្នកប្រែចិត្តជឿជំនាន់ដើម » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់គេហដ្ឋាន និងសាសនាចក្រ ៖ ឆ្នាំ ២០២៥

សម្លេងនៃការស្តារឡើងវិញ

អ្នកប្រែចិត្តជឿជំនាន់ដើម

តាំងពីមុនសាសនាចក្រត្រូវបានរៀបចំឡើងនៅ ខែ មេសា ឆ្នាំ ១៨៣០ ព្រះអម្ចាស់បានប្រកាសថា « ស្រែសសំព្រុសល្មមច្រូតហើយ » ( គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៤:៤ ) ។ ប្រយោគនេះបញ្ជាក់ការពិតនៅក្នុងខែបន្ទាប់មកនោះដោយសារអ្នកស្វែងរកសេចក្ដីពិតជាច្រើនត្រូវបានដឹកនាំដោយព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះ ឲ្យស្វែងរកសាសនាចក្រដែលបានស្ដារឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

អ្នកប្រែចិត្តជឿជំនាន់ដើមទាំងនេះជាច្រើនគឺជាឧបករណ៍ក្នុងការដាក់គ្រឹះដល់ការស្ដារឡើងវិញ ហើយដំណើររឿងនៃការប្រែចិត្តជឿរបស់ពួកគេមានតម្លៃចំពោះយើងនាសព្វថ្ងៃនេះ ។ សេចក្ដីជំនឿដែលពួកគេបានបង្ហាញនោះគឺជាសេចក្ដីជំនឿដូចគ្នាដែលយើងត្រូវការ ដើម្បីក្លាយជាអ្នកប្រែចិត្តជឿលើដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

អាប៊ីហ្គេល ខាលឃីន លេអូណាដ

នៅពេល អាប៊ីហ្គេល ខាលឃីន លេអូណាដ នៅក្នុងវ័យពាក់កណ្ដាលសាមសិបរបស់នាង នាងមានបំណងប្រាថ្នាចង់បានការអភ័យទោសចំពោះអំពើបាបនាង ។ នាងអានព្រះគម្ពីរប៊ីបម្ដងម្កាល ហើយមនុស្សមកពីព្រះវិហារគ្រីស្ទានបានមកលេងផ្ទះនាង ប៉ុន្ដែនាងបានភាន់ច្រឡំអំពីភាពខុសគ្នារវាងព្រះវិហារទាំងនេះ ។ នាងនិយាយថា « នាព្រឹកមួយខ្ញុំបានយកព្រះគម្ពីរប៊ីបរបស់ខ្ញុំ ហើយចេញទៅព្រៃនៅពេលខ្ញុំបានលុតជង្គង់ចុះ » ។ នាងបានអធិស្ឋានយ៉ាងក្លៀវក្លាទៅដល់ព្រះអម្ចាស់ ។ នាងបានពោលថា « រំពេចនោះការនិមិត្តមួយត្រូវបានបើកបង្ហាញដល់ភ្នែករបស់ខ្ញុំ ហើយសាសនាខុសគ្នាជាច្រើនបានសម្ដែងឡើងដល់ខ្ញុំ ហើយសំំឡេងមួយបានហៅខ្ញុំដោយថ្លែង ៖ ‹ សាសនាចក្រទាំងនេះបង្កើតឡើងដើម្បីផលចំណេញ › ។ រួចហើយហួសពីនេះខ្ញុំអាចឃើញពន្លឺដ៏អស្ចារ្យមួយ និងសំឡេងមួយមកពីស្ថានលើស្រែកប្រាប់ថា ៖ ‹ យើងនឹងបង្កើតប្រជាជនដែលយើងពេញចិត្តនឹងគ្រប់គ្រង និងផ្ដល់ពរ › » ។ មួយរយៈខ្លីក្រោយមក អាប៊ីហ្គេល បានឮអំពីព្រះគម្ពីរមរមន ។ ទោះបីជានាងមិនទាន់មានគម្ពីរនៅឡើយក្ដីក៏នាងបានស្វែងរក « ចង់ដឹងពីសេចក្ដីពិតនៃគម្ពីរនេះតាមរយៈអំណោយទាន និងអំណាចនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ » ហើយនាង « បានមានអារម្មណ៍ពីវត្តមាននោះភ្លាម » ។ នៅពេលនាងអាចអានព្រះគម្ពីរមរមនចប់ ហើយនាងបាន « ត្រៀមខ្លួនដើម្បីទទួលវា » ។ នាង និងស្វាមីរបស់នាង ឡាយមិន បានជ្រមុជទឹកនៅ ឆ្នាំ ១៨៣១ ។

ថូម៉ាស ប៊ី ម៉ាស

នៅពេល ថូម៉ាស ប៊ី ម៉ាស ជាយុវមជ្ឈិមវ័យលោកបានសិក្សាព្រះគម្ពីរប៊ីប ហើយបានចូលរួមក្នុងព្រះវិហារគ្រីស្ទានមួយ ។ ប៉ុន្ដែលោកមិនបានពេញចិត្តឡើយ ទីបំផុតបានដកខ្លួនចេញពីព្រះវិហារទាំងអស់ ។ លោកបានពោលថា « ខ្ញុំមានរង្វាស់នៃវិញ្ញាណនៃការព្យាករ ហើយបានប្រាប់ [ អ្នកដឹកនាំសាសនាម្នាក់ ] ថាខ្ញុំរំពឹងថានឹងមានព្រះវិហារថ្មីមួយកើតឡើង ដែលនឹងមានសេចក្ដីពិតក្នុងបរិសុទ្ធភាពនៃព្រះវិហារនោះ » ។ មិនយូរប៉ុន្មានបន្ទាប់ពីនេះ ថូម៉ាស បានមានការបំផុសគំនិតខាងវិញ្ញាណមួយឲ្យចាកចេញពីផ្ទះរបស់លោកនៅ ទីក្រុងបុសតុន រដ្ឋម៉ាសាឈូសេត ហើយធ្វើដំណើរទៅភាគខាងលិច ។ ក្រោយពីចំណាយពេលបីខែនៅរដ្ឋញូវយ៉ក ភាគខាងលិចដោយមិនរកឃើញអ្វីដែលលោកចង់រកមក នោះលោកបានចាប់ផ្ដើមមកផ្ទះវិញ ។ នៅតាមផ្លូវស្ដ្រីម្នាក់បានសួរ ថូម៉ាស ថាតើគាត់បានឮអំពី « សៀវភៅមាសដែលរកឃើញដោយយុវជនម្នាក់ឈ្មោះ យ៉ូសែប ស៊្មីធ » ដែរឬទេ ។ ដោយជាប់ក្នុងគំនិតនេះ ថូម៉ាស បានធ្វើដំណើរទៅភូមិប៉ាល់ម៉ៃរ៉ាភ្លាម ហើយបានជួបនឹង ម៉ាទិន ហារីស នៅឯហាងបោះពុម្ព គឺពេលដែល ១៦ ទំព័រដំបូង នៃព្រះគម្ពីរមរមនបានចេញមកពីម៉ាស៊ីនបោះពុម្ព ។ ថូម៉ាស ត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យយកច្បាប់ចម្លង ១៦ ទំព័រនោះ ហើយលោកបានយកវាទៅផ្ទះឲ្យភរិយាលោកឈ្មោះ អេលីស្សាបែត ។ លោកនឹកចាំថា « នាងរីករាយនឹងសៀវភៅនោះណាស់ដោយជឿថាជាកិច្ចការរបស់ព្រះ » ។ ក្រោយមក ថូម៉ាស និង អេលីស្សាបែត បានប្ដូរទៅនៅរដ្ឋញូវយ៉កជាមួយកូនៗរបស់ពួកគេហើយបានជ្រមុជទឹក ។ ( សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែមអំពី ថូម៉ាស ប៊ី ម៉ាស សូមមើល គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៣១ ) ។

ប៉ាលី និង សេងហ្វូល ប្រាត្ត

ដូចជា ថូម៉ាស ម៉ាស ដែរ ប៉ាលី និង សេងហ្វូល ប្រាត្ត បានឆ្លើយតបនឹងការខ្មួលខ្មាញ់ខាងវិញ្ញាណឲ្យចាកចេញពីចម្ការដ៏ស្ដុកស្ដម្ភរបស់ពួកគេនៅក្នុងរដ្ឋអូហៃអូ ដោយមានបំណងទៅផ្សាយដំណឹងល្អកាលដែលពួកគេបានយល់ពីវាមកពីព្រះគម្ពីរប៊ីបហើយ ។ កាល ប៉ាលី បានប្រាប់បងប្រុសរបស់លោកថា « វិញ្ញាណនៃរឿងទាំងនេះនាំមកក្នុងគំនិតខ្ញុំយ៉ាងមានអានុភាពរហូតដល់ខ្ញុំមិនអាចសម្រាកបានឡើយ » ។ នៅពេលពួកគេមកដល់ រដ្ឋញូវយ៉ក ភាគខាងកើត ប៉ាលី បានមានការបំផុសគំនិតមួយឲ្យស្នាក់នៅមួយរយៈក្នុងតំបន់នេះ ។ ពួកគេសម្រេចចិត្តថា សេងហ្វូល នឹងបន្ដទៅមុខដោយគ្មានគាត់ ។ ប៉ាលី បានប្រាប់នាងថា « ខ្ញុំមានកិច្ចការត្រូវធ្វើនៅក្នុងតំបន់ជនបទនេះ ហើយតើវាជាអ្វី ឬតើវានឹងចំណាយពេលយូរប៉ុណ្ណាដើម្បីធ្វើវា នោះខ្ញុំមិនដឹងឡើយ ប៉ុន្ដែខ្ញុះនឹងមកនៅពេលវាបញ្ចប់ » ។ គឺនៅទីនោះឯងដែល ប៉ាលី បានឮអំពីព្រះគម្ពីរមរមនជាលើកដំបូង ។ គាត់បានពោលថា « ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ចាប់ចិត្តចម្លែកលើសៀវភៅនេះ » ។ គាត់បានស្នើសុំគម្ពីរមួយច្បាប់ ហើយបានអានវាចប់ក្នុងពេលមួយយប់ ។ នៅពេលព្រឹកឡើង គាត់បានដឹងថាគម្ពីរនោះគឺពិតដោយផ្ដល់តម្លៃវាថា « មានតម្លៃជាងរតនសម្បត្តិទាំងអស់លើពិភពលោកនេះ » ។ ក្នុងពេលពីរបីថ្ងៃ ប៉ាលី បានជ្រមុជទឹក ។ បន្ទាប់មកគាត់បានត្រឡប់ទៅរក សេងហ្វូល វិញដែលបានជ្រមុជទឹកផងដែរ ។ ( សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែមអំពី ប៉ាលី ភី ប្រាត្ត សូមមើល គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៣២ ) ។

ប៉ាលី ប្រាត្តកំពុងអាន — ប៉ាលី ភី ប្រាត្ត អានព្រះគម្ពីរមរមន ដោយ ជែហ្វ្រី ហែង

ស៊ីឌនី និង ហ្វីប៊ី រិកដុន

នៅតាមផ្លូវគាត់ពីរដ្ឋញូវយ៉កទៅកាន់បេសកកម្មក្នុងរដ្ឋមីសសួរី ប៉ាលី ប្រាត្ត និងអ្នកធ្វើការជាមួយគ្នារបស់គាត់បានឈប់នៅ មេនធើរ រដ្ឋអូហៃអូ នៅផ្ទះរបស់ស៊ីឌនី និង ហ្វីប៊ី រិកដុន—មិត្តចាស់ដែលប៉ាលីបានស្គាល់ពេលគាត់នៅរដ្ឋអូហៃអូ ។ ស៊ីឌនី គឺជាគ្រូគង្វាលគ្រីស្ទានម្នាក់ ហើយ ប៉ាលី ធ្លាប់ជាសមាជិកម្នាក់ក្នុងសាលជំនុំរបស់គាត់ ហើយបានចាត់ទុកគាត់ថាជាអ្នកអប់រំខាងវិញ្ញាណម្នាក់ ។ ប៉ាលី មានចិត្តអន្ទះអន្ទែងនឹងប្រាប់មិត្តរបស់គាត់អំពីព្រះគម្ពីរមរមន និងការស្ដារឡើងវិញនៃដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ស៊ីឌនី ខ្លួនឯងក៏បានស្រាវជ្រាវរកការស្ដារឡើងវិញនៃសាសនាចក្រដ៏ពិតមួយដែលគាត់បានរកឃើញនៅក្នុងការពិពណ៌នានៃព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីទោះបីជាពីដំបូងលោកមានមន្ទិលសង្ស័យនឹងព្រះគម្ពីរមរមនក្ដី ។ លោកបានប្រាប់មិត្តរបស់លោក ប៉ាលី ថា « ប៉ុន្ដែខ្ញុំនឹងអានសៀវភៅរបស់ឯង ហើយនឹងព្យាយាមពិនិត្យបញ្ជាក់ថាតើវាជាវិវរណៈមកពីព្រះឬអត់ » ។ ពីរសប្ដាហ៍ក្រោយពីការសិក្សា និងការអធិស្ឋានទាំងលោក និងហ្វីប៊ី ជឿថាគម្ពីរនោះគឺពិត ។ ប៉ុន្ដែ ស៊ីឌនី ក៏ដឹងផងដែរថាការចូលរួមក្នុងសាសនាចក្រអាចជាការលះបង់ដ៏ធំមួយសម្រាប់គ្រួសាររបស់លោក ។ គាត់ប្រាកដជាបាត់បង់ការងាររបស់គាត់ជាមន្ត្រីរួមជាមួយនឹងឋានៈក្នុងសង្គមរបស់គាត់នៅក្នុងសហគមន៍ ។ កាលគាត់ និង ហ្វីប៊ី បានពិភាក្សាអំពីលទ្ធភាពនេះ ហ្វីប៊ីបានប្រកាសថា « ខ្ញុំបានគិតអំពីតម្លៃលះបង់ហើយ…វាជាបំណងប្រាថ្នាខ្ញុំដើម្បីធ្វើតាមព្រះទ័យរបស់ព្រះ ទោះជារស់ឬស្លាប់ក៏ដោយ » ។