« ថ្ងៃទី ២៨ ខែ មេសា–ថ្ងៃទី ៤ ខែ ឧសភា ៖ ‹ ក្រឹត្យវិន័យដើម្បីត្រួតត្រាសាសនាចក្ររបស់យើងចុះ › ៖ គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤១-៤៤ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់គេហដ្ឋាន និងសាសនាចក្រ ៖ គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ឆ្នាំ ២០២៥ ( ឆ្នាំ ២០២៥ )

« គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤១-៤៤ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់គេហដ្ឋាន និងសាសនាចក្រ ៖ គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ឆ្នាំ ២០២៥

ថ្ងៃទី ២៨ ខែ មេសា–ថ្ងៃទី ៤ ខែ ឧសភា ៖ « ជាក្រឹត្យវិន័យដើម្បីត្រួតត្រាសាសនាចក្ររបស់យើងចុះ »

គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៤១–៤៤

សាសនាចក្របានកើនឡើងយ៉ាងលឿននៅ ឆ្នាំ ១៨៣០ និង ឆ្នាំ ១៨៣១ ជាពិសេសដោយមានសមាជិកថ្មីចូលច្រើននៅក្នុងទីក្រុងខឺតឡង់ រដ្ឋអូហៃអូ ។ ការរីកចម្រើននេះគឺជាការរំភើប និងការលើកទឹកចិត្តដល់ពួកបរិសុទ្ធ ប៉ុន្តែវាក៏បានបង្ហាញនូវឧបសគ្គមួយចំនួនផងដែរ ។ តើបងប្អូនរួបរួមសាមគ្គីភាពក្រុមអ្នកជឿដែលកំពុងរីកចម្រើនយ៉ាងឆាប់រហ័សបានយ៉ាងដូចម្ដេច ? ជាពិសេស តើបងប្អូនធ្វើអ្វីខ្លះនៅពេលដែលពួកគេនាំមកនូវគោលលទ្ធិ និងការអនុវត្តមកពីជំនឿពីមុនៗរបស់ពួកគេ ? ឧទាហរណ៍ នៅពេល យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានមកដល់ទីក្រុងខឺតឡង់នៅដើមខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ១៨៣១ លោកបានឃើញសមាជិកថ្មីចែកចាយកម្មសិទ្ធិរួមក្នុងបំណងដ៏ស្មោះដើម្បីធ្វើតម្រាប់តាមពួកគ្រីស្ទានសម័យព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ( សូមមើល កិច្ចការ ៤:៣២–៣៧ ) ។ ព្រះអម្ចាស់បានធ្វើការកែតម្រូវ និងការបញ្ជាក់ដ៏សំខាន់មួយចំនួនអំពីប្រធានបទនេះ និងប្រធានបទផ្សេងៗទៀតផងដែរ ។ ទ្រង់បានធ្វើបែបនេះភាគច្រើនតាមរយៈវិវរណៈដែលបានកត់ត្រានៅក្នុង គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៤២ ដែលទ្រង់បានហៅថា « ក្រឹត្យវិន័យដើម្បីត្រួតត្រាសាសនាចក្ររបស់យើងចុះ » ( ខទី ៥៩ ) ។ នៅក្នុងវិវរណៈនេះយើងរៀនអំពីសេចក្ដីពិតដែលជាមូលដ្ឋានគ្រឹះនៅក្នុងការបង្កើតសាសនាចក្ររបស់ព្រះអម្ចាស់នៅថ្ងៃចុងក្រោយនេះ ។ ហើយយើងរៀនថា មានអ្វីៗជាច្រើនទៀតដែលត្រូវរៀន ៖ « បើសិនជាអ្នកសូម » ព្រះអម្ចាស់បានសន្យាថា « នោះអ្នកនឹងបានទទួលវិវរណៈថែមទៅលើវិវរណៈ តម្រិះថែមទៅលើតម្រិះ » ( គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៤២:៦១ ) ។

សូមមើលផងដែរ ពួកបរិសុទ្ធ, ១:១១៤–១១៩ ។

គំនិតសម្រាប់ការរៀនសូត្រនៅឯគេហដ្ឋាន និងនៅព្រះវិហារ

គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤១

« អ្នកណាដែលទទួលក្រឹត្យវិន័យរបស់យើង ហើយធ្វើតាម អ្នកនោះហើយជាសិស្សរបស់យើង » ។

នៅដើមឆ្នាំ ១៨៣១ ពួកបរិសុទ្ធបានចាប់ផ្ដើមប្រមូលផ្តុំគ្នានៅរដ្ឋអូហៃអូ ។ ពួកគេទន្ទឹងរង់ចាំដើម្បីទទួលបានក្រឹត្យវិន័យដែលព្រះបានសន្យាថានឹងបង្ហាញនៅទីនោះ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៣៨:៣២ ) ។ ប៉ុន្ដែដំបូង ព្រះអម្ចាស់បានបង្រៀនអំពីរបៀបដែលពួកសិស្សរបស់ទ្រង់គួរតែរៀបចំខ្លួន ដើម្បីទទួលក្រឹត្យវិន័យរបស់ទ្រង់ ។ តើបងប្អូនរកឃើញគោលការណ៍អ្វីខ្លះនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤១:១–៦ ដែលបានជួយពួកបរិសុទ្ធឲ្យទទួលក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះ ? តើគោលការណ៍ទាំងនេះអាចជួយបងប្អូនឲ្យទទួលបានការណែនាំមកពីទ្រង់ដោយរបៀបណា ?

សូមមើលផងដែរ « A Bishop unto the Church » នៅក្នុង Revelations in Context ទំព័រ ៧៧-៨៣ ។

គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤២

ព្រះអម្ចាស់ប្រទានបញ្ញត្តិដល់ខ្ញុំ ពីព្រោះទ្រង់ស្រឡាញ់ខ្ញុំ ។

ពួកបរិសុទ្ធបានចាត់ទុកវិវរណៈដែលមាននៅក្នុង គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៤២:១–៧២ ថាជាវិវរណៈដ៏សំខាន់បំផុតមួយដែលព្យាការីបានទទួល ។ វាគឺជាវិវរណៈមួយក្នុងចំណោមវិវរណៈដំបូងដែលត្រូវបានបោះពុម្ពផ្សាយ ។ អស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ ពួកបរិសុទ្ធបានហៅវាដោយសាមញ្ញថាជា « ក្រឹត្យវិន័យ » ។ ខណៈដែលកណ្ឌនេះមិនរួមបញ្ចូលទាំងបញ្ញត្តិ ឬក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះអម្ចាស់ទាំងអស់ក៏ដោយ ក៏វាមានតម្លៃគួរពិចារណាអំពីមូលហេតុ ដែលគោលការណ៍ទាំងនេះមានសារៈសំខាន់សម្រាប់សាសនាចក្រដែលទើបតែស្ដារឡើងវិញថ្មីៗនេះ ។ ហេតុអ្វីបានជាក្រឹត្យវិន័យទាំងនេះសំខាន់ចំពោះយើងនាសព្វថ្ងៃនេះ ?

ពីព្រោះ កណ្ឌទី ៤២ វែង បងប្អូនអាចនឹងពិចារណាសិក្សាវានៅក្នុងផ្នែកតូចៗដូចខាងក្រោមនេះ ។ សូមបញ្ជាក់អំពីគោលការណ៍ដែលបានបង្រៀនក្នុងមេរៀននីមួយៗ ហើយពិចារណាអំពីរបៀបដែលក្រឹត្យវិន័យទាំងនេះ គឺជាសញ្ញានៃសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះអម្ចាស់ចំពោះប្រជារាស្រ្តរបស់ទ្រង់ ។

ហេតុអ្វីព្រះប្រទានក្រឹត្យវិន័យ និងព្រះបញ្ញត្តិដល់យើង ? តើបងប្អូនមានពរជ័យដោយសារការយល់ដឹង និងធ្វើតាមគោលការណ៍ទាំងនេះរបៀបណា ?

គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៤២:៣០–៤២

« ចូរនឹកដល់មនុស្សទាល់ក្រ » ។

ក្រឹត្យវិន័យនេះបានបង្ហាញនៅក្នុង កណ្ឌទី ៤២ ព្រះអម្ចាស់បានបង្រៀនដល់ពួកបរិសុទ្ធអំពីរបៀបដែលពួកគេអាច « មានរបស់ទាំងអស់នៅមូលព្រមគ្នា » ( កិច្ចការ ២:៤៤; នីហ្វៃទី៤ ១:៣ ) ដូចជាបងប្អូនធ្វើតាមព្រះគ្រីស្ទកាលពីបុរាណដែរ ដោយគ្មាន « មនុស្សក្រីក្រនៅក្នុងចំណោមពួកគេឡើយ » ( ម៉ូសេ ៧:១៨ ) ។ តើបងប្អូនបានរៀនអ្វីខ្លះមកពី គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៤២:៣០-៤២ អំពីរបៀបដែលពួកបរិសុទ្ធបានរស់នៅតាមក្រឹត្យវិន័យនៃការថ្វាយ ? ( ដើម្បីថ្វាយមានន័យថាកំណត់អ្វីមួយទុកសម្រាប់គោលបំណងដ៏ពិសិដ្ឋមួយ ) ។

ទោះបីជាយើងមិនមាន « របស់ទាំងអស់នៅមូលព្រមគ្នា » នៅសព្វថ្ងៃនេះនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធក៏ដោយ ក៏ពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយធ្វើសេចក្តីសញ្ញាដើម្បីរស់នៅតាមក្រឹត្យវិន័យនៃការថ្វាយដែរ ។ តើបងប្អូនអាចថ្វាយអ្វីដែលព្រះបានប្រទានឲ្យបងប្អូនដើម្បីប្រទានពរដល់មនុស្សដែលខ្វះខាតដោយរបៀបណា ? ប្រហែលជាច្រៀងចម្រៀងមួយបទដូចជាបទ « ព្រោះខ្ញុំត្រូវបានផ្ដល់ពរច្រើន » ( ទំនុកតម្កើង ល.រ. ១៣៤ ) អាចផ្តល់គំនិតដល់អ្នកបាន ។

សូមមើលផងដែរ សារ៉ុន អូប៊ែង « ខ្ញុំអធិស្ឋានថាទ្រង់នឹងប្រើប្រាស់យើង » លីអាហូណា ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០២១ ទំព័រ ៥៣–៥៦; « The Law » នៅក្នុង Revelations in Context ទំព័រ ៩៣-៩៥ ។

ព្រះគ្រីស្ទ និងកម្លោះអ្នកមាន ដោយ ហិនរីឆ ហូហ្វមិន

គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤២:៦១, ៦៥–៦៨; ៤៣:១–១៦

ព្រះប្រទានវិវរណៈដើម្បីដឹកនាំសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់—ហើយដើម្បីដឹកនាំខ្ញុំ ។

សូមស្រមៃថាបងប្អូនកំពុងសន្ទនាជាមួយនឹងសមាជិកថ្មីម្នាក់ក្នុងសាសនាចក្រ ដែលរំភើបចង់ដឹងថាសាសនាចក្រត្រូវបានដឹកនាំដោយវិវរណៈ ។ តើបងប្អូនអាចប្រើ គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៤៣:១–១៦ ដើម្បីជួយពន្យល់ដល់គាត់អំពីគំរូរបស់ព្រះអម្ចាស់ក្នុងការដឹកនាំសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ តាមរយៈព្យាការីរបស់ទ្រង់ដោយរបៀបណា ? តើបងប្អូនអាចប្រើ គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៤២:៦១, ៦៥–៦៨ ដើម្បីបង្រៀនអំពីការទទួលបានវិវរណៈផ្ទាល់ខ្លួនដោយរបៀបណា ?

តើអ្វីទៅជា « របស់ទាំងឡាយដ៏ប្រកបដោយសេចក្ដីសុខសាន្ត » និងរបស់ដែលនឹងនាំឲ្យមានសេចក្ដីអំណរដែលបងប្អូនបានទទួលមកពីព្រះអម្ចាស់តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់ ?

ដើម្បីរៀនអំពីរបៀបដែលថ្នាក់ដឹកនាំនៃសាសនាចក្របានឮសូសៀងព្រះអម្ចាស់ បងប្អូនអាចមើលវីដេអូមួយនៅក្នុងបណ្តុំវីដេអូ « Hear Him » នៅក្នុងបណ្ណាល័យដំណឹងល្អ ។ សូមពិចារណាបង្កើតវីដេអូផ្ទាល់ខ្លួនរបស់បងប្អូន ដោយពន្យល់អំពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់ទាក់ទងជាមួយបងប្អូន ។

សូមមើលផងដែរ រ័សុល អិម ណិលសុន « Revelation for the Church, Revelation for Our Lives » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៨ ទំព័រ ៩៣–៩៦; « All Things Must Be Done in Order » នៅក្នុង Revelations in Context ទំព័រ ៥០-៥៣ ។

សូមប្រើមេរៀនប្រើវត្ថុ ។ មេរៀនប្រើវត្ថុ ឬជំនួយដែលអាចមើលឃើញអាចជួយមនុស្សដែលបងប្អូនបង្រៀនឲ្យយល់អំពីសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អកាន់តែប្រសើរ ហើយចងចាំវាយូរជាង ។ ឧទាហរណ៍ បងប្អូនអាចប្រើល្បែងផ្គុំរូប ដោយផ្គុំបំណែកនីមួយៗ ដើម្បីបង្រៀនអំពីការទទួល « វិវរណៈថែមទៅលើវិវរណៈ តម្រិះថែមទៅលើតម្រិះ » ( គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤២:៦១ ) ។

គំនិតសម្រាប់បង្រៀនកុមារ

គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៤១:៥

សិស្សម្នាក់គឺជាមនុស្សម្នាក់ដែលទទួលក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះ ហើយគោរពតាម ។

ដើម្បីជួយកូនៗរបស់បងប្អូនឲ្យដឹងអំពីអត្ថន័យនៃការធ្វើជាសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បងប្អូនអាចសរសេរ គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៤១:៥ នៅលើក្រដាសមួយសន្លឹកដោយទុកចន្លោះទទេនៅកន្លែងដែលមានពាក្យ សិស្ស ។ បន្ទាប់មកពួកគេអាចមើលនៅក្នុង ខទី ៥ សម្រាប់ពាក្យដែលបាត់ ។ តើការក្លាយជាសិស្សម្នាក់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានន័យដូចម្តេច ? តើយើងកំពុងព្យាយាមធ្វើជាសិស្សដ៏ល្អប្រសើររបស់ព្រះគ្រីស្ទដោយរបៀបណា ?

គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤២:២

ខ្ញុំមានអារម្មណ៍សប្បាយចិត្តនៅពេលខ្ញុំគោរពប្រតិបត្តិព្រះ ។

កូនរបស់បងប្អូនប្រហែលជាចូលចិត្តលេងល្បែងមួយដែលតម្រូវឲ្យពួកគេស្តាប់ដោយប្រុងប្រយ័ត្ន និងធ្វើតាមការណែនាំទាំងនោះ ។ បងប្អូនអាចប្រើល្បែងនេះដើម្បីនិយាយអំពីអត្ថន័យនៃការ « ចូរប្រុងស្ដាប់ ហើយឮ ហើយចូរគោរពតាម » ព្រះអម្ចាស់ ( គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤២:២ ) ។ តើទ្រង់បានប្រទានការណែនាំអ្វីខ្លះដល់យើង ? តើយើងទទួលបានពរតាមរយៈការគោរពប្រតិបត្តិតាមក្រឹត្យវិន័យ និងព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ដោយរបៀបណា ?
បងប្អូនអាចបញ្ចប់ ទំព័រសកម្មភាព នៅសប្តាហ៍នេះជាមួយកូនរបស់បងប្អូន ។ បងប្អូនក៏អាចច្រៀងចម្រៀងមួយអំពីការគោរពប្រតិបត្តិតាមក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះដូចជា « ខ្ញុំចង់រស់នៅតាមដំណឹងល្អ » ( សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ៧២ ) ។ សូមពិចារណាចែកចាយជាមួយគ្នាទៅវិញទៅមកអំពីរបៀបគោរពប្រតិបត្តិតាមក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះបាននាំឲ្យបងប្អូនមានសុភមង្គលយ៉ាងដូចម្ដេច ។

គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤២:៣៨

ខ្ញុំកំពុងបម្រើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅពេលខ្ញុំបម្រើអ្នកដទៃ ។

បន្ទាប់ពីបានអានជាមួយគ្នានៅ គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៤២:៣៨ រួចហើយ សូមជួយកូនៗរបស់បងប្អូនឲ្យគិតអំពីរបៀបដែលពួកគេអាចបម្រើព្រះយេស៊ូវដោយការបម្រើដល់អ្នកដទៃ ។ ពួកគេអាចរកឃើញគំនិតមួយចំនួនមកពីវីដេអូ « Pass It On » នៅលើគេហទំព័រ ( ChurchofJesusChrist.org ) ។ ពួកគេក៏អាចមើលរូបភាពរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះកំពុងជួយអ្នកដទៃព្យាបាលជំងឺ ឬមានចិត្តសប្បុរសចំពោះកុមារផងដែរ ( សូមមើល សៀវភៅរូបភាពដំណឹងល្អ, ល.រ. ៤២, ៤៧ ) ។

2:3
Pass It On
បងប្អូនអាចបង្ហាញក្រដាសដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ និងដង្វាយតមអាហារដល់កូនរបស់បងប្អូន ហើយនិយាយអំពីរបៀបប្រើវាដើម្បីផ្តល់នូវអ្វីដែលយើងត្រូវប្រទានពរដល់អ្នកដទៃ ( សូមមើលផងដែរ « ការថ្វាយដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ និងដង្វាយតមអាហារនៅតាមអនឡាញ » ) ។

គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៤៣:១-៧

មានតែព្យាការីទេដែលអាចទទួលវិវរណៈសម្រាប់សាសនាចក្រទាំងមូលបាន ។

សូមអញ្ជើញកូនរបស់បងប្អូនឲ្យនឹកស្រមៃថាមាននរណាម្នាក់ក្រោកឈរឡើងថ្លែងទីបន្ទាល់ក្នុងការប្រជុំមួយ ហើយប្រាប់ដល់សមាជិកក្នុងវួដថាគាត់បានទទួលវិវរណៈសម្រាប់សាសនាចក្រ ( ឧទាហរណ៍ថា វិវរណៈមួយដែលយើងគួរតែឈប់ទទួលទានទឹកដោះគោ ឬថាយើងគួរតែចាប់ផ្ដើមធ្វើការប្រជុំសាក្រាម៉ង់នៅថ្ងៃអង្គារជំនួសឲ្យថ្ងៃអាទិត្យវិញ ) ។ បុគ្គលនោះនិយាយថាយើងគួរតែស្ដាប់តាមអ្វីដែលគាត់និយាយជាជាងស្ដាប់ព្យាការី ។ តើមានរឿងអ្វីខុសនៅក្នុងការណ៍នោះ ? បន្ទាប់មកបងប្អូនអាចសិក្សា គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៤៣:១-៧ ដើម្បីស្វែងរករបៀបដែលព្រះអម្ចាស់ប្រទានព្រះបញ្ញត្តិដល់សាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ។
សូមបង្ហាញរូបភាពមួយរបស់ព្យាការីនៅរស់ ហើយអញ្ជើញឲ្យកូនរបស់បងប្អូនឲ្យចែកចាយអ្វីមួយដែលលោកបានបង្រៀនថ្មីៗនេះ ។ បើពួកគេត្រូវការជំនួយ សូមបង្ហាញវីដេអូខ្លីមួយ ឬអានវគ្គបទគម្ពីរមួយចេញពីសារលិខិតសន្និសីទទូទៅថ្មីៗមួយ ។ ហេតុអ្វីវាជាពរជ័យដើម្បីមានព្យាការីដែលកំពុងនៅរស់សព្វថ្ងៃនេះ ?

សម្រាប់គំនិតបន្ថែម សូមមើលទស្សនាវដ្តី ប្រិយមិត្ត ប្រចាំខែនេះ ។

យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ កំពុងបង្រៀន — យ៉ូសែប ស៊្មីធ កំពុងផ្សព្វផ្សាយ ដោយ ស៊ែម ឡឡឺរ៍