“Mga Tingog sa Pagpahiuli: Pagpundok ngadto sa Ohio,” Dali, Sunod Kanako—Alang sa Panimalay ug sa Simbahan: Doktrina ug mga Pakigsaad 2025 (2025)
“Pagpundok ngadto sa Ohio,” Dali, Sunod Kanako—Alang sa Panimalay ug sa Simbahan: 2025
Mga Tingog sa Pagpahiuli
Pagpundok ngadto sa Ohio
Phebe Carter
Lakip sa daghang mga Santos kinsa mipundok ngadto sa Ohio niadtong mga 1830 mao si Phebe Carter. Mipasakop siya sa Simbahan didto sa amihanang bahin sa Estados Unidos sa nagpangidaron siya og tunga-tunga sa baynte, bisan og ang iyang mga ginikanan wala nagpasakop. Sa kaulahian gisulat niya ang iyang desisyon sa pagbalhin ngadto sa Ohio aron mahiusa sa mga Santos:
“Nahibulong ang akong mga higala sa akong gihimo, ako usab, apan sa sulod kanako may nag-ingon nga padayon lang. Ang kasubo sa akong inahan sa akong pagbiya daw dili nako maantos, ug kon dili tungod sa espiritu nga akong gibati nasayop unta ko sa kaulahian. Gisultihan ko sa akong inahan nga mas bali nga makita ko niya nga gilubong kay sa mag-inusarang moadto sa walay pagbati nga kalibotan.
“‘[Phebe],’ miingon siya, nangamuyo, ‘balik kanako kon imong masuta ang Mormonismo dili tinuod?’
“Mitubag ko, ‘oo, ma; mobalik ko.’ … Ang akong tubag nakahupay sa iyang kabalaka; apan nakapaguol kaayo kanamong tanan ang panagbulag. Sa dihang miabot na ang panahon sa akong pagbiya dili ko makaako sa pagsulti sa panamilit; busa akong gisulat ang akong mga panamilit sa matag usa, ug gibilin kini ibabaw sa lamesa, midagan sa silong ug misakay sa karwahe. Sa ingon ako mibiya sa akong pinalangga nga panimalay sukad sa akong pagkabata aron mahiusa ang akong kinabuhi uban sa mga santos sa Dios.”
Diha sa usa niadtong mga mensahe sa pagpanamilit, misulat si Phebe:
“Minahal nga mga Ginikanan—hapit nako mobiya sa gigikanan kong panimalay sa dugay nga panahon … wala ko kahibalo unsa kadugay—apan inubanan sa mapasalamaton nakong mga pagbati alang sa kalumo nga akong nadawat gikan sa akong pagkabata hangtod sa karong taknaa—apan ang Kahitas-an ingon og nagsugo niini sa bisan unsang paagi karon kay sa kaniadto. Itugyan nalang nato kining tanan ngadto sa mga kamot sa Kahitas-an ug magmapasalamaton nga kita gitugotan nga magkauban sa pagpakabuhi ubos sa maayo kaayo nga kahimtang sama sa atong naangkon, nagtuo nga ang tanang butang mamaayo ra alang sa atong kaayohan kon kita mohigugma sa Dios labaw sa tanan. Hinunoa nga makaampo kita sa usa ka Dios kinsa modungog sa sinsero nga mga pag-ampo sa tanan niyang mga nilalang ug mohatag kanato nianang labing maayo alang kanato. …
“Ma, nagtuo ko nga kabubut-on kini sa Dios nga ako moadto sa kasadpan ug nakumbinser ako nga mao gayod kini sulod sa dugay nang panahon. Karon makahimo na ako nga makaadto … ; nagtuo ko nga ang espiritu sa Ginoo ang nakahimo niini nga paigo ra sa tanang butang. O ayaw kahingawa alang sa imong anak; ang Ginoo mohupay kanako. Nagtuo ko nga ang Ginoo moamuma kanako ug mohatag nianang labing maayo. … Moadto ko kay ang Agalon nagtawag—siya mihimo sa akong katungdanan nga yano.”