“ສຽງຂອງການຟື້ນຟູ: ການເຕົ້າໂຮມຢູ່ລັດໂອໄຮ,” ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ—ສຳລັບບ້ານ ແລະ ໂບດ: ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 2025 (2025)
“ການເຕົ້າໂຮມຢູ່ລັດໂອໄຮໂອ,” ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ—ສຳລັບບ້ານ ແລະ ໂບດ: 2025
ສຽງຂອງການຟື້ນຟູ
ການເຕົ້າໂຮມຢູ່ລັດໂອໄຮໂອ
Kirtland Village [ໝູ່ບ້ານຢູ່ເມືອງເຄີດແລນ], ໂດຍ ອາລ໌ ຣາວສ໌
ຟີບີ ຄາດເທີ
ໃນບັນດາໄພ່ພົນຢ່າງຫລວງຫລາຍ ທີ່ໄດ້ໄປເຕົ້າໂຮມກັນຢູ່ລັດໂອໄຮໂອ ໃນຊ່ວງຊຸມປີ 1830 ແມ່ນນາງຟີບີ ຄາດເທີ. ນາງໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມສາດສະໜາຈັກ ຢູ່ພາກຕາເວັນອອກສຽງເໜືອຂອງສະຫະລັດອາເມຣິກາ ຕອນນາງມີອາຍຸຊາວປາຍປີ, ແຕ່ພໍ່ແມ່ຂອງນາງບໍ່ໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມ. ຕໍ່ມານາງໄດ້ຂຽນເຖິງການຕັດສິນໃຈຂອງນາງ ທີ່ຈະຍ້າຍໄປລັດໂອໄຮໂອ ເພື່ອເຂົ້າຮ່ວມກັບໄພ່ພົນວ່າ:
“ໝູ່ເພື່ອນຂອງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ປະຫລາດໃຈກັບການຕັດສິນໃຈຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ຄືກັນກັບຂ້າພະເຈົ້າ, ແຕ່ມີບາງສິ່ງຢູ່ພາຍໃນທີ່ກະຕຸ້ນໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າເຮັດ. ຄວາມໂສກເສົ້າຂອງແມ່ຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ຕອນຂ້າພະເຈົ້າຊິໜີຈາກບ້ານ ເຮັດໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າເກືອບທົນເຫັນບໍ່ໄດ້, ແລະ ຖ້າຫາກບໍ່ເປັນເພາະວິນຍານທີ່ຢູ່ພາຍໃນຕົວຂ້າພະເຈົ້າ, ຂ້າພະເຈົ້າຄົງຫວັ່ນໄຫວໃນນາທີສຸດທ້າຍ. ແມ່ຂອງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ບອກຂ້າພະເຈົ້າວ່າ ເພິ່ນຢາກເຫັນຂ້າພະເຈົ້າຖືກຝັງ ຍັງຈະດີກວ່າ ທີ່ເຫັນຂ້າພະເຈົ້າເດີນທາງຄົນດຽວ ໄປໃນໂລກທີ່ໂຫດຮ້າຍນີ້.
“‘[ຟີບີ],’ ເພິ່ນເວົ້າ, ຢ່າງປະທັບໃຈວ່າ, ‘ລູກຊິກັບຄືນມາຫາແມ່ບໍ ຖ້າຫາກລູກພົບວ່າ ລັດທິມໍມອນບໍ່ເປັນຄວາມຈິງ?’
“ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຕອບວ່າ, ‘ໂດຍ, ລູກຊິກັບມາ.’ … ຄຳຕອບຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ເພິ່ນສະບາຍໃຈຂຶ້ນແດ່; ແຕ່ມັນເຮັດໃຫ້ພວກເຮົາໂສກເສົ້າຫລາຍທີ່ຈະຈາກກັນ. ເມື່ອເວລາມາເຖິງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຕ້ອງອອກເດີນທາງ ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ກ້າທີ່ຈະບອກລາ; ສະນັ້ນ ຂ້າພະເຈົ້າຈຶ່ງໄດ້ຂຽນຈົດໝາຍບອກລາທຸກຄົນແທນ, ແລະ ໄດ້ປະມັນໄວ້ເທິງໂຕະ, ໄດ້ແລ່ນລົງຂັ້ນໄດ ແລະ ຂຶ້ນລົດມ້າໄປ. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ໜີຈາກບ້ານເກີດທີ່ແສນຮັກຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ເພື່ອເຊື່ອມໂຍງຊີວິດຂອງຂ້າພະເຈົ້າເຂົ້າກັບໄພ່ພົນຂອງພຣະເຈົ້າດັ່ງນັ້ນ.”
ໃນຈົດໝາຍສັ່ງລາສະບັບໜຶ່ງໃນຈົດໝາຍເຫລົ່ານັ້ນ, ນາງຟີບີໄດ້ຂຽນວ່າ:
“ພໍ່ແມ່ທີ່ເຄົາລົບ—ບັດນີ້ ລູກຊິໄດ້ຈາກບ້ານຂອງພໍ່ແມ່ໄປແລ້ວຊົ່ວໄລຍະໜຶ່ງ … ລູກບໍ່ຮູ້ວ່າດົນປານໃດ—ແຕ່ບໍ່ໄດ້ຈາກໄປໂດຍປາດສະຈາກຄວາມກະຕັນຍູຕໍ່ຄວາມເມດຕາທີ່ລູກໄດ້ຮັບຈາກພໍ່ແມ່ນັບແຕ່ລູກເກີດມາ—ແຕ່ເບິ່ງຄືວ່າພຣະເຈົ້າໄດ້ບັນຊາລູກໃນເວລານີ້ ຫລາຍກວ່າທີ່ຜ່ານມາ. ຂໍໃຫ້ພວກເຮົາຈົ່ງມອບທຸກສິ່ງເຫລົ່ານີ້ໄວ້ໃນພຣະຫັດຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ຂອບພຣະໄທພຣະອົງທີ່ໄດ້ອະນຸຍາດໃຫ້ພວກເຮົາໄດ້ຢູ່ນຳກັນເປັນເວລາດົນນານ ໃນສະພາບການທີ່ດີ ທີ່ພວກເຮົາໄດ້ມີ, ໂດຍທີ່ເຊື່ອວ່າ ທຸກສິ່ງຈະເປັນໄປເພື່ອຄວາມດີຂອງພວກເຮົາ ຖ້າຫາກພວກເຮົາຮັກພຣະເຈົ້າຫລາຍທີ່ສຸດ. ຂໍໃຫ້ພວກເຮົາຮັບຮູ້ວ່າ ພວກເຮົາສາມາດອະທິຖານຫາພຣະເຈົ້າ ຜູ້ຈະຮັບຟັງຄຳອະທິຖານທີ່ຈິງໃຈຂອງຜູ້ທີ່ພຣະອົງໄດ້ສ້າງ ແລະ ປະທານສິ່ງທີ່ດີທີ່ສຸດໃຫ້ພວກເຮົາ. …
“ແມ່ເອີຍ, ລູກເຊື່ອວ່າ ມັນເປັນພຣະປະສົງຂອງພຣະເຈົ້າ ທີ່ໃຫ້ລູກໄປພາກຕາເວັນຕົກ ແລະ ລູກໝັ້ນໃຈກ່ຽວກັບເລື່ອງນີ້ໄດ້ດົນແລ້ວ. ບັດນີ້ ເສັ້ນທາງໄດ້ເປີດໃຫ້ລູກ … ; ລູກເຊື່ອວ່າ ມັນແມ່ນພຣະວິນຍານຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ທີ່ກະທຳສິ່ງນີ້ ຊຶ່ງພຽງພໍສຳລັບທຸກສິ່ງ. ຂໍໃຫ້ແມ່ຢ່າເປັນຫ່ວງນຳລູກເລີຍ; ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະປອບໂຍນລູກ. ລູກເຊື່ອວ່າພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະດູແລລູກ ແລະ ປະທານສິ່ງທີ່ດີທີ່ສຸດໃຫ້ລູກ. … ລູກໄປເພາະວ່າພຣະອາຈານຂອງລູກໄດ້ເອີ້ນໃຫ້ລູກໄປ—ພຣະອົງໄດ້ເຮັດໃຫ້ລູກເຫັນໜ້າທີ່ຂອງລູກຢ່າງແຈ່ມແຈ້ງ.”