« ថ្ងៃទី ២០–២៦ ខែ មេសា ។ ម៉ូសាយ ៤–៦ ៖ ‹ ការផ្លាស់ប្តូរដ៏ធំ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរមរមន ឆ្នាំ ២០២០ ( ឆ្នាំ ២០២០ )
« ថ្ងៃទី ២០–២៦ ខែ មេសា ។ ម៉ូសាយ ៤–៦ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០២០
ថ្ងៃទី ២០–២៦ ខែ មេសា
ម៉ូសាយ ៤–៦
« ការផ្លាស់ប្តូរដ៏ធំ »
នៅពេលបងប្អូនអាន និងពិចារណា ម៉ូសាយ ៤–៦ សូមយកចិត្តទុកដាក់នឹងការបំផុសគំនិតមកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ តើរឿងល្អៗដែលបងប្អូនត្រូវបានបំផុសគំនិតឲ្យធ្វើមានអ្វីខ្លះ ? ( សូមមើល ម៉ូសាយ ៥:២ ) ។
កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូន
តើបងប្អូនធ្លាប់ឮនរណាម្នាក់និយាយ និងទទួលអារម្មណ៍បំផុសគំនិតផ្លាស់ប្ដូរជីវិតរបស់បងប្អូនឬទេ ? ប្រហែលជាបងប្អូនបានសម្រេចចិត្តដើម្បីរស់នៅឲ្យមានភាពខុសគ្នាបន្ដិច ឬខុសគ្នាច្រើន—ដោយសារតែអ្វីដែលបងប្អូនស្ដាប់ឭ ។ ទេសនកថារបស់ស្ដេចបេនយ៉ាមីន គឺជាទេសនកថាប្រភេទនោះ ហើយសេចក្ដីពិតដែលទ្រង់បានបង្រៀន មានឥទ្ធិពលមកលើរាស្ត្រដែលបានស្ដាប់ឮទេសនកថាទាំងនោះ ។ ស្ដេចបេនយ៉ាមីនបានចែកចាយនឹងរាស្ត្ររបស់ទ្រង់អំពីអ្វីដែលទេវតាមួយអង្គបានបង្រៀនដល់ទ្រង់— ដែលជាពរជ័យដ៏អស្ចារ្យអាចកើតមានមកតាមរយៈ « ព្រះលោហិតដ៏ធួននៃព្រះគ្រីស្ទ » ( ម៉ូសាយ ៤:២ ) ។ សារលិខិតរបស់ទ្រង់បានផ្លាស់ប្ដូរទស្សនអំពីខ្លួនពួកគេទាំងស្រុង ( សូមមើល ម៉ូសាយ ៤:២ ) បានផ្លាស់ប្ដូរបំណងប្រាថ្នារបស់ពួកគេ ( សូមមើល ម៉ូសាយ ៥:២ ) ហើយបានបំផុសគំនិតពួកគេឲ្យចុះសេចក្ដីសញ្ញាជាមួយនឹងព្រះថា ពួកគេនឹងធ្វើតាមព្រះទ័យទ្រង់ជានិច្ច ( សូមមើល ម៉ូសាយ ៥:៥ ) ។ នេះគឺជារបៀបដែលពាក្យរបស់ស្ដេចបេនយ៉ាមីនមានឥទ្ធិពលទៅលើរាស្ត្រទ្រង់ ។ តើពាក្យទាំងនោះមានឥទ្ធិពលលើបងប្អូនយ៉ាងដូចម្ដេច ?
គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន
តាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ខ្ញុំអាចទទួល ហើយរក្សាការផ្ដាច់បាបពីអំពើបាបរបស់ខ្ញុំ ។
ការយកឈ្នះលើមនុស្សខាងសាច់ឈាមពុំមែនងាយស្រួលទេ ។ វាតម្រូវឲ្យមានការខិតខំកាន់តែខ្លាំងដើម្បីប្រែក្លាយ « ជាពួកបរិសុទ្ធតាមរយៈដង្វាយធួននៃព្រះគ្រីស្ទ ជាអម្ចាស់ » ( ម៉ូសាយ ៣:១៩ ) ។ ពេលខ្លះ ទោះជាពេលបងប្អូនមានអារម្មណ៍ទទួលបានការអភ័យទោសចំពោះអំពើបាបរបស់បងប្អូនក្ដី ក៏បងប្អូនអាចនឹងមានការលំបាកក្នុងការរក្សាអារម្មណ៍នោះ ហើយស្ថិតនៅលើផ្លូវនៃសុចរិតផងដែរ ។ ស្ដេចបេនយ៉ាមីនបានបង្រៀនរាស្ត្រទ្រង់ទាំងពីរបៀប ទទួល និង រក្សា ការផ្ដាច់បាប ហើយរស់នៅប្រកាន់ឲ្យខ្ជាប់ខ្ជួនក្នុងនាមជាពួកបរិសុទ្ធ ។ នៅពេលបងប្អូនសិក្សា ជំពូក ៤ ក្នុងគម្ពីរម៉ូសាយ បងប្អូនអាចនឹងសួរសំណួរខ្លួនឯងដូចតទៅនេះ ៖
-
ខ ១–១២ ៖តើមានពរជ័យអ្វីខ្លះដែលការផ្ដាច់បាបបានកើតមានចំពោះរាស្ត្ររបស់ស្ដេចបេនយ៉ាមីន ? តើស្ដេចបេនយ៉ាមីនបានបង្រៀនអ្វីខ្លះដើម្បីជួយពួកគេបន្ដរក្សាការផ្ដាច់បាបរបស់ពួកគេ ? តើទ្រង់បានបង្រៀនអ្វីខ្លះអំពីរបៀបយើងទទួលបានសេចក្ដីសង្គ្រោះ ? សូមកត់ចំណាំអំពីអ្វីដែលស្ដេចបេនយ៉ាមីនបានមានបន្ទូលថា យើងគួរតែ « ចងចាំ ហើយចងចាំជានិច្ច » ( ខ ១១ ) ។ តើបងប្អូនមានអារម្មណ៍បំផុសគំនិតអ្វីខ្លះដើម្បីចងចាំអំពីរឿងទាំងនេះ ?
-
ខ ១២–១៦ ៖យោងទៅតាមខគម្ពីរទាំងនេះតើអ្វីខ្លះនឹងកើតឡើងនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង បើយើងធ្វើនូវរឿងដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុង ខ ១១ នោះ ? តើបងប្អូនធ្លាប់មានបទពិសោធន៍នៃការផ្លាស់ប្ដូរទាំងនេះនៅក្នុងជីវិតរបស់បងប្អូនឬទេ ? តើពួកគេទាក់ទងនឹងការផ្លាស់ប្ដូរដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុង ម៉ូសាយ ៣:១៩ យ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
ខ ១៦–៣០ ៖តើការចែកចាយជាមួយនឹងជនទ័លក្រជួយយើងឲ្យរក្សាការផ្ដាច់បាបរបស់យើងយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើបងប្អូនអាចអនុវត្ត ខ ២៧ ទៅក្នុងការខិតខំរបស់បងប្អូនដើម្បីក្លាយដូចជាព្រះគ្រីស្ទយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមមើលផងដែរ ដេវីឌ អេ បែដណា « Always Retain a Remission of Your Sins » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៦ ទំព័រ ៥៩–៦២ ឌែល ជី រិនឡាន់ « Preserving the Heart’s Mighty Change » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៩ ទំព័រ ៩៧–៩៩ ។
ព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអម្ចាស់អាចបណ្ដាលឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរដ៏ធំនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់ខ្ញុំ ។
វាជារឿងធម្មតាដែលមនុស្សនិយាយថា « ខ្ញុំមិនអាចផ្លាស់ប្ដូរ ។ ខ្ញុំគឺរបៀបហ្នឹង » ។ ផ្ទុយទៅវិញ បទពិសោធន៍របស់រាស្ត្រស្ដេចបេនយ៉ាមីន បង្ហាញយើងអំពីរបៀបដែលព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះអម្ចាស់ អាចផ្លាស់ប្ដូរដួងចិត្តយើងដ៏ពិត ។ ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានបង្រៀនថា ៖ « យើងអាចផ្លាស់ប្ដូរឥរិយាបទយើង ។ បំណងយើងអាចផ្លាស់ប្ដូរ ។… ការផ្លាស់ប្ដូរពិត—ការផ្លាស់ប្ដូរជានិរន្ដរ៍— អាចកើតមានមកតែតាមរយៈការព្យាបាល ការសម្អាត និងព្រះចេស្ដានៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។… ដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជា ដំណឹងល្អនៃការផ្លាស់ប្ដូរ ! » ( Decisions for Eternity » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៣ ទំព័រ ១០៨ ) ។
នៅពេលបងប្អូនអានអំពី ការផ្លាស់ប្ដូរដែលរាស្ត្ររបស់ស្ដេចបេនយ៉ាមីនបានមានបទពិសោធន៍ ចូរគិតអំពីរបៀបដែល « ការផ្លាស់ប្តូរដ៏ធំ » នាំឲ្យមានការផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿដ៏ពិតបានកើតមានឡើង—ឬអាចកើតមានឡើង— នៅក្នុងជីវិតរបស់បងប្អូន ។ តើបងប្អូនធ្លាប់មានគ្រា « ដ៏ធំ » មួយចំនួនដឹកនាំឲ្យមានការផ្លាស់ប្ដូរក្នុងដួងចិត្តរបស់បងប្អូន ឬតើបងប្អូនធ្លាប់មានការផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿរបស់បងប្អូនបានកើតមានឡើងបន្ដិចម្ដងៗដែរឬទេ ?
សូមមើលផងដែរ អេសេគាល ៣៦:២៦–២៧, អាលម៉ា ៥:១៤ ដេវីឌ អេ បែដណា « Converted unto the Lord » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១២ ទំព័រ ១០៦–១០៩ ។
ខ្ញុំបានលើកដាក់មកលើខ្លួនខ្ញុំនូវព្រះនាមនៃព្រះគ្រីស្ទ នៅពេលខ្ញុំធ្វើសេចក្ដីសញ្ញា ។
មូលហេតុមួយដែលស្ដេចបេនយ៉ាមីន ចង់ថ្លែងទៅកាន់រាស្ត្ររបស់ទ្រង់គឺ « ដាក់ឈ្មោះរាស្ត្ររបស់ទ្រង់ » ។ ប្រជាជនខ្លះគឺជាសាសន៍នីហ្វៃ ហើយអ្នកដទៃទៀត គឺជាកូនចៅអាម៉ូលេក ប៉ុន្តែទាំងនេះពុំមែនជាឈ្មោះដែលទ្រង់មាននៅក្នុងគំនិតនោះទេ ។ ទ្រង់បានអញ្ជើញរាស្ត្រទ្រង់ឲ្យលើកដាក់លើខ្លួនពួកគេនូវ « ព្រះនាមនៃព្រះគ្រីស្ទ » ជាចំណែកនៃសេចក្ដីសញ្ញារបស់ពួកគេក្នុងការគោរពប្រតិបត្តិតាមព្រះ ( ម៉ូសាយ ១:១១, ៥:១០ ) ។ តើបងប្អូនរៀនអ្វីខ្លះមកពី ម៉ូសាយ ៥:៧–៩ អំពីអត្ថន័យដើម្បីលើកដាក់លើខ្លួនបងប្អូននូវព្រះនាមនៃព្រះគ្រីស្ទ ?
អែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន បានបង្រៀនថា « ប្រភពនៃ [ សីលធម៌ និង អំណាចខាងវិញ្ញាណ ] គឺជាព្រះ ។ ការចូលទៅកាន់អំណាចនោះ គឺតាមរយៈសេចក្ដីសញ្ញារបស់យើងជាមួយនឹងទ្រង់ » ( « The Power of Covenants » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៩ ទំព័រ ២០ ) ។ នៅពេលបងប្អូនអាន ម៉ូសាយ ៥: ៥–១៥ ធ្វើជាបញ្ជីនៃពរជ័យដែលនឹងកើតមាននៅក្នុងជីវិតរបស់បងប្អូន នៅពេលបងប្អូនរក្សាសេចក្ដីសញ្ញាដែលបងប្អូនបានធ្វើជាមួយនឹងព្រះ ។ តើការរក្សាសេចក្ដីសញ្ញារបស់បងប្អូនជួយបងប្អូនរក្សា « ការផ្លាស់ប្តូរដ៏ធំ » ដែលកើតមាននៅក្នុងខ្លួនបងប្អូន តាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់យ៉ាងដូចម្ដេច ?
គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ
នៅពេលបងប្អូនអានគម្ពីរជាមួយនឹងគ្រួសាររបស់បងប្អូន នោះព្រះវិញ្ញាណអាចជួយបងប្អូនឲ្យស្គាល់ថាគោលការណ៍អ្វីដែលត្រូវគូសបញ្ជាក់ និងពិភាក្សាដើម្បីបំពេញតាមតម្រូវការរបស់គ្រួសារបងប្អូន ។ ទាំងនេះគឺជាគំនិតយោបល់មួយចំនួន ។
ម៉ូសាយ ៤:៩–១២
តើគ្រួសាររបស់បងប្អូនកាន់តែ « ជឿទៅលើព្រះ » ( ម៉ូសាយ ៤:៩ ) និង « ការចងចាំពីភាពមហិមារបស់ព្រះជានិច្ចយ៉ាងដូចម្ដេច ? » ( ម៉ូសាយ ៤:១១ ) ។ ប្រហែលជាសមាជិកគ្រួសារអាចអាន ម៉ូសាយ ៤:៩–១២ ហើយប្រាប់អំពីឃ្លាទាំងឡាយដែលជួយស្ថាបនាជំនឿរបស់ពួកគេទៅលើព្រះ ។ បន្ទាប់មក ពួកគេអាចសរសេរឃ្លាទាំងនោះ ហើយដាក់វានៅក្នុងផ្ទះទុកជាការរំឭក ។ តើការចងចាំអំពីរឿងទាំងនេះនឹងជួយយើង « រីករាយជានិច្ច » ហើយ « រក្សាការផ្តាច់បាប [ របស់យើង ] យ៉ាងដូចម្ដេច ? ( ម៉ូសាយ ៤:១២ ) ។
ម៉ូសាយ ៤:១៤–១៥
តើយើងបានរៀនអ្វីខ្លះអំពីជម្លោះ និងការទាស់ទែងចេញមកពីខគម្ពីរទាំងនេះ ?
ម៉ូសាយ ៤:១៦–២៦
តើតាមមធ្យោបាយណាដែលយើងទាំងអស់គ្នាជាអ្នកសុំទាន ? យោងទៅតាមខគម្ពីរទាំងនេះ តើយើងគួរតែប្រព្រឹត្តចំពោះកូនចៅរបស់ព្រះទាំងអស់យ៉ាងដូចម្ដេច ? ( ម៉ូសាយ ៤:២៦ ) ។ តើនរណាត្រូវការជំនួយរបស់យើង ?
ម៉ូសាយ ៤:២៧
តើគ្រួសាររបស់បងប្អូនកំពុងរត់ហួសកម្លាំងដែលបងប្អូនមានឬទេ ? ប្រហែលជាបងប្អូនអាចអញ្ជើញសមាជិកគ្រួសារឲ្យវាយតម្លៃអំពីសកម្មភាពរបស់ពួកគេដើម្បីប្រាកដថាពួកគេកំពុងឧស្សាហ៍ព្យាយាម ប៉ុន្តែក៏ឆ្លាតវៃផងដែរ ។
ម៉ូសាយ ៥:៥–១៥
តើការលើកដាក់ព្រះនាមនៃព្រះគ្រីស្ទមកលើខ្លួនយើងផ្ដល់យោបល់អ្វីខ្លះអំពីទំនាក់ទំនងរបស់យើងនឹងទ្រង់ ? វាអាចនឹងជួយផងដែរដើម្បីពិភាក្សាអំពីមូលហេតុដែលមនុស្សពេលខ្លះសរសេរឈ្មោះរបស់ពួកគេនៅលើរបស់របររបស់ពួកគេ ។ តើយើងអាចបង្ហាញថា យើង « ជាកម្មសិទ្ធិ » របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សម្រាប់គំនិតបន្ថែមសម្រាប់ការបង្រៀនដល់កុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនសប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុងសៀវភៅ ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់ថ្នាក់បឋមសិក្សា ។