« ថ្ងៃទី ២៧ ខែ មេសា–ថ្ងៃទី ៣ ខែ ឧសភា ។ ម៉ូសាយ ៧–១០ ៖ ‹ នៅក្នុងកម្លាំងនៃព្រះអម្ចាស់ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរមរមន ឆ្នាំ ២០២០ ឆ្នាំ ២០២០ ( ឆ្នាំ ២០២០ )
« ថ្ងៃទី ២៧ ខែ មេសា–ថ្ងៃទី ៣ ខែ ឧសភា ។ ម៉ូសាយ ៧–១០ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០២០
មីនេវ៉ា ខេ ថៃឆើត ( ឆ្នាំ ១៨៨៨-១៩៧៦ ) Ammon before King Limhi, ឆ្នាំ ១៩៤៩-១៩៥១ ប្រេងលើបន្ទះឈើទំហំ ៣៥១៥/១៦ x ៤៨ អ៊ិញ ។ សារមន្ទីរសិល្បៈសាកលវិទ្យាល័យព្រិកហាំ យ៉ង់ ឆ្នាំ១៩៦៩ ។
ថ្ងៃទី ២៧ ខែ មេសា–ថ្ងៃទី ៣ ខែ ឧសភា
ម៉ូសាយ ៧–១០
« នៅក្នុងកម្លាំងរបស់ព្រះអម្ចាស់ »
នៅពេលបងប្អូនអាន ព្រះវិញ្ញាណអាចនាំចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូនផ្ដោតទៅលើឃ្លា ឬវគ្គបទគម្ពីរជាក់លាក់មួយចំនួន ។ សូមសរសេរអំពីអារម្មណ៍របស់បងប្អូនអំពីវគ្គបទគម្ពីរទាំងនោះអនុវត្តចំពោះបងប្អូន ។
កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូន
ខណៈដែលរាស្ត្ររបស់ស្ដេចម៉ូសាយកំពុងរីករាយនឹង « សេចក្ដីសុខសាន្ដតរៀងមក » នៅសារ៉ាហិមឡា ( ម៉ូសាយ ៧:១ ) គំនិតរបស់ពួកគេបានងាកទៅរកក្រុមសាសន៍នីហ្វៃផ្សេងទៀត ដែលជាច្រើនឆ្នាំពីមុនមកនោះបានចាកចេញទៅរស់នៅក្នុងទឹកដីលីហៃ–នីហ្វៃ ។ មនុស្សជាច្រើនជំនាន់បានកន្លងផុតទៅ ហើយរាស្ត្ររបស់ម៉ូសាយ ពុំបានឮដំណឹងអ្វីសោះអំពីពួកគេ ។ ដូច្នេះម៉ូសាយបានសុំឲ្យអាំម៉ូនដឹកនាំក្រុមមួយទៅស្រាវជ្រាវរកសាសន៍នីហ្វៃដែលបានចាកចេញទៅនោះ ។ ក្រុមស្រាវជ្រាវបានរកឃើញថាពួកសាសន៍នីហ្វៃ « ក៏ព្រោះតែសេចក្ដីទុចរិត » ( ម៉ូសាយ ៧:២៤ ) ត្រូវបានចាប់ជាឈ្លើយរបស់ពួកសាសន៍លេមិន ។ ប៉ុន្តែពេលអាំម៉ូន និងបងប្អូនប្រុសរបស់គាត់បានទៅដល់ រំពេចនោះពួកគេបានមានសង្ឃឹមថានឹងត្រូវបានរំដោះ ។
ពេលខ្លះ ពួកយើងក៏ដូចជាពួកសាសន៍នីហ្វៃដែលជាប់ជាឈ្លើយទាំងនោះផងដែរ ដែលកំពុងរងទុក្ខដោយសារតែអំពើបាបរបស់ខ្លួនយើង ងឿងឆ្ងល់ថាពួកយើងនឹងរកបានភាពសុខសាន្ដម្ដងទៀតបានឬទេ ។ ពេលខ្លះយើងគឺដូចជាអាំម៉ូន ត្រូវបានបំផុសគំនិតឲ្យឈោងទៅជួយអ្នកដទៃ ហើយទីបំផុតបានឃើញថា កិច្ចខិតខំរបស់យើងបានបំផុសគំនិតដល់ពួកគេ « ឲ្យងើបមុខ [ ពួកគេ ] ឡើង ហើយអររីករាយចុះ ហើយដាក់ទីទុកចិត្ត [ ពួកគេ ] ទៅលើព្រះ » ( ម៉ូសាយ ៧:១៩ ) ។ មិនថាស្ថានភាពរបស់យើងយ៉ាងណាទេ យើងទាំងអស់គ្នាចាំបាច់ត្រូវប្រែចិត្ត ហើយ « បែរត្រឡប់មករកព្រះអម្ចាស់ដោយស្មោះពីចិត្ត » ដោយសេចក្ដីជំនឿថា « ទ្រង់នឹងដោះលែង [ យើង ] ឲ្យរួច » ( ម៉ូសាយ ៧:៣៣ ) ។
គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន
បើខ្ញុំងាកទៅរកព្រះអម្ចាស់ ទុកចិត្តលើទ្រង់ ហើយបម្រើទ្រង់ នោះទ្រង់នឹងដោះលែងខ្ញុំ ។
ពេលជួបអាំម៉ូន ជាសាសន៍នីហ្វៃមកពីសារ៉ាហិមឡាបានផ្ដល់ពន្លឺនៃសេចក្ដីសង្ឃឹមដល់ស្ដេចលិមហៃ ហើយទ្រង់ចង់ចែកចាយសេចក្ដីសង្ឃឹមនោះទៅដល់រាស្ត្រទ្រង់ ។ នៅពេលបងប្អូនអាន ម៉ូសាយ ៧:១៤–៣៣ កត់សម្គាល់អំពីអ្វីដែលលិមហៃបានថ្លែងទៅ កាន់រាស្ត្ររបស់ទ្រង់ដើម្បីលើកទឹកចិត្តពួកគេ ពង្រឹងជំនឿពួកគេ ហើយផ្ដល់សេចក្ដីសង្ឃឹមដល់ពួកគេថា ព្រះនឹងជួយពួកគេ ។ ទោះជាបងប្អូនពុំមានកំហុសនឹងអំពើបាបដូចគ្នានឹងរាស្ត្ររបស់ស្ដេចលិមហៃក្ដី តើពាក្យរបស់ទ្រង់អាចជួយបងប្អូនឲ្យងាកទៅរកព្រះអម្ចាស់យ៉ាងដូចម្ដេច ? បងប្អូននឹងកត់សម្គាល់ឃើញថា លិមហៃបានរំឭកដល់រាស្ត្ររបស់ទ្រង់អំពីដំណើររឿងនៃការដោះលែងរបស់ព្រះកាលពីអតីតកាល ( សូមមើល ខ ១៨–២០ ) ។ តើដំណើររឿងទាំងនេះ ក៏ដូចជាដំណើររឿងខាងវិញ្ញាណដទៃទៀត ឬបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួន ជួយដល់បងប្អូនទុកចិត្តលើព្រះយ៉ាងដូចម្ដេច ?
តើផ្ទាំងចំណារ ២៤ ផ្ទាំងដែលប្រជាជនលិមហៃបានរកឃើញមានអ្វីខ្លះ ?
ខណៈដែលក្រុមតូចមួយរបស់រាស្ត្រស្ដេចលិមហៃ កំពុងស្រាវជ្រាវរកដែនដីសារ៉ាហិមឡាមិនឃើញ នោះពួកគេបានរកឃើញផ្ទាំងចំណារមាន ២៤ ផ្ទាំងដែលមានឆ្លាក់នៅក្នុងភាសាមួយដែលពុំស្គាល់ ។ ផ្ទាំងចំណារទាំងនេះ ដែលត្រូវបានបកប្រែដោយស្ដេចម៉ូសាយ បានប្រាប់អំពីប្រជាជនមួយដែលត្រូវបានស្គាល់ថាជាសាសន៍យ៉ារ៉េឌ ដែលបានមកដល់ដែនដីសន្យាមកពីប៉មបាបិល ហើយទីបំផុតត្រូវបានបំផ្លាញចោលនោះ ( សូមមើល ម៉ូសាយ ២៨:១១–១៩ ) ។ ក្រោយមកមរ៉ូណៃបានសង្ខេបផ្ទាំងទាំងនេះ ( សូមមើល អេធើរ ១:១–២ ) ដែលបានក្លាយជាគម្ពីរអេធើរ ។ សូមកត់ចំណាំនៅក្នុង ម៉ូសាយ ២៨:១៨ អំពីឥទ្ធិពលនៃកំណត់ត្រានេះអំពីប្រជាជនរបស់ម៉ូសាយ ។
ព្រះអម្ចាស់ប្រទានព្យាការី អ្នកមើលឆុត និង អ្នកទទួលវិវរណៈដើម្បីផ្ដល់ប្រយោជន៍ដល់មនុស្សជាតិ ។
នៅពេលលិមហៃបានស្ដាប់ឮទីបន្ទាល់អាំម៉ូនថា ព្រះអម្ចាស់បានហៅអ្នកមើលឆុតម្នាក់មក លិមហៃ « មានសេចក្ដីរីករាយជាខ្លាំង ហើយបានថ្លែងអំណរគុណដល់ព្រះ » ( ម៉ូសាយ ៨:១៩ ) ។ ហេតុអ្វីបងប្អូនគិតថា ទ្រង់មានអារម្មណ៍បែបនេះ ? តើបងប្អូនរៀនអ្វីខ្លះអំពីអ្នកមើលឆុតមកពីពាក្យរបស់អាំម៉ូននៅក្នុង ម៉ូសាយ ៨:១៣–១៩ ? នៅក្នុងជំនាន់របស់យើង « គណៈប្រធានទីមួយ និងក្រុមប្រឹក្សានៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានគាំទ្រឲ្យធ្វើជា ពួកព្យាការី អ្នកមើលឆុត និង អ្នកទទួលវិវរណៈ » ( សេចក្តីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « អ្នកមើលឆុត » ) ។ តើពេលណាជាពេលចុងក្រោយដែលបងប្អូនពិចារណាអំពីពរជ័យនៃការមានព្យាការី អ្នកមើលឆុត និង អ្នកទទួលវិវរណៈនៅលើផែនដី ? ប្រហែលជាបងប្អូនអាចកត់ត្រាអំពីរបៀបដែលពួកព្យាការី អ្នកមើលឆុត និង អ្នកទទួលវិវរណៈ ជា « ប្រយោជន៍ដ៏ធំ » ចំពោះបងប្អូន ( ម៉ូសាយ ៨:១៨ ) ។
ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ គឺជាអ្នកមើលឆុតដ៏អស្ចារ្យ ដែលឈរនៅជាមេនៃគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រារបស់យើង ( សូមមើល គ. &និង ស. ២១:១, ១២៤:១២៥, យ៉ូសែប ស៊្មីធ—ប្រវត្តិ ១:៦២ ) ។ តើលោកបង្ហាញអំពីការពិពណ៌នារបស់អាំម៉ូនអំពីអ្នកមើលឆុតម្នាក់អំឡុងការបម្រើរបស់លោកយ៉ាងដូចម្ដេច ?
ខ្ញុំអាចប្រឈមមុខនឹងឧបសគ្គ « នៅក្នុងកម្លាំងរបស់ព្រះអម្ចាស់ » ។
ស៊ីនិព្វបានសារភាពថាគាត់មានកំហុស ។ ទ្រង់ពេលខ្លះមានការលំអៀងយ៉ាងខ្លាំង ហើយទ្រង់បានដាក់រាស្ត្ររបស់ទ្រង់—ជីដូនជីតានៃរាស្ត្ររបស់លិមហៃ—នៅក្នុងស្ថានភាពលំបាកមួយ ដោយការធ្វើការព្រមព្រៀងពុំឆ្លាតវៃជាមួយនឹងស្ដេចលេមិន ។ ប៉ុន្តែក្រោយមក នៅពេលទ្រង់បានចេញទៅធ្វើសង្គ្រាមទាស់នឹងពួកសាសន៍លេមិន ទ្រង់បានជួយរាស្ត្រទ្រង់ឲ្យប្រឈមមុខនឹងឧបសគ្គទាំងឡាយរបស់ពួកគេដោយសេចក្ដីជំនឿ ។ នៅពេលបងប្អូនអាន ម៉ូសាយ ៩–១០ សូមស្វែងរកមើលនូវអ្វីដែលប្រជាជនស៊ីនិព្វបានធ្វើដើម្បីបង្ហាញពីសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេ ។ តើព្រះពង្រឹងដល់ពួកគេយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើវាន័យដូចម្ដេចចំពោះបងប្អូនក្នុងការឆ្ពោះទៅមុខ « នៅក្នុងកម្លាំងរបស់ព្រះអម្ចាស់ »? (ម៉ូសាយ ៩:១៧, ១០:១០–១១) ។
ជម្រើសរបស់ខ្ញុំអាចជះឥទ្ធិពលទៅច្រើនជំនាន់ ។
ស្របតាម ម៉ូសាយ ១០:១១–១៧ តើសកម្មភាព និងអាកប្បកិរិយារបស់ជីដូនជីតាពួកសាសន៍លេមិន រារាំងពួកសាសន៍លេមិន មិនឲ្យស្គាល់សេចក្ដីពិតតាមរបៀបណា ? តើជម្រើសរបស់ជីដូនជីតាពួកសាសន៍លេមិនជះឥទ្ធិពលមកលើជំនាន់នាពេលអនាគតយ៉ាងដូចម្ដេច ? ចូរគិតអំពី មនុស្សដែលអាចនឹងត្រូវរងឥទ្ធិពលដោយសារជំនឿ និងជម្រើសរបស់បងប្អូន តើបងប្អូននឹងធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីជួយពួកគេឲ្យកាន់តែមានជំនឿទៅលើព្រះគ្រីស្ទពេញលេញ ?
គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ
នៅពេលបងប្អូនអានគម្ពីរជាមួយនឹងគ្រួសាររបស់បងប្អូន នោះព្រះវិញ្ញាណអាចជួយបងប្អូនឲ្យស្គាល់ថាគោលការណ៍អ្វីដែលត្រូវគូសបញ្ជាក់ និងពិភាក្សាដើម្បីបំពេញតាមតម្រូវការរបស់គ្រួសារបងប្អូន ។ ទាំងនេះគឺជាគំនិតយោបល់មួយចំនួន ។
ម៉ូសាយ ៧:១៩–២០
សូមកត់ចំណាំអំពីគំរូដែលលិមហៃបានបង្ហាញ ដើម្បីលើកទឹកចិត្តដល់រាស្ត្ររបស់ទ្រង់ឲ្យមានសេចក្ដីជំនឿ ។ តើមានគំរូអ្វីខ្លះមកពីបទគម្ពីរដែលបំផុសគំនិតយើង « ឲ្យដាក់ទីទុកចិត្តទៅលើព្រះ » ? តើការដាក់ទីទុកចិត្តរបស់យើងទៅលើព្រះមានន័យយ៉ាងណា ? ( សូមមើលផងដែរ ម៉ូសាយ ៩:១៧, ១០:១៩ ) ។ តើមានរឿងអ្វីខ្លះមកពីជីវិតយើង ឬជីវិតជីដូនជីតាយើង ដែលយើងអាចចែកចាយដើម្បីបំផុសគំនិតឲ្យដាក់ទីទុកចិត្តទៅលើព្រះកាន់តែខ្លាំង ?
ម៉ូសាយ ៧:២៦–២៧
តើយើងអាចរៀនអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះមកពីខគម្ពីរទាំងនេះអ្វីខ្លះ? ( សូមមើលផងដែរ គ.& និងស. ១៣០:២២ ) ។ ហេតុអ្វីក៏យើងមានអំណរគុណដើម្បីដឹងអំពីរឿងទាំងនេះ ?
ម៉ូសាយ ៨:១៣–១៨
ដើម្បីជួយដល់សមាជិកគ្រួសារយើងយល់អ្វីទៅជាអ្នកមើលឆុតនោះ បងប្អូនប្រហែលជាអាចបង្ហាញរូបភាពនៃឧបករណ៍ដែលជួយពួកគេមើលឃើញរឿងទាំងឡាយដែលយើងពុំអាចមើលឃើញ បើគ្មានឧបករណ៍នោះ ដូចជា កែវយឺត ឬមីក្រូទស្សន៍ ។ តើឧបករណ៍ទាំងនេះ ដូចជាអ្នកមើលឆុតយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( សូមមើល ម៉ូសាយ ៦:៣៥–៣៦ ) ។ តើអ្នកមើលឆុតអាចមើលឃើញអ្វីខ្លះដែលយើងមើលមិនឃើញ ? តើយើងមានភស្ដុតាងអ្វីខ្លះ ថាយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ គឺជាអ្នកមើលឆុត ។
បងប្អូនអាចបង្ហាញរូបភាពអំពីពួកព្យាការី អ្នកមើលឆុត និង អ្នកទទួលវិវរណៈ ហើយសួរដល់ក្រុមគ្រួសារបងប្អូនអំពីអ្វីដែលពួកគេស្គាល់អំពីពួកគាត់ ។ តើយើងធ្វើតាមពួកគាត់តាមរបៀបណា ?
ម៉ូសាយ ៩:១៤–១៨, ១០:១–១០
នៅពេលពួកសាសន៍លេមិនវាយប្រហារ ប្រជាជនស៊ីនិព្វ បានត្រៀមខ្លួនជាស្រេចទាំងខាងសាច់ឈាម និងខាងវិញ្ញាណ ។ តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះមកពីស៊ីនិព្វ និងរាស្ត្ររបស់ទ្រង់អំពីការរៀបចំខ្លួនសម្រាប់ឧបសគ្គទាំងឡាយ ?
សម្រាប់គំនិតបន្ថែមដើម្បីបង្រៀនកុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនសប្ដាហ៍នេះនៅក្នុង ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់ថ្នាក់អង្គការបឋមសិក្សា ។
ការកែលម្អដល់ការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន
ស្វែងរកគំនិតយោបល់ខាងវិញ្ញាណផ្ទាល់ខ្លួនអ្នក ។ គម្រោងមេរៀននេះ ផ្ដល់យោបល់អំពីវគ្គបទគម្ពីរ និងគោលការណ៍ទាំងឡាយដើម្បីផ្ដោតយកចិត្តទុកដាក់ ប៉ុន្តែសូមកុំយកការផ្ដល់យោបល់ទាំងនេះមកដាក់ដែនកំណត់នៅក្នុងការសិក្សារបស់បងប្អូន ។ បងប្អូនអាចទទួលចំណាប់អារម្មណ៍ដោយខគម្ពីរទាំងឡាយ ឬរកឃើញគោលការណ៍ទាំងឡាយដែលពុំបានរៀបរាប់នៅទីនេះ ។ ចូរឲ្យព្រះវិញ្ញាណដឹកនាំបងប្អូនចុះ ។
ការនិមិត្តរបស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ដោយក្លាកខាលី ប្រាយ