“ວັນທີ 15–21 ເດືອນມິຖຸນາ. ແອວມາ 13–16: ‘ເຂົ້າໄປໃນທີ່ພັກຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ,’” ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ—ສຳລັບບຸກຄົນ ແລະ ຄອບຄົວ: ພຣະຄຳພີມໍມອນ 2020 (2020)
“ວັນທີ 15–21 ເດືອນມິຖຸນາ. ແອວມາ 13–16,” ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ—ສຳລັບບຸກຄົນ ແລະ ຄອບຄົວ: 2020
ຮູບພາບແອວມາ ແລະ ແອມມິວເລັກ ຖືກປົດປ່ອຍອອກຈາກຄຸກ, ໂດຍ ແອນດຣູ ໂບສ໌ລີ
ວັນທີ 15–21 ເດືອນມິຖຸນາ
ແອວມາ 13–16
“ເຂົ້າໄປໃນທີ່ພັກຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ”
ການດົນໃຈທີ່ທ່ານໄດ້ຮັບ ຂະນະທີ່ທ່ານໄຕ່ຕອງຂໍ້ພຣະຄຳພີແມ່ນປະເສີດ. ທ່ານສາມາດສະແດງອອກວ່າ ທ່ານທະນຸຖະໜອມມັນ ໂດຍການບັນທຶກມັນໄວ້ ແລະ ກະທຳຕາມການດົນໃຈນັ້ນ.
ບັນທຶກຄວາມປະທັບໃຈຂອງທ່ານ
ໃນຫລາຍວິທີທາງ, ຊີວິດໃນເມືອງອຳໂມນໄນຮາ ບໍ່ດີສະເໝີໄປສຳລັບແອມມິວເລັກ ແລະ ຊີເອສຣອມ. ແອມມິວເລັກໄດ້ເປັນ “ຄົນທີ່ຖືກນັບຖືພໍສົມຄວນ,” ພ້ອມທັງ “ມີພີ່ນ້ອງ ແລະ ໝູ່ເພື່ອນຫລາຍຄົນ” ແລະ “ມີສິ່ງຂອງອັນມີຄ່າຢ່າງຫລວງຫລາຍ” (ແອວມາ 10:4). ຊີເອສຣອມເປັນຄົນ “ມີຄວາມຊຳນານທີ່ສຸດ” ໃນບັນດາທະນາຍຄວາມ ແລະ ກໍມີຄວາມສຸກກັບການ “ມີທຸລະກິດຫລາຍຢ່າງ” (ແອວມາ 10:31). ແລ້ວແອວມາໄດ້ມາເມືອງອຳໂມນໄນຮາພ້ອມດ້ວຍຄຳເຊື້ອເຊີນໃຫ້ກັບໃຈ ແລະ “ເຂົ້າໄປໃນທີ່ພັກຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ” (ແອວມາ 13:16). ຕໍ່ແອມມິວເລັກ, ຊີເອສຣອມ, ແລະ ຄົນອື່ນໆ, ການຮັບເອົາຄຳເຊື້ອເຊີນນັ້ນ ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ເສຍສະລະ ແລະ ແມ່ນແຕ່ຈະພາໄປສູ່ຄວາມຍາກລຳບາກຫລາຍທີ່ສຸດ ຈົນເກືອບຈະທົນຕໍ່ບໍ່ໄຫວ.
ແຕ່ແນ່ນອນ ເລື່ອງລາວບໍ່ໄດ້ສິ້ນສຸດລົງພຽງເທົ່ານັ້ນ. ຢູ່ໃນ ແອວມາ 13–16, ເຮົາໄດ້ຮຽນຮູ້ເຖິງສິ່ງທີ່ໄດ້ເກີດຂຶ້ນໃນທີ່ສຸດ ຕໍ່ຜູ້ທີ່ເຊື່ອ “ໃນອຳນາດຂອງພຣະຄຣິດອັນຈະນຳໄປສູ່ຄວາມລອດ” (ແອວມາ 15:6). ບາງເທື່ອກໍມີການປົດປ່ອຍ, ບາງເທື່ອກໍມີການປິ່ນປົວ—ແລະ ບາງເທື່ອບາງສິ່ງກໍບໍ່ງ່າຍຂຶ້ນໃນຊີວິດນີ້. ແຕ່ “ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະຮັບເອົາ [ຜູ້ຄົນຂອງພຣະອົງ] ຂຶ້ນໄປຫາພຣະອົງໃນລັດສະໝີພາບ” ສະເໝີ (ແອວມາ 14:11). ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະປະທານ “ອຳນາດໃຫ້, ຕາມສັດທາ [ຂອງເຮົາ] ທີ່ມີຢູ່ໃນພຣະຄຣິດ” ສະເໝີ (ແອວມາ 14:28). ແລະ “ສັດທາໃນພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ” ຈະໃຫ້ “ຄວາມຫວັງວ່າ [ເຮົາ] ຈະໄດ້ຮັບຊີວິດນິລັນດອນ” ສະເໝີ (ແອວມາ 13:29). ຂະນະທີ່ທ່ານອ່ານບົດເຫລົ່ານີ້, ທ່ານສາມາດອຸ່ນໃຈໄດ້ກັບຄຳສັນຍາເຫລົ່ານີ້, ແລະ ທ່ານອາດເຂົ້າໃຈຫລາຍກວ່າເກົ່າເຖິງສິ່ງທີ່ແອວມາໝາຍເຖິງ ເມື່ອເພິ່ນກ່າວກ່ຽວກັບ “ທີ່ພັກຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ.”
ແນວຄິດສຳລັບການສຶກສາພຣະຄຳພີເປັນສ່ວນຕົວ
ພິທີການຂອງຖານະປະໂລຫິດຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ໄດ້ຮັບການໄຖ່ຜ່ານທາງພຣະເຢຊູຄຣິດ.
ທ່ານອາດຈື່ໄດ້ວ່າ ຢູ່ໃນ ແອວມາ 12, ແອວມາໄດ້ສິດສອນກ່ຽວກັບແຜນແຫ່ງການໄຖ່ຂອງພຣະເຈົ້າ (ເບິ່ງ ແອວມາ 12:24–27). ຢູ່ໃນບົດທີ 13, ເພິ່ນໄດ້ກ່າວກ່ຽວກັບປະໂລຫິດຜູ້ທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງໃຫ້ “ສິດສອນສິ່ງເຫລົ່ານີ້ໃຫ້ແກ່ຜູ້ຄົນ” (ແອວມາ 13:1). ຖ້ອຍຄຳຂອງແອວມາເປີດເຜີຍຄວາມຈິງທີ່ມີພະລັງຫລາຍຢ່າງກ່ຽວກັບຖານະປະໂລຫິດ. ບາງທີທ່ານສາມາດພະຍາຍາມຊີ້ບອກຢ່າງໜ້ອຍຄວາມຈິງຢ່າງໜຶ່ງໃນແຕ່ລະຂໍ້ ຢູ່ໃນ ແອວມາ 13:1–9. ຕໍ່ໄປນີ້ແມ່ນຕົວຢ່າງຈຳນວນໜຶ່ງ ເພື່ອຊ່ວຍທ່ານເລີ່ມຕົ້ນ:
-
ຂໍ້ທີ 1.ຖານະປະໂລຫິດຖືກເອີ້ນວ່າ “ລະບຽບຂອງພຣະບຸດ [ຂອງພຣະເຈົ້າ]” (ເບິ່ງ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 107:1–4 ນຳອີກ).
-
ຂໍ້ທີ 2.ພຣະເຈົ້າແຕ່ງຕັ້ງປະໂລຫິດໃຫ້ຊ່ວຍເຫລືອຜູ້ຄົນ ເພື່ອຫວັງເພິ່ງພຣະບຸດຂອງພຣະອົງສຳລັບການໄຖ່.
-
ຂໍ້ທີ 3.ຜູ້ດຳລົງຖານະປະໂລຫິດຖືກກະກຽມໄວ້ສຳລັບໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບຂອງເຂົາເຈົ້າ “ນັບຕັ້ງແຕ່ການວາງຮາກຖານຂອງໂລກ.”
ທ່ານພົບເຫັນຫຍັງອີກແດ່? ທ່ານຮູ້ສຶກແນວໃດກ່ຽວກັບຖານະປະໂລຫິດ ຂະນະທີ່ທ່ານໄຕ່ຕອງກ່ຽວກັບຄວາມຈິງເຫລົ່ານີ້? ພິທີການຂອງຖານະປະໂລຫິດໄດ້ຊ່ວຍທ່ານຫວັງເພິ່ງພຣະຄິດສຳລັບການໄຖ່ແນວໃດ?
ມັນເປັນສິ່ງທີ່ໜ້າສົນໃຈ ທີ່ສັງເກດເຫັນວ່າ ຫລາຍຄົນຢູ່ໃນເມືອງອຳໂມນໄນຮາ ໄດ້ຕິດຕາມນີຮໍ (ເບິ່ງ ແອວມາ 14:18; 15:15). ລະບຽບຂອງປະໂລຫິດຂອງນີຮໍ (ເບິ່ງ ແອວມາ 1:3–6) ແຕກຕ່າງຈາກປະໂລຫິດທີ່ຖືກແຕ່ງຕັ້ງ “ຕາມລະບຽບຂອງພຣະບຸດຂອງພຣະເຈົ້າ” (ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 107:3), ຜູ້ທີ່ແອວມາໄດ້ບັນຍາຍແນວໃດ? (ເບິ່ງ ແອວມາ 13:1–19).
ເບິ່ງ Dale G. Renlund, “The Priesthood and the Savior’s Atoning Power,” Ensign ຫລື Liahona, Nov. 2017, 64–67 ນຳອີກ.
ພິທີການຂອງຖານະປະໂລຫິດຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຫວັງເພິ່ງພຣະເຢຊູຄຣິດສຳລັບການໄຖ່ແນວໃດ.
ຜູ້ດຳລົງຖານະປະໂລຫິດເປັນພຽງແຕ່ບຸກຄົນທີ່ “ຖືກເອີ້ນ ແລະ ຖືກຕຽມໄວ້ນັບຕັ້ງແຕ່ການວາງຮາກຖານຂອງໂລກ” ເທົ່ານັ້ນບໍ?
ຄຳສອນຂອງແອວມາ ຢູ່ໃນ ແອວມາ 13:3 ອ້າງເຖິງຜູ້ດຳລົງຖານະປະໂລຫິດໂດຍສະເພາະ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ຫລັກທຳທີ່ເພິ່ນສິດສອນ—ວ່າຜູ້ຄົນໄດ້ຮັບການມອບໝາຍ ແລະ ຖືກກະກຽມໄວ້ເພື່ອບັນລຸບາງຢ່າງ “ນັບຕັ້ງແຕ່ການວາງຮາກຖານຂອງໂລກ”—ແມ່ນກ່ຽວຂ້ອງກັບເຮົາທຸກຄົນ. ປະທານສະເປັນເຊີ ດັບເບິນຢູ ຄິມໂບ ໄດ້ສິດສອນວ່າ: “ກ່ອນເຮົາມາຢູ່ນີ້, ຜູ້ຍິງທີ່ຊອບທຳ ໄດ້ຮັບການມອບໝາຍໃນບາງຢ່າງໂດຍສະເພາະ ແລະ ຜູ້ຊາຍທີ່ຊອບທຳກໍໄດ້ຮັບການແຕ່ງຕັ້ງຕໍ່ຖານະປະໂລຫິດບາງຢ່າງໂດຍສະເພາະ. ເຖິງແມ່ນວ່າຕອນນີ້ເຮົາບໍ່ຈື່ສິ່ງເຫລົ່ານັ້ນ, ແຕ່ມັນບໍ່ໄດ້ປ່ຽນຄວາມຈິງທີ່ສະຫງ່າລາສີກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ຄັ້ງໜຶ່ງເຮົາໄດ້ຕົກລົງວ່າ ເຮົາຈະເຮັດ” (Teachings of Presidents of the Church: Spencer W. Kimball [2006], 215–16; ເບິ່ງ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 138:55–56 ນຳອີກ).
ບາງເທື່ອພຣະເຈົ້າກໍປ່ອຍໃຫ້ຄົນທີ່ຊອບທຳຮັບທຸກທໍລະມານ.
ແອວມາ 14 ບອກເຖິງຄົນທີ່ຊອບທຳ ຜູ້ໄດ້ຮັບທຸກທໍລະມານ ແລະ ແມ່ນແຕ່ເຖິງແກ່ຄວາມຕາຍ ເພາະຄວາມເຊື່ອຂອງພວກເຂົາ. ຄືກັນກັບຫລາຍຄົນ, ທ່ານອາດສົງໃສວ່າ ເປັນຫຍັງສິ່ງທີ່ບໍ່ດີຈຶ່ງເກີດກັບຜູ້ທີ່ພະຍາຍາມດຳລົງຊີວິດຢ່າງຊອບທຳ. ທ່ານອາດບໍ່ພົບເຫັນຄຳຕອບທັງໝົດ ຕໍ່ຄຳຖາມທີ່ຍາກນີ້ ຢູ່ໃນ ແອວມາ 14, ແຕ່ມັນມີຫລາຍສິ່ງທີ່ຈະຮຽນຮູ້ຈາກວິທີທີ່ແອວມາ ແລະ ແອມມິວເລັກຕອບຮັບຕໍ່ສະພາບການທີ່ພວກເພິ່ນໄດ້ປະເຊີນ. ຖ້ອຍຄຳ ແລະ ການກະທຳຂອງພວກເພິ່ນ ສິດສອນທ່ານຫຍັງແດ່ກ່ຽວກັບເຫດຜົນທີ່ບາງເທື່ອພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າປ່ອຍໃຫ້ຄົນຊອບທຳຮັບທຸກທໍລະມານ? ທ່ານຮຽນຮູ້ຫຍັງແດ່ຈາກພວກເພິ່ນກ່ຽວກັບການປະເຊີນກັບການຂົ່ມເຫັງ?
ເບິ່ງ ມັດທາຍ 5:43–44; ມາຣະໂກ 14:55–65; ໂຣມ 8:35–39; 1 ເປໂຕ 4:12–14; ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 122:5–9 ນຳອີກ.
ການເປັນສານຸສິດຮຽກຮ້ອງການເສຍສະລະ.
ມັນອາດເປັນສິ່ງໜ້າສົນໃຈທີ່ຈະຂຽນບາງສິ່ງທີ່ແອມມິວເລັກໄດ້ປະຖິ້ມ ເພື່ອຮັບເອົາພຣະກິດຕິຄຸນ (ເບິ່ງ ແອວມາ 10:4–5; 15:16) ແລະ ປຽບທຽບມັນໃສ່ກັບຈຳນວນທີ່ເພິ່ນໄດ້ຮັບ (ເບິ່ງ ແອວມາ 15:18; 16:13–15; 34:8). ທ່ານເຕັມໃຈທີ່ຈະເສຍສະລະຫຍັງແດ່ເພື່ອກາຍເປັນສານຸສິດທີ່ຊື່ສັດຫລາຍກວ່າເກົ່າ?
ແນວຄິດສຳລັບການສຶກສາພຣະຄຳພີເປັນຄອບຄົວ ແລະ ການສັງສັນໃນຕອນແລງ
ຂະນະທີ່ທ່ານອ່ານພຣະຄຳພີກັບຄອບຄົວຂອງທ່ານ, ພຣະວິນຍານສາມາດຊ່ວຍທ່ານໃຫ້ຮູ້ຈັກວ່າ ຫລັກທຳຂໍ້ໃດທີ່ຄວນເນັ້ນ ແລະ ຄວນສົນທະນາ ເພື່ອສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຂອງຄອບຄົວຂອງທ່ານ. ຕໍ່ໄປນີ້ແມ່ນແນວຄິດບາງຢ່າງ.
ແອວມາ 13
ຄອບຄົວຂອງທ່ານອາດໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດຈາກການສັງເກດເຫັນຄຳວ່າ “ທີ່ພັກ” ທຸກເທື່ອ ທີ່ມັນປະກົດ ຢູ່ໃນ ແອວມາ 13. ຖ້ອຍຄຳ ແລະ ແນວຄິດຢ່າງອື່ນໃດແດ່ ທີ່ປະກົດຢູ່ກັບມັນ? ສິ່ງນີ້ຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຂົ້າໃຈ ຄວາມໝາຍຂອງຄຳວ່າ “ທີ່ພັກຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ” ແນວໃດ? ມັນແຕກຕ່າງຈາກທີ່ພັກທາງຮ່າງກາຍແນວໃດ?
ແອວມາ 13:10–12
ເພື່ອຊ່ວຍຄອບຄົວຂອງທ່ານໃຫ້ວາດພາບເຫັນສິ່ງທີ່ຂໍ້ເຫລົ່ານີ້ສິດສອນ, ບາງທີພວກທ່ານສາມາດລ້າງ ຫລື ຊັກບາງສິ່ງນຳກັນ—ດັ່ງເຊັ່ນ ຊັກເຄື່ອງນຸ່ງສີຂາວ. ເຮົາຮູ້ສຶກແນວໃດ ເມື່ອເຮົາເປິເປື້ອນ? ເຮົາຮູ້ສຶກແນວໃດ ເມື່ອເຮົາສະອາດຄືນອີກ? ຄວາມຮູ້ສຶກເຫລົ່ານີ້ ຄ້າຍຄືກັນກັບສິ່ງທີ່ເຮົາຮູ້ສຶກ ຕອນເຮົາເຮັດຄວາມຜິດບາບ ແລະ ແລ້ວກັບໃຈ ແລະ ກັບກາຍສະອາດຄືນໃໝ່ ຜ່ານທາງການຊົດໃຊ້ຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດແນວໃດ?
ແອວມາ 15:1–12
ເຮົາຮຽນຮູ້ຫຍັງແດ່ຈາກປະສົບການຂອງຊີເອສຣອມກ່ຽວກັບອຳນາດຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ທີ່ຈະໃຫ້ຄວາມເຂັ້ມແຂງ ແລະ ປິ່ນປົວເຮົາ, ແມ່ນແຕ່ໃນເວລາທີ່ເຮົາເຮັດຄວາມຜິດ? ຖານະປະໂລຫິດມີບົດບາດແນວໃດ ໃນການທີ່ເຮົາຮັບເອົາຄວາມເຂັ້ມແຂງ ແລະ ການປິ່ນປົວຈາກພຣະອົງ?
ແອວມາ 16:1–10
ຫລັງຈາກໄດ້ອ່ານຂໍ້ເຫລົ່ານີ້ແລ້ວ, ທ່ານຄວນອ່ານ ແອວມາ 9:4. ເຮົາຮຽນຮູ້ຫຍັງແດ່ໂດຍການປຽບທຽບຄວາມແຕກຕ່າງລະຫວ່າງຄວາມຮູ້ສຶກຂອງໂຊຣຳ ກັບຄວາມຮູ້ສຶກຂອງຜູ້ຄົນໃນເມືອງອຳໂມນໄນຮາ ກ່ຽວກັບຖ້ອຍຄຳຂອງສາດສະດາ? ເຮົາເຮັດຫຍັງແດ່ເພື່ອຈະຊື່ສັດຕໍ່ຖ້ອຍຄຳຂອງສາດສະດາທີ່ມີຊີວິດຢູ່ຂອງເຮົາ?
ສຳລັບແນວຄິດເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບການສິດສອນເດັກນ້ອຍ, ໃຫ້ເບິ່ງ ໂຄງຮ່າງຂອງອາທິດນີ້ ຢູ່ໃນ ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ—ສຳລັບຊັ້ນປະຖົມໄວ.
ການປັບປຸງການສິດສອນຂອງເຮົາ
ພ້ອມຢູ່ສະເໝີ. ຊ່ວງເວລາແຫ່ງການສິດສອນແມ່ນຜ່ານໄປຢ່າງໄວ, ສະນັ້ນ ຕ້ອງສວຍໂອກາດ ເມື່ອໄດ້ຈັງຫວະ. ສິ່ງຮ້າຍແຮງທີ່ເກີດຂຶ້ນຢູ່ໃນໂລກ, ຍົກຕົວຢ່າງ, ອາດເປັນໂອກາດທີ່ຈະແບ່ງປັນຫລັກທຳຈາກ ແອວມາ 14 ກ່ຽວກັບເຫດຜົນທີ່ບາງເທື່ອພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າປ່ອຍໃຫ້ຄົນທີ່ບໍ່ມີຄວາມຜິດ ຮັບທຸກທໍລະມານ. (ເບິ່ງ Teaching in the Savior’s Way, 16.)
Alma and Amulek in Prison [ແອວມາ ແລະ ແອມມິວເລັກ ຢູ່ໃນຄຸກ], ໂດຍ ແກຣີ ແອວ ແຄບ