“ວັນທີ 2–8 ເດືອນພະຈິກ. ມໍມອນ 7–9: ‘ຂ້າພະເຈົ້າເວົ້າກັບທ່ານຄືກັບວ່າທ່ານຢູ່ຕໍ່ໜ້າ,’” ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ—ສຳລັບບຸກຄົນ ແລະ ຄອບຄົວ: ພຣະຄຳພີມໍມອນ 2020 (2020)
“ວັນທີ 2–8 ເດືອນພະຈິກ. ມໍມອນ 7–9,” ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ—ສຳລັບບຸກຄົນ ແລະ ຄອບຄົວ: 2020
Moroni Writing on Gold Plates [ໂມໂຣໄນກຳລັງຂຽນໃສ່ແຜ່ນຈາລຶກຄຳ], ໂດຍ ແດວ ຄິວບອນ
ວັນທີ 2–8 ເດືອນພະຈິກ
ມໍມອນ 7–9
“ຂ້າພະເຈົ້າເວົ້າກັບທ່ານຄືກັບວ່າທ່ານຢູ່ຕໍ່ໜ້າ”
ມໍມອນ ແລະ ໂມໂຣໄນ ໄດ້ມີສັດທາວ່າ ບັນທຶກຂອງພວກເພິ່ນຈະດົນໃຈຜູ້ທີ່ມີຊີວິດຢູ່ໃນຍຸກສຸດທ້າຍ. ຂະນະທີ່ທ່ານອ່ານ ມໍມອນ 7–9, ໃຫ້ຂຽນຄວາມປະທັບໃຈທີ່ມາສູ່ທ່ານ ກ່ຽວກັບວິທີທີ່ທ່ານສາມາດນຳໃຊ້ສິ່ງທີ່ທ່ານກຳລັງຮຽນຮູ້.
ບັນທຶກຄວາມປະທັບໃຈຂອງທ່ານ
ມໍມອນ ແລະ ໂມໂຣໄນຮູ້ວ່າ ການຢູ່ຜູ້ດຽວຢູ່ໃນໂລກທີ່ຊົ່ວຮ້າຍແມ່ນເປັນແນວໃດ. ສຳລັບໂມໂຣໄນແລ້ວ ຄວາມໂດດດ່ຽວຄົງໜັກໜ່ວງຫລາຍຫລັງຈາກບິດາຂອງເພິ່ນໄດ້ເສຍຊີວິດຢູ່ໃນສົງຄາມ ແລະ ຊາວນີໄຟໄດ້ຖືກທຳລາຍ. “ຂ້າພະເຈົ້າຖືກປ່ອຍໃຫ້ຢູ່ຜູ້ດຽວ,” ເພິ່ນຂຽນ. “ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ມີໝູ່ເພື່ອນເລີຍທັງບໍ່ມີບ່ອນຈະໄປຫາ” (ມໍມອນ 8:3, 5). ສະພາບການອາດເບິ່ງຄືວ່າໝົດຫວັງ, ແຕ່ໂມໂຣໄນໄດ້ພົບຄວາມຫວັງຢູ່ໃນປະຈັກພະຍານຂອງເພິ່ນເຖິງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ ແລະ ໃນຄວາມຮູ້ຂອງເພິ່ນວ່າ “ຈຸດປະສົງອັນເປັນນິລັນດອນຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະດຳເນີນຕໍ່ໄປ” (ມໍມອນ 8:22). ແລະ ໂມໂຣໄນຮູ້ວ່າບົດບາດທີ່ສຳຄັນໃນຈຸດປະສົງນິລັນດອນເຫລົ່ານັ້ນ ຈະຖືກສະແດງໂດຍພຣະຄຳພີມໍມອນ—ບັນທຶກທີ່ໃນທີ່ສຸດເພິ່ນໄດ້ເຮັດສຳເລັດ, ບັນທຶກທີ່ໃນມື້ໜຶ່ງຈະ “ສ່ອງແສງສະຫວ່າງອອກຈາກຄວາມມືດ” ແລະ ນຳຜູ້ຄົນຢ່າງຫລວງຫລາຍກັບຄືນມາ “ສູ່ຄວາມຮູ້ເລື່ອງພຣະຄຣິດ” (ມໍມອນ 8:16; 9:36). ສັດທາຂອງໂມໂຣໄນ ໃນຄຳສັນຍາເຫລົ່ານີ້ໄດ້ເຮັດໃຫ້ເປັນໄປໄດ້ສຳລັບເພິ່ນທີ່ຈະປະກາດຕໍ່ຜູ້ອ່ານໃນອະນາຄົດເຖິງປຶ້ມເຫລັ້ມນີ້ວ່າ, “ຂ້າພະເຈົ້າເວົ້າກັບທ່ານຄືກັບວ່າທ່ານຢູ່ຕໍ່ໜ້າ” ແລະ “ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ວ່າ ທ່ານຈະໄດ້ຍິນຄຳເວົ້າຂອງຂ້າພະເຈົ້າ” (ມໍມອນ 8:35; 9:30). ບັດນີ້ເຮົາມີຖ້ອຍຄຳຂອງເພິ່ນ, ແລະ ວຽກງານຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ກຳລັງ ດຳເນີນໄປໜ້າ, ຊຶ່ງພາກສ່ວນໜຶ່ງເປັນເພາະມໍມອນ ແລະ ໂມໂຣໄນໄດ້ຍຶດໝັ້ນຢູ່ໃນຄວາມຈິງໃຈຕໍ່ພາລະກິດຂອງພວກເພິ່ນ, ແມ່ນແຕ່ໃນເວລາທີ່ຢູ່ຜູ້ດຽວ.
ແນວຄິດສຳລັບການສຶກສາພຣະຄຳພີເປັນສ່ວນຕົວ
ເຮົາຕ້ອງເຊື່ອໃນພຣະເຢຊູຄຣິດ ແລະ “ຍຶດໝັ້ນ” ໃນພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະອົງ.
ຖ້ອຍຄຳສຸດທ້າຍທີ່ໄດ້ບັນທຶກໄວ້ຂອງມໍມອນ, ຢູ່ໃນ ມໍມອນ 7, ແມ່ນກ່າວຕໍ່ລູກຫລານຂອງຊາວເລມັນໃນຍຸກສຸດທ້າຍ, ແຕ່ມັນບັນຈຸຄວາມຈິງສຳລັບເຮົາທຸກຄົນ. ຂ່າວສານຂອງມໍມອນສິດສອນທ່ານຫຍັງແດ່ກ່ຽວກັບພຣະເຢຊູຄຣິດ ແລະ ພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະອົງ? ເປັນຫຍັງມໍມອນຈຶ່ງເລືອກເອົາຂ່າວສານນີ້ເປັນຄຳສະຫລຸບທ້າຍການຂຽນຂອງເພິ່ນ?
ມໍມອນ 7:8–10; 8:12–22; 9:31–37
ພຣະຄຳພີມໍມອນມີຄ່າຢ່າງຫລວງຫລາຍ.
ປະທານຣະໂຊ ເອັມ ແນວສັນ ໄດ້ຖາມວ່າ: “ຖ້າຫາກມີຄົນມາສະເໜີມອບເພັດພອຍໃຫ້ທ່ານ ຫລື ສະເໜີມອບພຣະຄຳພີໃຫ້ທ່ານ, ທ່ານຈະເລືອກເອົາອັນໃດ? ຕາມຄວາມຈິງແລ້ວ, ສິ່ງໃດ ມີ ຄ່າຫລາຍກວ່າ ສຳລັບທ່ານ?” (“The Book of Mormon: What Would Your Life Be Like without It?” Ensign ຫລື Liahona, Nov. 2017, 61.
ມໍມອນ ແລະ ໂມໂຣໄນຮູ້ວ່າບັນທຶກທີ່ພວກເພິ່ນໄດ້ຮັກສາ ຈະມີຄ່າຢ່າງຫລວງຫລາຍໃນວັນເວລາຂອງເຮົາ, ສະນັ້ນພວກເພິ່ນຈຶ່ງໄດ້ເສຍສະລະຢ່າງຫລວງຫລາຍເພື່ອກະກຽມ ແລະ ປົກປ້ອງມັນ. ຂະນະທີ່ທ່ານອ່ານ ມໍມອນ 7:8–10; 8:12–22; ແລະ 9:31–37, ໃຫ້ພິຈາລະນາເຖິງເຫດຜົນທີ່ບັນທຶກນີ້ມີຄ່າຫລາຍຂະໜາດໃດໃນວັນເວລາຂອງເຮົາ. ທ່ານອາດພົບເຫັນຄວາມຮູ້ເພີ່ມເຕີມຢູ່ໃນ 1 ນີໄຟ 13:38–41; 2 ນີໄຟ 3:11–12; ແລະ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 33:16; 42:12–13. ປະສົບການໃດແດ່ທີ່ຊ່ວຍທ່ານໃຫ້ຮູ້ວ່າພຣະຄຳພີມໍມອນມີຄ່າຢ່າງຫລວງຫລາຍ?
ສິ່ງທີ່ສາດສະດາຂອງພຣະຄຳພີມໍມອນໄດ້ຂຽນໄວ້ ແມ່ນກ່ຽວຂ້ອງກັບເຮົາ.
ພຣະຄຳພີມໍມອນໄດ້ຖືກຂຽນໄວ້ສຳລັບວັນເວລາຂອງເຮົາ.
ພຣະເຢຊູຄຣິດໄດ້ໃຫ້ໂມໂຣໄນເຫັນສິ່ງທີ່ຈະເກີດຂຶ້ນ ເມື່ອພຣະຄຳພີມໍມອນໄດ້ອອກມາ (ເບິ່ງ ມໍມອນ 8:34–35), ແລະ ເປັນເພາະສິ່ງທີ່ໂມໂຣໄນໄດ້ເຫັນ ເພິ່ນຈຶ່ງໄດ້ຂຽນຄຳເຕືອນຢ່າງກ້າຫານສຳລັບວັນເວລາຂອງເຮົາ. ຂະນະທີ່ທ່ານອ່ານ ມໍມອນ 8:26–41 ແລະ 9:1–30, ໃຫ້ພິຈາລະນາວ່າ ມັນມີປະຕິກິລິຍາ ແລະ ການກະທຳເຫລົ່ານີ້ຢ່າງໃດບໍໃນຊີວິດຂອງທ່ານ. ທ່ານສາມາດເຮັດຫຍັງແຕກຕ່າງ?
ຍົກຕົວຢ່າງ, ມໍມອນ 9:1–30 ບັນຈຸຂ່າວສານຂອງໂມໂຣໄນ ໃນການຕອບຮັບຕໍ່ຄວາມຂະຫຍາຍຕົວຂອງການຂາດຄວາມເຊື່ອໃນພຣະເຢຊູຄຣິດ ທີ່ເພິ່ນໄດ້ເຫັນລ່ວງໜ້າໃນວັນເວລາຂອງເຮົາ. ໃຫ້ຄິດທີ່ຈະຂຽນສິ່ງທີ່ທ່ານຮຽນຮູ້ຈາກຖ້ອຍຄຳຂອງເພິ່ນກ່ຽວກັບສິ່ງຕໍ່ໄປນີ້:
-
ຄວາມສຳຄັນຂອງການເຊື່ອໃນພຣະເຈົ້າແຫ່ງການເປີດເຜີຍ ແລະ ການມະຫັດສະຈັນ (ຂໍ້ທີ 7–20)
-
ຄຳແນະນຳຂອງໂມໂຣໄນສຳລັບເຮົາ (ຂໍ້ທີ 21–30)
ທ່ານຮຽນຮູ້ຫຍັງແດ່ຈາກໂມໂຣໄນທີ່ສາມາດຊ່ວຍທ່ານໃຫ້ພາຄົນອື່ນມາຢູ່ໃກ້ ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນ ແລະ ພຣະເຢຊູຄຣິດ?
ແນວຄິດສຳລັບການສຶກສາພຣະຄຳພີເປັນຄອບຄົວ ແລະ ການສັງສັນໃນຕອນແລງ
ຂະນະທີ່ທ່ານອ່ານພຣະຄຳພີກັບຄອບຄົວຂອງທ່ານ, ພຣະວິນຍານສາມາດຊ່ວຍທ່ານໃຫ້ຮູ້ຈັກວ່າ ຫລັກທຳຂໍ້ໃດທີ່ຄວນເນັ້ນ ແລະ ຄວນສົນທະນາ ເພື່ອສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຂອງຄອບຄົວຂອງທ່ານ. ຕໍ່ໄປນີ້ແມ່ນແນວຄິດບາງຢ່າງ.
ມໍມອນ 7:5–7, 10; 9:11–14
ຂໍ້ເຫລົ່ານີ້ສິດສອນເຮົາຫຍັງແດ່ກ່ຽວກັບແຜນຂອງພຣະບິດາເທິງສະຫວັນ ແລະ ເຫດຜົນທີ່ເຮົາຕ້ອງການພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ?
ມໍມອນ 7:8–10
ເຮົາໄດ້ຮຽນຮູ້ຫຍັງແດ່ໃນການສຶກສາພຣະຄຳພີມໍມອນຂອງເຮົາໃນປີນີ້ ທີ່ຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ມີຄວາມເຊື່ອຖືຫລາຍກວ່າເກົ່າໃນພຣະຄຣິສຕະທຳຄຳພີ? ໃນການເລີ່ມຕົ້ນສົນທະນາ, ພວກທ່ານສາມາດອ່ານຈາກພຣະຄຳພີມໍມອນ ແລະ ຈາກພຣະຄຣິສຕະທຳຄຳພີ ທີ່ສິດສອນຄວາມຈິງທີ່ຄ້າຍຄືກັນ, ດັ່ງເຊັ່ນ ແອວມາ 7:11–13 ແລະ ເອຊາຢາ 53:3–5 ຫລື 3 ນີໄຟ 15:16–24 ແລະ ໂຢຮັນ 10:16.
ມໍມອນ 8:1–9
ຈະຮູ້ສຶກແນວໃດຖ້າຫາກໄດ້ຢູ່ຜູ້ດຽວຄືໂມໂຣໄນ? ແມ່ນຫຍັງທີ່ປະທັບໃຈເຮົາກ່ຽວກັບວຽກງານທີ່ເພິ່ນໄດ້ເຮັດສຳເລັດ?
ມໍມອນ 8:12, 17–21; 9:31
ໃຫ້ຄິດທີ່ຈະອ່ານຂໍ້ເຫລົ່ານີ້ເປັນຄອບຄົວ ແລະ ແລ້ວໃຫ້ອ່ານຂໍ້ຄວາມດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້ຂອງແອວເດີ ແຈັບຟະຣີ ອາ ຮໍແລນ ທີ່ວ່າ: “ຍົກເວັ້ນແຕ່ໃນກໍລະນີຂອງພຣະບຸດອົງດຽວທີ່ຖືກຳເນີດຂອງພຣະອົງເທົ່ານັ້ນ, ພຣະເຈົ້າບໍ່ເຄີຍທຳງານກັບຜູ້ໃດທີ່ດີພ້ອມທຸກຢ່າງ … ເມື່ອທ່ານເຫັນຄວາມທີ່ບໍ່ດີພ້ອມ, ໃຫ້ຈື່ຈຳໄວ້ວ່າ ຄວາມຈຳກັດ ບໍ່ ໄດ້ຢູ່ໃນວຽກງານຂອງສະຫວັນ” (“Lord, I Believe,” Ensign ຫລື Liahona, May 2013, 94). ເປັນຫຍັງມັນຈຶ່ງອັນຕະລາຍທີ່ຈະເອົາໃຈໃສ່ແຕ່ຄວາມບໍ່ດີພ້ອມຂອງຄົນອື່ນ, ລວມທັງຜູ້ທີ່ໄດ້ຂຽນພຣະຄຳພີມໍມອນ?
ມໍມອນ 8:36–38
ຄຳວ່າການຮັບເອົາພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ? ເປັນຫຍັງບາງຄົນຈຶ່ງອັບອາຍທີ່ຈະຮັບເອົາພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ? ເຮົາຈະກ້າຫານໃນປະຈັກພະຍານຂອງເຮົາເຖິງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດໄດ້ແນວໃດ?
ມໍມອນ 9:16–24
ສ່ວນປະສົມບາງຢ່າງແມ່ນຈຳເປັນໃນການເຮັດໃຫ້ການທົດລອງວິທະຍາສາດ ຫລື ຕຳລາອາຫານປະສົບຄວາມສຳເລັດ. ໃຫ້ຄິດທີ່ຈະເຮັດການທົດລອງວິທະຍາສາດ ຫລື ເຮັດຂອງກິນຢ່າງໃດຢ່າງໜຶ່ງກ່ອນອ່ານ ມໍມອນ 9:16–24. ຂະນະທີ່ທ່ານອ່ານຂໍ້ຕ່າງໆ (ໂດຍສະເພາະ ຂໍ້ທີ 20–21), ໃຫ້ຊອກຫາ “ສ່ວນປະກອບ” ທີ່ເຮັດໃຫ້ການມະຫັດສະຈັນເກີດຂຶ້ນ. ການມະຫັດສະຈັນຢ່າງໃດແດ່ທີ່ເຮົາເຫັນຢູ່ໃນໂລກ ອ້ອມຮອບເຮົາ ແລະ ໃນຄອບຄົວຂອງເຮົາ?
ສຳລັບແນວຄິດເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບການສິດສອນເດັກນ້ອຍ, ໃຫ້ເບິ່ງ ໂຄງຮ່າງຂອງອາທິດນີ້ ຢູ່ໃນ ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ—ສຳລັບຊັ້ນປະຖົມໄວ.
ການປັບປຸງການສຶກສາສ່ວນຕົວ
ເຂົ້າຫາແຫລ່ງທີ່ເປັນທາງການຂອງສາດສະໜາຈັກ. ຖ້າຫາກທ່ານມີຄຳຖາມເລື່ອງພຣະກິດຕິຄຸນ, ແຫລ່ງທີ່ດີທີ່ສຸດສຳລັບຄຳຕອບແມ່ນການອະທິຖານ, ພຣະຄຳພີ, ຖ້ອຍຄຳຂອງສາດສະດາທີ່ມີຊີວິດຢູ່, ແລະ ວັດຖຸປະສົງເປັນທາງການອື່ນໆຂອງສາດສະໜາຈັກ (ເບິ່ງ Teaching in the Savior’s Way, 17–18, 23–24).
Mormon Abridging the Plates [ມໍມອນຫຍໍ້ແຜ່ນຈາລຶກຄຳ], ໂດຍ ຈອນ ມິກນໍທັນ