“ວັນທີ 23–29 ເດືອນພະຈິກ. ອີເທີ 12–15: ‘ດ້ວຍສັດທາ ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງຍ່ອມສຳເລັດ,’” ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ—ສຳລັບບຸກຄົນ ແລະ ຄອບຄົວ: ພຣະຄຳພີມໍມອນ 2020 (2020)

“ວັນທີ 23–29 ເດືອນພະຈິກ. ອີເທີ 12–15,” ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ—ສຳລັບບຸກຄົນ ແລະ ຄອບຄົວ: 2020

ຮູບພາບ

ອີເທີເຂົ້າໄປໃນຖ້ຳ

Ether Hiding in the Cavity of a Rock [ອີເທີລີ້ຊ່ອນຕົວຢູ່ໃນຫລືບຫີນ], ໂດຍ ແກຣີ ເອີນແນັສ໌ ສະມິດ

ວັນທີ 23–29 ເດືອນພະຈິກ

ອີເທີ 12–15

“ດ້ວຍສັດທາ ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງຍ່ອມສຳເລັດ”

ການບັນທຶກຄວາມປະທັບໃຈສາມາດຊ່ວຍໃຫ້ໄດ້ຮັບການເປີດເຜີຍເພີ່ມເຕີມ ແລະ ເພີ່ມຄວາມເຂັ້ມແຂງໃຫ້ແກ່ປະຈັກພະຍານຂອງທ່ານ. ມັນກໍຍັງຊ່ວຍທ່ານໃຫ້ຈື່ຈຳຄວາມປະທັບໃຈຂອງທ່ານ ແລະ ແບ່ງປັນມັນກັບຄົນອື່ນໃນອະນາຄົດ.

ບັນທຶກຄວາມປະທັບໃຈຂອງທ່ານ

ຄຳທຳນາຍຂອງອີເທີຕໍ່ຊາວຢາເຣັດ ແມ່ນ “ຍິ່ງໃຫຍ່ ແລະ ໜ້າອັດສະຈັນ” (ອີເທີ 12:5). ເພິ່ນໄດ້ບອກພວກເຂົາເຖິງ “ເລື່ອງທັງໝົດນັບຕັ້ງແຕ່ການເລີ່ມຕົ້ນຂອງມະນຸດ” (ອີເທີ 13:2). ເພິ່ນໄດ້ເຫັນລ່ວງໜ້າເຖິງ “ວັນເວລາຂອງພຣະຄຣິດ” ແລະ ອິດສະຣາເອນໃໝ່ໃນຍຸກສຸດທ້າຍ (ອີເທີ 13:4). ແລະ ເພິ່ນໄດ້ກ່າວເຖິງຄວາມ “ມຸ້ງຫວັງສຳລັບໂລກທີ່ດີກວ່າ, ແທ້ຈິງແລ້ວ, ແມ່ນທາງເບື້ອງຂວາພຣະຫັດຂອງພຣະເຈົ້າ” (ອີເທີ 12:4). ແຕ່ຊາວຢາເຣັດໄດ້ປະຕິເສດຖ້ອຍຄຳຂອງເພິ່ນ, ເພາະເຫດຜົນດຽວກັນກັບທີ່ຜູ້ຄົນປະຕິເສດຄຳທຳນາຍຂອງຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະເຈົ້າໃນທຸກວັນນີ້—“ຍ້ອນວ່າພວກເຂົາບໍ່ [ເຫັນ] ມັນ” (ອີເທີ 12:5). ຕ້ອງມີສັດທາກ່ອນຈະເຊື່ອໃນຄຳສັນຍາ ຫລື ໃນຄຳເຕືອນກ່ຽວກັບເລື່ອງທີ່ບໍ່ສາມາດຫລຽວເຫັນ, ຄືກັນກັບອີເທີທີ່ຕ້ອງມີສັດທາທີ່ຈະທຳນາຍເຖິງ “ເລື່ອງທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ ແລະ ໜ້າອັດສະຈັນ” ຕໍ່ຜູ້ຄົນທີ່ບໍ່ເຊື່ອ. ໂມໂຣໂນຕ້ອງມີສັດທາທີ່ຈະໄວ້ວາງໃຈວ່າ ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າສາມາດປ່ຽນ “ຄວາມອ່ອນແອຂອງການຂຽນ” ຂອງເພິ່ນ ໃຫ້ກັບເປັນຄວາມເຂັ້ມແຂງ (ເບິ່ງ ອີເທີ 12:23–27). ມັນແມ່ນສັດທາແບບນີ້ແຫລະ ທີ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາ “ແນ່ໃຈ ແລະ ແນ່ວແນ່, ເຮັດວຽກງານດີໃຫ້ຫລາຍຢູ່ສະເໝີ, ອັນຈະນຳໄປຫາການຖວາຍບາລະມີແດ່ພຣະເຈົ້າ” (ອີເທີ 12:4). ແລະ ມັນແມ່ນສັດທາແບບນີ້ ຊຶ່ງໂດຍການນັ້ນ “ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງຍ່ອມສຳເລັດ” (ອີເທີ 12:3).

ຮູບພາບ

ຮູບເຄື່ອງໝາຍການສຶກສາສ່ວນຕົວ

ແນວຄິດສຳລັບການສຶກສາພຣະຄຳພີເປັນສ່ວນຕົວ

ອີເທີ 12

ສັດທາໃນພຣະເຢຊູຄຣິດສາມາດນຳພາໄປສູ່ການມະຫັດສະຈັນທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່.

ຫລາຍຄົນໃນທຸກວັນນີ້, ຄືກັນກັບຊາວຢາເຣັດ ໃນວັນເວລາຂອງອີເທີ, ຢາກເຫັນຫລັກຖານກ່ອນພວກເຂົາຈະເຊື່ອໃນພຣະເຈົ້າ ແລະ ໃນອຳນາດຂອງພຣະອົງ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ໂມໂຣໂນໄດ້ສິດສອນວ່າ “ສັດທາຄືສິ່ງທີ່ມຸ້ງຫວັງໄວ້ ແລະ ຍັງບໍ່ທັນເຫັນ” ແລະ ວ່າທ່ານຈະບໍ່ໄດ້ “ຮັບພະຍານຈົນກວ່າຫລັງຈາກການທົດລອງສັດທາຂອງທ່ານ” (ອີເທີ 12:6).

ໃຫ້ສັງເກດເບິ່ງທຸກເທື່ອທີ່ທ່ານເຫັນຄຳວ່າ “ສັດທາ” ຢູ່ໃນ ອີເທີ 12, ແລະ ໃຫ້ບັນທຶກສິ່ງທີ່ທ່ານຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບສັດທາ. ໃຫ້ຊອກຫາຄຳຕອບຕໍ່ຄຳຖາມດັ່ງເຊັ່ນ: ສັດທາຄືຫຍັງ? ແມ່ນຫຍັງຄືຜົນຂອງຊີວິດທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍສັດທາ? ທ່ານກໍຍັງສາມາດບັນທຶກຄວາມຄິດຂອງທ່ານກ່ຽວກັບພະຍານທີ່ທ່ານໄດ້ຮັບນຳອີກ “ຫລັງຈາກການທົດລອງສັດທາຂອງທ່ານ” (ອີເທີ 12:6).

ເບິ່ງ ເຮັບເຣີ 11; ແອວມາ 32 ນຳອີກ.

ອີເທີ 12:1–9, 28, 32

ພຣະເຢຊູໃຫ້ “ຄວາມຫວັງອັນປະເສີດທີ່ສຸດ” ແກ່ເຮົາ.

ນອກເໜືອຈາກຄວາມຮູ້ກ່ຽວກັບສັດທາທີ່ເລິກຊຶ້ງແລ້ວ, ອີເທີ 12 ກໍຍັງກ່າວຫລາຍຢ່າງກ່ຽວກັບຄວາມຫວັງ—ບາງທີທ່ານສາມາດສັງເກດເຫັນທຸກເທື່ອທີ່ຄຳວ່າ “ຄວາມຫວັງ” ປະກົດ. ຄວາມຫວັງມີຄວາມໝາຍຕໍ່ທ່ານແນວໃດ? ແມ່ນຫຍັງຄືເຫດຜົນທີ່ອີເທີໄດ້ “ມຸ້ງຫວັງສຳລັບໂລກທີ່ດີກວ່າ”? (ເບິ່ງ ອີເທີ 12:2–5). ພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດໄດ້ໃຫ້ “ຄວາມຫວັງອັນປະເສີດທີ່ສຸດ” ແກ່ທ່ານແນວໃດ? (ອີເທີ 12:32).

ເບິ່ງ ໂມໂຣໂນ 7:40–41; Dieter F. Uchtdorf, “The Infinite Power of Hope,” Ensign ຫລື Liahona, Nov. 2008, 21–24; ຈົ່ງສອນພຣະກິດຕິຄຸນຂອງເຮົາ, 137 ນຳອີກ.

ອີເທີ 12:23–29

ພຣະເຢຊູຄຣິດເຮັດໃຫ້ຄວາມອ່ອນແອກັບມາເຂັ້ມແຂງ.

ເມື່ອເຮົາອ່ານການຂຽນທີ່ມີພະລັງຂອງໂມໂຣໂນ, ມັນງ່າຍທີ່ຈະລືມໄປວ່າ ເພິ່ນໄດ້ເປັນຫ່ວງກັບ “ຄວາມອ່ອນແອຂອງການຂຽນ” ຂອງເພິ່ນ ແລະ ຢ້ານວ່າຜູ້ຄົນຈະເຍາະເຍີ້ຍຖ້ອຍຄຳຂອງເພິ່ນ (ເບິ່ງ ອີເທີ 12:23–25). ແຕ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ສັນຍາວ່າ ພຣະອົງຈະເຮັດໃຫ້ “ຄວາມອ່ອນແອນັ້ນກັບມາເຂັ້ມແຂງ” ສຳລັບຜູ້ທີ່ຖ່ອມຕົວ (ຂໍ້ທີ 27), ແລະ ພະລັງທາງວິນຍານໃນການຂຽນຂອງໂມໂຣໂນ ເປັນຫລັກຖານທີ່ຢືນຢັນວ່າ ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ສຳເລັດຄຳສັນຍານີ້.

ຫລັງຈາກການອ່ານ ອີເທີ 12:23–29, ໃຫ້ໄຕ່ຕອງເວລາທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ຊ່ວຍເຫລືອທ່ານໃຫ້ຮັບຮູ້ຄວາມອ່ອນແອຂອງທ່ານ ແລະ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ທ່ານເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນແນວໃດ. ບາງທີຕອນນີ້ກໍເປັນເວລາທີ່ດີ ທີ່ຈະຄິດກ່ຽວກັບພະຍານຕ່າງໆທີ່ທ່ານຍັງມີບັນຫານຳຢູ່ໃນເວລານີ້. ທ່ານຮູ້ສຶກວ່າທ່ານຕ້ອງເຮັດສິ່ງໃດ ເພື່ອຈະຖ່ອມຕົວລົງຢູ່ຕໍ່ພຣະພັກຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແລະ ສະແດງສັດທາໃນພຣະອົງ ເພື່ອວ່າຈະໄດ້ຮັບຄຳສັນຍາຂອງພຣະອົງ ເພື່ອໃຫ້ “ຄວາມອ່ອນແອນັ້ນກັບມາເຂັ້ມແຂງ”? (ອີເທີ 12:27).

ຂະນະທີ່ທ່ານໄຕ່ຕອງຂໍ້ເຫລົ່ານີ້, ການເຮັດຕາມຄວາມຮູ້ຈາກແອວເດີ ນຽວ ເອ ແມ໊ກສະແວວ ອາດຊ່ວຍໄດ້ຫລາຍ ທີ່ວ່າ: “ເມື່ອເຮົາອ່ານພຣະຄຳພີກ່ຽວກັບ ‘ຄວາມອ່ອນແອ’ ຂອງມະນຸດ, ຄຳນີ້ແມ່ນລວມທັງ … ຄວາມອ່ອນແອທີ່ປະກົດໃນສະພາບຂອງມະນຸດທົ່ວໄປ ຊຶ່ງໃນນັ້ນ ຮ່າງກາຍມີຜົນກະທົບອັນບໍ່ຢຸດຢ່ອນຕໍ່ວິນຍານ (ເບິ່ງ ອີເທີ 12:28–29). ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ເຊັ່ນດຽວກັນ ຄວາມອ່ອນແອແມ່ນລວມທັງຄວາມອ່ອນແອສ່ວນຕົວສະເພາະຂອງເຮົາ, ຊຶ່ງເຮົາຄາດຫວັງທີ່ຈະເອົາຊະນະ (ເບິ່ງ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 66:3; ຢາໂຄບ 4:7)” (Lord, Increase Our Faith [1994], 84).

ເບິ່ງ “Grace,” Gospel Topics, topics.ChurchofJesusChrist.org ນຳອີກ.

ອີເທີ 13:13–22; 14–15

ການປະຕິເສດສາດສະດາ ຈະນຳສິ່ງອັນຕະລາຍມາສູ່ທາງວິນຍານ.

ການເປັນກະສັດຂອງຊາວຢາເຣັດ, ຕາມປະຫວັດສາດ, ເປັນຕຳແໜ່ງທີ່ອັນຕະລາຍ. ມັນເປັນຄວາມຈິງໂດຍສະເພາະສຳລັບໂຄຣິອານທະເມີ, ດັ່ງທີ່ຫລາຍຄົນຊຶ່ງເປັນ “ພວກຍິ່ງໃຫຍ່ … ພະຍາຍາມທຳລາຍ [ເພິ່ນ]” (ອີເທີ 13:15–16). ໃນ ອີເທີ 13:15–22, ໃຫ້ສັງເກດເບິ່ງສິ່ງທີ່ໂຄຣິອານທະເມີໄດ້ເຮັດ ເພື່ອປ້ອງກັນຕົວເອງ ແລະ ສິ່ງທີ່ສາດສະດາອີເທີໄດ້ແນະນຳເພິ່ນໃຫ້ເຮັດແທນນັ້ນ. ຂະນະທີ່ທ່ານອ່ານສ່ວນທີ່ເຫລືອຢູ່ຂອງໜັງສືອີເທີ, ໃຫ້ໄຕ່ຕອງຜົນສະທ້ອນຂອງການປະຕິເສດສາດສະດາ. ມີຫຍັງເກີດຂຶ້ນກັບຜູ້ຄົນເມື່ອ “ພຣະວິນຍານຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ [ເລີກລົ້ມ] ຄວາມພະຍາຍາມກັບພວກເຂົາ”? (ອີເທີ 15:19).

ຮູບພາບ

ຮູບເຄື່ອງໝາຍການສຶກສາເປັນຄອບຄົວ

ແນວຄິດສຳລັບການສຶກສາພຣະຄຳພີເປັນຄອບຄົວ ແລະ ການສັງສັນໃນຕອນແລງ

ຂະນະທີ່ທ່ານອ່ານພຣະຄຳພີກັບຄອບຄົວຂອງທ່ານ, ພຣະວິນຍານສາມາດຊ່ວຍທ່ານໃຫ້ຮູ້ຈັກວ່າ ຫລັກທຳຂໍ້ໃດທີ່ຄວນເນັ້ນ ແລະ ຄວນສົນທະນາ ເພື່ອສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຂອງຄອບຄົວຂອງທ່ານ. ຕໍ່ໄປນີ້ແມ່ນແນວຄິດບາງຢ່າງ.

ອີເທີ 12:7–22

ຂະນະທີ່ພວກທ່ານອ່ານຂໍ້ເຫລົ່ານີ້ນຳກັນ, ພວກທ່ານອາດທົບທວນບາງຕົວຢ່າງທີ່ດົນໃຈເລື່ອງສັດທາ ທີ່ພວກທ່ານໄດ້ອ່ານກ່ຽວກັບ ຢູ່ໃນພຣະຄຳພີມໍມອນ. ສິ່ງນີ້ອາດພາໄປສູ່ການສົນທະນາກ່ຽວກັບຕົວຢ່າງຂອງສັດທາໃນປະຫວັດຄອບຄົວຂອງທ່ານ ຫລື ໃນຊີວິດຂອງທ່ານເອງ—ໃຫ້ຄິດທີ່ຈະບັນທຶກປະສົບການເຫລົ່ານີ້ໄວ້ ຖ້າຫາກທ່ານຍັງບໍ່ທັນໄດ້ເຮັດເທື່ອ.

ອີເທີ 12:27

ເປັນຫຍັງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈຶ່ງປະທານຄວາມອ່ອນແອໃຫ້ເຮົາ? ແມ່ນຫຍັງຄືພາກສ່ວນຂອງເຮົາທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ “ຄວາມອ່ອນແອນັ້ນກັບມາເຂັ້ມແຂງ”? ແມ່ນຫຍັງຄືພາກສ່ວນຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ?

ອີເທີ 12:41

ມັນມີວິທີສະໜຸກສະໜານຢ່າງໃດບໍ ທີ່ທ່ານສາມາດສິດສອນລູກໆຂອງທ່ານ ເພື່ອໃຫ້ “ສະແຫວງຫາ … ພຣະເຢຊູ”? ວິທີໜຶ່ງຄືການເຊື່ອງຮູບພຣະເຢຊູ ແລະ ເຊື້ອເຊີນສະມາຊິກໃນຄອບຄົວຂອງທ່ານໃຫ້ “ຊອກຫາ” ຮູບໃຫ້ພົບ. ເຮົາຈະຊອກຫາພຣະເຢຊູໄດ້ແນວໃດ, ແລະ ເຮົາຈະໄດ້ຮັບພອນແນວໃດເມື່ອເຮົາຊອກເຫັນພຣະອົງ?

ອີເທີ 13:13–14; 15:19, 33–34

ມັນອາດເປັນສິ່ງທີ່ໜ້າສົນໃຈ ສຳລັບສະມາຊິກໃນຄອບຄົວຂອງທ່ານ ທີ່ຈະປຽບທຽບປະສົບການຂອງອີເທີ ກັບປະສົບການຂອງມໍມອນ ແລະ ໂມໂຣໂນ (ເບິ່ງ ມໍມອນ 6; 8:1–10). ປະສົບການຂອງພວກເພິ່ນຄ້າຍຄືກັນແນວໃດ? ເສັ້ນທາງທີ່ນຳພາໄປສູ່ຄວາມພິນາດຂອງຊາວນີໄຟ ຄ້າຍຄືກັນກັບເສັ້ນທາງຂອງຊາວຢາເຣັດແນວໃດ? (ປຽບທຽບ ອີເທີ 15:19 ກັບ ໂມໂຣໂນ 8:28). ເຮົາຮຽນຮູ້ຫຍັງແດ່ທີ່ສາມາດຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຫລີກເວັ້ນຈາກສິ່ງທີ່ໄດ້ເກີດກັບພວກເຂົາ?

ສຳລັບແນວຄິດເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບການສິດສອນເດັກນ້ອຍ, ໃຫ້ເບິ່ງ ໂຄງຮ່າງຂອງອາທິດນີ້ ຢູ່ໃນ ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ—ສຳລັບຊັ້ນປະຖົມໄວ.

ການປັບປຸງການສິດສອນຂອງເຮົາ

ຄຳຖາມຊຸກຍູ້. ເດັກນ້ອຍມີສັນຊາດຕະຍານທີ່ຢາກຮູ້ຢາກເຫັນ. ບາງເທື່ອທ່ານອາດເຫັນຄຳຖາມຂອງພວກເຂົາວ່າເປັນສິ່ງລົບກວນ ຈາກສິ່ງທີ່ທ່ານພະຍາຍາມສິດສອນພວກເຂົາ. ແຕ່, ໃຫ້ເຫັນຄຳຖາມເຫລົ່ານັ້ນວ່າເປັນໂອກາດ. ມັນເປັນສິ່ງຊີ້ບອກວ່າ ເດັກນ້ອຍພ້ອມແລ້ວທີ່ຈະຮຽນ—ຄຳຖາມຂອງພວກເຂົາເຮັດໃຫ້ທ່ານຮູ້ຈັກເຖິງຄວາມກັງວົນ ແລະ ຄວາມຮູ້ສຶກຂອງພວກເຂົາກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ພວກເຂົາກຳລັງຮຽນ (ເບິ່ງ Teaching in the Savior’s Way, 25–26).