« ថ្ងៃទី ៧–១៣ ខែ មិថុនា ។ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៦៣ ៖ ‹ អ្វីដែលមកពីលើគឺពិសិដ្ឋ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ឆ្នាំ ២០២១ ( ឆ្នាំ ២០២០ )

« ថ្ងៃទី ៧–១៣ ខែ មិថុនា ។ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៦៣ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០២១

ស្ព្រីង ហៀល ស្រុកដេវីស រដ្ឋមិសសួរី ដោយ ហ្គាត រ៉ូប៊ីនសិន អូបន

ថ្ងៃទី ៧–១៣ ខែ មិថុនា

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៦៣

« អ្វីដែលមកពីលើគឺពិសិដ្ឋ »

ព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលថា « ហើយអ្នករាល់គ្នាទទួលព្រះវិញ្ញាណតាមរយៈការអធិស្ឋាន » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៦៣:៦៤ ) ។ សូមពិចារណាធ្វើការអធិស្ឋានទូលសូមព្រះវិញ្ញាណឲ្យដឹកនាំការសិក្សារបស់បងប្អូន ។

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូន

ទីតាំងសម្រាប់ក្រុងស៊ីយ៉ូនត្រូវបានជ្រើសរើស ។ ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្របានទៅមើលតំបន់នោះ ហើយបានឧទ្ទិសវាទុកជាកន្លែងជួបជុំពួកបរិសុទ្ធ ។ ស្របតាមប្រវត្តិរបស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ « ដែនដីស៊ីយ៉ូនជាកម្មវត្ថុមួយខាងសាច់ឈាមដ៏សំខាន់ដែលគិតដល់ » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៦៣ ក្បាលកណ្ឌ ) ។ ប៉ុន្ដែការគិតអំពីស៊ីយ៉ូនគឺច្របល់ចូលគ្នា ។ ពួកបរិសុទ្ធជាច្រើនបានអន្ទះសាចង់ចាប់ផ្ដើមប្រជុំគ្នានៅរដ្ឋមិសសួរី ។ ផ្ទុយទៅវិញ មនុស្សជាច្រើនដូចជា អែសរ៉ា បូត បានស្រពន់ចិត្តនឹងដែនដីស៊ីយ៉ូន ហើយបានឲ្យគេដឹងអំពីការគិតរបស់ពួកគេ ។ តាមពិតទៅ នៅពេលយ៉ូសែបបានត្រឡប់ទៅក្រុងខឺតឡង់ពីមិសសួរីវិញ លោកបានដឹងថា ការបែកបាក់គ្នា និងការក្បត់សាសនាបានជ្រៀបចូលក្នុងសាសនាចក្រ ខណៈលោកបានទៅឆ្ងាយ ។ វាគឺនៅក្នុងមជ្ឈដ្ឋាននេះ ដែលវិវរណៈក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៦៣ ត្រូវបានទទួល ។ ត្រង់នេះ ព្រះអម្ចាស់បានថ្លែងពីការទិញដី និងការបញ្ជូនពួកបរិសុទ្ធទៅរដ្ឋមិសសួរី ។ ប៉ុន្ដែក្នុងចំណោមបញ្ហាបែបនេះ មានការរំឭកដ៏ល្អមួយ ៖ « យើងជាព្រះអម្ចាស់ បន្លឺសំឡេងរបស់យើង ហើយសំឡេងរបស់យើងត្រូវគោរពតាម » ( ខទី ៥ ) ។ សំឡេងទ្រង់ ព្រះទ័យទ្រង់ ការបញ្ជាទ្រង់—ទាំងអស់នេះ « មកពីលើ »—មិនត្រូវប្រព្រឹត្តក្នុងលក្ខណៈចំអក ឬដោយគាប់ជួននោះទេ ។ វា « ពិសិដ្ឋ ហើយត្រូវពោលដល់ដោយយកចិត្តទុកដាក់ » ( ខទី ៦៤ ) ។

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៦៣:១–៦, ៣២–៣៧

សេចក្ដីក្រោធរបស់ព្រះអម្ចាស់ត្រូវបានបញ្ឆេះដាក់ពួកទុច្ចរិត និងពួកបះបោរ ។

នៅពេលទទួលបានវិវរណៈនេះ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានប្រឈមនឹងការរិះគន់ដ៏ខ្លាំងមួយពីសមាជិកមួយចំនួនក្នុងសាសនាចក្រ ដែលបានបែរប្រឆាំងនឹងលោក ( សូមមើល « Ezra Booth and Isaac Morley » Revelations in Context ទំព័រ ១៣០–៣៦ ) ។ តើព្រះអម្ចាស់បានប្រទានការព្រមានអ្វីខ្លះនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៦៣:១–៦, ៣២–៣៧ ទាក់ទងនឹង « ពួកទុច្ចរិត និងពួកបះបោរ » ? តើការព្រមានបែបនោះគឺជាភស្តុតាងនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះដោយរបៀបណា ?

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៦៣:៧–១២

ទីសម្គាល់កើតមានដោយសេចក្ដីជំនឿ និងព្រះទ័យរបស់ព្រះ ។

ទីសម្គាល់ ឬអព្ភូតហេតុតែមួយមុខមិនបង្កើតឲ្យមានសេចក្ដីជំនឿដ៏យូរអង្វែងទេ ។ នៅដើមឆ្នាំ ១៨៣១ អែសរ៉ា បូត ជាគ្រូគង្វាលមេតូឌីសម្នាក់នៅទីក្រុងខឺតឡង់ បានសម្រេចចិត្តជ្រមុជទឹក ក្រោយពីលោកបានឃើញយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានព្យាបាលដៃមិត្តរបស់គាត់ អេលស្សា ចនសុន ដោយអព្ភូតហេតុ ។

ប៉ុន្ដែក្នុងពេលតែពីរបីខែប៉ុណ្ណោះ បូតបាត់បង់សេចក្ដីជំនឿរបស់គាត់ ហើយបានរិះគន់ព្យាការី ។ តើការណ៍នេះអាចកើតឡើងយ៉ាងដូចម្ដេច បើគិតដល់អព្ភូតហេតុដែលគាត់បានឃើញនោះ ? សូមសញ្ជឹងគិតពីការណ៍នេះ កាលបងប្អូនអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៦៣:៧–១២ ។ បងប្អូនក៏អាចពិចារណាពីមូលហេតុដែលមនុស្សមួយចំនួនទទួលបានទីសម្គាល់ « សម្រាប់សេចក្ដីល្អដល់មនុស្សលោកចំពោះសិរីល្អរបស់ [ ព្រះ ] » ( ខទី ១២ ) ហើយមនុស្សដទៃទទួលវា « ចំពោះការដាក់ទោស » ( ខទី ១១ ) ។ ដោយផ្អែកលើអ្វីដែលបងប្អូនបានអាន តើបងប្អូនគិតថា ព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យឲ្យបងប្អូនគិត និងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាអំពីទីសម្គាល់ ?

សូមមើលផងដែរ ម៉ាថាយ ១៦:១–៤; យ៉ូហាន ១២:៣៧; មរមន ៩:១០–២១; អេធើរ ១២:១២, ១៨ ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៦៣:១៣–២៣

ព្រហ្មចារីយភាពមានន័យថា ការរក្សាគំនិត និងសកម្មភាពរបស់ខ្ញុំឲ្យបានបរិសុទ្ធ ។

មនុស្សជាច្រើនទទួលស្គាល់ថា ការកំផិតគឺខុសឆ្គង ។ ប៉ុន្ដែនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៦៣:១៣–១៩ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបញ្ជាក់ច្បាស់ថា គំនិតប្រកបដោយតណ្ហាក៏មានលទ្ធផលខាងវិញ្ញាណធ្ងន់ធ្ងរផងដែរ ។ អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន បានសួរ ៖ « ហេតុអ្វីបានជាតណ្ហាគឺជាអំពើបាបបណ្តាលឱ្យស្លាប់ ? មែនហើយ បន្ថែមពីលើឥទ្ធិពលបំផ្លិចបំផ្លាញខាងវិញ្ញាណទាំងស្រុង ដែលវាមានមកលើព្រលឹងរបស់យើង នោះខ្ញុំគិតថា វាគឺជាអំពើបាបមួយ ដោយសារតែវាបានបង្ខូចទំនាក់ទំនងដ៏ខ្ពស់បំផុត និងបរិសុទ្ធបំផុតដែលព្រះបានប្រទានមកឲ្យយើងក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់នេះ—ជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលបុរស និងស្រ្តីម្នាក់ មានចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក និងបំណងប្រាថ្នាដែលគូស្វាមីភរិយានោះ ត្រូវបង្កើតកូនចៅក្នុងគ្រួសារមួយ ដែលប្រាថ្នាចង់បានដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច » ( « Place No More for the Enemy of My Soul » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១០ ទំព័រ ៤៤ ) ។

តើព្រះអម្ចាស់បានលើកឡើងពីលទ្ធផលអ្វីខ្លះនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៦៣:១៣–១៩ ដែលនឹងកើតមានដល់អស់អ្នកដែលមិនប្រែចិត្តពីគំនិត និងសកម្មភាពមិនបរិសុទ្ធ ? សូមកត់ត្រាពរជ័យដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះសន្យានៅក្នុង ខទី ២០ និងទី ២៣ ដល់អស់អ្នកដែលស្មោះត្រង់ ។ តើមានពរជ័យអ្វីខ្លះដែលកើតមានក្នុងជីវិតរបស់បងប្អូន ដោយសារការគោរពតាមច្បាប់ព្រហ្មចារីយភាព ? តើព្រះអង្គសង្គ្រោះជួយបងប្អូនឲ្យបន្ដ ឬកាន់តែបរិសុទ្ធយ៉ាងដូចម្ដេច ?

សូមមើលផងដែរ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២១:៤៥, លីនដា អេស រីវស៍ « ភាពស័ក្ដិសមនឹងពរជ័យដែលបានសន្យារបស់យើង » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៥ ទំព័រ ៩–១១ ។

បុរស និងស្ដ្រីនៅក្បែរព្រះវិហារបរិសុទ្ធ — យើងមានពរ នៅពេលយើងរក្សាគំនិត និងសកម្មភាពរបស់យើងឲ្យបានបរិសុទ្ធ ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៦៣:២៤–៤៦

ព្រះអម្ចាស់ដឹកនាំកិច្ចការខាងវិញ្ញាណ និងខាងសាច់ឈាមរបស់ពួកបរិសុទ្ធទ្រង់ ។

ក្រោយពីព្រះអម្ចាស់បានបញ្ជាក់ទីកន្លែងដែលស៊ីយ៉ូននឹងសាងសង់ហើយ ពួកបរិសុទ្ធក្នុងរដ្ឋអូហៃអូនៅតែត្រូវការការណែនាំអំពីពេលវេលាចាប់ផ្ដើមរើ និងទីកន្លែងដែលត្រូវយកលុយទិញដី ។ នៅពេលបងប្អូនអាន គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៦៣:២៤–៤៦ សូមរកមើលការណែនាំខាងវិញ្ញាណ និងខាងសាច់ឈាម ដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានទាក់ទងនឹងស៊ីយ៉ូន ។ តើការណែនាំខាងវិញ្ញាណ និងខាងសាច់ឈាមអ្វីខ្លះ ដែលព្រះអម្ចាស់កំពុងប្រទានដល់បងប្អូន ?

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៦៣:៧–១២ ។ដំណើររឿងរបស់អែសរ៉ា បូត ដែលចាកចេញពីសាសនាចក្រមិនថាបានឃើញការព្យាបាលរបស់អេលស្សា ចនសុនហើយក្ដី ( សូមមើលសំបុត្រលម្អិតនៅក្នុង « គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន » និងគំនូរដែលភ្ជាប់មកជាមួយគម្រោងមេរៀននេះ ) អាចបំផុសគំនិតឲ្យមានការពិភាក្សាមួយអំពីអព្ភូតហេតុ ។ ប្រហែលសមាជិកគ្រួសារបងប្អូនអាចជជែកអំពីអព្ភូតហេតុ ដែលបានពង្រឹងសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេ រួមទាំងបទពិសោធន៍មកពីគ្រួសាររបស់បងប្អូន ឬពង្សប្រវត្តិរបស់បងប្អូន ។ តើពួកគេបានអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿដែលត្រូវការ ដើម្បីទទួលបានអព្ភូតហេតុទាំងនេះដោយរបៀបណា ? តើ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៦៣:៧–១២ បង្រៀនអំពីទំនាក់ទំនងរវាងសេចក្ដីជំនឿ និងអព្ភូតហេតុអ្វីខ្លះ ?

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៦៣:១៣–១៩ ។តើយើងអាចការពារខ្លួនយើងពីឥទ្ធិពលមិនបរិសុទ្ធ រួមមានការអាសគ្រាមយ៉ាងដូចម្តេច ? ( បងប្អូនអាចរកបានធនធានមានប្រយោជន៍ជាច្រើនសម្រាប់ក្រុមគ្រួសារនៅគេហទំព័រ AddressingPornography.ChurchofJesusChrist.org ) ។ តើមានពរជ័យអ្វីខ្លះមកពីការរស់នៅតាមច្បាប់ព្រហ្មចារីយភាព ?

គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៦៣:២៣ ។តើបងប្អូនអាចជួយគ្រួសារបងប្អូនឲ្យយល់ពីរបៀបដែល « សេចក្ដីអាថ៌កំបាំងទាំងឡាយនៃនគរ » ឬសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អ គឺដូចជា « អណ្ដូងទឹករស់ » ដោយរបៀបណា ? ឧទាហរណ៍ បងប្អូនអាចទៅកាន់ទឹកផុស ឬទន្លេនៅក្បែរមួយ ( ឬ បង្ហាញវីដេអូ ឬរូបភាពមួយ ) ។ តើសេចក្ដីពិតដំណឹងល្អដូចជាទឹកតាមរបៀបណា ?

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៦៣:៥៨ ។តើយើងរកឃើញការព្រមានអ្វីខ្លះនៅក្នុង កណ្ឌទី ៦៣ ? តើមានការព្រមានណាខ្លះដែលយើងស្ដាប់ឮពីថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្ររបស់យើងនាសព្វថ្ងៃនេះ ?

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៦៣:៥៨–៦៤ ។សូមបង្ហាញគ្រួសាររបស់បងប្អូននូវរតនសម្បត្តិគ្រួសារដ៏មានតម្លៃមួយ ។ តើយើងប្រព្រឹត្តនឹងរបស់នេះខុសពីរបស់ផ្សេងទៀត ដែលមិនមានតម្លៃស្មើយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៦៣:៥៨–៦៤ បង្រៀនយើងអ្វីខ្លះ អំពីអ្វីដែលយើងអាចធ្វើបានដើម្បីគោរពដល់របស់ពិសិដ្ឋ ?

សម្រាប់គំនិតបន្ថែមសម្រាប់ការបង្រៀនដល់កុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនប្រចាំសប្ដាហ៍នេះនៅក្នុងសៀវភៅ ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់ថ្នាក់បឋមសិក្សា

ចម្រៀងស្នើ ៖ « គារវភាពជាក្តីស្នេហ៍ » សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ១២ ។

ការកែលម្អដល់ការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន

រស់នៅតាមអ្វីដែលបងប្អូនកំពុងរៀន ។ « នៅពេលអ្នកដឹងអំពីអំណរដែលកើតមានមកពីការយល់ដឹងដំណឹងល្អ នោះអ្នកនឹងចង់អនុវត្តនូវអ្វីដែលអ្នកបានរៀននោះ ។ សូមខិតខំរស់នៅតាមការយល់ដឹងរបស់អ្នក ។ ការធ្វើដូច្នោះនឹងពង្រឹងសេចក្ដីជំនឿ ចំណេះដឹង និងទីបន្ទាល់របស់អ្នក » ( ផ្សាយដំណឹងល្អរបស់យើង ទំព័រ ១៩ ) ។

យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ កាន់ដៃស្ដ្រីម្នាក់ — *ការព្យាបាលស្មារបស់អេលស្សា ចនសុន* ដោយ ស៊ែម ឡឡឺរ៍