« ថ្ងៃទី ៦–១២ ខែ កញ្ញា ។ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៩៨–១០១ ៖ ‹ ចូរបង្អង់សិន ហើយឲ្យបានដឹងថា យើងជាព្រះ› » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ឆ្នាំ ២០២១ ( ឆ្នាំ ២០២០ )

« ថ្ងៃទី ៦–១២ ខែ កញ្ញា ។ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៩៨–១០១ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០២១

ស៊ី ស៊ី អេ គ្រីស្ទានសិន ( ១៨៣១–១៩១២ ) ពួកបរិសុទ្ធត្រូវបានគេបណ្ដេញចេញពីស្រុកចាកសុន រដ្ឋមិសសួរី ប្រហែលឆ្នាំ ១៨៧៨ គំនូរលើក្រណាត់ ទំហំ ១៩៦x២៨៦ សង់ទីម៉ែត្រ ។ សារមន្ទីរវិចិត្រសិល្បៈនៃសាកលវិទ្យាល័យព្រិកហាំ យ៉ង់ អំណោយពីចៅៗរបស់ ស៊ី ស៊ី អេ គ្រីស្ទានសិន ឆ្នាំ ១៩៧០

ថ្ងៃទី ៦–១២ ខែ កញ្ញា

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩៨–១០១

« ចូរបង្អង់សិន ហើយឲ្យបានដឹងថា យើងជាព្រះ »

នៅពេលអ្នកអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩៨–១០១ សូមយកចិត្តទុកដាក់លើគំនិត និងចំណាប់អារម្មណ៍ដែលកើតមាន ។ តើការធ្វើសកម្មភាពតាមនោះ ជួយអ្នកឲ្យប្រែក្លាយជាមនុស្សដែលព្រះចង់ឲ្យអ្នកប្រែក្លាយដោយរបៀបណា ?

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នក

សម្រាប់ពួកបរិសុទ្ធក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ ១៨៣០ ទីក្រុងឌីប៉ែនដែនស៍ រដ្ឋមិសសួរីគឺជាដែនដីសន្យាដ៏ពិតប្រាកដ ។ វាគឺជា « កន្លែងកណ្ដាល » នៃស៊ីយ៉ូន ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៥៧:៣ )—ជាទីក្រុងរបស់ព្រះនៅលើផែនដី—ដែលពួកគេធ្វើការលះបង់យ៉ាងធំធេងដើម្បីសាងសង់ ។ ចំពោះពួកគេ ការប្រមូលផ្ដុំពួកបរិសុទ្ធគឺជាក្តីរំភើប និងសិរីល្អដែលមានមុនការយាងមកជាលើកទីពីរ ។ ប៉ុន្តែចំពោះអ្នកជិតខាងពួកគេ ដែលនៅតំបន់នោះមើលឃើញគ្រប់យ៉ាងខុសពីពួកគេ ។ ពួកគេបានយករឿងនោះមកតវ៉ាថា ព្រះបានប្រទានដែនដីនេះដល់ពួកបរិសុទ្ធ ហើយពួកគេមានអារម្មណ៍មិនស្រណុកចំពោះរឿងនយោបាយ សេដ្ឋកិច្ច និងផលវិបាកក្នុងសង្គម ដោយមនុស្សជាច្រើនមកពីសាសនា ដែលពួកគេមិនស្គាល់បានផ្លាស់មករស់នៅក្នុងតំបន់យ៉ាងឆាប់រហ័ស ។ មិនយ៉ូរប៉ុន្មានការព្រួយបារម្មណ៍នោះប្រែក្លាយជាការគំរាមកំហែង ហើយការគំរាមកំហែងប្រែក្លាយជាការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញ និងអំពើហឹង្សា ។ ក្នុងខែ កក្កដា ឆ្នាំ ១៨៣៣ ការិយាល័យបោះពុម្ពរបស់សាសនាចក្រត្រូវបានគេបំផ្លិចបំផ្លាញ ហើយនៅខែវិច្ឆិកា ពួកបរិសុទ្ធត្រូវបានបង្ខិតបង្ខំឲ្យបោះបង់ចោលផ្ទះរបស់ពួកគេនៅស្រុកចាកសុន រដ្ឋមីសសួរី ។

កាលនោះ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធនៅឆ្ងាយប្រមាណ ១២៨៨ គីឡូម៉ែត្រក្នុងទីក្រុងខឺតឡង់ ហើយដំណឹងនេះចំណាយពេលរាប់សប្តាហ៍ទម្រាំទៅដល់លោក ។ ប៉ុន្តែព្រះអម្ចាស់ទ្រង់ជ្រាបអំពីអ្វីដែលបានកើតឡើង ហើយទ្រង់បានបើកសម្តែងទៅកាន់ព្យាការីរបស់ទ្រង់អំពីគោលការណ៍នៃភាពសុខសាន្ត និងការលើកទឹកចិត្តដែលអាចលួងលោមពួកបរិសុទ្ធ—ជាគោលការណ៍ដែលអាចជួយយើង នៅពេលដែលយើងប្រឈមមុខនឹងការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញផងដែរ នៅពេលដែលបំណងប្រាថ្នាសុចរិតរបស់យើងមិនទទួលបានជោគជ័យ ឬនៅពេលដែលយើងត្រូវការអ្នករំព្ញកយើងថា សចក្តីទុក្ខវេទនាប្រចាំថ្ងៃរបស់យើង នៅពេលណាមួយនៅទីបញ្ចប់នឹង « ផ្សំគ្នាសម្រាប់សេចក្តីល្អ ដល់ [ យើង ] » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៩៨:៣ ) ។

សូមមើល ពួកបរិសុទ្ធ១:១៧១-–១៩៣ ; « Waiting for the Word of the Lord » Revelations in Context ទំព័រ ១៩៦–២០១ ។

គំនិតយោបល់ផ្សេងៗសម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៩៨:១–៣,១១–១៤; ១០១:១–១៦

ការសាកល្បងរបស់ខ្ញុំផ្សំគ្នាសម្រាប់សេចក្ដីល្អដល់ខ្ញុំ ។

សេចក្តីវេទនាមួយចំនួននៅក្នុងជីវិតយើងកើតឡើងមកពីជម្រើសរបស់យើងផ្ទាល់ ។ មួយចំនួនទៀតបណ្តាលមកពីជម្រើសរបស់អ្នកដទៃ ។ ពេលខ្លះទៀតគឺមិនអាចបន្ទោសនរណាម្នាក់ទេ —រឿងអាក្រក់ស្រាប់តែកើតឡើង ។ មិនថាអ្វីកើតឡើងទេ រឿងអាក្រក់អាចជួយយើងឲ្យបំពេញគោលបំណងដ៍ទេវភាព ។ កាលអ្នកអានអំពីអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលអំពីទុក្ខលំបាករបស់ពួកបរិសុទ្ធនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៩៨:១–៣, ១១–១៤ និង ១០១:១–១៦ តើអ្នករកឃើញអ្វី ដែលអាចជួយអ្នកជាមួយនឹងការល្បងរបស់អ្នក ? តើខគម្ពីរទាំងនេះជះឥទ្ធិពលលើរបៀបដែលអ្នកមើលឃើញឧបសគ្គដែលអ្នកប្រឈមមុខ ? សូមពិចារណាពីរបៀបដែលឧបសគ្គរបស់អ្នកធ្វើការផ្សំគ្នាសម្រាប់សេចក្តីល្អ និងការសម្រេចបាននូវគោលបំណងរបស់ព្រះនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ។

សូមមើល នីហ្វៃទី ២ ២:២; គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៩០:២៤ ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៩៨:២៣–៤៨

ព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យឲ្យខ្ញុំស្វែងរកភាពសុខសាន្តនៅរបៀបរបស់ទ្រង់ ។

ខណៈមិនមែនអ្វីគ្រប់យ៉ាងនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៩៨:២៣–៤៨ នឹងអនុវត្តចំពោះអន្តរកម្មរបស់អ្នកផ្ទាល់ជាមួយអ្នកដទៃនោះ តើគោលលទ្ធិអ្វីដែលអាចដឹកនាំអ្នក នៅពេលអ្នកដទៃបានធ្វើខុសនឹងអ្នក ? វាអាចមានប្រយោជន៍ដើម្បីគូសចំណាំពាក្យ ឬ ឃ្លាដែលបានពិពណ៌នាពីរបៀបដែលព្រះម្ចាស់ សព្វព្រះទ័យឲ្យពួកបរិសុទ្ធដោះស្រាយជម្លោះនៅរដ្ឋមិសសួរី ។

សូមមើលផងដែរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន « ការងារបម្រើនៃការផ្សះផ្សា »» Ensign ឬ លីអាហូណា ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៨ ទំព័រ ៧៧–៧៩ ។

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ — សេចក្ដីលម្អិតមកពី ព្រះគ្រីស្ទ និងកំលោះអ្នកមាន ដោយ ហែនរិច ហូហ្វម៉ាន់

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០០

ព្រះអម្ចាស់ថែទាំជនទាំងឡាយណាដែលបម្រើទ្រង់ ។

ពីរបីសប្តាហ៍បន្ទាប់ពីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានរៀនអំពីការបៀតបៀននៅក្នុងរដ្ឋមិសសួរី អ្នកផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿថ្មីម្នាក់បានសូមឲ្យលោកធ្វើដំណើរទៅកាន់ប្រទេសកាណាដា ដើម្បីចែកចាយដំណឹងល្អជាមួយកូនប្រុសរបស់គាត់ ។ យ៉ូសែបបានយល់ព្រម ទោះបីជាលោកមានការព្រួយបារម្មណ៍អំពីការចាកចេញពីក្រុមគ្រួសាររបស់លោកពីព្រោះតែការបៀតបៀន និងការគំរាមកំហែងដល់គ្រួសាររបស់លោក និងសាសនាចក្រក្តី ។ នៅតាមផ្លូវទៅកាន់ប្រទេសកាណាដា យ៉ូសែប និងដៃគូរបស់លោក គឺស៊ីឌនី រិកដុនបានអធិស្ឋានសម្រាប់ការលួងលោម ហើយនៅក្នុង កណ្ឌទី ១០០ ព្រះអម្ចាស់បានឆ្លើយតបនឹងពួកលោក ។ តើអ្នករកឃើញអ្វីខ្លះ មកពីការឆ្លើយតបរបស់ព្រះអម្ចាស់ដែលបានបញ្ជាក់ និងបានជួយដល់ពួកលោក ?

អ្នកក៏ប្រហែលជាមានបទពិសោធន៍ដែលតម្រូវឲ្យអ្នកមានការពិចារណាថ្លឹងថ្លែងរវាងការទទួលខុសត្រូវក្នុងសាសនាចក្រ និងចំពោះក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នកផងដែរ ។ តើព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុង ខទី ១០០ អាចជួយអ្នកនៅក្នុងស្ថានភាពបែបនេះយ៉ាងដូចម្តេច ?

សូមមើលផងដែរ « A Mission to Canada » Revelations in Context ទំព័រ ២០២–២០៧ ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០១:៤៣–៦៥

ការធ្វើតាមដំបូន្មានរបស់ព្រះជួយខ្ញុំឲ្យមានសុវត្ថិភាព ។

រឿងប្រៀបប្រដូចនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០១:៤៣–៦២ ត្រូវបានផ្តល់ឲ្យដើម្បីពន្យល់ពីមូលហេតុ ដែលព្រះអម្ចាស់បានអនុញ្ញាតឲ្យពួកបរិសុទ្ធត្រូវគេបណ្ដេញចេញពីក្រុងស៊ីយ៉ូន ។ នៅពេលអ្នកអានខគម្ពីរទាំងនេះ តើអ្នកមើលឃើញពីភាពស្រដៀងគ្នាអ្វីខ្លះ រវាងខ្លួនរបស់អ្នកនិងអ្នកបម្រើនៅក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចនេះ ? អ្នកអាចសួរខ្លួនឯងថា ៖ តើខ្ញុំធ្លាប់មានសំណួរអំពីបទបញ្ញត្តិរបស់ព្រះដែរឬទេ ? តើការខ្វះសេចក្តីជំនឿ ឬការតាំងចិត្តអនុញ្ញាតឲ្យ « មារសត្រូវ » មានឥទ្ធិពលនៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំដោយរបៀបណា ? តើខ្ញុំអាចបង្ហាញដល់ព្រះថា ខ្ញុំ « យល់ព្រមឲ្យណែនាំក្នុងផ្លូវត្រឹមត្រូវសម្រាប់សេចក្តីសង្គ្រោះ [ របស់ខ្ញុំ ] » ដោយរបៀបណា ? ( សូមមើល ខទី ៦៣–៦៥ ) ។

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៩៨:១៦, ៣៩–៤០ ។តើមានអ្វីខ្លះនៅក្នុងខគម្ពីរនេះដែលអាចជួយយើងឲ្យកាន់តែមានភាពសុខសាន្តនៅក្នុងក្រុមគ្រួសារយើង ? អ្នកអាចច្រៀងចម្រៀងមួយអំពីភាពសុខសាន្ត ឬការអភ័យទោស ដូចជាបទ « ក្ដីពិតជះឥទ្ធិពលនៃការវិនិច្ឆ័យរបស់យើង » ( ទំនុកតម្កើង លេខ ១៧១ ) ។ កូនតូចៗរបស់អ្នកអាចចូលចិត្តដើរតួរសម្តែងធ្វើជាអភ័យទោសឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩៩ ។នៅពេលយ៉ូហាន មើដក់ត្រូវបានហៅឲ្យចាកចេញពីផ្ទះរបស់គាត់ដើម្បី « ប្រកាសប្រាប់ពីដំណឹងល្អ [ ដ៏ ] នៅអស់កល្បជានិច្ច » ( ខទី ១ ) ពេលនោះលោកទើបត្រឡប់មកពីបេសសកម្មដ៏លំបាកជាយូរឆ្នាំនៅរដ្ឋមិសសួរី ( សូមមើល « John Murdock’s Missions to Missouri » Revelations in Context ទំព័រ ៨៧–៨៩ ) ។ តើយើងរកឃើញអ្វីខ្លះនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៩៩ ដែលប្រហែលជាអាចជួយ ឬលើកទឹកចិត្តបងប្រុងមើដក់ ? តើព្រះអម្ចាស់មានសារលិខិតអ្វីខ្លះសម្រាប់យើងក្នុងវិវរណៈនេះ ?

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០០:១៦; ១០១:៣–៥, ១៨ ។បន្ទាប់ពីអានខគម្ពីរទាំងនេះហើយ អ្នកអាចពិភាក្សាពីរបៀបដែលជាងដែកដុតរំលាយលោហធាតុ ដើម្បីយកអ្វីដែលមិនសុទ្ធចេញ ហើយបន្ទាប់មកចាក់ពុម្ពដោយដំនឹងញញួរម្តងហើយម្តងទៀត ( សូមមើលវីដេអូ « The Refiner’s Fire » នៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ) ។ អ្នកក៏អាចរៀនជាមួយគ្នាអំពីអ្វីផ្សេងទៀតដែលអាចធ្វើឲ្យបរិសុទ្ធដូចជាទឹក ឬអំបិលផងដែរ ។ ប្រហែលជាអ្នកអាចបន្សុទ្ធ ឬសម្អាតអ្វីមួយជាគ្រួសារ ។ ហេតុអ្វីយើងចង់ប្រែក្លាយជាបរិសុទ្ធ ? តើឧទាហរណ៍ទាំងនេះបង្រៀនយើងអ្វីខ្លះ អំពីរបៀបដែលការសាកល្បងរបស់យើងអាចជួយយើងឲ្យប្រែក្លាយជា « ប្រជាជនបរិសុទ្ធ » ?

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០១:២២–៣៦ ។តើខម្ពីរនេះអាចជួយពួកបរិសុទ្ធដែលប្រឈមមុខនឹងការបៀតបៀនយ៉ាងដូចម្តេច ? តើវាអាចជួយមនុស្សដែលមានអារម្មណ៍ភ័យខ្លាចអំពីស្ថានភាពនៃពិភពលោកយើងនាសព្វថ្ងៃនេះរបៀបណា ?

សម្រាប់គំនិតបន្ថែមសម្រាប់ការបង្រៀនដល់កុមារ សូមមើលគម្រោងមេរៀនប្រចាំសប្ដាហ៍នេះនៅក្នុងសៀវភៅចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់ថ្នាក់បឋមសិក្សា ។

ចម្រៀងស្នើ ៖ « បិតាសូមជួយកូន » សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ៥២ ។

ការកែលម្អដល់ការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន

សូមស្វែងរកគោលការណ៍នានា ។ អែលឌើរ រីឆាដ ជី ស្កត បានបង្រៀន ៖ « នៅពេលអ្នកស្វែងរកចំណេះដឹងខាងវិញ្ញាណ ចូរស្វែងរកគោលការណ៍នានា ។… គោលការណ៍ទាំងឡាយគឺជាសេចក្តីពិតបរិសុទ្ធ បានរៀបចំសម្រាប់ការអនុវត្តតាមស្ថានភាពផ្សេងៗគ្នាដ៏ទូលំទូលាយ » ( « Acquiring Spiritual Knowledge » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៩៣ ទំព័រ ៨៦ ) ។

ពួកមនុស្សកំណាចបៀតបៀនពួកបរិសុទ្ធ — រដ្ឋមិសសួរីកំពុងឆេះ ដោយ គ្លេន អេស ហបគីនសុន