« ថ្ងៃទី ៨–១៤ ខែ កក្កដា ។ កិច្ចការ ៦–៩ ៖ ‹ តើទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យឲ្យទូលបង្គំធ្វើដូចម្ដេច ? ›» ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ឆ្នាំ ២០១៩ ( ឆ្នាំ ២០១៩ )
« ថ្ងៃទី ៨–១៤ ខែ កក្កដា ។ ម៉ាថាយ ៦–៩ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០១៩
សូមឲ្យយើងបានរស់នៅតាមដូច្នោះដែរ ដោយ សាម ឡឡ័រ
ថ្ងៃទី ៨–១៤ ខែ កក្កដា ។
កិច្ចការ ៦–៩
« តើទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យឲ្យទូលបង្គំធ្វើដូចម្ដេច ? »
សូមចាប់ផ្ដើមដោយការអាន កិច្ចការ ៦–៩ ។ យោបល់នានានៅក្នុងគម្រោងមេរៀននេះអាចជួយបងប្អូនស្គាល់ពីគោលការណ៍សំខាន់ៗមួយចំនួននៅក្នុងជំពូកទាំងនេះ ទោះជាបងប្អូនអាចរកឃើញគោលការណ៍ផ្សេងៗទៀតនៅក្នុងការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួនក្ដី ។
កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូន
បើមាននរណាម្នាក់ហាក់ដូចជាមិនទំនងជានឹងមានការផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿទេ នោះគឺប្រហែលជាសុលហើយ—ព្រោះគាត់ជាពួកផារិស៊ីដែលមានកិត្តិនាមខាងការធ្វើទុក្ខបៀតបៀនដល់ពួកគ្រីស្ទាន ។ ដូច្នេះនៅពេលព្រះអម្ចាស់បានប្រាប់សិស្សម្នាក់ដែលមានឈ្មោះថា អាន៉្នានាស ឲ្យទៅស្វែងរកសុល ហើយប្រទានពរដល់គាត់ នោះអាន៉្នានាសបានមានការស្ទាក់ស្ទើរ ។ គាត់ទូលឆ្លើយថា « ព្រះអម្ចាស់អើយ ទូលបង្គំបានឮមនុស្សជាច្រើននិយាយពីការអាក្រក់ទាំងប៉ុន្មាន ដែលអ្នកនោះបានប្រព្រឹត្តដល់ពួកបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់ » ( កិច្ចការ ៩:១៣ ) ។ ប៉ុន្តែព្រះអម្ចាស់ស្គាល់ចិត្ត និងសក្ដានុពលរបស់សុល ហើយទ្រង់មានបេសកកម្មមួយសម្រាប់សុល ៖ « អ្នកនោះជាប្រដាប់រើសតាំងដល់ខ្ញុំ សម្រាប់នឹងប្រកាសឈ្មោះខ្ញុំដល់ពួកសាសន៍ដទៃ និងពួកស្តេច ហើយនិងពួកកូនចៅសាសន៍អ៊ីស្រាអែលផង » ( កិច្ចការ ៩:១៥ ) ។ ដូច្នេះអាន៉្នានាសបានគោរពតាម ហើយនៅពេលគាត់បានរកឃើញអ្នកធ្វើទុក្ខបៀតបៀនពីមុនរូបនេះ គាត់បានហៅលោកថា « អ្នកសុលអើយ » ( កិច្ចការ ៩:១៧ ) ។ បើសុលអាចផ្លាស់ប្ដូរទាំងស្រុង ហើយអាន្ន៉ានាសអាចស្វាគមន៍គាត់ដោយពេញបេះដូង ចុះតើយើងគួរតែពិចារណាថានរណាដែលទំនងជាមិនផ្លាស់ប្ដូរ—រួមទាំងខ្លួនយើងផងដែរឬទេ ?
គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន
ដួងចិត្តរបស់ខ្ញុំត្រូវតែ « ត្រឹមត្រូវនៅក្នុងព្រះនេត្ររបស់ព្រះ » ។
ព្រះវិហារដ៏រីកចម្រើនមួយមានន័យថាមានតម្រូវការពួកសិស្សច្រើនដើម្បីបម្រើនៅក្នុងនគរ ។ ស្របតាម កិច្ចការ ៦:១–១៥ តើមានគុណសម្បត្តិអ្វីខ្លះដែលពួកសាវកដប់ពីរនាក់ស្វែងរកនៅក្នុងអស់អ្នកដែលនឹងបម្រើជាមួយពួកគាត់ ? នៅពេលបងប្អូនអាន កិច្ចការ ៦–៨ សូមកត់ចំណាំពីរបៀបដែលគុណសម្បត្តិទាំងនេះ និងអ្វីដទៃទៀតដែលត្រូវបានបង្ហាញនៅក្នុងខ្លួនមនុស្សដូចជា ស្ទេផាន និងភីលីព ។ តើស៊ីម៉ូនមានអ្វីខ្លះដែលខ្វះខាត ហើយតើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះមកពីគាត់ អំពីការមានឆន្ទៈធ្វើការផ្លាស់ប្ដូរ ?
តើមានអ្វីខ្លះដែលអ្នកទទួលអារម្មណ៍បំផុសគំនិតដើម្បីផ្លាស់ប្ដូរ ដើម្បីប្រាកដថា ដួងចិត្តរបស់បងប្អូនគឺ « ត្រឹមត្រូវនៅក្នុងព្រះនេត្ររបស់ព្រះ » ? ( កិច្ចការ ៨:២១–២២ ) ។ តើការធ្វើការផ្លាស់ប្ដូរនេះអាចប្រទានពរដល់បងប្អូន នៅពេលបងប្អូនបម្រើព្រះយ៉ាងដូចម្ដេចខ្លះ ?
ការបដិសេធព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអាចដឹកនាំទៅរកការបដិសេធព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងពួកព្យាការីរបស់ទ្រង់ ។
ទោះជាយ៉ាងណាពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដាដែលបានទទួលខុសត្រូវក្នុងការរៀបចំមនុស្សសម្រាប់ការយាងមករបស់ព្រះមែស៊ីនោះបានបដិសេធព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយបានទាមទារឲ្យឆ្កាងទ្រង់ ដោយសារតែភាពឆ្មើងឆ្មៃ និងការស្វែងរកអំណាចរបស់ពួកគេ ។ តើរឿងនេះបានកើតឡើងយ៉ាងដូចម្ដេច ? ស្ទេផាន បានប្រកាសដល់ពួកគេថា « អ្នករាល់គ្នាចេះតែទាស់ទទឹងនឹងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធជាដរាប » ( កិច្ចការ ៧:៥១ ) ។ តើបងប្អូនគិតថា ការទាស់ទទឹងនឹងព្រះវិញ្ញាណមានន័យយ៉ាងណា ? ហេតុអ្វីក៏ការទាស់ទទឹងនឹងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអាចនាំទៅរកការបដិសេធព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងពួកព្យាការីរបស់ទ្រង់ដូច្នេះ ?
នៅពេលបងប្អូនអាន កិច្ចការ ៦–៧ សូមស្វែងរកសារលិខិតផ្សេងទៀតដែលស្ទេផាន បានបង្រៀនដល់ពួកសាសន៍យូដា ។ តើគាត់ព្រមានទាស់នឹងអាកប្បកិរិយាអ្វីខ្លះ ? តើបងប្អូនសង្កេតឃើញអាកប្បកិរិយាស្រដៀងគ្នានេះមាននៅក្នុងខ្លួនបងប្អូនឬទេ ? តើពាក្យសម្ដីរបស់ស្ទេផានបង្រៀនបងប្អូនអ្វីខ្លះ អំពីលទ្ធផលនៃការទាស់ទទឹងនឹងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ? តើបងប្អូនអាចកាន់តែងាយដឹង និងឆ្លើយតបតាមការបំផុសគំនិតពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៅក្នុងជីវិតរបស់បងប្អូនយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមមើលផងដែរ វីដេអូ « The Martyrdom of Stephen » ( LDS.org ) ។
ក្រៅពីស្ទេផាន តើមាននរណាផ្សេងទៀតដែលត្រូវបានគេសម្លាប់ដោយសារតែការធ្វើទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?
ស្ទេផានគឺជាពួកគ្រីស្ទានដំបូងគេដែលត្រូវគេសម្លាប់ ( ជាមនុស្សដែលត្រូវគេសម្លាប់ដោយសារតែជំនឿរបស់ពួកគេ ) បន្ទាប់ពីការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវ ។ ពួកបរិសុទ្ធនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រដទៃទៀតជាច្រើន ត្រូវបានសម្លាប់ ដោយសារតែពួកគេមិនព្រមបដិសេធសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេទៅលើព្រះយេស៊ូវ ។ បទគម្ពីរមួយចំនួនទាំងនេះបានថ្លែងប្រាប់អំពីរឿងនេះនៅក្នុង កូរិនថូសទី ២ ២៤:២០–២១; ម៉ាកុស ៦:១៧–២៩; កិច្ចការ ១២:១–២; វិវរណៈ ៦:៩–១១; ម៉ូសាយ ១៧:២០; អាលម៉ា ១៤:៨–១១; ហេលេមិន ១៣:២៤–២៦; គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១០៩:៤៧–៤៩; ១៣៥:១–៧; និង អ័ប្រាហាំ ១:១១ ។ វាហាក់ដូចជាថា បន្ទាប់ពីការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ គ្រប់ពួកសាវកទាំងអស់ត្រូវបានគេសម្លាប់ លើកលែងតែយ៉ូហានម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ ។
ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងជួយខ្ញុំដឹកនាំមនុស្សដទៃទៅរកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
តើបងប្អូនរៀនអ្វីខ្លះអំពីការចែកចាយដំណឹងល្អមកពីដំណើររឿងនៅក្នុង កិច្ចការ ៨:២៦–៣៩ ? តើព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានជួយភីលីពតាមរបៀបណា ? តើការចែកចាយដំណឹងល្អជាមួយមនុស្សដទៃគឺដូចជាការដឹកនាំមួយយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( សូមមើល កិច្ចការ ៨:៣១ ) ។
នៅពេលខ្ញុំចុះចូលតាមព្រះទ័យរបស់ព្រះអម្ចាស់ នោះខ្ញុំអាចក្លាយជាឧបករណ៍មួយនៅក្នុងព្រះហស្តរបស់ទ្រង់ ។
ការប្រែចិត្តជឿរបស់សុលហាក់ដូចជាឆាប់ខ្លាំងណាស់ គាត់ « ស្រាប់តែ » ផ្លាស់ពីការចាប់ពួកគ្រីស្ទានដាក់គុកមកជាផ្សាយអំពីព្រះគ្រីស្ទនៅក្នុងសាលាប្រជុំទៅវិញ ( កិច្ចការ ៩:២០ ) ។ នៅពេលអ្នកអានដំណើររឿងរបស់គាត់ សូមពិចារណាថាហេតុអ្វីក៏គាត់មានឆន្ទៈផ្លាស់ប្ដូរយ៉ាងខ្លាំងដូច្នេះ ។ ( ដើម្បីអានការពិពណ៌នាផ្ទាល់ខ្លួនរបស់សុលអំពីការផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿរបស់គាត់ សូមមើល កិច្ចការ ២២:១–១៦ និង ២៦:៩–១៨ ។ សូមកត់ចំណាំថា នៅគ្រានៃដំណើររឿងទាំងនេះ ឈ្មោះរបស់សុលត្រូវបានប្ដូរមកជាប៉ុល ) ។
ខណៈដែលវាគឺជារឿងពិតដែលបទពិសោធន៍របស់សុលគឺជារឿងខុសប្រក្រតី—ចំពោះមនុស្សភាគច្រើន ការប្រែចិត្តជឿមានដំណើរការដ៏យូរអង្វែងមួយ—តើមានអ្វីខ្លះដែលបងប្អូនអាចរៀនមកពីសុលអំពីការផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿនេះ ? តើបងប្អូនរៀនអ្វីខ្លះពីរបៀបដែលអាន្ន៉ានាស និងពួកសិស្សដទៃទៀតមានប្រតិកម្មចំពោះការផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿរបស់សុល ? តើបងប្អូននឹងធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីអនុវត្តការបង្រៀនទាំងនេះនៅក្នុងជីវិតរបស់បងប្អូន ? បងប្អូនអាចចាប់ផ្ដើមសួរនៅក្នុងការអធិស្ឋាន ដូចជាសុលបានធ្វើ « តើទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យឲ្យទូលបង្គំធ្វើដូចម្ដេច ? » ឬបងប្អូនអាចសរសេរសំណួរនេះជាចំណងជើងនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុរបស់បងប្អូន ហើយកត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍ដែលកើតមានចំពោះបងប្អូន ។
សូមមើលផងដែរ ឌៀថើរ អេហ្វ អុជដូហ្វ « Waiting on the Road to Damascus, » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១១ ទំព័រ ៧០–៧៧; « The Road to Damascus » ( វីដេអូ LDS.org ) ។
គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ
នៅពេលអ្នកអានគម្ពីរជាមួយនឹងគ្រួសាររបស់អ្នក នោះព្រះវិញ្ញាណអាចជួយអ្នកឲ្យស្គាល់ថាគោលការណ៍អ្វីដែលត្រូវគូសបញ្ជាក់ និងពិភាក្សាដើម្បីបំពេញតាមតម្រូវការរបស់គ្រួសារអ្នក ។ នេះគឺជាការផ្ដល់យោបល់មួយចំនួន ៖
សូមប្រៀបធៀបដំណើររឿងរបស់ស្ទេផាននៅក្នុង កិច្ចការ ៦:៨ និង កិច្ចការ ៧:៥១–៦០ ទៅនឹងដំណើររឿងរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុង លូកា ២៣:១–៤៦ ។ តើស្ទេផានបានធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះយ៉ាងដូចម្ដេច ?
តើព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានប្រទានពរដល់ស្ទេផានយ៉ាងដូចម្ដេច នៅពេលគាត់ត្រូវបានគេបៀតបៀន ? តើនៅពេលណាដែលយើងបានទទួលកម្លាំងមកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអំឡុងពេលលំបាក ?
តើគ្រួសាររបស់បងប្អូនដឹងថា « ការធាក់ជល់នឹងជន្លួញ » មានន័យយ៉ាងណាទេ ? ជន្លួញ គឺជាលំពែងស្រួច ដែលប្រើដើម្បីដឹកសត្វ ។ ជាញឹកញាប់ សត្វពាហនៈនឹងធាក់ជល់នឹងជន្លួញ ដែលបណ្ដាលឲ្យលំពែងចាក់ជ្រៅទៅក្នុងស្បែកសត្វ ។ តើរឿងប្រៀបប្រដូចនេះអាចអនុវត្តចំពោះយើងតាមរបៀបណា ?
តេប៊ីថាបានប្រោសរស់ឡើងវិញ ដោយ សានឌី ហ្វ្រែក្លីតុន ហ្គាហ្គុន
សូមពិចារណាធ្វើការអញ្ជើញសមាជិកគ្រួសារបងប្អូនឲ្យគូររូបដំណើររឿងនៅក្នុង កិច្ចការ ៩:៣២–៤៣ ។ តើពួកគេរៀនអ្វីខ្លះអំពីភាពជាសិស្សមកពីអេនាស តេប៊ីថា និងស្ត្រីម៉េម៉ាយនៅយ៉ុបប៉េ ? តើនរណាម្នាក់ដែល « បានធ្វើគុណ » អាចជួយអ្នកដទៃជឿទៅលើព្រះអម្ចាស់យ៉ាងដូចម្ដេច ? ( សូមមើល កិច្ចការ ៩:៣៦, ៤២; « Chapter 60: Peter Brings Tabitha Back to Life » ដំណើរឿងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ទំព័រ ១៥៦–៥៧ ឬ វីដេអូនៅ LDS.org ) ។
សម្រាប់គំនិតបន្ថែមដើម្បីបង្រៀនកុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនសប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុង ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់ថ្នាក់អង្គការបឋមសិក្សា ។
ការកែលម្អដល់ការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន
ប្រដូចបទគម្ពីរមកជីវិតរបស់បងប្អូន ។ នៅពេលបងប្អូនអាន សូមពិចារណាអំពីរបៀបដែលដំណើររឿង និងការបង្រៀននៅក្នុងបទគម្ពីរអនុវត្តនៅក្នុងជីវិតរបស់បងប្អូន ។ ឧទាហរណ៍ តើបងប្អូនទទួលអារម្មណ៍ « ពេញជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ » នៅក្នុងគ្រាសាកល្បង ឬការបៀតបៀននៅពេលណាដែរ ? ( កិច្ចការ ៧:៥៥ ) ។
ខ្ញុំឃើញកូនមនុស្សឈរនៅខាងព្រះហស្តស្តាំនៃព្រះ ដោយ វលធើរ រេន