« ថ្ងៃទី ២២–២៨ ខែ កក្កដា ។ កិច្ចការ ១៦–២១ ៖ ‹ ព្រះអម្ចាស់បានហៅឲ្យយើងផ្សាយដំណឹងល្អ ›» ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គល និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ២០១៩ ( ឆ្នាំ ២០១៩ )
« ថ្ងៃទី ២២–២៨ ខែ កក្កដា ។ កិច្ចការ ១៦–២១ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០១៩
ថ្ងៃទី ២២–២៨ ខែ កក្កដា
កិច្ចការ ១៦–២១
« ព្រះអម្ចាស់បានហៅឲ្យយើងផ្សាយដំណឹងល្អ »
នៅពេលបងប្អូនអានអំពីការខិតខំរបស់ប៉ុលដើម្បីប្រកាសដំណឹងល្អ ព្រះវិញ្ញាណអាចនឹងបំផុសគំនិតបងប្អូននូវគំនិត និងអារម្មណ៍ជាច្រើន ។ សូមកត់ត្រាការបំផុសគំនិតទាំងនេះទុក ហើយធ្វើផែនការដើម្បីអនុវត្តវា ។
កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូន
នៅក្នុងចំណោមព្រះបន្ទូលចុងក្រោយរបស់ព្រះអម្ចាស់ទៅកាន់ពួកសាវករបស់ទ្រង់មានបទបញ្ញត្តិមួយនេះថា « ដូច្នេះ ចូរទៅបញ្ចុះបញ្ចូលឲ្យមានសិស្សនៅគ្រប់ទាំងសាសន៍ ព្រមទាំងធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹកឲ្យ ដោយនូវព្រះនាមព្រះវរបិតា ព្រះរាជបុត្រា និងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធចុះ ៖ បង្រៀន ឲ្យគេកាន់តាមគ្រប់ទាំងសេចក្តី ដែលខ្ញុំបានបង្គាប់មកអ្នករាល់គ្នាផង » ( ម៉ាថាយ ២៨:១៩–២០ ) ។ ខណៈដែលពួកសាវកពុំអាចបានទៅដល់ គ្រប់ជាតិសាសន៍ កិច្ចការ ១៦–២១ តែវាបានបង្ហាញថា ប៉ុល និងដៃគូរបស់គាត់បានធ្វើការរីកចម្រើនយ៉ាងអស្ចារ្យក្នុងការស្ថាបនាសាសនាចក្រ ។ ពួកគេបានបង្រៀន បានជ្រមុជទឹក ហើយបានប្រគល់អំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ ពួកគេបានធ្វើអព្ភូតហេតុ ទាំងបានប្រោសបុរសម្នាក់ពីស្លាប់ ហើយបានទាយទុកអំពីការក្បត់សាសនាដ៏ធំ ( កិច្ចការ ២០:៧–១២, ២០:២៨–៣១ ) ។ ហើយកិច្ចការដែលពួកគេបានចាប់ផ្ដើមនោះកំពុងបន្ដធ្វើដោយពួកសាវកនៅរស់សព្វថ្ងៃនេះ ព្រមជាមួយនឹងពួកសិស្សដែលមានការលះបង់ដូចជាពួកបងប្អូន ដែលកំពុងជួយបំពេញតាមការបង្គាប់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះតាមរបៀបជាច្រើនដែលប៉ុលពុំអាចនឹកដល់ ។ ប្រហែលជាបងប្អូនបានដឹងអំពីមនុស្សដែលពុំស្គាល់ព្រះវរបិតាសួគ៌របស់ពួកគេ ឬដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ ។ ប្រហែលជាបងប្អូនមានអារម្មណ៍ថា « មានសេចក្តីរំជួលក្នុងចិត្តជាខ្លាំង » ដើម្បីចែកចាយជាមួយពួកគេនូវអ្វីដែលបងប្អូនដឹងអំពីទ្រង់ ( កិច្ចការ ១៧:១៦ ) ។ បើសិនជាបងប្អូនធ្វើតាមគំរូដ៏រាបសារ និងមោះមុតរបស់ប៉ុលនៅក្នុងការចែកចាយដំណឹងល្អ នោះបងប្អូនអាចរកបានមនុស្សម្នាក់ដែល « ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់បើកចិត្ត » ( កិច្ចការ ១៦:១៤ ) ។
គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន
ព្រះវិញ្ញាណនឹងដឹកនាំខ្ញុំនៅក្នុងកិច្ចខិតខំរបស់ខ្ញុំដើម្បីចែកចាយដំណឹងល្អ ។
មនុស្សគ្រប់រូបត្រូវការដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ប៉ុន្តែមនុស្សមួយចំនួនត្រូវបានរៀបចំខ្លួនបានច្រើនជាងអ្នកខ្លះទៀតក្នុងការទទួលដំណឹងល្អ ។ នេះគឺជាមូលហេតុមួយដែលយើងត្រូវការព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នៅពេលយើងចែកចាយដំណឹងល្អ—ដើម្បីដឹកនាំយើងទៅរកអស់អ្នកដែលបានត្រៀមខ្លួនជាស្រេច ។ នៅពេលបងប្អូនអាន កិច្ចការ ១៦–២១ សូមកត់ចំណាំឧទាហរណ៍ដែលព្រះវិញ្ញាណបានដឹកនាំប៉ុល និងដៃគូរបស់គាត់ ។ តើមានពរជ័យអ្វីខ្លះកើតមាន ដោយសារតែពួកគេបានធ្វើតាមព្រះវិញ្ញាណ ? តើនៅពេលណា ដែលបងប្អូនទទួលអារម្មណ៍ថា ព្រះវិញ្ញាណបំផុសគំនិតនៅក្នុងការខិតខំចែកចាយដំណឹងល្អរបស់បងប្អូន ?
សូមមើលផងដែរ អាលម៉ា ៧:១៧–២០ ដាល្លិន អេក អូក « Sharing the Restored Gospel » Ensign ឬ លីអាហូណា ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៦ ទំព័រ ៥៧–៦០; ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង ទំព័រ ៩២–៩៣ ។
ខ្ញុំអាចប្រកាសដំណឹងល្អនៅគ្រប់ស្ថានភាព ។
ការត្រូវបានចាប់ដាក់គុកដោយសារតែការផ្សាយដំណឹងល្អ អាចនឹងមើលទៅទំនងជាមូលហេតុមួយដែលគួរឲ្យយោគយល់ដើម្បីឈប់ផ្សាយដំណឹងល្អ ។ ប៉ុន្តែចំពោះ ប៉ុល និងស៊ីឡាស វាក្លាយជាឱកាសមួយដើម្បីផ្លាស់ប្រែអ្នកជាប់ឃុំឲ្យជឿទៅវិញ ( សូមមើល កិច្ចការ ១៦:១៦–៣៤ ) ។ នៅក្នុង កិច្ចការ ១៦–២១ សូមរកមើលគំរូផ្សេងៗទៀតអំពីឆន្ទៈរបស់ប៉ុលដើម្បីចែកចាយទីបន្ទាល់របស់គាត់ដល់មនុស្សគ្រប់រូប ។ ហេតុអ្វីបងប្អូនគិតថា គាត់មោះមុត ហើយមិនចេះខ្លាចដូច្នេះ ? តើបងប្អូនរៀនអ្វីខ្លះមកពីគំរូរបស់ប៉ុល ?
មានសារលិខិតជាច្រើនអំពីការចែកចាយដំណឹងល្អនៅក្នុង ជំពូក ១៦–២១ ។ បើបងប្អូនរកមើលដោយប្រុងប្រយ័ត្ន នោះបងប្អូនអាចរកឃើញអ្វីមួយចំនួនដែលបងប្អូនអាចអនុវត្តបានជាពិសេស ។ សូមព្យាយាមអានជំពូកទាំងនេះដោយមានគោលដៅនេះនៅក្នុងគំនិត ។ តើបងប្អូនរកបានចម្លើយអ្វីខ្លះ ?
« ពួកយើងជាពូជព្រះ » ។
នៅទីក្រុងអាថែន ប៉ុលបានរកឃើញមនុស្សមួយក្រុមដែលមានគំនិត និងទស្សនៈអំពីសាសនាផ្សេងពីគេ ។ ពួកគេតែងតែស្វែង « ស្ដាប់សេចក្ដីថ្មីប៉ុណ្ណោះ » ហើយអ្វីដែលប៉ុលត្រូវផ្ដល់ឲ្យគឺពិតជាថ្មីសម្រាប់ពួកគេ ( សូមមើល កិច្ចការ ១៧:១៩–២១ ) ។ ពួកគេបានថ្វាយបង្គំព្រះជាច្រើន រួមទាំងព្រះមួយដែលពួកគេហៅថា « ព្រះដ៏ពុំស្គាល់ » ( កិច្ចការ ១៧:២៣ ) ប៉ុន្តែពួកគេបានជឿថា ព្រះគឺជាព្រះចេស្ដា ឬកម្លាំងជាច្រើន ពុំមានព្រះជន្មរស់ ជាតួអង្គ ហើយច្បាស់ជាពុំមែនជាព្រះបិតារបស់យើងទេ ។ សូមអាននូវអ្វីដែលប៉ុលបានមានប្រសាសន៍ដើម្បីជួយពួកគេឲ្យមកស្គាល់ព្រះ ហើយកត់ចំណាំលក្ខណៈរបស់ព្រះដែលបងប្អូនបានរកឃើញ ។ តើវាមានន័យយ៉ាងណាចំពោះបងប្អូនធ្វើជា « ពូជនៃព្រះ » នោះ ? ( កិច្ចការ ១៧:២៩ ) ។ តាមយោបល់របស់បងប្អូន តើការធ្វើជាកូនរបស់ព្រះខុសពីការធ្វើជាមនុស្សម្នាក់មកពីការបង្កបង្កើតរបស់ទ្រង់យ៉ាងដូចម្ដេច ? បើបងប្អូនបានឈរនៅជិតប៉ុល នៅពេលគាត់កំពុងថ្លែងទីបន្ទាល់ តើបងប្អូននឹងប្រាប់ពួកជនជាតិក្រេកពីបុរាណអ្វីខ្លះ អំពីព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើង ? តើបងប្អូនស្គាល់នរណាម្នាក់ដែលអាចទទួលប្រយោជន៍មកពីការស្ដាប់ឮទីបន្ទាល់របស់បងប្អូនឬទេ ?
តម្លៃនៃព្រលឹងមួយ ដោយ លីស លេម៉ុន ស្វិនដល
សូមមើល រ៉ូម ៨:១៦, យ៉ូហានទី ១ ៥:២ « យើងគឺជាពូជនៃព្រះ » ( វីដេអូ LDS.org ) ។
គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ
នៅពេលបងប្អូនអានគម្ពីរជាមួយនឹងគ្រួសាររបស់បងប្អូន នោះព្រះវិញ្ញាណអាចជួយបងប្អូនឲ្យស្គាល់ថាគោលការណ៍អ្វីដែលត្រូវគូសបញ្ជាក់ និងពិភាក្សាដើម្បីបំពេញតាមតម្រូវការរបស់គ្រួសារបងប្អូន ។ នេះគឺជាការផ្ដល់យោបល់មួយចំនួន ៖
ដើម្បីជួយគ្រួសាររបស់បងប្អូនមើលឃើញនូវអ្វីដែលកំពុងកើតឡើងនៅក្នុងជំពូកទាំងនេះ វាអាចនឹងសប្បាយដើម្បីគូសចំណាំទីក្រុងដែលប៉ុលបានទៅនៅលើផែនទីមួយ នៅពេលបងប្អូនអានជាមួយគ្នា ( សូមមើលផែនទីនៅចុងបញ្ចប់នៃគម្រោងមេរៀននេះ ) ។
តើយើងអាចប្រែក្លាយកាន់តែដូចជាពួកបរិសុទ្ធនៅក្នុងបទគម្ពីរទាំងនេះយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើការសិក្សាព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃធ្វើឲ្យយើងកាន់តែមាន « ចិត្តល្អ » យ៉ាងដូចម្ដេច ? ( កិច្ចការ ១៧:១១ ) ។ តើយើងអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បី « ចេះស្ទាត់ក្នុងគម្ពីរ ? » ( កិច្ចការ ១៨:២៤ ) ។
ការបង្រៀនមកពីព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធទាំងនេះ អាចនឹងជួយគ្រួសាររបស់បងប្អូនឲ្យពិភាក្សាអំពី កិច្ចការ ១៩:១–៧ ៖ « បុណ្យជ្រមុជទឹកដោយទឹក គឺជាបុណ្យជ្រមុជទឹកពាក់កណ្ដាល ហើយវាពុំល្អទេ បើគ្មានពាក់កណ្ដាលទៀត—ដែលជាបុណ្យជ្រមុជដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។… ‹ ដើម្បីកើតចេញពីទឹក និងពីព្រះវិញ្ញាណ មានន័យថាត្រូវបានជ្រមុជទៅក្នុងទឹកសម្រាប់ការផ្ដាច់បាប ហើយទទួលអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ អំណោយនេះត្រូវបានប្រគល់ឲ្យតាមរយៈការដាក់ដៃនៅលើក្បាលដោយមនុស្សម្នាក់ដែលមានសិទ្ធិអំណាច ដែលត្រូវបានប្រទានដល់គាត់មកពីព្រះ » ( Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith ទំព័រ ៩៥ ) ។ តើពរជ័យអ្វីខ្លះដែលកើតមានចំពោះយើងមកពីការទទួលអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ?
តើមានអ្វីខ្លះដែលបំផុសគំនិតប្រជាជនក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះឲ្យដុតក្បួនតម្រារបស់ពួកគេដែលមានតម្លៃ « ប្រាំម៉ឺនរៀល » ? ( កិច្ចការ ១៩:១៩ ) ។ តើមានទ្រព្យខាងលោកិយ ឬសកម្មភាពអ្វីខ្លះ ដែលយើងចាំបាច់ត្រូវលះបង់ចោលដើម្បីទទួលបានពរជ័យពីស្ថានសួគ៌ ?
តើគ្រួសាររបស់បងប្អូនបានទទួលបទពិសោធន៍ការបង្រៀនរបស់ព្រះគ្រីស្ទដែល « វាមានពរជ័យជាងដើម្បីផ្ដល់ឲ្យ ជាជាងទទួលយក » នៅពេលណា ? ( កិច្ចការ ២០:៣៥ ) ។ តើមាននរណាម្នាក់អាចនឹងទទួលប្រយោជន៍មកពីការបម្រើ ពេលវេលា ឬអំណោយទានដែលគ្រួសាររបស់បងប្អូនអាចផ្ដល់ឲ្យឬទេ ? សូមពិភាក្សាអំពីគំនិតមួយចំនួនជាគ្រួសារ ហើយបង្កើតផែនការមួយដើម្បីបម្រើនរណាម្នាក់ ។ តើយើងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា នៅពេលយើងបម្រើអ្នកដទៃ ? ហេតុអ្វីបានជាវាមានពរជ័យជាងដើម្បីផ្ដល់ឲ្យ ជាជាងទទួលយក ?
សម្រាប់គំនិតបន្ថែមដើម្បីបង្រៀនកុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនសប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុង ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់ថ្នាក់អង្គការបឋមសិក្សា ។
ការកែលម្អដល់ការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន
សូមកត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍នានា ។ នៅពេលចំណាប់អារម្មណ៍ ឬគំនិតយោបល់កើតមានឡើង សូមកត់ត្រាវាទុក ។ ឧទាហរណ៍ បងប្អូនអាចកត់ត្រាគំនិតរបស់បងប្អូននៅរឹមទំព័រគម្ពីររបស់បងប្អូន នៅក្នុងកម្មវិធីបណ្ណាល័យដំណឹងល្អ ឬនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ត្រាការសិក្សា ។ « នៅពេលអ្នកកត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍ខាងវិញ្ញាណ នោះអ្នកបង្ហាញព្រះអម្ចាស់ថាអ្នកឲ្យតម្លៃទៅលើការដឹកនាំរបស់ទ្រង់ ហើយទ្រង់នឹងប្រទានពរអ្នកនូវវិវរណៈកាន់តែញឹកញាប់ » ( ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទំព័រ ១២, សូមមើលផងដែរ ទំព័រ ៣០ ) ។
ការធ្វើដំណើរផ្សព្វផ្សាយសាសនារបស់សាវកប៉ុល ។